Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Haiti heeft meer hulpverleningsdiensten per hoofd van de bevolking dan welk ander land waar ook ter wereld. En dat was al zo voor de ramp. Dus al die hulp helpt niet, maar veroorzaakt blijkbaar juist armoede. Hoe lang willen we daar mee doorgaan? Wat goed is voor jouw carriere en je schuldgevoel hoeft niet noodzakelijkerwijze goed te zijn voor een ander. En de Haitianen hebben geen blanke goedheiligmannen en vrouwen nodig die hen snoepjes geven. Daar worden ze alleen maar hulpbehoevend van. Dat is dus gewoon een vorm van kolonialisme. Wat ze nodig hebben is een economie en een middeklasse. Ze moeten dus industrialiseren en daar kunnen we uiteraard wel bij helpen. Maar het feit is dat al die hulporganisatie helemaal niet willen dat de Haitianen op eigen benen gaan staan. Ten eerste past dat niet in het beeld wat die hulporganisaties hebben van 3e wereld landen, want jullie willen helemaal niet dat deze landen hetzelfde welvaartsniveau halen als wij. Dat is in jullie ogen slecht voor het millieu. En ten tweede zou succes een gevaar zijn voor het voortbestaan van de hulpverleningsindustrie. Dus blijft Haiti arm en jullie bezig.
Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat Brechtje Paardekooper nog niet helemaal helder in het vizier heeft wat het verschil is tussen hulpverlener zijn, activist zijn en diplomaat zijn. Ik hoop dat Karimi dat verschil wel kent.
----moeten NGO's, samen met de Haïtianen een onafhankelijk en kritisch panel opzetten dat de wederopbouw en de uitgaven die daarmee gepaard gaan, controleert.---- Marcia Luyten is het hier voor de volle 100% mee eens. Het verschil van mening zit hem eigenlijk in het volgende; Marcia Luyten is van mening dat dit had moeten gebeuren VOOR het kalf verdronken is, u komt hier pas mee nadat het kalf verdronken is. Omdat kon worden voorzien dat het kalf ooit zou gaan verdrinken (zie California) vind ik dat Marcia Luyten volkomen terecht kritiek heeft op Oxfam. U heeft gelijk dat de Haitiaanse regering het nodige te verwijten valt, u heeft volstrekt ongelijk door te concluderen dat Oxfam daarom dus niets te verwijten valt. Het is niet of-of. Het is en-en. Maar goed, zelfkritiek is nu eenmaal niet iedereen gegeven.
Ik griezel van Oxfan Novib. Een organisatie die is gelieerd aan teveel dubieuze organisaties. Eng.
Oxfam Novib moet eerst haar blik naar binnen werpen. De organisatie leunt zwaar op de steun vanuit de postcodeloterij. De oprichters van Novib zijn ook de oprichters van de postcodeloterij (Novamedia). Inmiddels zijn de heren multi multi miljonairs.
De Haïtiaanse regering speelt het spel heel slim. De regering weet dat beschaafde landen steun verlenen zullen verlenen zonder voorwaarden en ongeacht het bewind. Over de ruggen van de Haïtianen wacht het bewind tot de hulp en het geld binnenstroomt. Dat is het domein van de westerse regeringen die de hulp verlenen, niet van Oxfam. Daarom had ik me heel goed kunnen voorstellen dat de hulp zich zou beperken tot de eerste noodhulp en heel veel tenten en andere existentiële voorzieningen. Daarin zit de katalysator voor dit bewind om op te zouten. Wij proberen het daar nu beter te doen dan de regering aldaar, die hier wel vet aan gaat verdienen. Dus een van de voorwaarden voor structurele hulp zou dus heel goed het vestigen van een democratie kunnen zijn. Doen we tenslotte met Irak en Pakistan ook. En betalingen controleren door westerse instellingen. Bij weigering door het bewind is het een kwestie van wachten op de volksopstand die dit bewind wegvaagt. Hier hoeven we ons op geen enkele manier schuldig over te voelen, omdat het westen genoeg geïnvesteerd heeft in wat corrupte regeringen bleken te zijn. Dat het daar een heel groot drama is, dat is evident. Daar hebben we geen invloed op. Hoe eerder dat bewind weg is, des te beter. We houden het drama nu alleen maar langer in stand.
Eeens. Dat is vaak het dilemma. Zie nun de aanpak met zimbabwe. Aleen moet iedereen dan wel op één lijn zitten, anders klukt het niet. En een moreel dilemma; wil je de 'verelendung' op je geweten hebben als organisatie of als regering? dat kun je alleen doen als m,ensen uit het land zelf je daartoe oproepen, omdat er anders nooit iets verandert.
@Paul Dijkhuis: Het gevaar van OxfamNovib maar aanspreken, is dat men de werkelijke schuldige -de Haïtiaanse overheid- uit het oog verliest. Omdat het mooi aansluit bij de Boekestijns van deze wereld. Er zijn, zo maak ik in mijn stuk duidelijk, ook belangrijke politieke drukmiddelen nodig om corruptie tegen te gaan. NGO's moeten deze mobiliseren. Dat is de les die getrokken kan worden. Het grootste deel van het hulpgeld is echter niet via NGO's gegaan -die nog enigszins een mogelijkheid hebben om alternatieve manieren van uitgeven te vinden, maar via andere kanalen. In die zin is het vreemd om juist OxfamNovib aan te spreken. @ daniel teeboom: Helaas heeft zakendoen in een dergelijke situatie juist tot gevolg dat de situatie verergert. Want met zaken doen steun je juist de zittende klasse, en niet de armen. Economische groei druppelt zelden of nooit door tot de armen, die blijft meestal steken in de bovenlaag. @ Ton Evertsen: Het gaat erom om juist de armen mondiger te maken. OxfamNovib moet in principe geen huizen bouwen. Dat kunnen anderen ook. belangrjiker is om te investeren in mondigheid van mensen richting hun overheid.
De aardbeving was te voorzien. De gevolgen dus ook. Waarom pas nu druk zetten op de Haitiaanse overheid, maar ook de andere verdachten waaronder het IMF en de Wereldbank, terwijl dat ook had kunnen worden bedacht voor het kalf verdronk? Kortom, ik ben het niet oneens met wat u voorstelt. Ik ben wel van mening dat alle maatregelen die u voorstelt voor de aardbeving hadden kunnen en moeten gebeuren. Om die reden vind ik dat het Oxfam wel degelijk de hand in eigen boezem moet steken. De schuldvraag is niet een kwestie van of-of. Het is een kwestie van en-en. Wanneer Oxfam begint openlijk de hand in eigen boezem te steken en vervolgens pas anderen aan gaat spreken op hun verantwoordelijkheid, zal dit waarschijnlijk 10 keer effectiever uitpakken dan een zinloze zwarte pieten discussie wie nu het meest schuldig is.
Brechtje Allereerst heel erg bedankt dat je de moeite neemt om ons een antwoord te geven. Echt heel sportief. Minder sportief vind ik je aanname dat het alternatief is om zaken te doen met de rijken. Nog niet zo lang geleden was Italië een laag lonen land, zo ook Japan en Zuid-Korea. Onze voorouders zijn ook begonnen als fabrieksslaven. Charles Dickens ken je vast wel. In de tijd van mijn grootouders, de jaren 20, waren er familieleden die voddenverkopers waren. Zo was Nederland 70 jaar geleden en wat wij kunnen kunnen zij ook.
@ daniel: dat klopt, het is niet zo dat zaken doen in het algemeen niet goed is. Alleen: men ging lang uit van het zogeheten 'trickle down'- effect: als er maar economische groei ontstond, zouden de benefits van die groei vanzelf doorsijpelen naar de armen. Dat blijkt dus niet zo te zijn. Vandaar het begrip 'pro-poor growth'. Je moet als overheid echt maatregelen nemen om revoor te zorgen dat de wnist van ontwikkeling óók bij de armen terechtkomt. Dat kan varieren van voorzieningen speciaal voor de armen neerzetten tot belastingmaatregelen - bewust aansturen op nivellering. Maar het zaken doen op zich is dus niet genoeg. In een land als Haïti zou je bijvoorbeeld kunnen aansturen op fair trade-projecten. dat zou een manier zijn om wel direct armen te laten profiteren.