Is de PVV verworden tot het 'Haagsche pluche' – spelletjes spelen voor de publieke buhne en aloude achterkamertjespolitiek, alles waar ze zich in woord tegen afzet – of is het de PVV menens en is de rug inderdaad zo recht als bij voortduring wordt gesteld?
De VVD-fractie in de Tweede Kamer ziet er geen probleem in dat staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner (Volksgezondheid) een dubbel paspoort heeft. Dat heeft een woordvoerder van de fractie maandagavond gezegd.
Voor de VVD-fractie is het dubbele paspoort van de staatssecretaris geen issue. ”Wij zien er geen probleem in en wachten de motie en de inhoud van het debat af”, zei de woordvoerder van de VVD-fractie.
Alhoewel de laatste mededeling nog ruimte laat, heeft de VVD zich na enkele dagen beraad klaarblijkelijk volledig achter staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten-Hyllner geschaard. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald lijkt de conclusie. Zie in deze context dit artikel van mijn hand.
Mocht de VVD onverkort op het ingenomen standpunt blijven staan, dan moet de PVV met de billen bloot:
De in te dienen motie dermate vrijblijvend formuleren dat afwijzing kan worden geaccepteerd. De simpelste nooduitgang uit dit wespennest. Maar wel een met consequenties. Eerstens degradeert de PVV haar motie tot Haagse bluf en niet meer dan holle rethoriek. Waarmee de toon gezet wordt voor eventuele nieuwe moties in de toekomst: “veel geschreeuw maar weinig wol”. Waarmee het imago een stevige deuk op loopt. Immers, de PVV laat zich voorstaan op “een man een man, een woord een woord”. Daarvan blijft weinig zoniet niets over. Ergo: Wilders gaat door het stof. Deze partij blufpoker wordt glansrijk door Rutte c.s. gewonnen.
Als tweede optie kan de PVV de motie formuleren zoals aangekondigd. Consequent, zonder enig voorbehoud en met bijbehorend stemgedrag van de volledige fractie. Kortom: de rug recht houden en staan voor principes en uitgangspunten. Zo wordt Wilders gekend en gewaardeerd door zijn achterban. Dit scenario is in feite de enige echte lakmoesproef. De PVV proeft de nieren van de regeringscoalitie. Het spel is op de wagen en de bal ligt bij de regeringscoalitie: slikken of stikken. Welke uitkomst dit ook zal hebben, feit is dat Wilders niet buigt en evenmin door het stof gaat.
Als laatste optie komt er in de praktijk geen motie van PVV-zijde. Theoretisch maar desalniettemin mogelijk. In feite zou dat neerkomen op de ultieme knieval van de PVV. Persoonlijk zie ik dit niet als een daadwerkelijke optie voor de PVV.
Wel beschouwd is deze kwestie niet meer of minder een krachtproef. Is de PVV verworden tot het “Haagsche pluche” – spelletjes spelen voor de publieke buhne en aloude achterkamertjespolitiek, kortom alles waar ze zich in woord tegen afzet – of is het de PVV menens en is de rug inderdaad zo recht als bij voortduring wordt gesteld.
Het antwoord weten wij binnenkort. En het zal een veelzeggend antwoord zijn.