Geert Wilders heeft pech, zijn rechtszaak gaat gewoon door. De PVV-leider had geprobeerd de rechter die de zaak voorzit te laten vervangen omdat die niet Wilders-gezind genoeg zou zijn. De betreffende rechter zou volgens Wilders te streng zijn geweest in de ondervraging van getuige Paul Cliteur. ‘Kritisch’, oordeelden de wrakingsrechters, ‘maar wij denken dat deze getuige dat wel kon hebben’. Het oordeel luidde dan ook dat rechter Elianne van Rens ‘zich niet vooringenomen heeft getoond’ en gewoon aan kan blijven in de ‘Minder, minder minder’-zaak tegen de PVV-voorman.
Het was ‘de wraking die je wist dat zou komen’ zei officier van Justitie Wouter Bos. ‘Een proces-Wilders zonder wraking is geen proces-Wilders’, zei Bos, doelend op het vorige proces van Wilders, waarin toenmalig advocaat Bram Moszkowicz de rechters ook wraakte. Moszkowicz slaagde er destijds echter wel in, waar Wilders’ huidige advocaat Geert-Jan Knoops dat niet lukte. Volgens Knoops straalde de rechter in haar ‘toon, mimiek en verkeerde attitude’ uit dat ze niet onbevooroordeeld is. Nog voor de wrakingsrechters hun oordeel hadden uitgesproken had Knoops al gedreigd dat een afwijzing ‘door een deel van de samenleving niet begrepen’ zal worden en dat voor de aanhang van Wilders dan al zal vaststaan dat hun leider geen eerlijk proces heeft gekregen.
De poging de rechter te wraken leek overigens van Wilders zelf af te komen en niet van advocaat Knoops. Die had in eerder stadium nog laten weten niets te zien in een wrakingsverzoek, maar werd daarop tot de orde geroepen door Geert Wilders. De PVV-leider zou al de pik hebben gehad op rechter Van Rens nadat die zich bij het vorige proces van Wilders had uitgesproken tegen het wraken en daarnaast te kennen had gegeven niets te zien in het PVV-voorstel voor minimumstraffen.
Aan tafel bij Pauw gaf advocaat Gerard Spong zijn kijk op het wrakingsverzoek en de onverdraagzaamheid van Wilders.