Spekman wil van de PvdA weer een activistische partij maken?
PvdA-partijvoorzitter Hans Spekman zei het gisteren in het programma Nieuwsuur toch echt: “De PvdA, die staat voor een verzorgingsstaat die mensen zekerheid biedt en daarom moet de partij activistischer worden.” Even leek het alsof er een demente man sprak. En iedereen die hem kon herinneren aan het feit dat het zijn partij was die de verzorgingsstaat om zeep had geholpen, was al wegbezuinigd.
Spekman wil van de PvdA weer een activistische partij maken, een partij die staat voor de gewone mens, de mens die wordt getroffen door de bezuinigingen, een sociale partij, een partij voor de arbeider wellicht. Volgens Spekman kan het weer nu er veel wetgeving van het kabinet is aangenomen. Maar lijdt Spekman aan acuut geheugenverlies? Het is juist de PvdA die samen met de VVD ervoor heeft gezorgd dat er drie miljard bezuinigd gaat worden op de zorg. Tienduizenden banen verdwijnen juist in die sector door de bezuinigingsdrift van een zogenaamd sociale partij die niets anders doet dan een neoliberaal beleid voeren. Een beleid dat de grote bedrijven buiten schot laat en de onderkant van de samenleving keihard aanpakt, of je nou oud bent of student. Een beleid dat marktwerking en privatisering tot het grootste goed heeft verheven.
Het lijkt er dus op dat Spekman met de PvdA wil gaan actievoeren tegen het beleid waar zij zelf verantwoordelijk voor zijn. Natuurlijk is dat niet zo, net zo min dat hij lijdt aan acuut geheugen verlies. Zijn woorden waren een zucht van holle retoriek omdat zijn partij er zo slecht voor staat. Maar hoe lang kan je mensen met zulke, bijna lachwekkende verhalen, proberen binnenboord van de partij te houden? Heeft de PvdA al niet te vaak laten zien dat het sociale er wel een beetje af is? Buiten de in totaal 19 miljard aan bezuinigingen was het de PvdA die staatssecretaris Teeven de hand boven het hoofd hield in het Dolmatov debat. En recent blokkeerde de PvdA het debat over de Afghaanse vluchteling die voor het Nederlandse leger had gewerkt maar toch het land uit moest. Het heeft geen zin om in woorden sociaal te zijn als je daden er niet eens in de buurt komen.
En ondertussen lacht de VVD in hun vuistje terwijl zij hun neoliberale beleid rustig kunnen uitvoeren en zij zelf de klappen niet hoeven te vangen. Ook geeft het een racistische partij als de PVV de ruimte om weg te lopen met een anti-bezuinigingen retoriek en zo hun electoraat ziet groeien.
Dat in de Nieuwsuur-reportage duidelijk wordt dat steeds meer mensen het vertrouwen in de politiek kwijt zijn, is meer dan logisch. Wat is er democratisch aan om in verkiezingstijd van alles te kunnen beloven en het tegenovergestelde te doen als je eenmaal de macht hebt verworven? Dat ziet men niet alleen bij de PvdA maar over de volledige lijn van politieke partijen. De PVV bijvoorbeeld, die zich zogenaamd sterk maakt voor de zorg, steunde zelf een coalitie in de vorm van een gedoogconstructie die de marktwerking binnen de zorg juist aanzwengelde. En als je naar Griekenland kijkt is het ook de socialistische partij die op de onderkant van de samenleving bezuinigt. Kapitalisme noemen ze dat. Dat grote bedrijven altijd maar door kunnen gaan met zich verrijken, wat voor regering er ook zit. Misschien moeten we eens gaan nadenken over een andere manier van democratie, doe eens gek! Als we daar gewoon mee gaan experimenteren dan mag je het best activistisch noemen.
En over Spekman… Misschien doet hij er goed aan om te stoppen met de politiek en alvast het advies van zijn collega Jetta Kleinsma op te volgen om een moestuin aan te leggen zodat als alles kapot is bezuinigd, hij nog wat te eten heeft.
Kwinten Keesmaat is publicist en activist op verschillende sociale onderwerpen.