'Niet kansrijk? Dan geen sociale werkplaats'
De vier grote gemeenten willen arbeidsgehandicapten die geen reële kans hebben op een baan weren uit de sociale werkplaats
Praat mee
Reacties (21)
Ja, dat zat er al aan te komen, natuurlijk. Dit begint wel heel erg op moderne slavernij te lijken.
Die mensen dwingen thuis te zitten, achter de geraniums, zonder enig doel in het leven is menselijk? En de mensen die met veel plezier en trots dagelijks naar hun werk gaan pakken we het werk af? Niet te geloven, de PvdA.
Het zal wel aan mij liggen, maar sociale werkplaatsen waren toch juist bedoeld voor mensen die een gewone baan niet aankunnen?
"De anderen krijgen een bijstandsuitkering..." Om vervolgens in de Work First achtige trajecten terecht te komen, op verplichte 'stageplaatsen' (lees: werk met behoud van uitkering) terecht te komen, om op werkplekken waar behoefte is aan laagbetaalde arbeid terecht te komen, om erachter te komen dat deze mensen daar absoluut niet goed functioneren, om weer in de wsw terecht te komen, en zo is de cirkel rond. Deze mensen worden rondgepompt in het systeem. Zeg me niet dat het niet zo is, wethouders hebben me gewooon erkend dat het zo werkt. Zij zijn (naar eigen zeggen, ik twijfel daar aan) ook gebonden aan het systeem. Maar ondertussen zijn deze mensen de dupe.
(direct reageren lukt niet dus daarom zo) @ anne haan: daar zijn ze ooit voor opgericht maar de laatste jaren mogen ze alleen worden ingezet als opstap naar 'echt' werk. En dat is voor een heleboel mensen die verplicht worden tot dit soort Work First-trajecten/projecten niet haalbaar. Ik vind het wel degelijk sociaal en een stap vooruit om met die zinloze dwangarbeid (want daar komt het vaak op neer) te stoppen. Ik neem tenminste aan dat dit niet alleen voor de voormalig sociale werkplaatsen opgaat maar ook voor andere zogenaamde reïntegratieprogramma's die uit gaan van het idee (onlangs nog gepropageerd door Groen Linkscoryfee Ina Brouwers) dat mensen lui worden van een uitkering en als je ze maar genoeg prest en pest gaan ze wel aan het werk. Niet dus. Wat is er sociaal aan om mensen die geen enkele reële kans op werk hebben daartoe te verplichten? Als het er om gaat om actief te blijven is vrijwilligerswerk een betere optie, gedwongen koffie drinken bij eenzame buurtbewoners lijkt me niet zo slim. Alsof die daar op zitten te wachten. Voor de vroegere doelgroep van de sociale werkplaatsen zijn tegenwoordig diverse particuliere projecten in de horea en op zorgboederijen: daar zit dus niet de dwang achter dat ze winstgevend moeten zijn en moeten doorstomen naar een 'echte' baan.
In en in triest! Nederland zakt steeds verder in het stinkende rotte neoliberale moeras.
Wet Sociale Werkvoorzieningen. Die kan ik toch al niet volgen. In ons stadje verzorgt de werkvoorziening het groen van de gemeente. Wat schets mijn verbazing ? Ik zat vanmorgen bij tijds koffie te drinken, bij mijn dochter en ik kijk naar buiten, om 07.45 uur. Komt daar een busje met op het kenteken PL, met 4 personen en beginnen te schoffelen en te harken. Om ca. 08.30 uur komt er een auto met het logo van onze werkvoorziening. Stapt een man uit. Praat en wijst, kopjes knikken wat en hij rijdt weg. Besteedt de werkvoorziening het werk uit aan goedkope Polen ? Vervolgens ben ik nieuwsgierig ook maar eens gaan kijken met een praatje in het Duits en ja hoor het waren Polen. Hebben wij daarvoor de werkvoorziening ? Om werk uit te besteden ?
Huh, mensen die geen kans op een reguliere baan hebben horen in de bijstand? Waren daar geen andere voorzieningen voor?
ik heb een kennis ,die door bepaalde mankementen moeilijk plaatsbaar is .ook gezien zijn leeftijd .deze man helpt al veele jaren een aids patieente die buiten aids nog vele andere makkes heeft .verder houd hij voor een bevriende chineese familie een oogje op een van oudere uit de familie ,omdat de kinderen en kleinkinderen daar door de weeks bijna geen tijd voor hebben .dit doet hij kosteloos .nu moest hij laatst bij. de sociale dienst komen .waar hem de vraag werd gesteld of hij genegen was om eventueel zich intezetten voor eenzame ouderen tussen de 50 /80 jaar en of hij dan bij hun opbezoek wilde gaan .hij heeft hiervoor bedankt ,en gevraagd of het geld wat hiervoor besteed word ,niet anders besteed kan worden .denkend aan voedselbanken of zo .
Laten wij duidelijk zijn. Iedereen in Nederland gunt iedereen werk en inkomen. Als er onvoldoende werk is dan wordt het moeilijk om iedereen werk te geven. Plus werk is gekoppeld aan inkomen en belasting betalen. Komt er te weinig belasting binnen, dan wordt het weer moeilijk op het punt van inkomen (uitkeringen).
Dus je krijgt nu kansloze kanslozen. En dat met een warrige drogredenering als die van deze Haagse wethouder: "Je moet niet zeggen 'Jij moét werken' terwijl dat absoluut niet loont. Dat kost klauwen met geld en maakt niemand gelukkig". Het enige wat hem interesseert zijn deze 'klauwen met geld' namelijk. Veel, ook verder kansloze werknemers in de WSW zijn maar wat blij (trots, tevreden, misschien dus wel gelukkig) dat zij mógen werken. Daar heeft deze boekhouder geen idee van, interesseert hem ook niet. Maar gelukkig heef hij een alternatief voor deze mensen die willen en(iets) kunnen: ze mogen -als gedwongen thuiszitters- en bakkie gaan doen bij de eenzame buurvrouw. Als dit het voorland is voor een VVD/PvdA-regering dan pas ik alsnog.
[Als dit het voorland is voor een VVD/PvdA-regering dan pas ik alsnog.] Inderdaad. Hier kan Samsom onmogelijk mee akkoord gaan.
"Maar gelukkig heef hij een alternatief voor deze mensen die willen en(iets) kunnen: ze mogen -als gedwongen thuiszitters- en bakkie gaan doen bij de eenzame buurvrouw. " Moet je je voorstellen hoe die buurvrouw zich moet voelen. Gedwongen gezelschap omdat de kinderen/familie te lui zijn om het zelf te doen. Ik zou zeggen twee vliegen in 1 klap, beide suicidaal door depressies
volgens Kool van de pvda kan je niet zeggen: "je MOET werken, terwijl dit absoluut niet loont". Dan vraag ik me af: gaat dat voor iedereen gelden? Want als je wel werk hebt, maar een zeer laag inkomen, dan loop je grote kans dat je toch allerlei tegemoetkomingen en kwijtscheldingen mist die je als uitkeringstrekker wel geniet. Je besteedbaar inkomen is daardoor lager dan die van een uitkeringstrekker. Ergo: werken loont niet. Wat heeft deze pvda meneer in gedachte voor deze groep? Bovendien vindt hij dat je iets mag terugvragen van hen die door deze maatregelen een bijstandsuitkering krijgen. Logisch zou je zeggen. Maar geldt dit dan ook voor kerngezonde bijstandstrekkers? De pvda: sterker en socialer? Wellicht, maar zonder context heeft het er alle schijn van dat een zeer zwakke groep wordt gediscrimineerd.
" Je besteedbaar inkomen is daardoor lager dan die van een uitkeringstrekker. Ergo: werken loont niet." Laat eens concrete voorbeelden zien ipv maar wat te zwetsen. Wie beweert heeft bewijslast. Ik wil wel eens zien of het echt beter is om een 'bijstandje te trekken' ipv te werken.
Ergo, u braakt weer een hoop onzin uit. Hier kunt u berekenen waar ook u recht op heeft. http://www.nibud.nl/berekenuwrecht/
Die tegemoetkomingen hangen niet af van een uitkering, maar van de hoogte van het inkomen. Heel veel mensen, zoals jij blijken dat niet te weten.
Wat zien die mensen toch in een sociale werkplaats. Alleen maar geestdodend werk voorhanden. Blijf lekker thuis met je uitkering, drink koffie, lees een boek, kijk TV. S'avonds ga je op cafe voor de sociale contacten.
Mensen moeten lijden, flink en veel. Ze zullen het weten ook als ze ervoor kiezen om ziek te zijn, gehandicapt of andere omstandigheden die leiden tot hun kansloze status!
Ik krijg toch de indruk uit vele reacties dat het voorstel verkeerd wordt begrepen. Daarover zo meer, maar eerst iets dat me stoort: in bijna alle reacties ligt een onuitgesproken aanname verborgen die maakt dat men met gekleurde bril kijkt. Dat is de aanname dat mensen niet willen werken. En dus noem je ze denigrerend 'bijstandstrekkers', of uitkeringstrekkers'. Als voormalig lid van een cliëntenraad weet ik beter: het aantal mensen dat graag wil werken is vele malen groter dan die paar klaplopers, want die zijn er ook. Nu het voorstel zelf. In de bakken van de sociale diensten zitten veel mensen die (kabinetsbeleid) naar regulier werk begeleid moeten worden, maar van wie iedereen die erbij betrokken is, weet dat dit weinig tot geen kans van slagen heeft. Dan kun je twee dingen doen: tegen beter weten in een apparaat en een administratie opgetuigd laten om zo iemand te helpen passend regulier werk te vinden dat er niet is. Of erkennen dat de kans op zo'n reguliere baan nagenoeg nul is en iemand ontheffen van de sollicitatieverplichting. Dat zal voor velen een opluchting zijn, want jaren tegen beter weten in moeten solliciteren is bepaald geen lolletje. En de uitkering die iemand ontvangt is nog steeds niet vrijblijvend. De Wet Werk naar Vermogen (WWNV) die op 5 juni controversieel werd verklaard ging uit van een papieren werkelijkheid: wie wil werken, kan werken. De VNG liet op 28 maart vorig jaar al weten dat de wet met krimpende budgetten onuitvoerbaar is en dat de maatschappelijke consequenties ervan voor burgers aanzienlijk zijn. Aan die krimpende budgetten is nog niets veranderd, behalve dat ze nog meer gekrompen zijn. Dat de grote gemeenten nu komen met het voorstel om het zowel voor het eigen apparaat als voor de mensen om wie het gaat minder belastend te maken, kon je van ver zien aankomen.
Nee, Clara, je zit er echt naast. De Wet werken naar vermogen (Wwnv) is niet bedoeld voor mensen die al jaren vastzitten in de bakken van de Sociale Dienst. Die is bedoeld voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Daar zitten inderdaad mensen bij die verslaafd zijn, die diep zwakzinnig zijn of die in de gevangenis zitten, maar er is ook een heel groot deel dat nu goed werk doet in, of via een sociale werkvoorziening. Zij doen de groenvoorziening, de catering of de schoonmaak, maar er zijn er ook die opgeleid zijn tot concierge, en die met een goede job coach een hoop werk kunnen verzetten. De gedachte achter de Wwnv was, dat mensen het maximale uit zichzelf zouden halen, en dat de overheid hen zou ondersteunen. De kosten van de begeleiding en de aanvulling tot een inkomen tussen bijstandsniveau en minimumloon zou dan door de rijksoverheid danwel de gemeente bijgepast worden. De Sociale Werkvoorziening zou dan alleen nog blijven bestaan voor de circa 33.000 mensen met zeer lage een arbeidsproductiviteit, die nooit buiten de muren van de sociale werkvoorziening aan de bak komen. Zij stoppen brieven in envelopen, staan aan de lopende band bij verpakken of ze stellen setjes samen. Wat Henk Kool en zijn vriendjes voorstellen, is om die 33.000 mensen, plus nog zo'n 17.000 mensen die nét wat meer kunnen, naar huis te sturen. Dat is de groep die Marcel van Dam de Onrendabelen noemde, en waar jouw en mijn partij herhaaldelijk voor hebben staan demonstreren in de Brabanthallen in Den Bosch. En uitgerekend de Haagse Henk Kool (PvdA) en naar ik aanneem de Utrechtse Rinda den Besten (PvdA), de Rotterdamse Marco Florijn (PvdA), en — goh, zou het de Amsterdammer Freek Ossel (PvdA) kunnen zijn? — laten deze mensen barsten. Het zou zielig zijn voor deze mensen om ze te laten solliciteren, en ze kunnen maar beter verplicht koffie gaan drinken bij eenzame mensen. Want ja, "we vragen wel terug voor die uitkering." Wie zich niet inzet, hangt een korting op de uitkering boven het hoofd. Laat me Johan voor je schetsen. Johan is 55, hij heeft zijn levenlang niet anders gedaan dan werken bij sociale werkplaats. Hij is 200 kilo zwaar, is een borderliner en hij heeft een laag IQ. Maar op de sociale werkplaats is hij de man, want hij is ploegleider, meewerkend voorman. Hij telt hoeveel dozen zijn mensen hebben gevuld, en hij spreekt zijn collega's erop aan als ze zitten te niksen. Hij zal het buiten de sociale werkplaats nooit redden met al zijn gebreken, maar hij komt elke dag fluitend naar zijn werk, en hij weet daar toch best een hoop werk te verzetten. Wat schieten we ermee op om Johan op een eenzame dame af te sturen? Wie wordt daar beter van? Johan niet, en die eenzame dame echt ook niet. Ik ben hier heel boos over, Clara. Ik voel me verraden door deze PvdA-wethouders. En ik denk dat de hele PvdA zich verraden zou moeten voelen. Dit schreef Hans Spekman voor de verkiezingen, (hier: http://www.pvda.nl/berichten/2012/04/Werken-naar-vermogen) en je kunt het woord voor woord op deze plannen leggen: "Het kabinet wil namelijk maar 1 ding en dat is aan de macht blijven. En in dit geval gaat het ten koste van mensen die wel willen werken ook wel kunnen werken, maar voor sommige mensen is een plek op een sociale werkplaats wel het maximum wat ze aankunnen. Dit kabinet weigert dat te zien. [...] Ook de PvdA weet dat we leven in een tijd waar streng gekeken moet worden naar de uitgaven van de overheid. Daarom hebben wij ook onze plannen, keuzes voor de toekomst van Nederland gepresenteerd. Want wij denken dat het wel anders kan. Maar dit kabinet wil het niet anders. Zij wentelen deze economische crisis af op de mensen die hem niet veroorzaakt hebben en niet sterk genoeg zijn om zich te verdedigen." Het voelt als verraad, en het is niet uit te leggen. Ik ben helemaal klaar met deze PvdA.