Politieke besluitvorming over benutting beperkte capaciteit van IC-bedden duldt geen uitstel
© Foto: Robin Utrecht
Praat mee
Reacties (10)
Waarom wordt dit niet vergeleken met de donorproblematiek? Er gaan iedere dag mensen dood omdat iemand anders voorrang krijgt, ondanks dat hij of zij zelf geen donorcodicil heeft ingevuld met ja. Voor de rest, het virus blijft muteren, met de huidige vaccinatiegraad dachten we vorig jr groepsimmuniteit te hebben. Niet dus. Nu liggen er al (beperkt) gevaccineerde mensen op de ic, wat we volgend jr zien, weten we niet.
Zwart draaiboek? Dan kunnen de artsen ook wel in loon omlaag, immers vanwege hun verantwoordelijkheid worden ze betaald, zoals ze betaald worden; fors. Het moet in de opleiding worden meegenomen en desnoods draaien ze maar een half jaar stage in een echt crisisgebied, om 'the feel' te krijgen. Ze zijn mans genoeg om hierover zelf beslissingen te nemen. Het is inderdaad niet aan de politiek om hierover te beslissen. Tevergeefs zullen we naar een 'duim omhoog of duim omlaag' kijken. Wel kunnen de artsen en ziekenhuizen in debat gaan met zorgverzekeringen en politiek om de zorgcapaciteit beter te krijgen. Meer uren handen aan het bed, minder administratie. Betere opleidingen, geen studieschuld, betere secundaire arbeidsvoorwaarden. Want zoals in het stuk beschreven, is er straks weer een nieuwe epidemie of vinden we griep beheersbaar en schalen de IC's nog verder af.
De tweedelijns curatieve sector in NL functioneert best goed, zeker gezien de eis van universele toegankelijkheid. IC indicaties worden in redelijkheid gesteld en ondercapaciteit is er niet. Behalve in tijden van cholera. Inderdaad is dan een ad-hoc faciliteit nodig met sterk verkorte opleiding tegen netto bonussen. En niet teveel gezeik over compliance. Maar helaas: regulering en bureaucratie kunnen wel onbetaalbaar worden, maar nooit afnemen.
Ethiek is bij uitstek het domein van de politiek; artsen zijn geen filosofen, en zij zijn er ook niet om morele afwegingen te maken - enkel de medische. Artsen hebben niet het systeem ontworpen dat nu zo enorm door zijn hoeven zakt. De kosten rijzen de pan uit, maar de wezenlijke discussie (wat betalen we wel, wat niet) gaat de politiek stelselmatig uit de weg. Stel je voor dat de kiezer doorheeft dat het de regering die uiteindelijk de verwantwoordelijkheid voor de keuzes draagt! Maar nee, de zwarte piet is succesvol opvergedragen aan de zorgverzekeraars die vooral heel veel meer bureaucratie op poten hebben gezet. En over artsensalarissen: die lopen enorm uiteen, afhankelijk van of je in loondienst bent van een verpleeghuis of vrijgevestigd medisch specialist. De salarissen van medisch specialisten in Duitsland liggen zo'n 20% lager, niet gek ook als je weet dat de werkweek hier 40 uur omvat in plaats van de 48 tot 52 in de Nederlandse ziekenhuizen.
Artsen worden betaald om te werken volgens de regels. Het is normaal als de regels door anderen gemaakt worden, bijvoorbeeld door onze gekozen volksvertegenwoordigers.
@Hanneke, ("Ethiek is bij uitstek het domein van de politiek") Heb ik geen idee wat voor opleiding heb je gehad, mogelijk ooit over de Eed van Hippocrates gehoord die duizenden jaren lang door artsen afgelegd werd? Indien niet, ben je zeker millennial.
Beste Antonie, Zou je met kunstmatige -artificiële- intelligentie niet tot een betere selectie kunnen gaan komen, daarmee schakel je gevoelskwesties uit die bij mensen wel zullen ontstaan als zij in een korte tijd een zwart draaiboek in elkaar moeten gaan flansen. En wat toppers uit het bedrijfsleven gaan bijdragen, als vrouwen en kinderen altijd de eerste criteria zou moeten zijn voor het algemeen nut, die begrijp ik niet!
We betalen met ons allen meer dan genoeg premie om een uitstekende gezondheidszorg te kunnen opbouwen en handhaven. Genoeg schoolverlaters die voor een passend inkomen verpleging of geneeskunde willen studeren. Risicopatiënten en ouderen laten zich graag enten en zijn o.h.a. heel zuinig op zichzelf. De politiek kiest er voor om kaalslag te plegen en groepen tegen elkaar op te zetten en die loze discussie daaromheen eindeloos voort te zetten. Dat doet de politiek met alles, van huisvesting tot onderwijs. We zijn dit zo gewend geraakt dat het kennelijk niet eens meer opvalt.
Niet alleen dat ik al bijna 2 jaar tot mijn totale verwondering zie dat de bottleneck ICs tot first priciple is verklaard. En dat als “we volgen de wetenschap” wordt gezegd, bedoelt wordt: het kartel (met eigen winkeltjes). Haal die witte jassen van het scherm en laat gedragsdeskundigen en natuurkundige logistici uitleggen hoe je ‘ziek worden” kunt voorkomen. Bv Meeste besmettingen “thuis”. Dus beveilig die bubble door je eigen veilig gedrag. Dit is niet een “simple problem” (zie Cynefin op Wikipedia), maar een complex en dient ook als zodanig te worden behandeld. Ook een bottleneck kan je anders behandelen. Bv door een extern (dedicated) parallel proces. Bij ons thuis gaat de discussie over: ja maar, daar heb je geen medewerkers voor. En dan zeg ik: laat alle ICs 20% medewerkers (met een bonus) in de pool gooien voor die goed geventileerde “Hallen”. Dan kan hun hoofdproces gewoon doorgaan. Om een client om te keren heb je niet ICdeskundigen nodig, die hun werk moeten onderbreken, maar een goed aangestuurd dedicated team van bv judoka’s of vuilnismensen. Het blijft zowiezo de vraag of de “short stay” ICs wel de juiste processen hebben voor “longstay clienten” . Maar wat wil je met een sleutelfiguur die ik nog nooit iets anders heb horen zeggen als: dat is heel erg en moet zwaar bestraft. Dat noemen we reactief gedrag. Proactief graag.
Tja, iemand moet komen op de puinhoop in de zorg achtergelaten door vier opeenvolgende neoliberale kabinetten Rutte te gaan opruimen?