© cc-foto: Nico Trinkhaus
Zouden we het allemaal wel moeten willen blijven voortzetten, die rare, achterhaalde manier om zogenaamd een land in het zonnetje te zetten door de Olympische Spelen iedere keer ergens anders plaats te laten vinden
Nog even, en de Olympische Winterspelen zijn weer in volle gang. Voor miljoenen mensen het absolute hoogtepunt van het seizoen, van het jaar. Over de hele wereldbol, als je alles zou kunnen horen en zien, dwars door het laatsteloodjes geharrewar, dwars door het handen- en bochten wringen, dwars door het rondzoemend geroezemoes heen, bonzen harten al hoorbaar een paar algoritmes sneller bij louter de gedachte alleen, en de sportmensen weten niet waar ze het zoeken moeten, buiten de sport, van pure opwinding.
In Zuid-Korea is iedereen ongetwijfeld als een bezetene bezig met de laatste ultieme details, die tenslotte even noodlottig alswel euforisch kunnen uitpakken. Wat een spanning! Wat een vreugde! Wat een stress! Wat een strijd!
Alles moet immers gewoon helemaal perfect zijn, gloednieuw, plus schitterender, adembenemender, groter en beter. Superlativiteit ten top gevoerd, alle vorige edities moeten vér overtroffen worden, alle eerdere edities moeten verbleken, ver achter hún Spelen gelaten worden. Een kwestie van eer en aanzien en, en, en…, vul zelf maar in.
Met dit keer Zuid-Korea in de schijnwerpers als gastland. De ogen van de hele wereld zullen op Zuid-Korea gericht zijn. Voorbereidingen en werk van jaren en jaren naderen hun hoogtepunt, hun glorieuze bestemming, een apotheose waar geld geen rol mag spelen, tegen wat voor kosten dan ook, ten koste van wat dan ook, de Olympische Droom moet hier & nu gerealiseerd worden, alle obstakels uit de weg geruimd, problemen opgelost, offers gebracht, bijbehorende persoonlijke drama’s voltrekken zich zo onopgemerkt mogelijk, daar wordt keer op keer wel voor gezorgd, want geen enkele schaduw mag er vallen over een in alle facetten uitblinkende verwezenlijking van de Nieuwste Editie Winterspelen, de uitgelezen mogelijkheid, dé gebeurtenis bij uitstek om het gastland zelf in de schijnwerpers van de aandacht en bewondering te tonen.
En dat voor slechts twee weken.
Maar kunnen we ons dit eigenlijk wel veroorloven? Uiteindelijk? Zouden we het allemaal wel moeten willen blijven voortzetten, die rare, achterhaalde manier om zogenaamd een land in het zonnetje te zetten door de Olympische Spelen iedere keer ergens anders plaats te laten vinden? Als mensheid, geconfronteerd met de huidige meervoudige crisissituaties? Als je er dieper over nadenkt…
Want we weten heus wel dat het bepaald niet zo is dat als De Spelen weer afgelopen zijn, na die luttele twee weken dus, over en uit, nadat die twee doordenderende weken als in één oogopslag, één oogwenk verdwenen zijn, deze spiksplinternieuwe, pas ontworpen, pas gebouwde, fenomenale, superveilige en superbeveiligde, imposante, riante, van alle comfort voorziene, luxueuze ingenieuze Olympische Stadions en alle gebouwen en voorzieningen die ertoe behoren, dat het zo is dat die gebruikt gaan worden door bijvoorbeeld, in de eerste plaats, de burgers van het gastland in kwestie, de mensen die uiteindelijk zoveel offers hebben moeten brengen om hún editie van de Olympische Spelen die fantastische ongeëvenaarde onvergetelijke Gebeurtenis te maken. Een enkele uitzondering daargelaten, maar dan hebben we het over rijke staten.
Armere landen dreigen er bankroet aan te gaan, laat staan dat er geld is voor onderhoud. Hoe loopt het meestal af? Dat weten we heus wel, nietwaar? In een desolate staat van ontbinding achtergelaten tot verkrotting en verrotting, als het tot het uiterste doorgevoerde Internationale Monument van de Verspilling. Geen geld voor onderhoud. Tja. Want de aandacht is alweer weggeëbt, om straks fit en fruitig weer op te kunnen komen dagen op de andere, nieuwe plek. Marjon van Royen heeft er een bloedstollend stuk over geschreven in De Groene Amsterdammer, 2 november 2017. ‘Kater na de Spelen’
Want ondertussen zijn diverse andere landen op hún beurt bezig met de voorbereidingen voor hun eigen glorieuze ongeëvenaarde editie van de Olympische Spelen, twee, vier, zes, acht jaar vanaf nu.
Het is 2018. Wereldwijd worden we geconfronteerd met gigantische problemen waarbinnen verspilling een grote rol speelt. We kunnen zo niet langer doorgaan, pretenderend onwetend te zijn inplaats van hebzuchtig, we kunnen zulk onverantwoordelijk en eigenlijk ronduit stompzinnig gedrag niet langer rechtvaardigen, business as usual , Big Business , en de Olympische Spelen is een heel groot belang. Daar ligt het zwaartepunt. Maar uhh… ging het eigenlijk niet om sport en verbroedering? Inplaats van om macht, monopolies, lobby’s en geld?
Sinds het dus zo overduidelijk is dat het zo niet langer meer gaat, is het dan niet beter te stoppen met gewoon op de oude voet verder te strompelen; blijven vasthouden aan de status quo is een NoGo gebied, een zinloze, misselijkmakende verspilling.
De Olympische Spelen zou moeten stoppen met rondfladderen en rondhoppen alsof het een of andere préhistorische vogel is. En zou beter ergens definitief moeten landen, waar het permanent gestalte kan krijgen, verder uit kan groeien, geoptimaliseerd kan worden door voortschreidend inzicht. Een ultieme lokatie voor De Olympische Spelen vinden, dát is de nieuwe uitdaging, zodat het echt kan gaan uitblinken en excelleren qua duurzaamheid, veiligheid, schoonheid, functionaliteit.
De Olympische Spelen zou zich eindelijk moeten gaan focussen op en appelleren aan de tijdgeest, met alle kansen en uitdagingen die daar zo overduidelijk geboden worden. Grootse verwachtingen zouden eindelijk eens bestendigd en geconcretiseerd moeten worden en de vraag ‘waar?’ zou een zo logisch en voor de hand liggend mogelijk antwoord behoren te krijgen.
Waar anders zou dat moeten zijn dan in Griekenland? Natuurlijk! Griekenland, waar de Olympische Spelen vandaan komen, waar het fenomeen ontstond, ooit, waar het groeide en bloeide. Olympia. Griekenland, de bakermat van de Westerse beschaving. Griekenland, bron van mythologie en filosofie, inspiratie van Europa.
Waar tegenover nu, Griekenland eruit ziet als een gehavende bedelaar, aangespoeld uit de waanzee van hybris, macht en hebzucht…
Terwijl de mogelijkheid, de kans, om juist Griekenland weer in het zadel te helpen, zo voor de hand ligt. De Olympische Spelen voor Altijd naar Griekenland. Het is eigenlijk dé oplossing.
Griekenland, dat zo diep gebukt gaat onder een schuldenlast die iedere verbeelding te boven en te buiten gaat, en dat al jaren en jarenlang. In De Groene Amsterdammer van 29 november 2017 heeft Edward Geelhoed er een aangrijpend, onthullend en onthutsend verslag van gegeven in ‘Onderzoek. De trojka in Athene. Een verkapte Europese coup’: “Het kan deze mannen niet schelen welke ellende ze bij Grieken aanrichten, ze rijden van hotel naar vergaderzaal, ze wíllen het niet zien.” Een schokkend artikel, des te navranter door het stuk dat al veel eerder van hem te lezen was in Vrij Nederland van 23 Januari 2016 ‘Griekenland bezuinigt/In Trikala’: “Eerst was het een warboel, nu een ravage.” (Edward Geelhoed woont en werkt als freelance journalist in Athene, en hij wordt dagelijks met de kaalslag geconfronteerd.)
© cc-foto: BalalM
Inmiddels zijn we twee jaar verder en is de toestand in Griekenland verder verslechterd, met de Europese burger als ontzet of murw geslagen toeschouwer die passief toe moet kijken en wachten op wat komen gaat. Of de EU dit strenge beleid gaat vervolgen, vast wil houden aan deze genadeloze politiek. Aan zulk rücksichtlos beleid. Want het breekt Europese harten te moeten zien hoe het Griekse volk zo vreselijk lijdt. En daar worden die harten, als beleid haaks op belijd staat, hard van, of bot, cynisch, onverschillig, populistisch, nationalistisch. Bij louter gebrek aan hemelbestormend visionair en moedig belijd/beleid dat vleugels geeft aan idealen, verbeelding en compassie.
Want waar is die zogenaamde solidariteit? Waar is dat motto ‘als er één land wordt aangevallen beschouwen we het als een aanval op onszelf, komen we te hulp schieten, komen we het verdedigen’? Op de een of andere manier schijnt het immuunsysteem van de EU op hol geslagen te zijn en de aanval op zichzelf te richten, als ware het een jichtig reumatisch oud karkas. De ene zielloze maatregel wordt op de andere gestapeld, rampzalige gevolgen ontkend of aan het slachtoffer zelf, in dit geval Griekenland, geweten.
Dus het is niet zo vreemd dat de EU een imagoprobleem heeft, en het is de hoogste tijd dat er eens wat introspectie en zelfreflectie beoefenend gaat worden. In zoverre een harteloze moloch daartoe in staat is, maar wij, als betrokken EU burgers zouden best wel een duwtje in die richting willen geven, met alle liefde. We zouden het in ieder geval, alles op alles zettend, kunnen proberen.
Save Our United Love. SOUL.
EU, zie de kans onder ogen, de uitgelezen mogelijkheid om te bewijzen waar je zegt voor te staan, en laat het gebeuren. Maak dat het gebeurt. Als inspirator, bemiddelaar. Zorg ervoor dat de Olympische Spelen voor eens en altijd in Griekenland plaatsvinden, en wel zo spoedig mogelijk.
Wat een baken van licht zou de EU kunnen zijn als ze alles op alles zou zetten om dit voor elkaar te krijgen, dit duurzame doel, deze respectvolle en evenzeer logische oplossing voor de economische ramp, dat zuigende moeras, waarin Griekenland zich bevindt. Wat een morele en economische oppepper voor Griekenland als besloten wordt dat De Olympische Spelen, De Olympische Zomerspelen zowel als De Olympische Winterspelen, in het vervolg plaats gaan vinden in Griekenland, voor altijd. Zo spoedig mogelijk. Stel je eens voor…
Want natuurlijk is het ook weer niet zó gauw; 2026 en 2028 zijn nog beschikbaar om een claim op te leggen, een beroep op te doen, landen strijden nog om die eer zoals gewoonlijk, prima toch, wij dingen mee en winnen.
En vervolgens is er ruimte en tijd om deze waarachtig aan haar doelstelling appellerende, écht nieuwe versie van De Olympische Spelen te ontwikkelen, niet die cynische misogyne Brood & Spelen die de Gevestigde orde wel toereikend acht voor het volk, om vermaakt en vermalen te worden tot een walgelijk surrogaat dat eigenlijk dient om de mond te snoeren. Maar juist geboren uit noodzaak, uit het bewustzijn die hebzucht en machtswellust en de kortetermijn belangen die dat oplevert te ontgroeien en het hoofdstuk ‘samen’ te beginnen.
De EU moet het onderwerp van de Olympische Spelen als bij uitstek een eigen onderwerp beschouwen, want dat is het ook, in de eerste plaats. Het is tijd dat de EU moed en kracht en visie toont met bezielende politiek. De taak van de EU om het IOC ervan te overtuigen dat het in het beste belang is van de hele wereld, van onze planeet Aarde, van mensen, wereldburgers (die vijf elkaar overlappende cirkels, waar staan die voor?) de EU zelf, voor Griekenland, evenveel lid van de EU als wij.
Het is 2018 in vredesnaam, een nu of nooit, een eens en voor altijd, en een één voor allen en allen voor één. Een nieuwe start om nu eindelijk eens wonderbaarlijk te gaan samenwerken, en ze bijeen te roepen, de allerbeste architecten, wetenschappers, ecologen, groene bouwers ecologische tovenaars, kunstenaars, planologen, beveiligingsdeskundigen, journalisten, cyberwizards en alle andere benodigde experts op hun diverse terreinen, al die voortreffelijke geniale geesten uit de hele wereld, uitmuntend op hun vakgebied, om samen zoiets voor elkaar te krijgen, als een soort multidimensionale Eiffeltoren, maar dan met mondiale zeggingskracht en overtuiging, het samen scheppen van een permanente residentie, gebaseerd op historisch besef, op logica, ja, op liefde en op toekomstvisie, geworteld in het hier en nu, om zo gezamenlijk deze droom gestalte te geven. De Olympische Spelen voor Altijd naar Griekenland, een winwinwinsituatie:
– In plaats van voortdurend ergens anders een onderkomen te realiseren, roofbouw plegend op natuurlijke grondstoffen, infrastructuren en ecosystemen, ecologisch zowel economisch, aanslag plegen op mensenlevens, tijd en energie; in plaats van die tactiek van de verschroeide aarde, ballen we alle energie en kennis samen en focussen op één plek waar alles samen kan komen. Jaren de tijd om een in alle opzichten duurzaam onderkomen te realiseren, te onderhouden, en te kunnen blijven optimaliseren, terwijl het door het intensieve gebruik ná iedere editie van de Olympische Spelen, door sporters én de Grieken zelf blijft bruisen, blijft leven, blijft groeien en zich aanpassen, met een soort ingebouwde flexibiliteit, een zekere muzikaliteit. Ook voor de Olympische atleten zelf zorgen de permanente klimatologische en planologische omstandigheden voor veel minder ruis en veel meer mogelijkheid tot focussen op de sportprestaties zelf.
– Griekenland, zo bitter alleengelaten, zo schandalig in de steek gelaten, kan een verandering van houding, van benadering en van tactiek ervaren, om te beginnen het gevoel van morele steun, respect, verdergaand dan een vaag gevoel van hoop, omdat het concreet is, en ook wel zo hoffelijk, in het besef dat wij Griekenland schatplichtig zijn, en de Grieken dat om te beginnen als troost kunnen ervaren, gevolgd door de stap voor stap concrete voorbereidingen tot verwezenlijking van die droom, die een dynamische boost betekent voor de werkgelegenheid, horeca, bouwwereld, kunst, toerisme.
– Wereldburgers, omdat er een levend voorbeeld gegeven wordt van visionair leiderschap, gebaseerd op respect, rechtvaardigheid, logica en solidariteit, inspirerend tot een moreel meer overtuigende houding en gedrag tegenover de ander. Goed voorbeeld doet volgen.
– De EU, omdat het haar ziel terug heeft, waardoor besluiten met passie en mededogen overwogen en vervolgens in die lijn uitgevoerd worden inplaats van enkel uitgesleten holle woorden en harteloze visieloze maatregels.
– Sport, in staat tot excelleren in de schijnwerpers, zonder dat de twijfelachtige schaduw van een wrede werkelijkheid het kan onteren en besmetten.
EU, kom weer tot leven, dit is het moment. Haal de Olympische Spelen voor altijd terug naar Griekenland! Ontsteek dát Olympisch vuur in je hart. Kom in beweging. Volg die stem en wees die stem. Van je ziel.
Heeft de schrijver eens met een sporter gepraat hierover? Denk van niet want zullen de Olympische spelen niet gedevalueerd worden tot minder dan een WK. Een van de bijzonderheden is juist dat de spelen elke 4 jaar in een ander land zijn. Dat is iets wat elke sporter zal beamen. Dat accommodaties niet meer gebruikt worden is niet waar ga maar bijvoorbeeld in Londen kijken. Dat er landen zijn die er een zooitje van maken zal ik niet ontkennen maar dat ligt vooral aan die landen zelf met als zeer goed voorbeeld Griekenland. Griekenland werd niet gedwongen om de spelen de organiseren maar boden het zelf aan. Het moeras Griekenland is vooral de schuld van de Grieken zelf waar nog steeds niets veranderd is. Kijk bijvoorbeeld naar de schuld die de Grieken hebben aan hun belastingdienst. Een schuld die opgelopen tot meer dan 100% van het Griekse bnp en elke maand oploopt met een miljard euro. Maar het ligt natuurlijk niet aan de Grieken zelf maar aan de grote boze buitenwereld
Goed idee, het is enkele jaren terug al eens geopperd: http://greece.greekreporter.com/2016/07/01/surprise-from-lagarde-let-the-olympic-games-come-home-to-athens-permanently/ De IOC heeft echter (financieel) belang bij de voortzetting van het hele verkiezingscircus. Zolang wereldsteden het spelletje van die corrupte club blijven meespelen, verandert er niks, want de IOC zélf geeft de gans met de gouden eieren natuurlijk niet weg. Steeds meer kandidaatsteden realiseren zich dat de OS ze per saldo (financiële) ellende opleveren en haken af.
Ja, kiezen we delen... Uiteindelijk winnen we sowieso. Het zou fijn zijn als we het in de versnelling zouden kunnen gooien. Still no time to waste.
Sport is, zo wist Rudy Kousbroek (en ook Diogenes, die in een ton woonde en Alexander de Grote sommeerde om het zonlicht niet te blokkeren), voor debielen; - dat staat ergens in 'Avondrood der Magiërs.' De relatie tussen sport en dictatuur is overvloedig geboekstaafd, en de innige relatie tussen sport en fascisme kun je reeds smaken in het werk van Plato; - de aartsvader van het fascisme: zie Poppers 'The Open Society and Its Enemies.' Alle reden, kortom, om sporters te bewieroken en dat gehup en getrippel in korte broek prime time en in overstelpende hoeveelheden de burger voor te schotelen; - opdat de neoliberale veelvraat zijn zakken kan spekken, en het volk met spelen gedeisd wordt gehouden. Het is een complot, lui! En als dat vermaledijde forumpje voor democratie ook maar een knipje voor de neus waard zou zijn, dan zou ze 't daarover hebben.
Alles is een complot, een comeplot, maar een go-plot too. En een do-plot. Alles plotseling. En in een ton wonen lijkt me ook niet alles, ieder zijn sport. Het gaat om de eenheid, in ruimte en tijd nu, en de mogelijkheden die het schijnt te bieden onze wereld te veranderen, verbeteren. Dit is een uitgelezen kans. The Olympic Games in Greece Forever!
De EU kan in ieder geval het voortouw nemen, en druk uitoefenen, het meer naar zich toetrekken, in eerste instantie, om te laten zien dat als het bestaansrecht heeft anno 2018, het van de hele wereld zou moeten zijn, en die hele wereld op één plek te realiseren voor allen. Ongelukkige omstandigheden als een ongelukkige tijdsindeling zijn factoren waar je aan kunt werken en wennen, en niks vergeleken met het elimineren van hele woonwijken, arbeid die je zou kunnen scharen onder dwangarbeid, opduikende onbekende virussen, verspilling van energie,verspilling van grondstoffen. De IOC zou haar macht moeten delen, en ophouden met De Spelen zien als een bron van giga inkomsten en macht- op de korte termijn, want op de lange termijn graaft de IOC zo haar eigen graf, Spelen, sport verbroedering, ringen en al.
"En dat voor slechts twee weken" Volgens mij duren de spelen 50% langer. "Een ultieme lokatie" Sinds 2005 wordt locatie geschreven met een c. "zodat het echt kan gaan uitblinken" De Olympische Spelen is meervoud. Het moet daarom zijn "zij kan gaan uitblinken". Tot slot verwijs ik nog naar een ander artikel met voordelen van 1 locatie. http://desportbestuurder.nl/2016/08/10/rio2016-het-nieuwe-olympische-model-een-locatie-2/
Uw voorstel lijkt me prima, daar begon het. Winterspelen in Albertville. En bijdragen naar rato, dat Griekenland niet weer de dupe wordt. Ook steeds verder losmaken van landeninvalshoek, individuele deelname, teams mogen internationaal zijn. Het gaat toch om de sport niet om het vlaggetje..
Inderdaad, Juppé. Griekenland wordt winnaar.Daar gaan we voor. Een keerpunt. Alles omdraaien. Een loverution. In U verse all.
De Troika heeft zeker ernstige fouten gemaakt, maar de opeenvolgende Griekse regeringen maakten veel grotere fouten. Stop ermee om Griekenland als zielig te framen. Aan het eind wordt net gedaan alsof de EU kan beslissen dat de Olympische Spelen voortaan steeds in Griekenland worden gehouden. Dat kan de EU helemaal niet (en dat is ook maar goed ook). Deze discussie speelde ook rond de Spelen in Athene en is ook toen niets geworden. Natuurlijk omdat het IOC dit niet uit handen wil geven, maar ook omdat dan steeds dezelfde werelddelen met een ongelukkige tijdsindeling te maken krijgen.
Contramine, mijn reactie op uw opmerking had ik per ongeluk hierboven al gezet. En u slaat de spijker op zijn kop. Als er iets ZIEL-ig is, dan dit gebrek aan belijd/beleid. De EU hoeft niks te beslissen, alleen het voortouw nemen en zich hard maken om dit voor elkaar te krijgen. Natuurlijk is dit al eerder ter sprake gekomen, er is weinig dat zo voor de hand ligt. En het zal blijven opduiken tot het uiteindelijk gerealiseerd wordt. Met vereende krachten.In Griekenland.
Tja, het zal wel aan mij liggen, maar de euforie over de OS heb ik nooit begrepen. Het is in mijn ogen een overbodig evenement, want in elke sport zijn er al wereldkampioenschappen. En beter dan wereldkampioen is er toch niet. Ik zie heel veel mensen die zichzelf heel belangrijk vinden in schimmige vergaderingen een miljardenkostend evenement toewijzen aan vaak onduidelijke regimes. Een evenement waarbij ineens aandacht is voor sporten, die ongetwijfeld moeilijk zijn om te beoefenen, maar waar wereldwijd geen echte belangstelling voor is, met als ultiem voorbeeld boogschieten. De totale olympische beweging kent twee A sporten: Atletiek en Zwemmen. Voor de rest hebben wij het over weinig tot de verbeelding sprekende sporten en zijn het onbeduidende c en d sporten, die bekefend worden. Sporten, die zeker niet de miljarden waard zijn, die het moet kosten. Symbolische waarden kunnen we ook al niet aan de OS hechten. Over vier weken zijn Noord en Zuid Korea weer vijanden, is China nog steeds niet democratisch en hebben we in de USA Trump en in Rusland nog Putin, om over Erdogan nog maar te zwijgen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Kortom, voor mij wordt er een raadselachtige waarde aan de OS
(vervolg) toegekend. Maar als ze er toch moeten zijn, dan maar in Griekenland.
De Olympische beweging gaat dus van A tot Z. Wat meer kun je wensen? Voor de rest zie ik schrodingers kat opdoemen in de verte en als ik goed tuur lijkt i in tweeën te splijten, he waves at me... Zien jullie dat ook, kruimeltjes, of kijk je naar heel iets anders? Beauty is in the eye of the beholder.
@Murphy De vraag is dus eigenlijk zijn de spelen dood en/of levend? Omdat ze gehouden worden, kun je ervan uitgaan dat ze leven. Dat gegeven is niet in strijd met het feit, dat de spelen volstrekt overbodig zijn. Overigens is natuurkundige filosofie nogal glibberig, feiten zijn interessanter. Ik zie wat ik zie, ik hoor wat ik hoor en dat heeft niets met een filosofische instelling te maken.
OS is heilig verklaard vanwege de Koninklijke aandacht en de giga marketing die erachter zit. In wezen is het een gedrocht, vol met dikke salarissen en vooral status. Hup ! terug naar Griekenland en in een klein formaat verder. Laat de jetset maar verder zuipen op Teneriffe of de Maladiven. Dan zitten ze bij elkaar in volle ledigheid en tevredenheid.
Als er dan wel een goed dorp wordt gebouwd vind ik het goed. Al was het maar vanwege de gunstige uitzendtijden.
Er is erg veel mis bij de keuzes voor de plek van iedere volgende Olympische Spelen. Behalve de manier waarop dat gaat, is niet onregelmatig de uiteindelijke keuze moreel gezien een dubieuse. Maar waar je je afvraagt: kunnen we (en dan natuurlijk vooral het organiserende land) ons dit wel allemaal veroorloven?, lijkt het me helemaal niet haalbaar om dat ieder jaar door hetzelfde land te laten organiseren. Dat landen er regelmatig ondermeer ongebruikte stadions en buitensteden aan overhouden, en miljoen of miljarden schulden, is een; blijkt steeds meer, logisch gevolg van een gebrek aan ethische moraal bij een te groot deel van de betrokken mensheid. Noem mij een sector waar er niet gesjoemeld wordt.
Ik roep dit al jaren. Ik hoop dat er naar jou wel geluisterd wordt.
Laten we ervoor zorgen dat er naar ONS geluisterd wordt. Ik durf te wedden dat we uiteindelijk met meer zijn. Maar niemand durft dat te denken, uit angst een pleefiguur te slaan, in dit walghalla van status quo. De EU heeft hier gereedschap voor. Maar als de EU zich hier van wil bedienen loopt ze naar de rommelkast en denkt: waar heb ik dat gered schaap ook alweer gelegd?
Waar in Griekenland had je de winterspelen precies willen laten plaatsvinden? En gaat dat dan niet erg lijken op de overdekte schaatsbaan in Quatar?
"skiën in Griekenland" Dat kan op een paar kleine postzegeltjes in de bergen. De verschillende parcoursen die nodig zijn voor de winterspelen kun je daar bij lange na niet kwijt. Naast de diverse ski-, langlauf- en snowboardparcoursen hebben we nog het schansspringen, rodelen, bobsleeën, biatlon en een hele serie schaatsdisciplines, inclusief ijshockey. Dat vergt meer en gevarieerder ruimte dan een paar bergtoppen met sneeuw.
Wie iets uitgebreider wil skiën inclusief warm lunchen op de hoogste berg van Griekenland kiest voor Parnassos (2457 meter). Het ligt in het midden van Griekenland in het Pindus-gebergte. Het gebied heeft twintig pistes met een lengte van in totaal 36 kilometer en is vooral populair bij de inwoners van Athene. Dat lijkt mij genoeg voor die langlaufers Nogal wiedes wanneer ook de Winterspelen daar heen zouden gaan moet er een en ander worden aangelegd alleen dan niet voor eenmalig gebruik
Als de allerbeste architecten van de wereld zich hier over buigen niet. Verder ben ik een leek. Iets roeptoeteren heeft geen zin. Daar gaan de experts over. In Griekenland.
Heb je tegenwoordig een echte winter nodig om wintersporten te organiseren dan? Je loopt hopeloos achter Piet. Alles op schaatsen gebeurt op kunstijs, zelfs midden in de zomer. Dat geldt ook voor langlaufen en biathlon. Schansspringen kan ook zomers op gras. Zelfs alle slee-disciplines hebben weinig meer met winter te maken. Het enige punt is geld: wat hebben we er voor over.
"Heb je tegenwoordig een echte winter nodig om wintersporten te organiseren dan? Je loopt hopeloos achter" Je kunt weer eens niet lezen. Of ben je gewoon weer te gretig aan het trollen? Mijn vraag was niet voor niets of het niet teveel ging lijken op een overdekte schaatsbaan in de Emiraten. En nee, thuiszitter, twintig pistes met een totale lengte van 36 km (gemiddelde lengte 1,8 km!) zijn niet voldoende om een aaneengesloten langlaufwedstrijd van 50 km op te organiseren.
en jawel hoor, Piet kan het weer eens niet laten. Wat nou trollen. Dat doe je op deze manier zelf. Overigens, een langlaufwedstrijd van 50 km kan over meerdere ronden gelopen worden.
Tot nu toe mogen landen zich vrijwillig kandidaat stellen en gaan zij vrijwillig de verplichtingen aan om de Olympische Spelen te organiseren op een juiste wijze. De Olympische Winterspelen in Griekenland geven al enige problemen van organisatorische aard met betrekking tot het klimaat, maar met voldoende energie (groen?) zou dat zelfs op te lossen zijn. Dan zijn er eens in de vier jaar spelen te organiseren, dus gedurende de rest van die tijd, ruim drie en half jaar gebeurt er niets in deze faciliteiten. Of we moeten elke wedstrijd naar Griekenland halen, elke WK, EK en noem maar op... Wielrennen, de ronde van Frankrijk in Griekenland, de Ronde van Spanje in Griekenland..... Alle F1 wedstrijden in Engeland, alle motorraces in Assen..... Dan kunnen we dit idee natuurlijk verder uitwerken, alle Europese/ Wereld veeteelt in één land, alle gewassen graan en fruit uit een ander, alle energie uit weer een ander land en zware industrie gecentraliseerd in weer een ander land, alle handel en banken.. en ga zo nog maar even door. Ook alle vakantie bestemmingen centraliseren in de Winter naar de Alpen of naar Spanje en in de Zomer naar Spanje of Italië er zijn nog zoveel mogelijkheden om te onderzoeken.......