Nog steeds geen dreigbrief

Sociale Media-goeroe Jeroen Mirck schreef mij, dat de extreem-rechtse lijst van linkse landverraders van de website Generaal P. Pardon nog steeds online staat.

Op deze ‘satirische’ website worden opiniemakers die schijnen te heulen met de islam met naam en toenaam genoemd, zodat Henk en Ingrid weten wie er straks verantwoordelijk zijn voor de islamitische republiek Hollandistan:

Een landverraad(st)er leeft vanuit de (onbewuste) overtuiging dat een Nederland met meningsvrijheid eigenlijk niet dient te bestaan, omdat alleen zijn of haar geloof geldig is, net als bij “antifascisten” die zelf de fascisten van de toekomst (willen) zijn. Ook tallozen die er innerlijk al lang tegen zijn verlenen aan de multikul lippendienst indien dit sociale goedkeuring oplevert (‘politieke correctheid’), daar zij reeds levenslang niet durven bekennen de massa-immigratie af te wijzen, uit angst voor de gewiekste scheldwoorden en blokkeertactiek van landverraders. Openlijke landverraders zijn altijd een minderheid geweest en de laffe zwijgende een meerderheid. Hierdoor gedroeg de meerderheid zich als landverraders bezig het eigen Nederland naar de afgrond te helpen. Een actieve openlijke landverrader is vanuit zijn of haar identiteitsprobleem een cultuurnihilist (immigratie = cultuurverrijking) en heeft een autoriteitsconflict tegen de eigen beschaving. Een landverrader meent dat zijn/haar eigen komaf moet worden afgebroken, en gelooft dat uit de puinhoop ‘een betere wereld’ opstijgt. Modern landverraad is sterk verbonden met opgaan in Europa, immigratie en zelfislamisering (=zelfdestructie, geestelijke zelfmoord, ‘Stockholm-syndroom’).

Eén van deze verraders – ik zal hem niet verraden, niet voor dertig zilverlingen en ook niet met een kus – zag deze lijst als een dodenlijst en stapte naar de rechter. Het gerechtshof in Den Haag wees deze klacht echter af. De bedreiging zou niet concreet genoeg zijn.

Op het bestaan van deze ‘dodenlijst’ werd ik geattendeerd via het sociale medium twitter. Omdat Generaal P. Pardon mij niet had toegevoegd aan zijn illustere lijst terwijl ik wel voor Joop schrijf, Geert Wilders in het dagblad Trouw een keer met Adolf Hitler had vergeleken (ironisch weliswaar, maar dat doet er voor de rechtzinnige reactionair natuurlijk niet toe) en last but not least de conservatieve bloggers Erik van Goor en Tom Zwitser als Breivik-boys heb ontmaskerd , heb ik mij toen vrijwillig als linkse landverrader aangemeld. Het heeft mij niets opgeleverd. Geen enkele dreig- of poederbrief (zelfs niet met bruine suiker) heb ik in mijn brievenbus gekregen en ook ben ik nog steeds niet gevraagd om samen met Jeroen Mirck aan tafel te schuiven bij Pauw & Witteman.

Wien Neêrlands bloed in de ad’ren vloeit, van vreemde smetten vrij Wiens hart voor volk en vâ-land gloeit Stuurt ‘n dreigbrief naar mij.

Lees ook Jeroen Mirck: Rechter vindt dat beledigende lijst moet kunnen