Participatieverklaring: ons land heeft altijd gelijk

Donderdag heeft de Tweede Kamer de participatieverklaring goedgekeurd. Als ze in de senaat ook applaus geven – en dat zal wel – moet elke nieuwkomer in Nederland deze verklaring ondertekenen. Het komt erop neer dat je met de handtekening je belooft je te niet alleen te zullen gedragen naar de daarin opgesomde normen en waarden, maar die ook te internaliseren en actief uit te dragen. Bij mijn weten is Nederland de enige staat ter wereld die expliciet na binnenkomst al zo’n verklaring eist.

De toon is een beetje laatdunkend en neokoloniaal. Zo van: nu je de beschaving bent binnengetreden, moet je je wel een beetje aanpassen en die woeste gebruiken van je gauw vergeten. Toch is het ook een nuttig document, vooropgesteld dat je er als nieuwkomer goed gebruik van maakt.

De participatieverklaring laat namelijk niet alleen zien wat de staat van de nieuwkomer verwacht maar ook wat deze van zijn nieuwe medeburgers mag verwachten.

In een steeds meer van vreemdelingenhaat vergeven land is het handig een document bij je te hebben waarin staat dat haatzaaien expliciet verboden is. Hinderlijke personeelsfunctionarissen en tegenwerkende ambtenaren kun je de zin voorlezen dat burgers recht hebben op een fatsoenlijke woning en eerlijke arbeidsvoorwaarden. Wie je midden op de dag een grote mond geeft, vraag je waarom hij of zij (denk erom: man en vrouw zijn gelijk, de transgenders zijn in de participatieverklaring helaas vergeten, laat staan de queers) – waarom hij of zij niet aan het werk is of minstens als vrijwilliger ergens het beste beentje voorzet, want volgens de verklaring vragen wij alle burgers bij te dragen aan een prettige en veilige samenleving. En dan gaat het expliciet ook over vrijwilligerswerk.

Die handtekening onder de participatieverklaring verplicht je trouwens om dat te doen. Dat staat er expliciet. Je komt er niet onderuit. Anders word je in deze strenge samenleving aangepakt.

PVV-sympathisanten zijn de eersten die de participatiesamenleving onder de neus geduwd moeten krijgen. Jammer genoeg kun je aan dat lichaamsdeel niet zien of iemand al dan niet in Geert Wilders is. Maar beter een keer teveel, dan een keer te weinig.

Nee, die participatieverklaring is een machtig wapen. Eigenlijk zou iedereen hem moeten tekenen. Het doet me denken aan een oud lied van vroeger. Dat gaat weliswaar over een partij en niet over een land, maar je kunt bij de vertaling in ons geliefde Nederlands gemakkelijk ¨Die Partei¨ vervangen door ¨Ons land¨. En dan die prachtige zin: Sie geitzte nie, gierig was ze nooit. Of: wie het leven beledigt, is dom of slecht. Wie de mensheid verdedigt, heeft altijd gelijk¨

Beter goed gejat, dan slecht verzonnen. Ons land heeft altijd gelijk. Draag hem als een vaandel voor je uit: die participatieverklaring. Houd iedereen onze idealen voor. Preek ze elke dag. Kritiseer wie zie zich aan de algemene plichten onttrekt door te luieren en vrijwilligerswerk te mijden. Zing allemaal mee: