PVV en gratis reclame les 1

Je bent het niet eens met de PVV-uitgangspunten. Prima, daar is niets mis mee. Je kiest vervolgens om de PVV-voorman Geert Wilders op de korrel te nemen. Geen probleem. Je kiest voor een “Hitler – Wilders” vergelijking. Die vervolgens zo willekeurig en onwetenschappelijk is dat de hele Nederlandse bevolking zich kan herkennen in de vergelijking. Zie daar: het schoolvoorbeeld van gratis PVV-reclame is een feit.

Geschrokken van hetgeen Blok teweeg heeft gebracht, publiceerde hij een “open brief” op zijn weblog gericht aan Geert Wilders. Inclusief een aantal relevante vragen, maar mosterd na de maaltijd. Het is zeer onwaarschijnlijk dat Geert Wilders op welke wijze dan ook zal reageren. Hij heeft de winst immers al lang en breed binnen: gratis reclame en media-aandacht.

Blijkbaar heeft Micheal Blok – en met hem waarschijnlijk vele anderen – niet door hoe de hazen lopen. Welnu, die lopen zo, althans tenminste in dit geval: gratis publiciteit wordt uitgebuit. Zeker als er gaten geschoten kunnen worden in een publicatie. Hetgeen hier overduidelijk het geval is. Het vervolg doet er niet meer toe. De gratis publiciteit is geincasseerd. En dat is per saldo het enige dat telt. Niet meer en niet minder.

Diegenen die bij tijd en wijle mijn pennevruchten lezen weten dat ik een fervent tegenstander ben van de denkbeelden van de PVV en alles waar zij voor staat. Daar verandert geen jota aan. Velen ergeren zich daar aan, velen delen mijn visie. Met beide kampen kan ik uitstekend leven; vrijheid van meningsuiting is een groot goed.

Reden te meer om criticasters van de PVV op te roepen om zich te bezinnen eer te beginnen. Wellicht met enige media-training vooraf. Een inhoudelijke discussie over de standpunten van de PVV: hoe meer hoe beter. De weg die door Michael Blok gekozen is in eerste instantie werkt echter als een boemerang. Alle goede bedoelingen van Blok ten spijt. En dat kan de bedoeling niet zijn.

Dit stuk is overgenomen van de website Hollandsche politiek