Pornografie

Het lijdt geen twijfel dat een groot deel van de detailhandel hetzelfde lot te wachten staat als de traditionele pornobranche: ze zijn vrijwel helemaal uit het straatbeeld verdwenen, de altijd morsige tijdschriften- en videoshops, de etalages die op niet meer mochten rekenen dan een snelle, besmuikte blik in het voorbijgaan, de winkels met afgescheiden stellages voor volwassenen. De handel heeft zich verplaatst naar het web, naar de beslotenheid van de werkkamer, het kantoor, de woon- en slaapkamer en, vooral, de puberkamer, waar de grootverbruiker van porno zich ophoudt.

Natuurlijk zijn de opvattingen over wat wel en wat niet oorbaar is vrijwel overal in de wereld opgerekt en opgeschoven. Afbeeldingen die in de jaren van het mannenweekblad De Lach (1924-1972) nog werden beschouwd als riskante pikanterie tref je nu aan in doorsnee advertenties voor parfum, kaas of lingerie, niet zelden op gevelhoge billboards. Sommigen hebben hieruit geconcludeerd dat onze cultuur lijdt aan een verregaande ‘seksualisering’ – wat suggereert dat de grenzen verdwenen zijn. Daarvan lijkt echter geen sprake: de bosrand is hoogstens wat rafeliger geworden, maar wat daarachter ligt is niet minder duister geworden.

Lees meer in de Groene Amsterdammer.