Niks gedogen

Hebt u wel eens aan een buitenlander geprobeerd uit te leggen wat het Nederlandse woord ‘gedogen’ betekent? Aan een Amerikaanse ex-hippie bijvoorbeeld: “Yes, our criminal code states possession of marihuana is illegal, but the police tolerate it.” Of aan een vernünftige Duitser: “Es ist ganz verboten ja, aber wir dulden es.” De buitenlander kijkt je vervolgens glazig aan, en vraagt voor de zekerheid nog eens: “Is het echt zo?”

Dit gedoogbeleid ten aanzien van softdrugs hebben we al een hele tijd, dus daar zijn we inmiddels aan gewend, en ook aan het uitleggen ervan. Maar recent is er een nieuw zelfstandig naamwoord aan de Nederlandse taal toegevoegd. Althans, ik was er niet mee bekend voordat Mister PVV aan de Haagse onderhandelingstafel werd uitgenodigd afgelopen zomer. Ik doel op het nieuwe woord ‘gedoogakkoord’. Een regeerakkoord alleen was deze keer blijkbaar niet genoeg.

Weet u al hoe u deze nieuwe loot aan onze vaderlandse gedoogboom gaat uitleggen aan die Italiaanse collega met wie u gezellig gaat koffiedrinken bij de lokale espressobar? “Gedogen è: si a gli omosessuali, ma no a donne con sciarpe.” Maar het is nog veel ingewikkelder. Want die politieke partij PVV die de huidige regering gedoogsteun geeft, is nou juist weer tegen dat gedoogbeleid voor die softdrugs. Snapt u het nog? Ook volledig in de war?

Ik heb een simpele oplossing voor al deze problemen. We schaffen het woord gedogen af. We schrappen het uit Van Dale’s Groot Woordenboek der Nederlandse Taal. Niet alleen bovengenoemde problemen zijn dan opgelost, maar nog ontzettend veel meer. Hier is alvast een lijstje. NS-abonnementhouders die willen werken tijdens hun treinreis hoeven geen kwetterende bejaarde dames in de eerste klas stiltecoupé meer te gedogen. Verpleegkundigen hoeven geen hoge administratieve lasten meer te gedogen en gaan weer tijd krijgen voor een praatje met hun patiënten. Hoogleraren hoeven geen betutteling en beknotting door visieloze managers meer te gedogen, en krijgen eindelijk tijd voor datgene waar ze goed in zijn: onderzoek en onderwijs. Politieagenten hoeven geen bonnenquota meer te gedogen en gaan weer boeven vangen. Kinderen stoppen met gedogen van het gebrek aan speelplaatsen in veel van hun wijken. Ziet u de oplossingen ook al voor u? Zonder gedogen kan zoveel meer!

Nu maak ik me echter toch een beetje zorgen. Vanaf 16 november kan er namelijk op de website Van Dale – Woord van het Jaar 2010 gestemd worden. En een van de woorden waarop gestemd kan worden is ‘gedoogregering’. Dus we hebben we nu pas echt een probleem. Want dit woord mag absoluut niet de meeste stemmen krijgen. Dat móet echt voorkomen worden. Anders worden onze problemen alleen maar groter en dieper. Ik verzoek u daarom vriendelijk om na het lezen van deze column op de website tégen gedoogregering te stemmen. Want gedogen is het Nederlandse n-woord.