Rondneuken tegen kanker

Als mannen veel vrouwelijke partners hebben, is volgens Canadese onderzoekers hun kans op agressieve prostaatkanker kleiner. Twintig verschillende vrouwen betekent 19 procent minder risico.

Ja, het zijn natuurlijk geen onderzoekers als ze niet met cijfers en percentages aankomen. Cijfers geven mensen het gevoel dat het zeker is, ook al lijkt dit onderzoek onder 3000 mannen me nonsens, want zou je het met twintig verschillende mannen doen, dan is volgens de bollebozen de kans op zo’n gezwel juist groter. Omdat de onderzoekers natuurlijk ook iets moesten zeggen over waarom dat is komen ze met de theorie aan dat het niet door de verschillende partners komt maar door het aantal ejaculaties. Alsof mannen als ze seks met mannen hebben niet klaarkomen. Maar dan denken die Canadezen ineens dat het anders is omdat je daar meer geslachtsziekten door oploopt en door anale seks er te veel tegen de prostaat gebonkt wordt.

Vergeef me dat ik een beetje doordraai, maar ik begrijp de onnozelheid van mensen die een halfzachte vragenlijst afnemen en dat koppelen aan gegevens over hun kanker niet. Hoe betrouwbaar denken die mensen met een baan aan een echte universiteit in hemelsnaam dat die 3000 mensen een vragenlijstje invullen? En wat weten ze eigenlijk wat mensen precies in de slaapkamer doen, of in de keuken, in de achtertuin, in een publieke wc?

De hobby van Onan Wat mij vooral intrigeert is hoe de menselijke geest werkt. Kanker aan de geslachtsorganen? Dan zal je wel iets geks gedaan hebben. Dus hebben we een lange reeks onderzoeken gezien die een verband tussen seksuele gewoontes en prostaatkanker hebben proberen te leggen. Aanvankelijk meende men dat teveel masturberen de oorzaak van de kanker was. Later keerde dat om en zou je prostaatkanker krijgen als je het te weinig met jezelf gedaan had. Ook wist een onderzoeker te melden dat het lag aan de leeftijd waarop het gebeurde. Op jonge leeftijd je overgeven aan de hobby van Onan zou problematisch zijn, maar op oudere leeftijd kon je rustig je gang gaan. Trouwens, ook het dagelijks neuken werd aanbevolen, maar over de vraag of je vaste partner daar blij mee is werd niet gesteld. Nederlandse stellen doen het immers slechts twee komma vijf maal per week. Wat moet de man die geen prostaatkanker wil op die vier en een halve andere dag. Misschien dat dan die 20 extra dames van pas komen.

Voor mij is het allemaal abacadabra terwijl ik toch niet helemaal dom ben op het gebied van gezondheid en onderzoek. Waarom hebben we toch die neiging om het allemaal met seks in verband te brengen? Die prostaat is toch niet meer dan een klier die de smeermiddelen van het systeem moeten leveren zodat je niet droog hoeft te neuken. Daar moet je niet meer betekenis aan geven dan noodzakelijk is.

Seks en kanker? Seks en dood? Prachtige literatuur, spannende romans, schitterende gedichten, adembenemende films, maar in werkelijkheid is kanker pech en dood het logische einde van een leven. Heeft het betekenis? Geen enkele, maar gelukkig zijn wij een diersoort met levendige verbeelding en goed geworden in het geven van betekenis. Zelfs onderzoekers hebben daar last van.

Het laatste boek van Ivan Wolffers is ‘Als de tijd voor altijd stil zou staan ‘

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht

cc-foto: Arno