Obama of Romney, maakt het iets uit voor Europa?

Ten eerste: Hoewel Mitt Romney geen typische redneck is, staat zijn partij verder af van hoe er in (West-) Europa wordt gedacht over homo’s, abortus, klimaatverandering of bijvoorbeeld Adam en Eva. Als Romney wint is dat een klap in het gezicht van al diegenen die hoopten dat democratie een zelfreinigend vermogen heeft om mafketels te weren.

Daarmee bedoel ik dus niet zo zeer Romney als wel zijn partij. De Democraten hebben meer op met empirisch (academisch) onderzoek. De Republikeinse partij meer met de Bijbel.

Ten tweede: Economisch gezien staat Obama voor een links aanjaagbeleid gebaseerd op Keynes, waarvoor Europa op het moment te rechts is. Een Brusselse econoom en CDA-dissident André Kolodziak vertelde mij onlangs dat Nederland alleen al een paar miljard extra moet bezuinigen omdat we vanwege de bezuinigen belastingrevenu mislopen. Als ook Amerika de hand op de knip houdt, laat het herstel nog langer op zich wachten. Obama’s herverkiezing en het verdere herstel van de Amerikaanse economie stuurt – hopelijk – een signaal aan Europa dat bezuinigen alleen niet de oplossing is.

Ten derde: Wie gelooft in Europese Eenwording  krijgt het lelijk op z’n neus als zelfs het grote voorbeeld, Amerika, er niet in slaagt om te doen wat Eurofielen zouden willen doen. Als het onmogelijk blijkt om een heel continent op één lijn te krijgen, ook al heeft dat continent alle voordelen die Europa niet heeft, zoals een gemeenschappelijke taal, identiteit, geschiedenis, munt et cetera, wie zijn wij dan om te denken dat het hier op één of andere manier wel gaat lukken? Een verkiezing van Romney is een vote of no confidence in federalisme an sich.

Ten vierde: De vorige Republikeinse regering stortte de westerse wereld in twee bloedige en peperdure oorlogen die het prestige van het Westen en daarmee onze ideologie – democratie – volledig ondermijnden, om nog maar te zwijgen over de financiële consequenties. Zonder de bij ons politiek systeem horende welvaart wordt democratie een stuk minder sexy voor volkeren met een andere overtuiging. Kijken we naar de huidige Republikeinse partij, dan wijst niets er op dat de fiasco’s van Bush ze op andere gedachten hebben gebracht. De kans is groot dat met Romney in het Witte Huis Condoleeza Rice haar rentree maakt bij Buitenlandse Zaken. Met Obama wordt het waarschijnlijk John Kerry.

Hoewel de verstandhouding met Europa niet vaak genoemd werd in de debatten over buitenlandse politiek, speelt Europa als idee een hoofdrol: Romney noemt regelmatig Europa als voorbeeld van hoe het niet moet. Obama prijst Europa niet openlijk als voorbeeld, onder andere omdat je daar geen verkiezingen mee wint en ten tweede omdat hij vindt dat Europa veel meer zou moeten doen wat hij zelf ook doet: geld in de economie pompen.

Maar het is iedere Amerikaan duidelijk dat Obama’s droom-Amerika een verzorgingsstaat kent naar Europees voorbeeld. De Republikeinen putten daarentegen inspiratie uit het Amerika van voor de New Deal van Roosevelt, iets wat veel Europeanen ronduit achterlijk vinden.

Al wordt de soep vast minder heet gegeten dan ze wordt opgediend, Obama-soep smaakt Europeanen waarschijnlijk toch lekkerder dan die van Romney.