Promotie tot probleem
© CC-foto: Chrisgel Ryan Cruz
Praat mee
Reacties (13)
Er is geen mens die je verplicht tot promoveren, het helpt je meestal ook niet in je carrière, zoals in het artikel staat, en we eigenlijk allang wisten. Sommige universiteiten verplichten docenten tot promoveren. Soms oefenen bedrijven druk uit. Naast een drukke baan moet je ook nog een promotieonderzoek doen. Waarom zou je anders promoveren? Onder druk van je familie, omdat je vader ook gepromoveerd was? Of omdat je houdt van wetenschap, en speciaal dat stukje waar jij onderzoek naar doet? Dat laatste zal nog het leukste zijn, maar dat is wel een beetje luxe dat we zelden tegenkomen.
Er gaat gewoon veel te veel geld naar het hoger onderwijs. Het gevolg is een waterhoofd van academici die ofwel tot in het absurde proberen te scoren ofwel zich stierlijk lopen te vervelen. Ik heb gewerkt bij een instituut waar een veertigtal secretaresses/administratief medewerksters in dienst was. Ongeveer de helft daarvan had een academische titel: drs. in Nederlandse taal en letterkunde, Spaanse taal en letterkunde, pedagogiek en nog veel meer. Ze liepen vaak rond zo van "Wat doe ik hier eigenlijk". Duidelijk te hoog geschoold voor de functie. Vroeger had je uitstekende secretaresses met MULO, MMS, Schoevers, noem maar op. Hadden een topsnelheid in typen en steno, vergaten klanten nu eens niet terug te bellen en wisten het humeur van de baas te handelen als ware psychologen. Kom daar nu maar eens om. Maar volgens Alexander Pechtold moet er nog meer geld naar het onderwijs. En het geld dat dat kost halen we dan gewoon weg bij de ouderen en de zorg.
Ik zie de tragiek over dit onderwerp elke dag weer van nabij - en ik wil eigenlijk gaan slapen, zoals elke normale man dat wil. Nochtans geef ik boekentips mee, die ons kunnen vertellen waarom het zo mis is: - Philip Mirowski: "Never Let A Serious Go To Waste" - zelfde auteur: "Science-Mart" - John Smyth: "The Toxic University" Ik ga geen links geven, want anders denken de mensen dat ik commerciëel aan de gang ben. Ik acht mijn mede-Jopers vrouws (of mans, andere uitingvormen ken ik niet) volwassen genoeg om zelf op zoek te gaan. (Waarschuwing: duizenden pagina's lezen, van boeken, kan iemand dat nog?) Weglopen kan altijd, en moeite is dan toch iets anders.
(ja ja, ik wil naar bed: Never Let A Serious Crisis Go To Waste, natuurlijk. 400+ pagina's, en elke daarvan is meer dan de inspanning waard. Doe er jullie voordeel mee.)
@ Minoes - dank voor je lieve zorgen! Ja hoor, slapen gaat me goed af. Ik kom 's avonds thuis, en als vrijgezel heb ik het rijk alleen. Ik luister graag naar klassieke muziek, of ik kijk een mooie film. De gangbare TV-programma's (DWDD, Jinek, Late Night) die interesseren me niet. Later op de avond, en in bed, mag ik graag lezen, en dat doe ik vrij snel. En ik heb ook nog een sociaal leven. Eh, ben ik 'op zoek', hoor ik je denken? Jawel, dat is zo.
Promotie tot probleem “De rat race in het hoger onderwijs” Dat krijg je met collegae, die de wetenschappelijke grondslag leggen voor het sociaal darwinisme of de neoliberale economie en het ook nog in praktijk brengen. Via (de marginalisering van) de onderklassen komt het probleem terug bij (de mensen van) de wetenschap zelf. Een soort boemerang. Boontje komt om zijn loontje. Moeten we nu huilen of lachen met de wetenschap? In de wetenschap weet de ene hand niet wat de andere (onzichtbare) hand doet. Die wetenschap lijkt mij een goed onderwerp voor het cabaret. Zeg maar: de kunst, die de wetenschap de les leest. Overigens: Wanneer komt de humanistische wetenschap terug op het toneel? Als dit niet gebeurt, dan wordt mijn paradigma m.b.t. de wetenschap: (Ook) wetenschap is nep *). Woeki Hypo is gematigd liberaal. P.S.: *) Sommige dingen uitgezonderd.
Zoals Taleb stelt: als je voor economie een Nobelprijs hebt zou je er ook een voor dobbelen moeten hebben. Economisme in de zin waarin Klaver het gebruikt is een goed concept het probleem van wetenschappelijk onderzoek aan te kaarten, evenals 'positieve resultaatverplichting' onderzoek met negatief resultaat is bij voorbaat oninterssant > Wat ik begrijp van wetenschappers is dat er tegenwoordig een omgekeerde route van wetenschappelijk onderzoek is: eerst statistische data bekijken, dan vaststellen wat uit die data statistisch relevant is, dan je onderzoeksvraag formuleren en dan dus relevant resultaat hebben. ten laatste: in de Lancet van een paar jaar gelden stond een column die een en ander aan misstanden aankaartte. I1 belangrijk punt van kritiek was dat onderzoeksresultaten vaak niet gereproduceerd konden worden. Dat is dus gewoon 'fake science', als gevolg van drang naar resultaat.
@ Woeki & Stokkickhuysen - "The only function of economic forecasting is to make astrology look respectable." (John Kenneth Galbraith)
Simpel gezegd; Wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in! Is dat ooit door een wetenschapper bedacht? Daar heb je geen hogere wiskunde voor nodig, geen economische 'modellen'. De 'leerstoel' van de harde werkelijkheid is hier voldoende. Het duurt alleen een tijdje voordat die effect heeft. Dat laatste hoop ik dan maar.
Niet alleen de bezuinigingen maar ook de politieke beslissing onderzoeksgeld NIET aan de universiteiten te geven, maar bijna alleen via tijdelijke projecten via NWO te verdelen. Ten tijde van Balkenende is met instemming van bijna alle partijen besloten dat DIT tot beter onderzoek zou leiden. Het leidde er ook toe dat de universiteiten nu bijna alleen voor onderwijs structureel geld krijgen en dus dat structurele geld (= vaste banen) niet voor onderzoekers gebruiken. Logische consequentie: het overgrote deel van de onderzoekers staat op tijdelijke contracten met zeer beperkte vooruitzichten op een vaste plaats. Eindresultaat: heel veel mensen met 10 jaar ervaring verdwijnen uit de (nederlandse) academia en worden vervangen door mensen die net gepromoveerd zijn en veel nog moeten leren ... die weer verdwijnen als ze 10 jaar ... enz enz.