Ook rechts-Israel verwijst nu naar fascistische tendensen

‘Een villa in de jungle’ of ‘de enige democratie in het Midden Oosten’. Dat zijn enkele van de benamingen die Joodse Israeliërs hun land graag geven. Nadenkende Joden in en buiten Israel weten echter heel goed dat deze omschrijvingen de lading van Israel al jaren niet correct dekken. Zij wijzen op de vijftig jaar lange militaire bezetting van Palestijns gebied, de onrechtmatige transfers van honderden duizenden Joden naar bezet Palestina, het inpikken van Palestijns land, de mensonterende hermetische afsluiting van Gaza, de bouw van een afscheidingsmuur op Palestijns gebied, het fnuiken van iedere economisch-sociale ontwikkeling van de Palestijnen en de laffe aanvallen van radicale kolonisten op Palestijnse burgers en hun bezittingen.

Kritiek uit rechtse kringen Tot nog toe kwam de binnenlandse kritiek op de Israëlische regering van Premier Netanyahu vooral uit links-georiënteerde kringen. De laatste weken is er opmerkelijkerwijs ook zware kritiek te horen uit rechtse-, en zelfs regeringskringen. Het begon met de toespraak van plaatsvervangend defensiechef generaal-majoor Golan ter gelegenheid van de ‘Holocaust Herinnerings Dag’ op 5 mei. Zonder het expliciet te zeggen gold zijn kritiek voor de Israëlische militair die een zwaar gewonde niet bewegende Palestijn doodschoot, het doodschieten van een 14-jarig Palestijns meisje met een schaar en parlementaire initiatieven om parlementsleden ‘die terrorisme steunen’ uit het parlement te zetten en om de Israëlische rechtsorde toe te passen op Israeliërs die in de bezet Palestijns gebied wonen.

Zo sprak generaal Golan:

Volgens Golan moet de Holocaust ‘ons laten nadenken over de verantwoordelijkheid van leiderschap, de kwaliteit van de samenleving en (…) over hoe we de anderen behandelen. Niets is makkelijker dan de vreemdeling te haten, dan angst aan te jagen en te intimideren (…) niets is makkelijker dan je te gedragen als een beest en schijnheilig te handelen. Volgens hem moeten Israeliërs op Holocaust Herinnerings Dag hun vermogen bespreken om het zaad van intolerantie, geweld, zelf-vernietiging en morele aftakeling (…): “Het is essentieel dat het een dag van nationale boetedoening is.”

Grove verwijten Heel rechts Israel, waaronder Premier Netanyahu en enkele ministers, vielen onmiddellijk over Golan heen met de meest grove verwijten. De minister van defensie, voormalig opperbevelhebber generaal Moshe Yalon, verdedigde Golan echter onvoorwaardelijk, wat hem uiteindelijk zelf de kop kostte. Yalon nam ontslag toen hij lucht kreeg van Premier Netanyahu’s plan om Avigdor Lieberman minister van defensie te maken in het kader van het verbreden van de parlementaire steun voor zijn regering. Lieberman staat bekend om zijn racistische en anti-Palestijnse uitspraken.

Minister Yalon verklaarde zijn ontslagname als volgt:

Afgelopen vrijdag deed voormalig opperbevelhebber minister van defensie en premier Ehud Barak er nog een schepje bovenop. Volgens hem is Israel “geïnfecteerd met het zaad van fascisme.” (…). “Het leven-minnende Zionisme en het zaad van fascisme kunnen niet samenleven.” (…) “Er heeft een vijandige take-over van de regering plaatsgevonden door gevaarlijke elementen en dit is slechts het begin.” En: “Deze regering moet worden afgezet voordat ze ons allemaal meesleuren.”

Verbazen hoeven deze ontwikkelingen niet. Velen hebben het al lang geleden zien aankomen. In de Joodse politieke beweging heeft zich altijd een grote groep verzet tegen het vestigen van een Joodse staat in Palestina. De bekendste zijn Albert Einstein en de politicologe Hannah Ahrendt. Volgens Einstein verzet het wezen van het Joodse geloof tegen een Joodse staat met grenzen, een leger en een wereldlijk gezag: “Dat kon slechts leiden tot vijandigheid en geweld (…).” Ahrendt stelde dat de zionisten nooit “de enige permanente werkelijkheid in de hele problematiek hebben willen zien, namelijk de aanwezigheid van Arabieren in Palestina. Zonder samenwerking met hen is het hele joodse avontuur in Palestina gedoemd.”

Israel heeft decennialang Europese steun weten te behouden door zich te beroepen op de morele en politieke waarden die het met de westerse democratieën gemeen zou hebben. Te lang heeft het Westen uit schuldgevoelens over de Holocaust de Israëlische werkelijkheid niet willen zien. Dat nu zelfs rechts-Israel waarschuwt tegen de amorele politiek van Premier Netanyahu en zijn rechts-nationalistische bondgenoten, moet de definitieve wake-up call zijn. Ook voor de laatste Israel-verdedigers in Nederland, PVV, VVD, SGP, ChristenUnie en CDA. Vraag blijft of zij de morele kracht kunnen opbrengen om zich te verheffen naar het niveau van politieke leiders waarnaar voormalig Israelisch premier Barak verwees in zijn aanklacht: “There are no serious leaders left in the world who believe the Israeli government.”

CC foto:  Israel Ministry of Foreign Affairs