Politieke hebzucht

Nederland is nog steeds een gouden samenleving. Maar blijft dat ook zo? Politieke hebzucht lijkt de overhand te krijgen en dringt gevaarlijk door tot fundamentele kwesties. Zoals hebzucht de financiële sector kon verzieken, zo kan hebzucht ook de politiek en daarmee de samenleving beschadigen. Twee zaken die deze week op het spel staan, maken dit duidelijk. Mag Mauro in Nederland blijven of niet? En stemt ons parlement in met het akkoord dat vorige week in Europa is bereikt om de eurocrisis op te lossen? Twee zeer verschillende kwesties, maar met dezelfde onderliggende vraag, streven onze politici ‘goede’ beslissingen na of gaan ze voor de politieke winst?

Dan over het akkoord om de euro te redden. Dit ligt ingewikkelder. Verschillende economen hebben aangegeven dat sterk toezicht en afdwingbare begrotingsregels en herstelmaatregelen in de EU-landen met een schuldencrisis onontbeerlijk zijn. In het akkoord lijken deze maatregelen te ontbreken. Waarom? Een kwestie van de kiezer en het pluche. Er is weinig draagvlak onder bevolking voor dit soort maatregelen. Dus doen politici het niet, bang als ze zijn om niet opnieuw gekozen te worden en het pluche kwijt te raken. Ze lijken haast vergeten met welke taak ze zijn gekozen en dat er ook zoiets bestaat als politiek leiderschap.

In plaats van het samenstellen van ‘het goede’ pakket om de crisis te lijf te gaan blijft men zetels tellen. In plaats van met zijn allen de schouders eronder te zetten om mensen te overtuigen van de juiste oplossingen en politiek leiderschap te tonen, laat men zich leiden door het eigen korte termijnbelang en politieke hebzucht.

Met Mauro en de aanpak van de Eurocrisis gaan we zien of de waarden van Nederland en Europa om ‘het goede’ te doen, in goede handen is bij de machthebbers. Kiest Nederland voor de enige juiste staatsrechtelijke uitgang van eerbiediging van mensenrechten en humaniteit in de kwestie Mauro? En zetten Nederland en Europa zich in voor een sterk toezicht met afdwingbare begrotingsregels en daarmee voor perspectief voor Europa? Of kiezen Nederland en Europa voor politieke hebzucht? Hebzucht die de financiële sector heeft verziekt en hetzelfde kan doen met de politiek en daarmee onze samenleving.