Politieke jongeren voor Kunduz: schrijf je in

Opnieuw steunt Nederland de oorlog in Afghanistan door politietrainers, militairen en F-16’s naar het nog altijd onveilige Kunduz te sturen. Na een wervelend debat stemden ook oppositiepartijen GroenLinks, D66 en Christenunie in met het voortel van Rutte. Een dag eerder deden de jongerenorganisaties van deze partijen een oproep om de nieuwe missie hoe dan ook te steunen. Ik vraag mij af of deze jongens en meisjes alleen maar willen roepen of zich ook zelf aanmelden bij het leger om mee te vechten.

Dat klinkt misschien als een goedkope uithaal naar mijn generatiegenoten, maar ik vind de vraag gerechtvaardigd. Nederlandse soldaten op een gevaarlijke missie sturen is een zware beslissing. Niet voor niets was het tot voor kort gebruik om alleen met een grote Kamermeerderheid ten strijde te trekken. Deze keer heeft premier Rutte maar een nipte meerderheid gevonden voor de controversiële missie. Daar tegenover staat dat het Nederlandse volk met 70% massaal tegen is. Groenlinksstemmers zijn nog feller gekant tegen de oorlog. Ruim 80% ziet niets in nieuwe Nederlandse betrokkenheid bij de oorlog. Wie zijn dan die voorzitters van jongerenorganisaties om te roepen dat we moeten gaan?

Zelfs bij defensie zijn sceptische geluiden te horen. Op dezelfde dag als de hoorzitting over Kunduz demonstreerden de militaire vakbonden tegen de bezuinigingen op defensie. Een van de aanwezigen vroeg zich af waarom er bezuinigd wordt, terwijl er sprake is van een nieuwe, peperdure en controversiële missie. Volgens mij voelen veel van onze jongens en meisjes op hun klompen aan dat het verdomd lastig is om politieagenten te trainen, zonder deel te nemen aan de oorlog. De Afghaanse minister van Binnenlandse zaken Bismillah Khan Mohammadi was erg duidelijk toen hij zei dat zijn agenten ook militair worden ingezet, zolang er geen vrede is in Afghanistan. En Jolande Sap kan met al haar goede bedoelingen de Afghaanse agenten geen enkelbandje om doen om te zorgen dat ze alleen parkeerbonnen gaan uitdelen.

Dat de jongerenorganisaties naïef geloven in een papier Haagse werkelijkheid van garanties en toezeggingen is al erg genoeg. Maar als zij zo graag onze soldaten op een gevaarlijke, ongewilde en zinloze missie willen sturen is het wel zo netjes als ze zelf een steentje bijdragen. Vanuit een veilig land roepen dat de regering levens op het spel moet zetten is verschrikkelijk makkelijk. Daarom mijn oproep aan de voorzitters om zich inschrijven in het leger. Misschien zouden ze dan ook leren dat morele Haagse bedoelingen in de werkelijk wel eens immoreel kunnen uitpakken. Met deze missie gaan wij in Afghanistan geen vrede brengen, maar gaan wij de oorlog verlengen