Remkes: boerencrisis reikt veel verder dan stikstof
Op een feest zonder schaamte, schaam ik me de ogen uit mijn kop
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (43)
Een treurig en aangrijpend relaas. Het is om moedeloos van te worden. Waar gaat het naartoe en hoe kan deze waanzin gestopt worden ? Ik vrees dat alleen een VN interventie het Pokemon gedrocht kan stoppen.
De LHBTQ disclaimer deed mij er aan denken dat het steeds moeilijker wordt om aan de nieuwe correctheid te voldoen. Laat staan om de nieuwe correctheden met elkaar te combineren. Een paar maanden geleden was er de discussie over de gendervrije toiletten en ik vond natuurlijk wel dat je iemand niet in een hokje moet dwingen waar X niet in wil. Daarna was er een psycholoog die uitlegde dat mensen los daarvan niet of 100% man of 100% vrouw zijn maar toch ook een paar kenmerken van de ander hebben. Dat ging ik op mezelf testen en ja het klopte.....ik ben wel eens intuitief, kook graag en wel zorgzaam. Dat moet je niet wegdrukken had hij gezegd maar cultiveren. Ik hing rekenen hoeveel procent vrouw ik was maar liep hopeloos vast en vergat alles maar. Totdat ik weken later onderweg echt vreselijk erg moest plassen. Gecontroleerd hollend kwam ik aan bij de toiletten van het wegrestaurant en ja dan moet je kiezen. Maar ja hoe? De dominante factor, percenttueel of per moment. Intuitief stapte ik naar de heren maar intuitie is vrouwelijk dus ik moest naar de D. Maar dat was weer beredeneerd. Ik kreeg het er warm van, vooral de onderbuik. Nu wist ik wel dat je daar zeker niet naar mag luisteren, dus besloot ik om alles opniieuw op een rijtje te zetten. Daar stond ik met knikkende knieen en ja met knikkende knieen moet je nooit een beslissing nemen. Ik besloot toen maar iets anders namelijk om niet te gaan plassen en dat bleek de juiste beslisssing. Dat hoefde helemaal niet meer.
"Gecontroleerd hollend kwam ik aan bij de toiletten van het wegrestaurant en ja dan moet je kiezen. Maar ja hoe?" Heel simpel: als hij bij het zittend plassen in het water hangt, dan kies je het herentoilet.
@Piet Die methode heeft als nadeel dat het water vooral helemaal onderin zo vreselijk koud is.
"Die methode heeft als nadeel dat het water vooral helemaal onderin zo vreselijk koud is." Maar na een keer testen weet je dat je voortaan het herentoilet moet nemen en staande plast. Waar zijn overigens de tijden gebleven dat vrouwen niet zeurden maar daar openlijk jaloers op waren en er voor hen zelfs speciale plastuitjes in de handel waren zodat zij ook eens staand konden plassen?
Prachtig geschreven. Het gaat er hier niet om dat anderen je vinden zeuren, maar om jouw gevoel. De maatschappij die zorgt voor dit soort gevoelens is helaas zoals hij is, dus probeer deze niet te veranderen. Dat lukt namelijk niemand! Houd van jezelf
De maatschappij zorgt niet voor die gevoelens. Dat doe je zelf. Gevoelens komen voort uit jou eigen beleving en perceptie. Ik heb ook een onzekere periode gekend in mijn leven. Ik heb toen zelf de keuze gemaakt om mijn geen bal aan te trekken van wat anderen doen of van mij vinden alleen behalve voor die mensen die mij lief waren en waar ik om gaf. Geloof me dat maakt het leven een stuk aangenamer.
Ik schaam me niet. Mijn lijf is allesbehalve perfect, ik behoor niet tot lhbtq groepen geloof ik, maar heb geen enkel probleem met mensen die er wel toe behoren, speel geen pokemon go, ik heb geen flitsende carriere en woon niet op de grachtengordel, mijn vrouw is niet perfect (maar wel bijna ;) ), mijn kinderen ook niet, mijn tuin is niet op orde, ik kom niet altijd mijn afspraken na... mijn leven is eigenlijk een groot drama (haha), wil je nog meer weten? Ik schaam me niet, ben zelfs redelijk gelukkig.
Manju, je lijkt me nog jong en je hebt nog een heel leven voor je. Al hoewel je je homoseksualiteit hebt geaccepteerd, kom je op mij in dit verhaal over als een enigszins gekwelde geest. Dat is begrijpelijk als je te maken hebt met zowel discriminatie jegens zwarten als jegens homoseksuelen, hoezeer in Nederland de goegemeente ook probeert het voor te doen alsof op die gebieden niets (meer) aan de hand is. Je weet wel beter. Je hebt dat allemaal mooi beschreven, en kort samengevat met: “aan het eind van de dag ben ik een zwarte jongen in een racistische subcultuur en een homoseksueel in een seksistische maatschappij”. Het enige wat ik zeggen kan, is, dat er zeker ook genoeg witte homomannen zijn die juist op zwart vallen. En gezien jouw openhartigheid en wil om verder te komen met je leven, zal je vast en zeker nog de juiste persoon of personen ontmoeten die je partner(s) kan/kunnen worden.
Mijn God wat een gepieker. Stop met piekeren en ga leven. Doe wat en zie wat er van komt. Zelfanalyse tot in het oneindige leidt tot niets. Je kunt niet alles wat je voelt of denkt verklaren of beredeneren.
Tja, ik kan je vertellen dat je niet de enige bent. Ik ben dan wel blank en speel geen pokemon maar verder zou ik het ook geschreven kunnen hebben. En als er dan al twee zijn, dan zijn er veel meer. Ooit hebben we een afslag genomen in ons leven en los gekomen van hoe we werkelijk zijn. Een persoonlijkheid gecreëerd. Probleem is dat je ook niet meer terug kan naar hoe je werkelijk bent omdat die persoon zich niet verder ontwikkeld heeft. Vast houden en aan wat je gecreëerd hebt is het enige wat je hebt. Maar dat is bedacht en nooit authentiek. De keren dat ik de controle verliest en dreig 'mezelf' te zijn voelt dat alsof je in een ravijn val. Daarna kan ik me daar dagenlang ziek van voelen. Het ergste heb ik inmiddels achter me gelaten. Je moet je eigen weg (durven) te gaan. Dat geeft rust. Voor mij is het leven behapbaar door mijn seksualiteit volledig te scheiden van de rest van mijn leven. Daar waar die twee bij elkaar komen wordt ik heel ongelukkig. In een homokroeg, om gaan met andere homo's. Het is niet ideaal maar zo kan ik mezelf handhaven en is het leven toch nog de moeite waard. Ik ga niet voor de trein liggen en niet aan de drank, drugs of religie. Ik geloof er niet in dat anderen kunnen helpen. Al die goed bedoelde adviesjes. Ik heb het wel geprobeerd. Na een comming out zou alles veranderen. Ja niet dus. Terwijl mijn omgeving heel positief reageerde werd ik niet echt gelukkiger. Het nam de ergste druk weg en je krijgt geen vragen meer over vriendinnetjes. En therapie dan? Nee ik zie vaak dat mensen daar dan levenslang aan vast zitten en ja ik heb ook ooit mensen zien veranderen door therapie maar dat werd een heel geforceerd verhaal. Mensen blijven levenslang zoeken naar antwoorden die niemand hen zal geven. Seksualiteit van de mens is een oer drang. Niet alleen de daad maar het hele spel tussen man en vrouw is ingebakken. Dit gaat 24/7 door. Waar hetero's zich daar niet van bewust zijn is dit voor homo's een continue confrontatie. Homoseksualiteit en acceptatie daar van is alleen iets wat met verstand beredeneerd kan worden. Het wordt nooit 'normaal'. Hoe intelligent en geëmancipeerd komende generaties ook gaan worden. Net als downers zullen ook homo's uit de maatschappij gaan verdwijnen als dat medisch mogelijk is. Tot slot: Ik probeer gewoon te genieten en weg te zinken in dingen die ik leuk vind en natuurlijk is dat vluchten maar het zij dan maar zo. Het heeft ook positieve kanten. Wij begrijpen dingen die anderen nooit zullen begrijpen. Wij komen geestelijk op plekken en tot inzichten waar anderen nooit zullen komen. Het geeft zo ongelofelijk veel meer inzicht in mensen. Daar mee kan je anderen helpen. Verwacht niet dat ze jou kunnen helpen.
Wat een mooi verhaal. Erg indringend en eerlijk geschreven. Het is voor mij ook herkenbaar, maar niet zozeer met betrekking tot seksualiteit; ik ben ook vaak in gelegenheden geweest dat ik me een buitenstaander voelde, alsof ik niet opging in dat wat de menigte ervoer (vaak op festivals ja), me afvragend waarom ik niet gewoon kon genieten zoals de rest. Dat zo'n persoonlijk verhaal me op dat punt weet te raken vind ik erg bijzonder.
"ik ben ook vaak in gelegenheden geweest dat ik me een buitenstaander voelde, alsof ik niet opging in dat wat de menigte ervoer (vaak op festivals ja), me afvragend waarom ik niet gewoon kon genieten zoals de rest" De vraag is natuurlijk of de rest wel 'gewoon geniet'. De narcistische heren op de foto hierboven bijvoorbeeld zie ik hooguit 'genieten' van hun succes als aandachtjunk: ze komen op de foto! Met de menige meegaan is echt geen voorwaarde om van een festival te genieten. Die menigte is dolgelukkig als de opdracht wordt gegeven om de handjes in de lucht te steken. Eindelijk een taakje dat ze begrijpen en nog kunnen uitvoeren ook. Je kunt echt hoofdschuddend naar die menige kijken en tegelijkertijd intens genieten van het geboden programma. Dat soort zaken kun je maar beter een beetje scheiden: geniet lekker op je eigen manier. Over een paar dagen krijgen we weer zo'n gevalletje waar mensen met plezier in de menigte opgaan: de openingsceremonie van de Olympische Spelen. Gegarandeerd krijg je daar weer massascènes te zien die doen denken aan Rusland, China en Noord-Korea. Ik denk dan toch vooral: jullie moeten Leni Riefenstahl als regisseur nemen, die is heel goed in dit soort werk. En: wat moet je een sukkel zijn om je ervoor te lenen een van de tienduizend gekkies te zijn die in die hoek van het stadion op commando een blauw stuk karton boven hun hoofd houden. Maar reken maar niet dat ik daarom minder geniet van de wegwedstrijd zaterdag. Als het een mooie koers wordt is mijn dag goed. Ook als niet Mollema of Dumoulin maar Contador, Sagan of desnoods Froome of een Italiaan wint. Dat heb ik dan weer voor op de menigte.
Pff ik wist niet dat homo zijn zo verwarrend was. De helft van de tijd ben je aan het piekeren lijkt wel. zonde!
Hahaha! Nou, ik ben geen homo en ik pieker ook veel (helaas). En misschien zou u juist een niet piekerende homo zijn, die bestaan ook.. In ieder geval is het gepieker door deze schrijver omgezet in een mooi stuk ☺
Je generaliseert. HIJ is blijkbaar zo in de war. En idd, dat is niet alleen voorkomende bij LHBTrs Opmerkelijk dat er een dimensie aan wordt gegeven alsof hij het mede of vooral door blank racisme zo zwaar heeft. We weten allemaal dat homofobie geen eigenschap is van enkel blanke mensen. Het is een heftig stuk, inleefbaar ook. Of het ook een kwestie van zijn leeftijd is die de identiteitscrisis zo erg maakt weet ik niet. Ik vermoed dat velen die zo lijden onder deze verwarring later , eenmaal volwassener, in rustiger vaarwater komen. Pokemons trekken mij niet, maar ik ben dan ook een ouwe lul.
sorry, maar als ik dit lees ben ik ff blij dat ik geen homo ben..wat een mindfuck(sorry andere benamingen zijn niet krachtig genoeg)
Manju, wat een goed geschreven stuk! Je gaat jezelf en die Pikachu echt nog wel vinden, tot die tijd aub blijven schrijven!
Als ik dat zo allemaal zie schaam ik me een beetje voor zoveel afgoderij van het vlees. Intussen is gelukkig er een exponentieel groeiend bewustzijn onder steeds meer mensen onder ons dat we deze lichamen in werkelijkheid niet zijn. Honderden spirituele leraren onderwijzen dat nu, en meestal gebaseerd op eigen ervaringen. Websites als Buddha at the Gas Pump (BATGAP), NeverNotHere, ConsciousTV, en Ekhart Tolle Now trekken samen honderdduizenden mensen die zelf ook voelen dat we op z'n minst meer zijn dan lichamen, en velen zoeken bevestiging van de validiteit van hun eigen ervaringen. Zo is er een snel groeiende spirituele bewustzijnstroom in beweging die zich snel aan het uitbreiden is.
"Intussen is gelukkig er een exponentieel groeiend bewustzijn onder steeds meer mensen onder ons dat we deze lichamen in werkelijkheid niet zijn." Paddo's kunnen rare dingen met mensen doen. Maar een ding is zeker: als ze uiteindelijk gek genoeg zijn om uit het raam van hun hotel te springen en op de stoep te pletter vallen, blijkt dat ze in werkelijkheid toch echt niet meer waren dan hun lichaam.
Ik vind Gaypride(s), rozen maandag op de kermis, etc., prima. Mag van mij allemaal. Wie daaraan mee wil doen of wil gaan kijken = ook prima. Heb je geen belangstelling = ook prima. Wij leven in een vrij land. Alleen die hele → PR, daarom heen, begint irritante vormen aan te nemen. In Nederland, bij 95% van de mensen kun je, je gewoon gedragen als mens zonder reclamebord. De 5% die dit niet accepteert, trek je toch niet over de streep. Laat die 5% ook in hun waarde. Een bevriend homostel wilde in een zwaar gereformeerd dorp een pannenkoekenhuis kopen en vroegen mij om een mede financiering. Ik zei nee. Dat is gewoon zakelijke zelfmoord. Nu zitten ze met veel succes in West-Brabant. Soms gaat het verstand boven het gevoel.
Ik snap het wel maar denk dat je teveel generaliseert. Het carnavaleske karakter van degenen die zich een paar keer per jaar in een gezelschap van gelijken, terwijl ze vaak dag in dag uit figuurlijk opgesloten zijn geweest in hun zijn, en in ieder geval door omgeving onderdrukt gewoon zichzelf te zijn, zal zeker bij een dergelijke dagen als de Gaypride en andere dagen waar homoseksuelen een keer vrij en blij kunnen feestvieren doorslaan in wat ik ook niet echt aangenaam vind. Maar het is ook zeker niet zo dat tijdens de Gaypride e.d. er overal zo zwaar aangezet en in ieder geval niet aan jou opgelegd (zoals bij de onderdrukking tijdens het normale leven vaak wel) feestgevierd wordt. En ter vergelijk. Ga eens na een EO-jongerendag, kijk eens rond in een moskee waar mannen en vrouwen gescheiden samen komen, en laatsten behoorlijk bizar gekleed, ook in het openbaar op straat (net als nog sommige orthodoxe christelijke gemeenschappen), zie de evangelische (of die van Pinkstergemeentes) opgelegd blije groepspraktijken eens voor je, christenen die, de een nog vromer dan de ander, wekelijks samendrommen, en de moslims vijf keer per dag met de kont omhoog weinig meer dan een eeltknobbel op het voorhoofd kweken. Je ziet, je kunt het allemaal belachelijk maken, je er zelfs aan ergeren, het overdrijven van een deel van de anderen waartoe je wellicht behoort. Maar waarom zou je? Er zijn ook genoeg onder moslims, homo's, en christenen die relatief gewoon hun zijn beleven en daarbij niet vooral naar degenen die in hun ogen overdrijven gericht zijn.
Na het lezen van uw artikel kreeg ik een enorme zin om op het naturistenstrand hier een duik in de frisse zee te nemen. Na het kort samengevat te hebben was mijn vrouw het hier roerend mee eens. Daarna gaan we schelpen zoeken. Heerlijk zonder kleren zonder Pokemon en zonder sex.
Ja Danielle het is een opehartig emotioneel e goed geschreven verhaal maar straalt erg veel onrust uit. Een beetje veel voor bij mn kop tisane. Kijk uit voor teken in het bos. Ik had vanmorge nog een klein krabbetje aan mn tenen hangen
Geen zorg Jup, ik wandel momenteel niet in Nederland. Daar moet je inderdaad continue de teken van je afplukken.
"Heerlijk zonder kleren zonder Pokemon en zonder sex." Dat laatste spreekt natuurlijk voor zich voor wie naturistenstranden bezoekt.
"ook heel rustgevend" De grap is natuurlijk dat je al rust moet hebben voordat je hem gaat zoeken. Manju Reijmer zoekt niet voor niets de onrust op. Idealiter zoek je natuurlijk beide, enerzijds zonder door de rust in lethargie te vervallen en anderzijds zonder door de onrust aan twijfel ten prooi te vallen.
@Piet In twijfel hoef je niet ten onder te gaan hoor. Als apatheist kun je daar heel relativerend mee leven. Met sex bedoelde ik het bredere onderwerp waar Manju de discussie over startte en niet die ene handeling waar u aan refereert.
"In twijfel hoef je niet ten onder te gaan hoor. Als apatheist kun je daar heel relativerend mee leven." Ik had het dan ook over de combi van twijfel en onrust: die kunnen elkaar eeuwig blijven versterken. "niet die ene handeling waar u aan refereert." 1 handeling?
Donders... wat een open en eerlijk geschreven stuk, zo eerlijk kan ik niet eens tegen mezelf zijn denk ik.. Ook als über macho witte hetero man spelen variaties op dit soort gedachten met regelmaat geheel ongevraagd door je hoofd kan ik u verzekeren. Maar dan zet je gewoon je masker weer op en je grijnst naar de wereld.
Mag ik vragen, vanwaar die obsessie met huidskleur? Waarom leg je continu de nadruk op: - 'witte' buikblokjes - 'witte' gespierde man - 'witte' hetero mannen eind twintig met zelfmoordneigingen, - het heteronormatieve "witte" ideaalbeeld van masculiniteit én kwetsbaarheid (wat een zin) - je leefomgeving Overwegend "wit"
Omdat deze man voor zichzelf een dubbel probleem ervaart. Hij is zwart en hij is homo. Slechter kan bijna niet. Ik denk dat alleen donkere, lesbische vrouwen een slechtere positie hebben.
Mijn waarde Jacobus, help me even, ik snap het niet, "zwart en homo, slechter kan bijna niet". Wat is er slecht aan zwart en/of homo zijn dan?
@ D Holbach, Voor U en voor mij is dat geen probleem, maar er zijn talloze racisten in de wereld die ook nog eens een hekel aan homoseksuelen hebben. Dan heb je een dubbel probleem.
Wauw wat een mooi openhartig verhaal! En laat je niks wijsmaken: trots zijn is geen verplichting.