Seksuele intimidatie als 'rite de passage' bij Defensie

Vrouwen en etnische minderheden krijgen bij Defensie inderdaad te maken met discriminatie. Dat is de conclusie van het Sociaal en Cultureel Planbureau, dat onderzoek deed naar de machocultuur binnen het leger. Zo zegt één op de acht vrouwen binnen de krijgsmacht het afgelopen jaar last te hebben gehad van seksuele intimidatie. Vrouwen, homoseksuelen en etnische minderheden worden binnen het leger niet zomaar geaccepteerd, blijkt het uit het onderzoek. NRC schrijft over het onderzoek:

Werknemers horen er dus alleen bij als ze zich conformeren aan de dominante cultuur (wit, man en heteroseksueel). Wie het er moeilijk mee heeft, stroomt uit. Zo is er bijvoorbeeld een soort inwijdingsritueel voor vrouwen, zo schrijven de onderzoekers. Met vrouwen die zich bij een eenheid aansluiten, worden bijvoorbeeld benaderd voor seks.

Het rapport spreekt van seksuele intimidatie als een ‘rite de passage’:

Donderdag dienen dertien militairen en oud-militairen een klacht in tegen hun werkgever, omdat ze de racistische en seksistische opmerkingen die afgedaan worden als ‘grap’ zat zijn. Het is van groot belang dat zij hun werk kunnen doen in een veilige omgeving binnen de krijgsmacht, maar hebben vanwege de opmerkingen niet het vertrouwen dat nodig is.

Eén van de aanklagers is een zwarte militair die geregeld voor ‘aapje’ wordt uitgemaakt. De man kreeg tijdens een discussie te horen dat hij ‘terug moest naar de apenrots’. Een andere medewerker, van Marokkaanse afkomst, kreeg te horen dat hij maar op een ‘jihadvlucht’ moest stappen en ‘niet meer moest terugkomen’. Een vrouwelijke medewerker kreeg te horen dat ze ‘een tampon’ zou zijn. Ook werd haar de mond gesnoerd door haar voor ‘verbanddoos’ uit te maken.

Advocaat Michael Ruperti stapt nu namens dertien (oud-)militairen naar de Inspecteur-Generaal der Krijgsmachten om een officiële klacht in te dienen. Ruperti:

“Vaak worden dergelijke opmerkingen afgedaan met het verhaal dat ze hier maar tegen moeten kunnen. Maar deze mensen willen serieus worden genomen en kunnen werken in een veilige omgeving.”

Strafrechtelijk wordt vooralsnog niets ondernomen, omdat het volgens Ruperti lastig is om discriminatie te bewijzen:

“Het is soms op het randje van discriminatie, maar veel vaker wordt het onderhuids gevoeld. Tegen iemand die zegt ‘je doet weer emotioneel’ kun je geen aangifte doen, maar een vrouw die dat verwijt krijgt voelt zich wel gedenigreerd.”

De klachten staan niet op zichzelf. Bijna maandelijks wordt melding gemaakt door iemand vanwege een verziekte werksfeer. Bovendien is men terughoudend met het doen van meldingen, omdat dit gevolgen zou kunnen hebben voor de loopbaan. Defensie heet het Sociaal en Cultureel Planbureau een steekproef laten houden onder 8300 personeelsleden, en tientallen interviews laten doen, om te achterhalen hoe groot het probleem is.

AD: ‘Hoe kun je werken als ze je een tampon noemen?’

cc-foto: damopabe