'Overheid moet identiteitsfraude strafbaar stellen'

De overheid moet identiteitsfraude expliciet strafbaar stellen. Dat maakt het voor politie en justitie makkelijker om dit probleem aan te pakken. Dat bepleit Corien Prins, hoogleraar recht en informatisering aan de Universiteit van Tilburg, vrijdag in het VARA-programma ‘De Ombudsman’. Nu is het voor de wet niet strafbaar om je voor iemand anders uit te geven. En dat terwijl volgens Prins jaarlijks tienduizenden Nederlanders slachtoffer worden van identiteitsfraude.

Corien Prins reageert in ‘De Ombudsman’ op een geval van identiteitsfraude in Rotterdam. Brahmanand Sewlal kreeg jarenlang boetes voor overtredingen die niet hij, maar zijn stiefbroer gepleegd had. Die gaf zich steeds voor hem uit als hij aangehouden werd door de politie, vermoedelijk met behulp van een kopie van Sewlals rijbewijs. In ‘De Ombudsman’ erkent de politie dat Sewlal slachtoffer is van identiteitsfraude.

Sewlal is geen uniek geval” aldus Prins. “We weten het van Nederland niet exact, maar we weten dat in de VS 2 miljoen mensen per jaar slachtoffer worden van identiteitsfraude. Als je dat doorrekent naar Nederland, dan zou dat betekenen dat we hier ieder jaar 160.000 mensen hebben die slachtoffer worden van enige vorm van identiteitsfraude. Dan hebben we het over allerlei vormen van fraude: online bankieren, skimmen, mensen die – zoals in dit geval – een strafdossier opbouwen op iemands anders naam of fraude in de zorg, dus mensen die in een ziekenhuis zorg krijgen op iemands anders naam.

Volgens Prins moeten mensen zelf alerter zijn om identiteitsfraude te voorkomen en “niet zo maar kopietjes van paspoorten afgeven.” Maar de hoogleraar vindt dat vooral de overheid meer kan doen. Sinds 2009 is er weliswaar een Centraal Meld- en Informatiepunt Identiteitsfraude en -fouten (CMI), maar volgens Prins is dat niet genoeg. Zolang identiteitsfraude niet strafbaar is, heeft het bij de politie geen hoge prioriteit, stelt de Tilburgse hoogleraar.

“De overheid zou in het wetboek van strafrecht een expliciete bepaling moeten opnemen dat identiteitsfraude een afzonderlijk delict is”, aldus Prins in ‘De Ombudsman’. “Nu is het verspreid over heel veel verschillende delictsomschrijvingen, wat betekent dat de gemiddelde politieagent daar natuurlijk heel moeilijk mee uit de voeten kan. Terwijl als er een concrete strafbepaling zou zijn het heel helder is voor de politie om te zeggen: er is hier sprake van identiteitsfraude en daar acteren we op.”