En nu is het genoeg!

Eigenlijk ben ik boos. Woedend. En ik heb ooit geleerd dat je tot tien moet tellen voordat je praat. Handelen uit emotie is vaak onhandig. Het lot wil echter dat ik minstens honderdduizend keer tot tien heb geteld en mijn emoties er niet minder op worden. Met de brute aanslag op Labour-politica Jo Cox bereikt mijn woede een hoogtepunt. Verdrietig ben ik tegelijk, want als politica trek ik mij het lot van Jo Cox enorm aan. Willen we onze ogen nog steeds niet openen voor de realiteit? Is de slaapmodus zo veilig dat we onze ogen blijven sluiten voor het steeds gevaarlijker wordend klimaat?

Moord Veel weten we nog niet over de aanslag. Wel dat ze is neergeschoten én gestoken door iemand die volgens getuigen “Britain First” riep voordat hij wegliep. Britain First is een extreemrechtse beweging in Groot-Brittannië. We weten dat Jo Cox in de bloei van haar leven stond en dat ze een man en twee kinderen nalaat. Ze was politica en had een mening. Die mening stond een ander blijkbaar niet aan en vormde aanleiding om haar te vermoorden. Is dat hoe we tegenwoordig met meningsverschillen omgaan?

Ik ben er niet van om termen als ‘moeten’ en ‘dienen’ te gebruiken, maar we moeten ons nu toch echt bewust worden van de impact van onze daden. Ik zie in de dood van Jo Cox een waarschuwing voor Europa en Nederland. Als we toestaan dat we in een wereld leven waarin we niet om kunnen gaan met meningsverschillen, wordt het gevaarlijk voor ons allen. Hoe cliché en doorgezaagd het woord ook is, we moeten massaal strijden voor verbinding.

Verdachtenbankje Het helpt niet om elkaar in verdachtenbankjes te duwen en continue hokjes te creëren. Het helpt niet om wantrouwen te versterken. Het helpt niet om overal complottheorieën in te zien. Het helpt niet om te jij-bakken en het helpt zeker niet om mensen tegen elkaar op te zetten. Het helpt niet om verschillen zodanig uit te vergroten dat we geen oog meer hebben voor overeenkomsten. Het is niet alleen de morele taak van politici om voor verbinding te strijden, het is een morele taak van ons allen om interesse te tonen in elkaar. We hoeven het niet eens te zijn met elkaar, maar laten we elkaar alsjeblieft wel ruimte gunnen in het debat.

Dat debat wordt verziekt. Het wordt gekaapt door mensen die zich in uitersten bevinden. Mensen die hun podia misbruiken voor eigen gewin en niet inzien dat ze daarmee tweedeling veroorzaken. Ik richt me tot de mensen die zich aangesproken voelen. Nu is het klaar. Groot-Brittannië is een wake up call. Stop met het veroorzaken van tweedeling. Stop met opruien. Zoek naar verbinding en draag dat ook uit. We zijn de tijden van ‘zoek de zeven verschillen’-spelletjes op televisie voorbij. Ik wil dat we massaal zoeken naar de zeven overeenkomsten. Alleen dan kunnen we boel bij elkaar houden zoals Cohen ooit zo mooi verwoordde. Alleen dan kunnen we zeker zijn van een samenleving waarin we daadwerkelijk samen leven. Alleen dan brengen we een waardige ode uit aan mensen die zijn gestorven omdat ze een mening hebben.

Afbeelding: @MrBrendanCox