Steeds meer mensen kopen in het buitenland lichaamsmateriaal waardoor Nederland de controle verliest
In Nederland is geld vragen voor lichaamsmateriaal verboden, maar in de praktijk komen toch veel Nederlanders aan hun trekken. In het buitenland wordt veel geld verdiend aan nieren, eicellen, sperma of voorhuid. De onderzoekers van het Rathenau Instituut die een boek schreven over de internationale handel in lichaamsdelen beweren dat Nederland beter de teugels wat kan laten vieren wat betreft de regelgeving.
In discussies over betalen voor lichaamsmateriaal blijven we in Nederland steeds hangen bij de vraag: mag dat wel?”, zegt Chantal Steegers onderzoeker van Rathenau in de Volkskrant. “Maar feit is dat het in de praktijk allang gebeurt. Nederland is geen eiland. Je kunt beter een stap verder gaan, en onderzoeken wat wél een goede methode is om lichaamsmateriaal te vergoeden.
Onderzoeker Ingrid Geesink zegt dat Nederland vergeleken met het buitenland bijzonder terughoudend is. Uit het boek ‘Niet te koop – Baarmoeder te huur’ blijkt dat Nederlanders in toenemende mate naar het buitenland gaan voor de aanschaf voor bijvoorbeeld een nier. In sommige gevallen zelfs vergoed door de verzekering. Het komt de onderzoekers zo veel voor dat Nederland de controle verliest.
Naast de ethiek in het verhaal zou het betalen voor lichaamsonderdelen ook tekorten kunnen terugdringen. Een voorstel om nierdonoren een gratis ziektekostenverzekering te geven blijft op de plank liggen. “Je kunt wel volhouden dat je in Nederland geen vergoeding mag vragen voor een nier, maar waar blijf je met die ethiek als er mensen doodgaan op de wachtlijst?”, stelt Steegers.