Smerig: NIDA probeert vrouwenrechtenactivist zwart te maken

Je zou mogen verwachten dat het wegsnijden van de clitoris en schaamlippen van een vrouw en het dichtnaaien van de vagina zoveel walging oproept, dat iedereen ervan gaat stuiteren. Zo ook zou je mogen verwachten dat iedereen in opstand komt wanneer een man zijn vrouw – letterlijk – opsluit. Haar dwingt het huishouden te doen, te koken en haar zelfs bont en blauw slaat wanneer ze zich niet volledig aan hem onderwerpt. Je zou een massale verontwaardiging verwachten wanneer de man in kwestie zijn vrouw uiteindelijk vermoordt en in een bos in Drenthe achterlaat , nadat hij erachter is gekomen dat zij – hoe durft ze! – zich vrij heeft proberen te maken van hem. Ja, dat mag je gerust verwachten. Van de maatschappij en van politici in het bijzonder. Sterker nog: politici hebben de macht om iets tegen deze grove mensenrechtenschendingen te doen, het is dan ook hun taak om op te treden.

Voor NIDA-politicus Aydin Peksert is het kennelijk toch niet zo vanzelfsprekend om op te komen voor mensenrechten voor vrouwen. Dat bleek woensdag wel tijdens een vergadering in de Rotterdamse Gemeenteraad.

In Rotterdam is nu iets bijzonders aan de hand. De rechtse partij Leefbaar Rotterdam pleit er voor een speciale eerwraak politie-eenheid. In Den Haag bestond tot 1,5 jaar geleden zo’n eenheid, waar met succes ingezet wordt op het voorkomen van eerwraak door vroege signalering. Het aantal gemelde gevallen van eerwraak in de hofstad: zo’n 500 per jaar. In Rotterdam fluctueert het aantal, de teller staat het ene jaar op 19, het andere op 64. Hoe vaak het gebeurt is lastig te achterhalen, omdat het zaken zijn die achter de voordeur plaatsvinden, in gesloten gemeenschappen, die vaak moeilijk te betreden zijn. Om dat te doorbreken is verandering nodig. Dat zou van buitenaf kunnen, maar veel liever nog van binnenuit. Helaas is ook dat niet makkelijk: het vergt sterke vrouwen (en mannen) die niet alleen moeilijke onderwerpen als eerbescherming binnen de gemeenschap bespreekbaar durven te maken, maar ook nog eens tegen de sociale codes in durven te gaan. Het vergt vrouwen die te koppig zijn om braaf de mond te houden wanneer ze getuige zijn van onrecht. Vrouwen als de Rotterdamse Shirin Musa, bijvoorbeeld, die zich met haar organisatie Femmes for Freedom al jaren inzet voor de vrouwenzaak.

Musa is in Rotterdam, maar ook ver daarbuiten, een bekend gezicht. Al jaren probeert zij de politiek te bewegen om zich aan te sluiten bij haar doel: het tegengaan van mensenrechtenschendingen van vrouwen. Hoe moeilijk kan het zijn? Wel, heel moeilijk zo is gebleken, want de problemen die zij aankaart zijn precair. Je wordt al makkelijk het islamofobe debat ingezogen. En dat is precies wat NIDA-politicus Aydin Peksert woensdag in de gemeenteraad probeerde te doen door Shirin Musa weg te zetten als ‘spreekbuis van Leefbaar’, simpelweg omdat ook Musa gelooft dat een speciale politie-eenheid die zich kan richten op eerwraak een goed idee is. Reden voor de verdachtmaking? Ik citeer het AD-verslag:

Vrouwenrechten doen er voor Peksert niet toe, het interesseert hem kennelijk geen ruk dat vrouwen in sommige gemeenschappen in Rotterdam in huwelijken en in huizen gevangen zitten waar ze uit willen. Lekker laten zitten, als je ze niet ziet of hoort, zijn ze er niet. Het interesseert Peksert geen mallemoer dat de vrijheid die voor mannen zo vanzelfsprekend is, voor vrouwen niet geldt. Veel liever houdt de NIDA-politicus zich bezig met het in diskrediet brengen van Musa bij zijn en haar moslimachterban door een band tussen haar en Leefbaar te suggereren. Het is voor feministen soms al lastig genoeg om vrouwenonderdrukking binnen de islam aan te kaarten zonder meegezogen te worden in het rechtse discours en als excuus gebruikt te worden – zie je wel, moslims zijn fout –. Dat rechtse lieden zich daar schuldig aan kunnen maken is nog tot daaraan toe, dat iemand die vanuit een linkse partij als NIDA opereert Musa schaakmat probeert te zetten door haar in de islamofobe hoek te drukken door haar te “bevuilen” met het imago van Leefbaar Rotterdam, daar word ik ziedend van. Het is een truc die we kennen van de mannen van Denk, die filmpjes plaatsen van politici die in de Tweede Kamer anders stemmen dan hun achterban misschien zou willen. Het is je reinste chantage.

Hoe oneens ik het verder met vrijwel álle standpunten van Leefbaar Rotterdam ben, ben ik als Rotterdammer, als vrouw, als moslim, de partij dankbaar voor haar inzet om te proberen een einde te maken aan eerwraak en andere vreselijke vormen van vrouwenonderdrukking in patriarchale culturen. Alleen door kritiek op vrouwenonderdrukking uit de islamofobe hoek te halen, kunnen we er iets tegen doen. Kennelijk is NIDA daar te beroerd voor, gelukkig Shirin Musa niet.