© cc-foto: Marco Verch
Stelt u zich ons eens voor, vrouwen geboren met een unieke zin voor het leven. Die hun werk doen met volle overtuiging en perfectie, hun huizen gevuld met warmte en gelach, en lichamen die, zoals de mijne, rebelleren op hun eigen tijd.
Autisme, is maar een extra specerij in onze levensmelange. Uitdagend? Absoluut. Maar het verrijkt ons smaakpalet, en maakt ons opvallend scherpzinnig.
De aankomende verkiezingen, laten we dat eens als de ingrediëntenlijst van een perfecte curry beschouwen.
Wat aanvankelijk een ongeordende puinhoop lijkt, verbergt een explosie van mogelijkheden. En voor een autist die hunkert naar orde, kan het wat ontmoedigend lijken.
Stemmen kan overweldigend zijn, met alle prikkels en politieke rituelen.
Maar geloof me, temidden van die kluwen van woorden, het veelvoud aan potentiële melanges, ligt er schoonheid in het wachten. De juiste mix is wat het hart verlangt.
Dus kom op, dames, laten we deze uitdaging 'en masala' aanpakken!
Beschouw het stemlokaal als de keuken voor een nieuw avontuur, een nieuw opwindend hoofdstuk in ons altijd veranderende curry-recept.
Zelfs op de dagen dat het mixen zwaarder wordt, moeten we onze smaakpapillen blijven prikkelen, en vooral, blijven proberen.
cc-foto: Marco Verch
Wat mij opvalt is dat in het begin iedereen toenadering naar elkaar leek te zoeken en inmiddels iedere hoofdrolspeler bijna alle anderen lijkt uit te sluiten. We zullen hoe dan ook een regering krijgen met minimaal twee partijen die elkaar momenteel zo lijkt het totaal niet moeten. Natuurlijk is de werkelijkheid anders en worden achter de schermen al onderhandelingen gevoerd.
De perfecte curry bestaat niet. Er zijn honderden, misschien wel duizenden varianten te bedenken. Ik heb jaren geleden met een chef gewerkt die geweldige curry's maakte, maar voor mij vaak niet eetbaar want veel te pittig. Meneer had een thaise achtergrond en extreem goed in (regionale) aziatische curry.