Dat Nederlandse humor in de rest van de wereld niet zo lekker valt, begint wel een beetje een patroon te worden
Oh, oh, oh wat hebben we gelachen om Nicolette van Dam gisteren. Fantástische grap over het nationale voetbalelftal van Colombia, die al cokesnuivend een muurtje vormden op het voetbalveld. Oh excuses. Ik zeg dat verkeerd. Ze maakte een Twittergrap. Maar die viel gek genoeg niet zo lekker bij de Colombianen. Dus moest Nicolette van Dam haar excuses aanbieden.
Ja en die grap van Geert Wilders dan. Met die stickers. Waar Saudi Arabië zo boos om werd dat er handelsboycotten op volgden. De flauwerds! En weer ging er een koffertje met excuses de grens over. Nou! Buh-la-chu-luk vonden we dat maar. Want wat zijn ze toch zouteloos, die buitenlanders. Zo’n plaagstootje, daar moeten ze toch tegen kunnen, hoor. En anders verrekken ze maar. Zoals Verene Shepard en die hele verrotte rot VN. Met hun domme gewauwel over ‘ónze’ zwarte piet. Ze is er toch zeker zelf één! God, de schaterlach over die grap weergalmde door heel Nederland. Hi-la-risch gewoon. Moet kunnen. Is humor om te lachen! Zo’n dom zwartje heeft geen enkel recht om daar beledigd over te zijn. Want dat gaat ten koste van ‘ons’ lolletje. Wat denkt ze eigenlijk wel?