Nu die vreselijke Van Rijn gewonnen heeft

Nadat de Eerste Kamer zich Van Rijns rampenplan met de ouderenzorg aan had laten lullen en de zogenaamd constructieve oppositie vakkundig in het pak genaaid was, deed het bestuur van de ANBO ook een duit in het zakje. De Algemene Nederlandse Bond van Ouderen is blij dat er nu aan alle onzekerheid een eind is gemaakt.

Een klein half jaar geleden hield ik op met mijn ontkenningsgedrag: ik ben een senior. Dat is niet te vermijden. En je kunt het tegenwoordig ook zien. Als nadenkende babyboomer word je dan in tegenstelling tot de steeds rechtelozer jeugd lid van een organisatie. En dan hebben ze dít te melden nadat een zich sociaaldemocraat noemde staatssecretaris de grootste angst van de senioren sinds vader Drees heeft waargemaakt: dat zij afhankelijk worden van hun kinderen.

Ik was al onderweg naar de website van de verraderlijke bond, toen ik mij herinnerde waarom ik mij eigenlijk had aangesloten. Ik was uitgenodigd om op de jaarlijkse zuurkoolmaaltijd van onze lokale afdeling een presentatie te geven over vroeger, maar eerst hield de voorzitter, Nico van der Vliet, een speech.

Het kwam er op neer dat hij voorstelde om zelfhulpnetwerken te vormen voor als na 1 januari 2015 de nood aan de man kwam. Je kunt uiteraard tegen vergoeding van kosten een minder goed ter been zijnde leeftijdgenoot eens naar de dokter brengen en weer terug. Enzovoorts. “Die man heeft gelijk”, dacht ik. “Wij moeten samenwerken om ons die lul van de gemeente met zijn keukentafelgesprek van het lijf te houden.” Als Van Rijns plannen werkelijkheid worden, zijn wat de humane oude dag betreft de overheid en zijn personeel een complicerende factor ‘Screw them’. Je kunt je zelfs voorstellen dat we naar analogie van die nieuwe website voor mensen die extra willen koken, ook een soort kookclub maken. Daar zit voor sommige mensen nog een kleine verdienste in ook. Zolang het allemaal maar onder de radar van de overheid gebeurt, loopt alles gesmeerd en word je ook niet met onverwachte kosten en regelgeving geconfronteerd. Ik dacht aan de mooiste zinnen van de internationale: De staat verdrukt. De wet is logen.

Staande de vergadering werd ik lid. En ik blijf lid omdat de ANBO en de KBO – dat is de katholieke bond van ouderen – door hun fijnmazige organisatie een uitstekende basis vormen voor senioren om  systemen van zelfhulp vorm te geven. Het is geen alternatief voor de zorg en de zekerheid die nu door ideologisch verblinde en in feite onnadenkende beleidsmakers worden afgebroken, maar het is veel beter dan niets. Als je de zaken maar lokaal en niet al te grootschalig organiseert. Het door senioren inmiddels al lang en breed omarmde internet is een machtig wapen. Als we toch last krijgen van de gemeente, de fiscus en andere bemoeials, dan vragen we aan de Piratenpartij wel hoe we op het net kunnen onderduiken. Ik citeer psalm 55, vers 10: “Splijt hun tong, Heer, verwar hun spraak”.

Door dit alles is het lidmaatschap van de ANBO of een andere ouderenbond gewettigd, nuttig en heilzaam. Maar het helpt niet als het bestuur dan lafjes vaststelt, hoe nu eindelijk zekerheid is geboden omdat men zo nodig met de staatssecretaris in gesprek wil blijven want het enige wat je met deze gladakker bereikt, is dat hij JOU medeplichtig maakt.

Beluister dit opiniestuk hier.

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)