Rutte is het premierschap onwaardig

De manier waarop kabinet Rutte-IV ten val is gebracht, is een regelrechte schande. De officiële reden die wordt aangevoerd is ronduit beschamend. Het is moreel verwerpelijk dat de VVD de gezinshereniging van asielzoekers met een verblijfsvergunning nog verder wil hinderen. Als mensen hebben we immers een verplichting om anderen die uit verschrikkelijke omstandigheden komen, op te vangen. Maar dat terzijde.

Waar het nu werkelijk om moet gaan, is de voortdurende ontduiking van verantwoordelijkheid door demissionair minister-president Rutte.

Zijn leiderschapsstijl sijpelt door in alle facetten van de samenleving en veroorzaakt een ongekend spoor van vernieling. Ook de meest recente truc van Rutte om het kabinet te laten vallen, draagt bij aan de verwaarlozing van Nederland door de persoon die juist het landsbelang zou moeten dienen. Rutte is geen goede premier voor de Nederlanders en zal dat ook nooit worden.

De standaarden van een land kunnen worden gemeten aan de hand van de manieren en gebruiken van de politiek. Verkozen politici zouden in elk land een voorbeeldfunctie moeten hebben. Het nastreven van verantwoordelijkheid en het bevorderen van vooruitgang in de samenleving zou daarbij centraal moeten staan.

Met name voor de jongere generaties is het van groot belang dat politici het goede voorbeeld geven. Zij nemen het voorbeeld uit de politiek namelijk over. Respect hebben voor de ander, de waarheid spreken, verantwoordelijkheid nemen en bovenal afmaken waar je aan begint zijn essentiële normen en waarden. De minister-president, als belangrijkste persoon in de regering, dient deze cruciale voorbeeldfunctie met uiterste verantwoordelijkheid te vervullen. Helaas gebeurt dat niet.

Rutte besloot zijn kabinet op te blazen om zo zijn verantwoordelijkheid te ontlopen. Ons land bevindt zich midden in een klimaatcrisis, een woningcrisis, een vluchtelingencrisis en er zijn diverse schandalen onopgelost gebleven onder dit kabinet. Bovendien worden we nog steeds geconfronteerd met de gevolgen van inflatie en neemt ook het wantrouwen in de overheid steeds verder toe.

De samenleving snakt naar een leider die de problemen daadwerkelijk aanpakt, maar verkiezing na verkiezing belanden we weer bij Rutte. Het is inmiddels overduidelijk dat hij ongeschikt is voor de functie van minister-president, omdat hij voortdurend zijn eigen belang boven het landsbelang plaatst. Hij ontwijkt verantwoordelijkheid en neemt beslissingen die ten koste gaan van anderen.

De toeslagenaffaire, het beruchte ‘functie elders’-debat, de parlementaire enquête omtrent Groningen en nog vele andere schandalen onder Rutte’s beleid hebben één gemeenschappelijke deler. Dat is dat Rutte zijn baan als minister-president altijd boven andere belangen plaatste. Het lijkt erop dat macht voor Rutte het enige is wat telt, en hij lijkt bereid te zijn met wie dan ook in zee te gaan om die macht te behouden.

Rutte’s houding in de politiek laat zien dat je in het leven vooral aan jezelf moet denken. Woorden worden slechts gebruikt als middel om persoonlijke doelen te bereiken. Het lijkt er niet toe te doen hoe je handelt, zolang je maar aan bepaalde criteria voldoet. Positief blijven, problemen de toekomst of het verleden in schuiven en jezelf voordoen als een premier met gezag. Dat zijn de belangrijkste vereisten om een minister-president zoals Rutte te zijn.

Dit is niet de koers die we moeten noch willen volgen. De burgers van dit land hebben behoefte aan iets anders. Een goede minister-president hoort de inwoners van het land te verenigen door hen te dienen. De enige manier waarop Rutte er nog in slaagt om het land te verenigen, is doordat iedereen van links tot rechts hem weg wil hebben.

Er komen ongetwijfeld verkiezingen aan en het is dan van groot belang dat mensen stoppen met het eindeloos stemmen op de VVD. Daarnaast heeft het ook geen zin om nog verder naar rechts te neigen, omdat zij de problemen niet zullen oplossen. We zien nu in de provincies dat een stem op rechts leidt het behoud van de status quo of zelfs een verslechtering daarvan. Ons land heeft behoefte aan partijen die de problemen erkennen en bereid zijn ze aan te pakken. Laten we de armoede in het land erkennen, evenals de klimaatcrisis, de toeslagenaffaire, de situatie in Groningen en alle andere slachtoffers en problemen die onder Rutte’s kabinet niet goed zijn behandeld.

Erken daarbij ook dat Rutte iemand is die een kabinet laat vallen als het hem uitkomt. Hij drong er bij zijn voormalige coalitiegenoten op aan om kalm te blijven met betrekking tot de stikstofkwestie, maar zelf laat hij zijn kabinet klappen nu het even tegenzit voor zijn plannen.

Bovendien is deze val van het kabinet ook buitengewoon hypocriet. Rutte heeft herhaaldelijk Wilders bekritiseerd, omdat hij in 2012 verantwoordelijkheden ontweek en het land in een politieke crisis stortte, terwijl er al een economische crisis gaande was.

Rutte blijkt in dat opzicht echter geen haar beter dan Wilders te zijn. Problemen worden nu opnieuw uitgesteld en Rutte heeft zelfs een politieke crisis veroorzaakt bovenop alle andere crises waar Nederland zich in bevindt. Alternatieve plannen zijn broodnodig en die alternatieve plannen zullen vanuit links moeten komen, mits we problemen goed willen oplossen. Daarbij moet het fatsoen in de politiek terugkeren en we weten onderhand ook dat de uiterst rechtse partijen dat fatsoen niet bezitten. Het is daarom tijd voor een betere koers die wel rekening houdt met mensen. Tijd voor verandering.

cc-foto: Roel Wijnants