De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen
'Overheid en politiek hebben ouders ongekend onrecht aangedaan'
•
218 keer bekeken
• 
© DEN HAAG - (VLNR) Kamervoorzitter Khadija Arib tijdens de presentatie van het eindverslag van de parlementaire ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag. De commissie is ingesteld om onderzo
De parlementaire commissie die het kinderopvangtoeslagenschandaal oordeelt ongekend hard over de verantwoordelijken. De Volkskrant schrijft :
"Niemand blijft buiten schot. De hoofdconclusie van de acht Kamerleden is dat het drama heeft kunnen plaatsvinden omdat er op alle fronten is gefaald. Het rapport, dat de veelzeggende titel ‘Ongekend onrecht’ draagt, stelt dat ‘het oplossen van de problemen waarin ouders door toedoen van de overheid terecht zijn gekomen lang niet werd gezien als noodzakelijk en keer op keer vooruit is geschoven.’ (…) Een van de belangrijkste redenen waarom de overheid jarenlang niets deed om de gedupeerde ouders te helpen, is de gebrekkige informatievoorziening binnen de rijksoverheid. Verantwoordelijke staatssecretarissen en ministers als Eric Wiebes en Lodewijk Asscher werden niet adequaat geïnformeerd door hun ambtenaren, waardoor zij de ernst van de zaak onvoldoende onderkenden. ‘De slechte informatievoorziening heeft bij herhaling geleid tot een ernstige belemmering van het (politiek) functioneren van bewindspersonen’. Ook de Tweede Kamer kreeg telkens niet de gevraagde en benodigde informatie. Tot op de dag van vandaag is het voor Kamerleden ontzettend lastig de relevante informatie boven tafel te krijgen."
De gebrekkige informatievoorziening duikt keer op keer op als oorzaak voor het falen van overheid en politiek. De commissie constateert fijntjes dat ook premier Rutte dat gebrek instandhoudt.
"De premier verklaarde dat er op zijn eigen ministerie van Algemene Zaken vrijwel niets schriftelijk wordt vastgelegd, omdat hij met zijn kleine staf gewoon mondeling afspraken maakt. Maar mondelinge afspraken zijn niet controleerbaar door het parlement, omdat de Tweede Kamer achteraf dan nooit kan nagaan waarom iets besloten is en wanneer. ‘De commissie heeft met verbazing kennis genomen van de grote verschillen tussen ministeries, daar waar het ging om het (niet) vastleggen en archiveren van opmerkingen en aantekeningen van bewindspersonen.’"
De commissie is verbijsterd over hoe er door de overheid met de slachtoffers is omgesprongen, meldt de NOS. De ouders is ongekend onrecht aangedaan. ‘Ongekend onrecht’ luidt ook de titel van het eindrapport dat aan de voorzitter van de Tweede Kamer , Khadija Arib, is aangeboden. Het schandaal kon volgens de commissie ontstaan omdat niet de belangen van burgers voorop stonden maar de prioriteiten van de beleidsmakers die voornamelijk geïnteresseerd waren in ‘efficiëntie’ en het tegengaan van fraude. Er was sprake van een ‘alles-of-niets benadering’ en een werkwijze die uitging van ‘opzet-grove schuld’:
"Ouders hadden jarenlang geen schijn van kans door een optelsom van onvermogen, concludeert de commissie “met verbazing en uiteindelijk diepe verontwaardiging”. Zij doet een dringend beroep op alle onderdelen van de staat om bij zichzelf te rade te gaan hoe dit in de toekomst kan worden voorkomen en hoe het ontstane onrecht kan worden rechtgezet."
“Onder druk van oververhitte politieke behoefte aan fraudebestrijding werden ouders ten onrechte gebrandmerkt als opzettelijke fraudeurs”, schrijft de commissie en stonden die “jarenlang machteloos tegenover machtige instituten van de rechtstaat” zonder “de bescherming die ze verdienden”.
Hoe dat allemaal kon gebeuren, legt NRC uit :
"Bij de uitvoering van de kinderopvangtoeslagregelingen zijn „de grondbeginselen van de rechtstaat geschonden” door de Belastingdienst, kabinet en Tweede Kamer. De politieke wens om het toeslagensysteem efficiënt en fraudebestendig in te richten, heeft geleid tot „spijkerharde” wetgeving waar individuele gevallen het slachtoffer van zijn geworden, aldus de commissie. Het kabinet en parlement mogen zich dat aanrekenen."
SP-leider Lilian Marijnissen zegt in een reactie: “Het rapport is keihard. Dat is geheel terecht, want duizenden getroffen ouders én hun kinderen zijn vermalen in een monsterlijke machine die de overheid heet. Weer wordt heel Nederland met de neus op de feiten gedrukt: Tien jaar Rutte heeft ons een verrot systeem opgeleverd waarin de overheid niet de bondgenoot van mensen is, maar de vijand.” Ze hekelt daarbij de opstelling van de ondervraagden: “Als je de (oud-)bewindspersonen en politici hoort lijkt de belastingdienstaffaire een soort natuurverschijnsel, maar hier is sprake van tien jaar collectief falen. Dit is niet naar boven gekomen omdat de Belastingdienst of het ministerie van Financiën hun fouten opbiechtten, maar dit is het harde werk van journalisten en een paar Kamerleden. Hier hoort politieke verantwoordelijkheid te worden genomen. Genoeg is genoeg.” Een van de Kamerleden die het schandaal boven tafel wist te krijgen is SP-Kamerlid Renske Leijten.
Het 132 pagina’s tellende eindverslag is hier te downloaden.
Geen video? Klik hier.
Praat mee
0/1500