Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Progressieven, wees niet stil over de protesten in Iran

  •  
03-01-2018
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
115 keer bekeken
  •  
ANP-54990751
Daar waar in bijvoorbeeld de VS Amerikanen van links tot rechts hun steun betuigen aan de demonstranten in Iran is het in Nederland en veel andere Europese landen vooral rechts dat dit doet
Het zal slechts weinigen ontgaan zijn dat er sinds een week massale protesten aan de gang zijn in Iran. Het is de grootste protestgolf sinds 2009, toen de Groene Beweging de straat opging om te demonstreren tegen het Iraanse regime naar aanleiding van de frauduleuze verkiezingen van dat jaar. De demonstranten stonden toen alleen. Steun van buitenaf bleef uit, en het regime slaagde erin de protesten met geweld neer te slaan.
In 2011 vond een nieuwe protestgolf plaats in het Midden-Oosten. In landen als Tunesië, Egypte, Libië, Bahrein, Jemen en Syrië gingen mensen de straat op vanwege de slechte sociaal-economische omstandigheden, de mensenrechtenschendingen en vernederingen waar ze mee te maken hadden, de corruptie, en de beperkte mogelijkheden om hun onvrede op legitieme wijze te uiten. Ditmaal was er wel brede steun van buitenaf. In onder meer Tunesië en Egypte vonden revoluties plaats, waarbij de laatste door een contrarevolutie weer teniet gedaan werd.
Arabische lente Nu, in 2017, is het opnieuw Iran. Toch zijn er meer parallellen met de zogenaamde ‘Arabische Lente’. Ook toen begonnen de protesten net als in Iran nu in provinciesteden, onder de armere lagen van de bevolking. Ook toen sloegen de protesten langzaam over naar de grote steden en uiteindelijk de hoofdstad, waar de middenklasse zich bij de demonstranten zou voegen. Ook toen gingen de protesten aanvankelijk over de slechte sociaal-economische omstandigheden waarin mensen moesten leven, maar werden de eisen van de demonstranten geleidelijk aan steeds politieker en richtte de woede van de demonstranten zich meer en meer op het regime dat hen onderdrukte. De protestgolf die nu Iran overspoelt vertoont dus een aantal opvallende parallellen met de protesten die leidden tot revoluties in bepaalde Arabische landen. Maar in één opzicht verschillen beide duidelijk van elkaar. En dat is dat, in tegenstelling tot bij de protesten in onder meer Tunesië en Egypte, de internationale gemeenschap nu niet massaal achter de demonstranten gaat staan. Gedurende de Arabische Lente was er brede steun en sympathie voor de demonstranten en hun wensen en beweegredenen. Met name vanuit progressieve en linkse hoek werd duidelijke steun uitgesproken, en zetten mensen zich in om waar mogelijk deze protesten te ondersteunen.
Hoe anders is het nu. In Europa is het tot nu toe angstwekkend stil gebleven rond de protesten in Iran. Links en progressief Nederland zwijgt. Daar waar in bijvoorbeeld de VS Amerikanen van links tot rechts hun steun betuigen aan de demonstranten in Iran is het in Nederland en veel andere Europese landen vooral rechts dat dit doet. Progressieven houden zich in, of zwijgen doelbewust. Sommigen doen dit omdat zij geloven in de dialoog met het Iraanse regime, en menen dat druk op dit regime niet zal helpen iets te veranderen. Zij menen ook dat het regime de demonstranten wel tegemoet zal komen, en democratische verandering uiteindelijk vanzelf in Iran plaats zal vinden. Kijkende naar hoe de demonstraties in 2009 werden neergeslagen, naar de beperkte democratische hervormingen die sindsdien in het land plaatsvonden en de gewelddadige wijze waarop het Iraanse regime ook nu weer reageert op de protesten lijkt dit echter een illusie te zijn.
Imperialisme Het linkse kamp zwijgt eveneens, soms om dezelfde reden, maar ook omdat sommigen op links Iran nog steeds zien als een land dat strijdt tegen het kapitalisme en Westers imperialisme. Openlijk partij kiezen tegen het Iraanse regime voelt daarvoor voor sommigen als een brug te ver. Temeer omdat rechts dit ook al openlijk doet. Maar zij vergeten hierbij dat een van de redenen waarom Iran kampt met zulke grote problemen op sociaal-economisch vlak – en waarom mensen in de eerste plaats nu de straat op zijn gegaan – juist het feit is dat Iran kapitalen investeert in de steun aan bondgenoten in onder meer Syrië, Irak, Libanon en Jemen: in het vergroten van de Iraanse invloedssfeer. Juist om die Westerse, ‘kapitalistische’, invloedssfeer tegen te gaan. In de strijd tegen Westers imperialisme steunt links hiermee in wezen Iraans imperialisme, en negeert men de verslechterende sociaal-economische situatie in Iran die hier het gevolg van zijn. Steun uitspreken voor de demonstranten impliceert dus geenszins steun uitspreken voor, maar juist tegen, het imperialisme waar veel Iraniërs schade van ondervinden.
Links en progressief Nederland zouden daarom niet langer mogen zwijgen. Velen in Iran gaan op dit moment de straat op en wagen hun leven voor hetzelfde dat wij hier hebben: goede leefomstandigheden, mensenrechten, vrijheid, vrijwaring van corruptie en een staat niet met geweld tekeer gaat zodra je kritiek uit. Deze mensen verdienen onze steun. Ook wij zouden hier van ons moeten laten horen, onze steun voor de demonstranten uit moeten spreken, en de straat op moeten gaan om te laten zien dat de Iraniërs niet alleen staan. Expliciete steun uitspreken is dus nodig, net als luisteren naar de demonstranten, en naar de Iraanse diaspora, die ook in Nederland sterk vertegenwoordigd is. Kleine beetjes helpen, en als we ook maar iets kunnen doen om de mensen in Iran die strijden voor een betere toekomst voor henzelf en hun kinderen te helpen dan zouden we dit niet na mogen laten. Het is daarom tijd dat progressief en links Nederland niet langer zwijgt, maar zich duidelijk uitspreekt over wat er op dit moment gaande is in Iran.

Meer over:

iran, protest, opinie, wereld
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.