Iedereen met gevoel in zijn donder weet dat je beesten achter een bureau en dieren in de stal aantreft.
Het uiteindelijke probleem is de hondenliefhebber. Nu heb ik het niet over de mensen die goed voor een hond zijn, er op letten waar het dier vandaan komt en het dier een hondenleven lang verzorgen. Zolang er mensen zijn die goudgeld betalen voor een dier en het niets interesseert waar het dier vandaan komt, blijft het gouden handel. Zelf heb ik een paar ex-broodfokteven (die normaal een spuitje met chloor zouden krijgen als de puppie-productie ondermaats werd). Dieren hadden een leven lang tussen vier planken geleefd in een container en winters alleen een warme lamp als er pups waren. Wij kregen die honden, met kale plekken. Die angst voor voeten is herkenbaar. Goede voeding zorgt dat de vacht terug komt maar het vertrouwen is lastiger terug te winnen. Maar afgelopen zomer kregen we opvangpups. Eén zat onder de demodex, want wat medicatie ondermijnt de winstmarge,, Maar het toonde ook aan dat door corona-honden de markt voor puppies was ingestort. Mensen leren het niet en daardoor moeten honden boeten.
Door de neoliberale VVD opvatting 'de markt kan het beter en efficiënter', is er de laatste dertig jaar zoveel mogelijk van de overheid geprivatiseerd. En wat wat daar nog van over was steeds verder uitgekleed. Ook de instanties die de samenlevingen tegen malversatie en onrecht moesten beschermen. Minder regels, dus meer vrijheid, zou niet alleen beter zijn voor het ondernemersklimaat, maar ook de burger zou daarvan profiteren. Die bewering is in de praktijk een leugen gebleken. Er is hierdoor is een cultuur ontstaan van 'pakken wat je pakken kan'. De ondernemers, die conform het recht van de sterkste, uit vermeend eigenbelang, voor winstmaximalisatie gaan, zochten steeds vaker de randjes van het moreel aanvaardbare op, en gingen daar soms ver overheen. Met de vrijheid van ondernemen is het dienen en beschermen van de burger steeds verder op de achtergrond geraakt. En de bevolking is inmiddels dusdanig met deze kwalijke leugens geïndoctrineerd, dat ze niet beter weet dan dat het zo hoort. Overheidsinstanties die wegkijken. Bedrijfsartsen zelf die onderdeel van het bedrijf zijn. Bedrijven die de schade van hun eigen beleid onderzoeken. ...Hoe kan er dan sprake zijn van objectiviteit? Kortom de leugen regeert. Zullen we proberen een samenleving te bouwen waar het 'wat kan ik voor u betekenen' het 'wat kan ik aan jou verdienen' vervangt? Ik ben voor.
Maar als onder het lemma Gerard Bakker zoekt, die sinds augustus vorig jaar inspecteur-generaal is van de NVWA, dan tref je de volgende quote aan: //Jan-Kees Goet, secretaris-generaal van het ministerie van LNV: ‘Met zijn grote ervaring als bestuurder van uitvoeringsorganisaties, zijn kennis en ervaring met toezicht en handhaving en zijn inspirerende manier van leidinggeven is Gerard de aangewezen persoon om leiding te geven aan de NVWA. Maarten Ruys heeft als interim inspecteur-generaal grote stappen gezet in de ontwikkeling van de organisatie. Gerard zal op de ingeslagen weg verder gaan en met het management en de medewerkers van de NVWA verder bouwen aan een solide organisatie."// Hoe nu? Hoe kan zo'n inspirerende figuur nu toch tot zulk oninspirerend beleid voeren? Misschien toch niet inspirerend genoeg? Wellicht toch een miskleun? Een ons-kent-onsje? Als er één organisatie is, waarvan ik geen hoge pet op heb, dan is het wel de NVWA!
NVWA stelt: 'Zodra u uw melding heeft ingestuurd, registreren wij die en krijgt u een ontvangstbevestiging.' Heb je die gehad? Want dat is het enige waar je recht op hebt. Vervolgens: We kijken ook meteen hoe urgent de melding is, en als het nodig is, ondernemen we direct actie. En tenslotte: Wij geven meestal geen terugkoppeling over een genomen actie. Dit heeft onder andere te maken met privacy. Niet elke melding leidt tot inspectie. Dit hangt af van de ernst van de melding, maar ook van ons beleid. Daarnaast kan het zijn dat uw melding niet binnen de werkzaamheden van de NVWA valt. Waar mogelijk zetten wij uw melding dan door naar de juiste instantie. Of wij laten u weten aan wie u de melding beter door kunt geven.
Ik word altijd een beetje kriegel van die zelfverzonnen belangenclubjes die dan denken dat ze meer rechten hebben. Nergens staat dat het NVWA haar werk niet gedaan heeft. Ze hebben niet terug gekoppeld, en dat klopt precies.