Poetin hield een huiveringwekkende rede maar niet vanwege de kernwapens

Het gaat hem om zijn plaats in de geschiedenis van het Heilige Rusland. Hoe zal hij voor de dag komen.

Wij denken hier dat Poetin volkomen van het pad af is met zijn schijnreferendum.

Dat heeft de schoonheid van de eenvoud. Het was geen schijnreferendum en het blijft belangrijk ervan uit te gaan dat Poetin zegt wat hij denkt en doet wat hij zegt.

In Europa gaan wij er gemakshalve van uit dat verkiezingen en volksraadplegingen tot doel hebben de mening van de kiezers te peilen. Op grond van de uitslag worden regeringen samengesteld en fundamentele keuzes gemaakt. Ze zijn het begin van alles. In grote delen van de wereld – zeker in Rusland – is het echter precies omgekeerd. Daar vormen referenda en verkiezingen het sluitstuk. Regimes schrijven ze uit om te bewijzen dat zij de situatie volledig in de hand hebben. Vandaar die in onze ogen belachelijke uitslagen met 95% vóór. Het gaat er niet om dat het volk zijn keuze bepaalt. Het gaat erom dat het volk de gewenste volgzaamheid toont.

Na dit bewijs van zijn macht kon Poetin zonder dralen de annexaties doorzetten. Voor hij zijn handtekening onder de officiële documenten plaatste, hield hij een grote toespraak. In onze contreien ging de aandacht vooral uit naar de passages over het atoomwapen. Dat was – zo benadrukte Poetin – nooit door Rusland gebruikt maar wel twee keer door de Verenigde Staten.

Toch vormde dat op geen enkele manier een sleutelmoment in de toespraak. Het was meer een opmerking tussendoor in een lange passage over de slechtheid van de Verenigde Staten of liever gezegd de elites in dat land, want soms was het net of Thierry Baudet aan het woord was.

Vladimir Poetin stak een zorgvuldig gecomponeerde rede af waarin hij schetste hoe hij de rol van Rusland in de wereld ziet. Ook werd duidelijk wat hem drijft. In het materialistische westen denken we dat te weten: het gaat om paleizen en geld en wie weet voor zijn leeftijd veel te jonge vrouwen die hem aan de rand van zijn verwarmde zwembad ter wille zijn. Zulke ambities verhult Poetin dan met mooie praatjes.

In hun meer ideologische uitingen laten dictators vaak zien wat hen werkelijk drijft, wat er leeft in het diepst van hun ziel. Vladimir Poetin – zo bleek – is niet geïnteresseerd in geld. Dat is voor hem een middel. Hij is op zoek naar eer en glorie. Het gaat hem om zijn plaats in de geschiedenis van het Heilige Rusland. Hoe zal hij voor de dag komen in de trits Iwan de Grote, Iwan de Ontzagwekkende (hier beter bekend als "de Verschrikkelijke"), Peter de Grote, Catharina de Grote en Aleksander I, die Napoleon versloeg. In zijn toespraak had Poetin het wel over de Grote Vaderlandse Oorlog tegen de nazi's, maar hij noemde niemand uit de tijd van de Sovjet-Unie bij name, geen politieke leiders, ook geen generaals zoals Georgi Zjoekov. Wel noemde hij militaire leiders uit de achttiende eeuw, die elk Rus uit de geschiedenisboekjes kent. Onder hen bevond zich admiraal Fyodor Ushakov, die nimmer een nederlaag leed, in 2003 werd heiligverklaard en nu de patroonheilige is van de Russische marine. Onze eigen zeeheld admiraal Jan Hendrik van Kinsbergen heeft nog een tijd onder hem gediend nadat hij was overgestapt naar de Russische vloot. Maar dit terzijde. 

Niet toevallig hadden de door Poetin genoemde houwdegens allemaal gevochten in wat nu Oekraïne is. En dan tegen het Ottomaanse Rijk waaraan toen de Krim en de noordkust van de Zwarte Zee werden ontrukt. Natuurlijk kwam Michail Koetoezov aan de orde, de  generaal die Napoleon dwong tot zijn noodlottige terugtocht uit Moskou in 1812, waarbij overigens een kleine 50.000 dienstplichtige soldaten uit Nederland omkwamen.

Deze generaals waren net als Poetin nu strijders voor het heilige Rusland dat in deze wereld een bijzondere, een reinigende rol te spelen heeft. Rusland is een gelovige natie die zijn spiritualiteit ontleent aan orthodox christendom, jodendom, islam en boeddhisme, dit alles vermengd met de Russische taal en cultuur, aldus Poetin. 

Dit Rusland bestaat al meer dan duizend jaar. Het komt voort uit het oude, zo schitterende vorstendom Roes met als hoofdstad Kiev. De grootvorsten van Moskou ontfermden zich destijds over de geestelijke erfenis van dit rijk en nu is Poetin daarvan de hoeder.

Dit heilige en gelovige Rusland is een bolwerk tegen de satanische krachten in deze wereld, die momenteel belichaamd worden door het westen. In Rusland worden de door de goddelijke voorzienigheid gegeven waarden hoog gehouden: het gezin staat centraal. Er is geen ruimte voor zedeloosheid en ongeloof. 

Geen wonder dat de krachten van Satan proberen dit rijk Gods te vernietigen.  Ze willen kinderen leren dat er behalve man en vrouw nog meer genders bestaan. Ze verspreiden het atheïsme. Ze ondermijnen de culturen van andere volkeren om ze zo van hun interne samenhang te beroven. Met het kolonialisme en de slavenhandel heeft het westen laten zien hoe ver het bereid is te gaan. Poetin noemde speciaal de oorlogen van Engeland en Frankrijk tegen China in de negentiende eeuw toen dit land zich probeerde af te sluiten voor de importen van opium uit het toenmalige Brits Indië. Engeland dwong de keizer van China met veel geweld de strijd tegen de opiumverslaving te staken en het invoerverbod in te trekken. 

Op drie kwart van zijn speech werd de president specifieker. Hij viel niet langer het hele westen aan maar voornamelijk de elites in de Verenigde Staten. Zij maakten van de huidige situatie misbruik om de concurrentie van Europa uit te schakelen. De energiecrisis zou op ons continent leiden tot de ondergang van onze industrieën. Gecombineerd met de strijd tegen het geloof en de traditionele (gezins)waarden is dit puur satanisme, aldus Poetin. 

Nu is Rusland aan de beurt om ontmanteld te worden maar dat zal niet gebeuren. Daarvoor is de spirituele kracht van zijn duizendjarige traditie te groot. Poetin citeerde Jezus, die in de Bergrede zei: "Aan de vruchten zal men hen herkennen".

Rusland zal zich niet verder laten ondermijnen. Volgens Poetin heeft het vandaag de dag een holistische samenleving van node, die is gebaseerd op vrijheid, scheppingskracht en gerechtigheid. Onze waarden zijn menselijkheid, genade en medeleven, zo sprak Poetin.

Hij besloot zijn rede met de volgende leus: "De waarheid is met ons en achter ons staat Rusland".

In zijn inhoud en uitwerking was het helemaal niet zo'n slechte speech. Technisch stak Poetins betoog ver uit boven de flauwe baksels die Nederlandse spindoctors hun broodheren en -dames ter voorlezing plegen voor te leggen. Juist dat maakt de inhoud zo huiveringwekkend. Niet vanwege de terloopse verwijzing naar kernwapens maar vanwege het wereldbeeld dat er uit oprees. Vladimir Poetin is de opvolger van Ruslands redders. Onder zijn leiding moet dit Rijk Gods  zich te weer stellen tegen de krachten van Satan. Geen misverstand: wij behoren allemaal zonder uitzondering tot de duivelse heerscharen. Wij zijn niet zomaar een vijand, wij zijn de verpersoonlijking van het absolute kwaad. Poetins rede heeft iets apocalyptisch. Hij zou tot de overtuiging kunnen komen dat de eindstrijd is aangebroken. 

Lees op de site van het Kremlin de gehele speech van Vladimir Poetin in het Engels. 

Bekijk op Youtube de feestelijkheden op het Rode Plein die werden aangericht nu zoveel Donbass heim ins Reich is gekomen. Let op de plichtmatigheid van het applaus. Dat is misschien hoopgevend. Hier leidt Poetin het zingen van het volkslied:

Het hele concert hier, alles zonder onderschrift.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister het Geheugenpaleis, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis.