Onze oprechte excuses

Ik vind dit toch een beetje vreemd. Excuses zijn nu precies iets eenzijdigs, je bepaalt zelf of ze nodig zijn en je spreekt ze uit. Juist onderhandelen over excuses rukt de spontaniteit eruit. Vervolgens kun je ze aanvaarden of weigeren. Eventueel kun je ze later aanvaarden, - als ze t.z.t. niet zijn ingetrokken - of je gaat eventueel in onderhandeling onder welke voorwaarden je ze wel wil aanvaarden, en de aanbieder kan besluiten al of niet met eventuele eisen akkoord te gaan. Dit is een raar circus. Zeg gewoon nee als het je niet bevalt.

Wat een commotie! Lijfeigenscjap was een wereld probleem geen exclusief Nederlands probleem. Het einde kwam door het afschaffen en verbieden door westerse landen. Herdenk dat vier dat als een ovarwinning op het kwaad. Het is toch ook onkies de huidige Duitser nu nog om je fiets terug te vragen.