Pindakaas vs ontslagrecht
• 07-04-2011
• leestijd 2 minuten
Met de focus van Het Parool wordt het nooit normaal dat een vrouw op een hoge plek zit
Vorige week las ik een interview met Mirjam de Blécourt in de PS van de Week, het weekendmagazine van het Parool. Van deze zeer succesvolle arbeidsrecht juriste met een dijk van een CV en een interessante baan had ik graag vernomen hoe ze het juristenbestaan beoordeelt, hoe ze rechtvaardigheid definieert, hoe ze over het ontslagrecht denkt, waarom ze eigenlijk voor het recht heeft gekozen, hoe ze de verhouding tussen juristen en de rechtbank ziet, wat ze vindt van de belonings- en declaratiecultuur bij advocatenkantoren.
Maar niets van dit al. Het hele interview werd er slechts één vraag over haar werk gesteld. In de rest van het interview stond het ‘vrouw zijn’ van De Blécourt centraal: of ze de boterhammen van haar eega smeert en hoeveel tijd ze in haar vakantie met haar Blackberry mag doorbrengen van haar kinderen.
Het artikel wilde duidelijk een statement maken over hoe een succesvolle vrouw tegelijk een familie kan onderhouden. Maar waarom is het in de eerste plaats toch telkens nodig om een dergelijk statement te maken? Waarom moeten zulke interviews altijd over ‘de vrouw en haar gezin’ gaan. Al die interviews met mannen in de PS gaan nooit uitsluitend over de vraag of ze hun kinderen van school halen en hoe ze dat regelen met hun echtgenotes.
Vrouwen zijn nog steeds niet goed vertegenwoordigd in de hoogste regionen van het bedrijfsleven, en ook op de universiteiten is slechts een klein aandeel van de
hoogleraren vrouw. Dat is een slechte zaak, want een goede mix van mannen en vrouwen zorgt voor beter beleid. Meer in het algemeen: hoe diverser,
des te beter. Dat vraagt om beleid: stimulering, positieve discriminatie en desnoods quota.
Maar wat we vooral niet moeten doen is, telkens als een vrouw wel door dat glazen plafond schiet, ons afvragen hoe ze in godsnaam haar kinderen en man voorziet van de dagelijkse pap. Met zo’n focus wordt het nooit normaal dat een vrouw op een hoge plek zit. Volgende week lees ik dan ook graag in de PS van de Week een interview met
topjuriste Mirjam de Blécourt , en dit keer met relevante vragen.