Piloot Moaz al-Kasasbeh, een geloofsheld

De katholieke kerk kent honderden verhalen over martelaren die met een gerust gemoed hun beulen tegemoet traden. Aan hen deed Al Kasasbeh denken.

Dr. Joseph Goebbels liet uitgebreide opnames maken in het ghetto van Warschau maar uiteindelijk verdwenen de filmrollen allemaal in het archief. Hitlers minister van propaganda vreesde dat de beelden bij de volksgenoten medelijden zouden opwekken met de joden en niet verdiepte haat. De Islamitische Staat heeft op het eerste gezicht minder scrupules: sinds gisteren is overal op het internet te zien hoe de Jordaanse piloot Moaz al-Kasasbeh in een grote ijzeren kooi levend wordt verbrand. Zijn beulen lieten hem genoeg ruimte voor een macabere dans des doods.

Toch sparen de propagandisten van de kalief net als Goebbels de gevoelens van de kijkers: ze vervingen in het geluidsspoor Al-Kasasbehś gebrul en gekrijs door een strijdlied. De laffe zwijnen, die de executie uitvoerden, zijn overigens allemaal gemaskerd: ze worden maar liever niet herkend.

Apologeten en nuttige idioten De marteldood van Moaz al-Kasasbeh maakt deel uit van een vakkundig gemaakte documentaire over de schade die de geallieerde bombardementen hebben aangericht. We zien vernielde dorpen en schuldeloze slachtoffers. De Jordaanse piloot ondergaat het lot dat hij vanuit de hoogte zoveel anderen aandeed, is de impliciete boodschap. Die zal door apologeten en nuttige idioten van de Islamitische Staat gretig worden opgepakt, zoals ook hier op Joop naar aanleiding van eerdere executies onder de comments te lezen was: de daad zelf is niet goed te keuren maar de verontwaardiging is hypocriet want je hoort nooit protest tegen de talloze slachtoffers van de bombardementen die de westerse mogendheden uitvoeren. Om maar te zwijgen over wat de Israëlische strijdkrachten aanrichtten in de Gazastrook. Dezulken reik ik graag een term aan uit het instrumentarium van dr. Joseph Goebbels, die oude vakman: luchtterreur.

Autoritaire instincten De vraag is hoe wij op de zoveelste schanddaad van de Islamitische Staat moeten reageren. In ieder geval niet door onze eigen vrijheden verder te beperken in de ijdele hoop dat dit meer veiligheid zal bieden. Pogingen tot censuur op het internet zullen worden omzeild. Wetgeving die de vrijheid  van meningsuiting aan banden legt, maakt de boodschap van de westerse mogendheden over democratie, pluriformitieit en tolerantie ongeloofwaardig. Ze creëert bovendien martelaren. Kritische burgers moeten juist nú alerter zijn dan ooit op de autoritaire instincten die voortkomen uit de genen van de Buma’s, de Opsteltens en – zoals uit zijn track record als kamerlid blijkt – de Dijsselbloems.

Een tweede neiging die wij nu meer dan ooit dienen te onderdrukken, is het almaar vaststellen hoe inherent deze auto da fé inherent is aan de islam en de Koran. Daarmee geef je de kalief en zijn verblinde jihadi’s gelijk. Ook dwing je moslims om energie te verliezen aan de bestrijding van dit standpunt. Zij moeten keer op keer uitleggen dat de Islam een huis is met vele kamers en dat de koran en de hadith ánders moeten worden uitgelegd. De op hoge toon aan moslims gestelde eis om afstand te nemen van de Islamitische Staat is net zo goed contraproductief.

Uitvinding van de duivel Het is in het belang van het westen dat de Islamitische Staat en zijn aanhangers zoveel mogelijk geïsoleerd worden. Wie volhoudt dat zij juist wél thuishoren in de oemmah, de gemeenschap van alle gelovigen, brengt de overwinning van de jihadisten dichterbij. In dit verband is het juist een verheugende ontwikkeling dat steeds meer moslims zeggen dat ISIS onislamitisch is of zelfs een uitvinding van de duivel. Wij moeten onderstrepen dat de piloot Moaz Al-Kasasbeh een moslim was en dat hij is gestorven voor zijn geloof met de naam van Allah op zijn lippen.

Martelaren De cineasten van de Islamitische Staat lieten zien, hoe Al-Kasasbeh in zijn kooi wachtte op het moment dat de brandende fakkel in de olie werd gestoken. Die strategische fout had dr. Goebbels nooit gemaakt. Al Kasasbeh was niet in paniek. Hij smeekte niet. Hij schold niet. Hij liep niet in paniek rond. Hij rukte niet aan de tralies. Hij keek naar de grond. Hij  leek in gebed verzonken. De katholieke kerk kent honderden verhalen over martelaren die met een gerust gemoed hun beulen tegemoet traden. Aan hen deed Al Kasasbeh denken. Hij behaalde de geestelijke overwinning op zijn beulen. Hij was de held, zij de lafaards, hij de mens, zij de beesten. Hij vertegenwoordigde geloof, zij de pure, onversneden kwaadaardigheid.

Dat is de enige mogelijke reactie op de nieuwste propagandistische provocatie van de Islamitische Staat.

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)