Zo lang de bevolking massaal op de bekende asociale, hebzuchtige, machtswellustige, sadistische egoïsten blijft stemmen, wordt de marktwerking gewoon verder uitgebreid. Tot alle woningbouwcorporaties 100 % commerciële ondernemingen zijn. Tot iedereen zijn eigen ziektekostenverzekering moet afsluiten bij een commerciële verzekeringsmaatschappij en de regering zich voor geen millimeter nog bemoeit met de zaak. Dit zelfde geldt voor de arbeidsongeschiktheidsverzekering en de pensioenverzekering. Het minimum loon is al zodanig ver gedaald, doordat het al 40 jaar niet wordt geïndexeerd, dat mensen met een gezin het niet meer redden. En de daling blijft nog steeds doorgaan. Zodat de grote ondernemingen en de hoogste inkomens (Rutte) steeds meer geld in hun zakken kunnen steken. Om die zelfde reden wordt er niets gedaan aan de opwarming van de aarde. De overheid bemoeit er zich niet mee en het bedrijfsleven vindt het te duur. Uiteindelijk zal de mens uitsterven door de hitte, de droogte en de overstromingen. En dan mag de aarde er weer enkele miljoenen jaren over doen om alles weer "normaal" te maken.
Lang terug werd al duidelijk dat sinds de invoering van de marktwerking de zorgkosten exponentieel stegen in een kleine tien jaar tijd. En dit komt maar voor een heel klein gedeelte door de vergrijzing. Verzekeraars bekommeren zich verder niet om hun patienten en ziekenhuis specialisten lijken dit in toenemende mate ook verleerd. Een nieuwe verwijzing dat levert geld op.... dat is wat het hoogste doel is tegenwoordig ipv de patient genezen. Wat leven we toch in een gaaf land waarin inderdaad medemenselijkheid aangeleerd moet worden en protocollen moeten worden losgelaten
Wat een prachtige zin onder een intrigerende kop. Ik heb em vijf keer gelezen en hij blijft me bij, als een melodie die je nooit meer verlaat. Het is prachtig, met dezelfde aantrekking die een etalage van een snoepwinkel heeft op kindertjes. Het is dan ook heel aanlokkelijk, om de mens centraal te gaan stellen. Bedoeld is niet dat abstracte "de mens" maar het concrete u. U -en geen ander dan u- moet centraal staan. Dat is de essentie van marktwerking en verbieden is lang geprobeerd maar leverde nooit het beoogde succes op.
Met alle waardering voor het kritische verhaal van Daenen, marktwerking in de zorg is m.i. toch wel het grootste probleem. Niet alleen komt daar de gerichtheid op bureaucratische en strikte controle vandaan, die Daenen terecht bestrijdt, aanbesteding in de zorg is fundamenteel strijdig met de noodzaak van continuïteit in de zorg. Als een organisatie te laag scoort op de klanttevredenheid, die Daenen als criterium wil invoeren, gaat de klus dan naar het volgende bedrijf? Verdwijnen dan alle zorgrelaties die het eerste bedrijf had opgebouwd? Te zot om serieus te nemen. Zorgorganisaties met gebreken moeten verbeterd worden, niet opzij gezet. Zorginstellingen mogen niet failliet gaan, die moeten zo nodig gewoon onder streng toezicht komen. Kapitaalsinvesteringen mogen nooit afkomstig zijn van particuliere (durf-)investeerders met winstdoelstelling. Vrijheid van artsenkeuze mag nooit beknot worden door goedkope verzekeringspolissen.
De markt is een economische constructie waarbij wordt uitgegaan van de stelling dat alle deelnemers uitgaan van het eigenbelang en het streven om een zo groot mogelijk financieel voordeel te behalen. Binnen die opzet zal elke vorm van regelgeving die daar niet mee strookt gezien worden als een obstakel dat zoveel mogelijk ontweken moet worden en de moraliteit zal draaien om de vraag wat daarbij nog net wel kan en wat niet meer kan. Niet om de vraag of het marktbeginsel zelf wel moreel verantwoord is. Als men de roep om de "menselijke maat" en een "humane benadering" probeert te concretiseren in regelgeving zal dat automatisch tot gevolg hebben dat deze regelgeving gezien zal worden als een obstakel dat zoveel mogelijk ontweken moet worden. Terwijl je de kans van slagen van een moreel appel kunt aflezen aan de geschiedenis van 2000 jaar gristendom. De vraag waar het werkelijk om draait is hoe lang de burger nog zal doorgaan met zichzelf voor de gek te houden en de profiteurs hun gang kunnen gaan.
Mooi gezegd, tot het woord c woord viel. Toen begon de twijfel te knagen.
Ach, er is zoveel mis in de gezondheidszorg. Het declaratiesysteem is belachelijk, dat zorgt voor perverse prikkels. Preventie is alleen maar voordelig voor verzekeraars, tot op zekere hoogte. Specialisatie is compleet doorgeslagen, er wordt te weinig integraal gewerkt. Inderdaad, de mens moet weer centraal worden gezet. Niet dat je de kosten niet in 't oog moet houden, maar dat moet je veel breder bekijken. De beoogde efficiëntie wordt alleen op de millimeter gehaald, als je uitzoomt is het juist kostbaarder omdat mensen veel langer ziek zijn
Als je naar de dokter gaat omdat het daar op die plek gemeen pijn doet, verwacht ik dat dokter egt: maar dat is bekend, hoor, ik denk dat u jicht heeft. Ik geef u een recept voor pillen dat de aanval stopt. En daarna past u uw leefstijl aan, want uw BMS is nog niet optimaal en uw bloeddruk en uw cholesterol eveneens. Gaan we samen aan werken. En past u een beetje op bij het verlaten van de praktijk? De vorige keer was een een patiënt die ik net nog had doorgemeten en gerustgesteld daar pardoen ineengezakt.
Marktwerking is altijd een probleem, historisch is dit altijd zo geweest bij alle producten en ook bij alle diensten. Marktwerking betekent dat er wordt bezuinigd op belangrijke zaken als kwaliteit, klantvriendelijkheid, eerlijkheid en duurzaamheid. Ook wordt er niet gekeken naar omgevingsfactoren bijvoorbeeld hoe en op welke wijze kan het bedrijf ervoor zorgen dat er bijvoorbeeld geen vervuiling optreed bij het productieproces hetgeen de omgeving tot last is. Ook wordt er gekeken naar een zo goedkoop mogelijke productie en een zo duur mogelijke verkoopprijs om zoveel mogelijk winst te maken. Als we de overheid de markt laten bepalen dan kunnen we grote voordelen voor iedereen realiseren. De overheid zorgt ervoor dat de juiste partijen de produkten mogen gaan produceren. De overheid kijkt hierbij niet naar kostenbesparing en zo economisch mogelijk produceren maar de overheid kijkt ook naar zeer belangrijke zaken als: wordt het product/dienst eerlijk geproduceerd, worden er eerlijke en duurzame methoden gebruikt, worden de medewerkers eerlijk behandeld en vooral EERLIJK BETAALD, heeft de omgeving last van het productieproces en zo ja hoe doen we er alles aan om dit te gaan beperken of zelfs vermijden. Ook wordt er als de overheid bepaald, niet alleen maar gekeken naar winst, winst en nog eens winst. Winst wordt in deze situatie een secundair of zelfs tertiare behoefte en dit heeft zeer positieve gevolgen voor de consumenten. De overheid als scheidsrechter en soms ook scherprechter is absoluut noodzakelijk om een eerlijke markt te realiseren een eerlijk en duurzaam product te maken en een eerlijke prijs die voor iedereen betaalbaar is.