Pak Zonder Hart

Beter goed gejat dan slecht verzonnen, zei men in 2007 toen de formule van Love Actually succesvol, zo niet beter, in Nederland werd gekopieerd met Alles Is Liefde. Hierop volgde een stroom van Nederlandse romantische komedies met – laten we zeggen – wisselende resultaten en met als voorlopige dieptepunt Pak Van Mijn Hart.

Ik zou hier het verhaal van Pak Van Mijn Hart kunnen omschrijven, maar waarom zou ik? Het is alsof de makers een checklist met romkomingrediënten hebben afgevinkt. Is er een schattig kindje? Check. Een wijze bejaarde? Check. Piano op de gevoelige momenten? Check. Cameo’s van BN’ers? Check. Het resultaat is even voorspelbaar als oninteressant. Het voelt alsof je het allemaal eerder hebt gezien, omdat je het allemaal eerder hebt gezien in betere films. Dat zou allemaal niet eens zo erg zijn als Pak Van Mijn Hart werkelijk komisch of romantisch was, maar het is geen van beide.

Geloofwaardigheid Net zomin hebben de personages een greintje geloofwaardigheid. Nooit wordt duidelijk waarom de geliefden elkaar leuk vinden of wat hen tot het slot uit elkaar houdt. De film gooit domweg een paar bekende acteurs op een hoop en gaat er van uit dat het publiek de rest wel slikt, omdat dat nou eenmaal de conventies van het genre zijn. Blijkbaar dachten de makers dat romantische komedies een makkelijke manier vormen om veel publiek te trekken. Ik heb een verrassing: een goede romkom maken is heel erg moeilijk. Het vereist diepgang, originaliteit, verleidingskunst, allemaal zaken waar het in Pak Van Mijn Hart aan ontbreekt.

Er is duidelijk veel geld geïnvesteerd in Pak Van Mijn Hart. Er wordt flink uitgepakt met scènes met paarden, danseressen en vliegtuigen. Het camerawerk ziet er gelikt uit en Benja Bruijning, Halina Reijn en vooral Fedja van Huêt zijn uitstekende spelers. Maar dit alles werkt eerder in het nadeel van de film. Het geld en talent dat er in is gestopt maken alleen maar duidelijker hoe erg het ontbreekt aan werkelijke emotie. De film is als een cadeau dat prachtig is ingepakt, maar waar geen enkele echt liefde in schuilt. Pak Zonder Hart was een betere titel geweest.

Als je Nederlandse cinema een warm hart toedraagt, ga dan naar Nena, ga naar Infiltrant , ga naar Aanmodderfakker . Ga niet naar Pak Van Mijn Hart. Veel bezoek voor dit soort gemakzuchtige films moedigt de producenten namelijk alleen maar aan om er nog meer van te maken.

Bart Juttmann, bekend van de webserie Ideale Liefde, bespreekt op Joop wekelijks een film.  Volg Bart ook op Twitter