© Roxane Gay speaks at TEDWomen2015 - Momentum, Session 2, May 28, 2015, Monterey Conference Center, Monterey, California, USA. Photo: Marla Aufmuth/TED
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Ik vraag me af bestaan er echt witte of zwarte mensen? En welke kleur wordt er bedoelt met "huidskleur" ? Ook heb ik een probleem met de term "gekleurde mens" alsof er iemand bij de geboorte klaar staat met een set kleurstiften en alle stiften gebruikt om een gekleurde mens te maken. Het beste lijkt mij er niet bij na te denken en het gewoon over mens te hebben. En als het echt moet, getint of met veel pigment, of de afkomst.
Woorden als blank als wit vind ik net zo 'fout' als zwart of donker. Laten we het hebben over roze en bruin als men zo nodig de huidskleur wil benoemen. Wellicht zou het beter zijn zonder lange tenen en blind door het leven te gaan.
Het is jammer genoeg ingewikkelder dan Mathijsen en Meijer vermoeden. Het gaat om de intentie waarmee uitdrukkingen gebruikt worden. "A coloured gentleman" is een algemeen als neutrale uitdrukking aanvaarde beschrijving van iemand die niet blank is. Door de uitdrukking in een negatieve context te plaatsen te plaatsen is die uitdrukking zelf niet neutraal meer.
Als je wilt weten hoe groot de invloed heersend denken op de taal is, en hoe groot omgekeerd die taal weer op het heersende, dan is het boek LTI van Victor Klemperer een must. Een standaardwerk. Hij beschreef, hoe de vervorming van de Duitse taal onder invloed van het nazi-dom op zijn beurt weer het nazi-denken ondersteunde onder het Duitse volk, hielp om dat 'gedachtegoed' ( ... gezondheid!) in stand te houden. .
1984 Is en blijft natuurlijk, mits goed begrepen, een must. Het is natuurlijk wel zo, dat alle kennis die we opdoen gebruikt kan worden om er het beste of het slechtste van te maken. Er ligt een groot terrein braak. Want met "taal" gaan mensen ongelooflijk (en tegelijkertijd ongelovig) lichtzinnig om.
Vertalen is een vak, laat dat aub aan de professionals over.
Mmm. Mja. Verstandig, al mag een buitenstaander best een mening hebben en dit is wel beargumenteerd. Kortgeleden heb ik 'blank' gebruikt bij een boek omdat ik denk dat de schrijver dat in een Nederlandse context zou gebruiken. Precies het omgekeerde van hier dus. Als ik bijvoorbeeld Coates zou vertalen, zou ik waarschijnlijk 'wit' gebruiken, al heb ik enige moeite met de term. Ik moet de schrijver volgen, dat is van belang. Dar hoort ook de opmerking bij dat 'wit' nu even in is, maar nog niet echt een bestendig verleden heeft. Ik weet ook niet hoe breed het buiten de Amsterdamse bubbel wordt gedragen en hoe Gay schrijft. Als het over het verleden gaat, kan ik me best voorstellen dat ook een zwarte schrijver het huidige hippe woordgebruik niet overneemt. Zoals - zie onder - voor sommige zwarten in Amerika het woord 'negro' niet beladen is (de NAACP heeft het nog steeds in de naam). En je weet niet hoe oud haar manuscript is, 'wit' is pas een paar jaar gangbaar. Bij dat 'Negroland' heb ik wel het idee dat aan het n-woord nu een negatieve betekenis wordt toegekend die het vroeger niet had. Ik vind dat lastiger. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de finesses niet ken, en als de vertaler met de wijziging akkoord is en daar goed over heeft nagedacht, lijkt het me geen probleem.
" Als ik bijvoorbeeld Coates zou vertalen, zou ik waarschijnlijk ‘wit’ gebruiken... " ik ook. Blank is neutraal, wit niet. Momenteel wordt in meerdere talen geworsteld met de n-woorden.
"Blank is neutraal, wit niet." Mmmm. Jij vindt blank neutraal. Ik denk dat je dat in objectieve zin niet meer kunt volhouden. Zodra het ter discussie staat, is het niet meer neutraal.
Alles hieronder even nagelopen, het artikelen nog eens gelezen, en mijn conclusie is dat de discussie blank of wit nergens toe leidt. Ongetwijfeld menen Eva en Alma oprecht dat blank minder neutraal is dan wit, maar ik vind dat uiterst gekunsteld, ik kan me er niks bij voorstellen. Degenen die tegenwoordig in NL in mijn beleving het meeste worden gediscrimineerd zijn trouwens de Ali's, Mohammeds en Fatima's, allemaal blanken. Laten we ons liever concentreren op de strijd tegen racisme en discriminatie van wie dan ook.
Pater Het is inderdaad om het even of je wit nu blank noemt of wit blank. Discussie hierover leidt er alleen toe, dat mensen bewuster hun termen kiezen. Ik geef de voorkeur aan wit, omdat een kleur dan de huidsKLEUR aanduidt. Als u beweert: "Waar het werkelijk om gaat.....", dan haak ik af omdat het niet alleen gaat om wat u dan noemt. Ik heb u meerdere malen uitgelegd dat bepaalde vormen van "discriminatie" niet aantoonbaar zijn en waarvan het zeer aannemelijk is, dat die wel een rol spelen. En dat we daar aandacht aan moeten besteden, zodat mensen zich bewust worden en dat bewust zijn betrekken bij de manier waarop ze denken. Misschien bent u wat pessimistischer van aard, dat u meent dat alleen "straf" zal helpen?
Witte wieven zijn wit, maar de meeste Nederlandse dames zijn toch echt gewoon licht van kleur, dwz blank.
@Zandb Gebruik de aanduiding die jij prefereert, geen probleem. Ik meen dat het wel gaat om de strijd tegen racisme en discriminatie. En natuurlijk betekent dat, dat we ook kritisch moeten zijn op ons zelf. De angst voor het vreemde, de angst dat onze eigen zekerheden in gevaar komen, dat is niemand vreemd, zal ik maar zeggen.
"Ik geef de voorkeur aan wit, omdat een kleur dan de huidsKLEUR aanduidt." Het valt verdikkeme nog niet mee om een geschilderd portret van een blanke te maken als je alleen over witte verf beschikt.
Oma Iets verder nadenken leert, dat je met alleen zwarte verf ook niet zover komt, als je zwarte mensen wilt schilderen.
Het probleem is een beetje dat als de titel klopt, de verandering van blank naar wit niets uitmaakt want ook wit is niet neutraal. Overigens, dat is ook zo omdat "witte mens" in het nederlands is geintroduceerd als term in het racisme debat, waarbij wit meestal gelijk impliciet of expliciet de lading van racistisch heeft gekregen. Daarmee is het dus niet neutraal, maar gelinkt aan een hele subset van betekenissen. Overigens ben ik het eigenlijk wel met de titel eens dat neutrale taal niet bestaat, zodra er een discussie losbrandt omdat iedere gebruiker per definitie bewust en onbewust een extra lading aan zijn terminologie toevoegt omdat het een abstractie is van zijn volledige gevoelswereld over het thema. In dit geval zie je in de reacties over "wit" heeld uidelijk dat iedere rageerder daar allerlei extra zaken in projecteert ..
Als u het artikel recht wil doen - ik ben zelf ook wat dat betreft hieronder ergens een paar maal uit de bocht gevolgen - dan is dit geen pleidooi voor "wit" of "blank" maar een pleidooi voor "zo goed mogelijk vertalen" van bijvoorbeeld boeken, gecomprimeerd in de zin "Navraag leert dat vertalers, redacteuren en uitgevers zich in deze kwesties beroepen op traditie of stijlboeken."
@ JanVG: [.....“witte mens” in het nederlands is geintroduceerd als term in het racisme debat, waarbij wit meestal gelijk impliciet of expliciet de lading van racistisch heeft gekregen.] Nee, dat wordt door sommigen wel beweerd. Maar "wit" betekent bij zwarten niet automatisch racistisch. Het is een term die gebruikt wordt ter onderscheiding van de eigen, als zwart betitelde groep. De aanduiding "wit" kan natuurlijk wel voorkomen in een betoog dat over racisme gaat, maar dan wordt dat expliciet zo benoemd. Want volledig wordt erkend dat er ook witte antiracistische mede-activisten, sympathisanten, enz. zijn.
Aanvulling: Ook b.v. aanhangers van het behoud van Zwarte Piet worden niet automatisch als racisten aangemerkt. (Wel als voorstanders van een racistische karikatuur, maar dat is niet het zeflde).
klopt niet helemaal "Soms gaat het wel goed: in Tussen de wereld en mij van Ta-Nehisi Coates, uitgegeven door de Amsterdam University Press, wordt ‘white’ bijvoorbeeld wel als ‘wit’ vertaald." Meijer pleit dus weldegelijk voor de vertaling "wit"! Let op, ze zegt "soms gaat het wel goed"!! En daarmee blijft voor mij overeind staan dat je de ene niet-neutrale term vervangt door een andere niet-neutrale term. Dat mag!!, maar dan moet je eerlijk zijn over de hele subset. Meijer gaat daarin al een heel eind!! maar is er - voor mijn gevoel - nog niet volledig "open" over.
@Olav Theoretisch heb je gelijk. Er zijn uitspraken te vinden waarbij "wit" in plaats van "blank" wodt gebruikt zonder een impliciete racisme claim. Echter in de over- over- overgrote meerderheid van de gevallen zit die er wel in. Bovendien is de negatieve uitleg van blank ook een selectie uit het gebruik van de term. In de overgrote meerderheid van zinnen waar het gebruikt wordt is de aangeklaagde bijsmaak van de term niet bewust door de spreker toegevoegd. Het percentage waar wit met racisme claim wordt gebruikt is hoger. Het "zuiveren" van taal gaat ook niet lukken. Kijk naar de traditie van gastarbeider naar allochtoon naar ... bijbetekenissen blijven bestaan en toegevoegd worden. Zoals de titel al stelt "neutrale taal bestaat niet". Alleen het opleggen van de term "wit" maakt de term "wit" niet neutraal meer. Daarbij komt nog dat men dus een eigen-identificatie van een groep verbiedt en een nieuwe eigen-identificatie opdwingt (waarbij die nieuwe identificatie in de overgrote meerderheid van het gebruik een negatieve bijsmaak heeft). Het idee dat je daarmee de samenleving vraadzamer en tolleranter maakt lijkt me "wishfull thinking". Je dwingt mensen om met de hakken in het zand te gaan staan, die van oorsprong niet gepolariseerd waren.
Is het nu echt zo moeilijk te geloven dat voor de meeste mensen de woorden blank en zwart gewoon een aanduiding, voor zover al relevant, van huidskleur zijn, en daar verder op geen enkele wijze een positieve of negatieve associatie bij hebben?
Ik denk niet dat de issue is wat de boodschapper bedoelt, maar wat de ontvanger ervaart. Mijn oma had het vroeger bijv over haar zwarte buurvrouw, zonder nare bijbedoelingen, maar gewoon als aanduiding. Deze buurvrouw was getrouwd met een blanke/witte man, maar m'n oma verwees nooit naar hem als de blanke/witte buurman. Waarom niet? En waarom niet naar de buurvrouw verwijzen bij naam of de Surinaamse buurvrouw of de buurvrouw met de zwarte krullen ofzo? Ik zal de laatste zijn die m'n oma racistisch noemt, maar ik kan me zo voorstellen dat het wel zo overkomt op de ontvanger. Ander voorbeeld: toen ik 13 jaar geleden in Kaapstad woonde en tijdens het uitgaan met een coloured vriendin wat aan het praten was over de andere mensen in de club, wees ik naar een meisje dat wat raar aan het dansen was en zei: "look at that black girl in the red dress". De reactie van m'n vriendin: "You can't call her black! She's coloured!". Na de Apartheid is afkomst juist een bron van trots geworden en beledigde ik dus onbewust iemand door haar de verkeerde kleur te noemen. Wat ik of m'n oma bedoelden had geen racistische of beledigende intentie, maar kan wel zo overkomen, afhankelijk van de achtergrond van de ontvanger. Dan kan ik zeggen dat ik het echt niet zo bedoel en 5 minuten later een soortgelijke opmerking weer maken en weer iemand beledigen (maar nu dus bewust). Of ik kan er rekening mee proberen te houden, zodat ik m'n medemens niet kwets. Net zoals ik na 1 foutje niet meer aan alle dikke vrouwen vraag of ze zwanger zijn...
Oke laten we eens aannemen, voor de discussie, dat het woord ‘blank’ inderdaad niet neutraal is en ons zelfbeeld van ‘rein en onschuldig zijn’ op directe wijze reflecteert. Wat is daarnu eigenlijk het probleem mee? Black is tenslotte ook beautiful en say it loud: I’m black and I’m proud. Beetje selfesteem is beter dan jezelf een minderwaardigheidscomplex laten aansmeren omdat je groot- groot-grootouders waarschijnlijk betrokken waren bij zaken die nu niet meer door de beugel kunnen. Tja één van mijn voorouders was een walvisjager, sommigen waren stropers en één was een moordenaar. Schoften in onze ogen. Natuurlijk. Maar ik vermoed dat zij, als zij nu geleeft hadden, deze zaken ook verwerpelijk hadden gevonden, behalve die moordenaar wellicht, die was nl gestoord. Maar ik weet niet zo goed wat ik met hun zonden aanmoet. Waarom zou ik die perse een plekje moeten geven in mijn leven nu, waarom zou ik rekenschap moeten geven? Waarom moet ik me daarvoor verantwoorden? En waarom zou ik dus vanwege die voorouders niet trots mogen zijn, op mijn leven, werk, identiteit en waarom zou ik niet blij mogen zijn met mijn kleur? Tenslotte is die kleur de meest voorkomenden in deze maatschappij, wellicht is het geen ontzetted voordeel maar een nadeel is het zeer zeker niet om in een blanke maatschappij blank te zijn. Waarom zou je als blanke jezelf daarvoor moeten schamen. Waarom zou ik mijzelf kleiner moeten maken zodat anderen zich ook groot voelen. Laten we die anderen even groot als wij, blanken, maken. Dat lijkt mij veel beter. Daarom zou ik willen opperen om het woord zwart te laten vallen. Omdat dit teveel begatieve connotaties heeft en de tegenstelling tot blanken vergroot. Onnodig vegroot en accentueert. Het trekt gekleurde mensen omlaag. Het houdt ze in een state of arrested development, het houdt ze in de underdogepositie en bevestigd keer op keer dat ze minder zijn. Ik zou willen voorstellen om ‘gekleurd’ te gebruiken. Dat is een stuk neutraler dan zwart en zo ontloop je ook nog de zwaar aangezette dichotomie van zwart vs wit. Zwart is zo’n downer als benaming. Gekleurd komt ook nog eens aardig overeen met de zelfgekozen naam van ‘people of colour (=color, op zijn yankees natuurlijk).
Sorry voor de spellibgfoutkes, dat Ligt aan mijn telefoontoetsembord ????
Het probleem hiermee is dat je dan over het hoofd ziet hoe de Zuid-Afrikaanse bevolking zichzelf vol trots onderscheidt in blacks, coloureds en whites.
Blijkbaar vindt de schrijfster het een probleem dat "daardoor" woorden verkeerd vertaald worden. Voor de rest stem ik van harte in met de teneur uw reactie, behalve uw voorstel om maar van "gekleurd" te spreken". Want welke kleur hebben ze dan? Of welke kleur hebben ze dan niet?
Een curieus gevolg van de mening dat je over wit in plaats van blank moet praten bij de huidskleur van mensen die we al vele eeuwen in Nederland blanken noemen (al voor dat het kolonialisme op kwam) is dat die kleur van de huid dan als lichter wordt betiteld dan de kleur van lichtblond haar. Terwijl dit gewoon andersom is.
Nico Dit soort zaken wordt niet beslecht omdat mensen vinden. Maar om wat mensen aan argumenten aandragen. En er MOET helemaal niets. Ik vind wit beter dan blank en ik gebruik vaker wit dan blank. U vindt blank beter dan wit en zult nooit wit gebruiken. Ik ben bang dat we elkaar gewoon zullen begrijpen en waar niet waar we bereid zijn om te verduidelijken.
Wit is al een redelijke tijd niet meer een neutrale aanduiding. White innocence, whitesplaining, white privilege, whitey helper, white power?
Jean De schrijfster beweert dan ook niet dat wit neutraal is. Dat kan ook niet, als "taal niet neutraal" is.
@ Jean Paul Koeman: Dat zijn combinaties met het Engels/Amerikaanse woord "white". En dat heeft beide betekenissen, dus je argumentatie deugt niet. Bovendien: zie Zandb hierboven.
Er wordt dus geargumenteerd dat "blank" positieve associaties heeft, en "wit" niet. Ik heb even gegoogled op de betekenissen van kleuren. Wat blijkt? "Wit Wit en zwart zijn eigenlijk geen kleuren. Wit is licht en zwart is het gebrek aan licht. Maar vanwege het effect van wit en zwart, laten we ze hier natuurlijk niet onbenoemd. Wit wordt gezien als de kleur van onschuld, puurheid en vrede. De kleur heeft met name positieve associaties zoals zuiverheid, maagdelijkheid, eenvoud, stilte, kalmte, netheid en helderheid. Wit stimuleert tot opruimen, symboliseert een nieuw begin en reinheid. Wat negatievere associaties met wit zijn naïviteit, leegte en perfectionistisme. Witte trouwjurken benadrukken zuiverheid en maagdelijkheid. Zwart De kleur van de nacht en duisternis kent associaties met de dood, mysterie en kracht. Zwart is daarnaast dramatisch en serieus. Het is een kleur die waardigheid en aanzien kent en daardoor vaak gebruikt wordt om status, autoriteit, elegantie en stijl uit te drukken. Tegelijkertijd wordt de kleur ook gebruikt om te rebelleren, denk bijvoorbeeld maar eens aan rebellerende tieners, punk en krakers." Ojee! Wit wordt dus OOK met reinheid en puurheid geassocieerd. Dus kan je hele betoog in de prullenbak.
Laten we Kant er eens bijslepen. Ding für sich en Ding an sich. Nu nam Kant moeilijke voorbeelden als God en andere metafysische begrippen. Maar wit en zwart kunnen volgens mij ook. Net als privilege, veenarbeider, voorrecht, voordeel, nadeel, blank, kolonialisme, slaaf, slaafgemaakte en ga zo maar door. Het Ding an sich is niet kenbaar omdat iedereen er met zijn eigen ogen naar kijkt, de een met bolle kikkerogen, de ander met facetogen, de derde heeft een rose bril, de vierde heeft zijn bril niet op, de volgende is sowieso blind, etc. Kortom, de dingen zijn uitsluitend Dinge für sich. Dinge für sich, ook wle genoemd Dinge für mich, geven dus de interpretaties weer van de waarnemer, en zoveel waarnemers, zoveel interpretaties. Dat zo zijnde, voorzie ik eindeloze en onoplosbare discussies. (Conclusie volgt later)
Sorry, technisch probleempje. Vervolg. Ik denk dat Kant zich in zijn graf omdraait vanwege mijn populaire uitleg, maar soit, hij lijkt mij nu even bruikbaar. Hoe raken we uit deze eindeloze discussies? Mijn advies: Accepteer ieders eigen woorden en woordgebruik. Leg niet steeds zout op de slakken van een ander. Aanvaard al die verschillende interpretaties. Over het doel zijn we het immers allemaal eens: bestrijding van racisme en discriminatie.
Taal is heel vaak niet neutraal, maar heel vaak wel. Woorden als stoel of tafel hebben niet veel emotionele waarde bijvoorbeeld. Nou zijn er mensen die menen dat blank die wel heeft en wit niet. Ze zijn doof en blind voor het feit dat beide woorden synoniemen zijn. Ze willen niet weten wat in de heraldiek de betekenis van wit is. Ze willen vooral hun eigen idee dat wit neutraal zou zijn en blank niet doorduwen. En vooral tegen mensen die geen zin hebben in een lelijk Anglicisme blijven herhalen dat ze gelijk hebben. En dan zitten ze nog steeds met woorden als witwassen en zwartwerken en begrippen al wit geld tegenover zwart geld. Want wit is nou eenmaal een synoniem voor legaal en zwart voor illegaal. Oeps....
Gerry Een elektrische stoel is anders een begrip van een behoorlijke emotionele waarde. Een tafel die je als het enige voorwerp over hebt van je veel te vroeg overleden ouders...... het is maar welke lading men iets geeft. Wit is (en al helemaal niet voor iedereen geldend) niet neutraler dan blank, hooguit ietwat logischer als we het dan over de huidskleur willen hebben. Ik geloof niet dat het onderscheid "blank-zwart" een hele andere lading zal krijgen als we dat "wit-zwart" noemen. Wat mij betreft, is iedereen vrij om zijn keuze te maken.
Zandbergen Doe niet alsof degene die het woord willen veranderen wit niet als negatief (willen)neerzetten er geen negatieve lading aan (willen) geven, dat doen en willen ze nl. wel. Ze verbinden het heel bewust met schuld en slavernij. Het is inderdaad maar welke lading men iets geeft. Is het niet zo dat degene die blank is in jouw vertaling, de enige rechtmatige is in de wens hoe hij/zij aangesproken wenst te worden. Zoals de ander dat ook voor zichzelf opeist. Zoals de zwarte mens de enige rechtmatige is die bepaalt dat het woord neger wel gebruikt mag worden door henzelf maar niet door blanken daarmee aangesproken wensen te worden. De blanke mens is diegene die uitmaakt wat de waarde ervan is en hoe hij wenst te worden aangesproken, nog steeds, zoals ook de zwarte mens die claim legt voor zichzelf. Zoals de donkere mens in kwestie geen neger genoemd wenst te worden vanwege een negatieve lading/associatie wens ik geen witte genoemd te worden vanwege de negatieve lading/associatie die daar wel degelijk aan dezelfde personen en met dezelfde associatie t.o.v. elkaar aan gegeven wenst te worden. Logisch he?
@Zandb Een electrische stoel is dan ook een heel speciale stoel, namelijk een moordwapen. Specifieke tafels kunnen, net als alle andere specifieke dingen emotionele lading hebben. Daarmee heeft het woord tafel dat nog steeds niet. Je logica klopt niet. Ik ben het volledig met je eens dat wit niet neutraler is dan blank, maar het is juist dat argument dat je steeds opnieuw terug ziet komen. Wit logischer dan blank? Taal is wel vaker niet logisch. Wat overblijft is dat mensen wit noemen die dat niet willen gewoon heel grof is. Maar dat mag blijkbaar als het om blanken gaat. En die antiracisten met hun Amerikaanse importargumenteni zich maar afvragen waarom ze geen voet aan de grond krijgen.
Minoes Ik vind niet dat ik van een ander kan eisen welke woorden hij wel of niet MAG gebruiken. En u dat wel kunt eisen maar u hebt eenvoudigweg weinig te eisen. Als ik u"wit" noem, omdat die term voor mij de lading beter dekt dan "blank", is er niets in de wereld, dat mij kan verhinderen u zo te noemen. Ik ben namelijk niet verantwoordelijk voor de lading die u er aan geeft. Het feit dat u het lef hebt om de mensen die "blank" in "wit" willen veranderen, in de schoenen te schuiven, dat die allemaal met dat "wit" iets negatiefs (of iets veel negatiever dan met het woord "blank") willen duidelijk maken, dat is godgeklaagd. Niemand kan "wat op eisen" in die zin, dat er ook maar wat op te eisen valt. Als een neger meent te kunnen opleggen door wie hij neger genoemd mag worden, dat is gewoon net zo'n waanidee, dat we ook niet moeten honoreren. Als ik meen dat ik iemand een neger moet noemen, dan doe ik dat. In het uiterste geval komt er een rechter aan te pas, die dan uitspraak doet. Maar als niet uitdrukkelijk bewezen kan worden, dat het woord "neger" als een scheldwoord of serieus denigrerend (dus niet ironisch of sarcastisch of cynisch) bedoeld is, dan is er geen rechter die veroordeelt. Wat mij betreft houdt u snel op met dergelijke onwaarheid rond te strooien. Gerry Ik zie niet in dat de soortnaam "stoel", als abstractie noodzakelijk meer of minder emotionele waarde dan de abstractie "wit" of "blank". Wie bij stoel niet aan meer denkt dan aan de abstractie, voelt niet meer of minder dan wie aan "wit" of "blank" als de aanduiding van een huidskleur. Verschillen ontstaan pas, als er sprake is van concrete situaties of voorwerpen. Voor iemand die zijn bestaan moet verdienen is zo'n tafel iets heel anders, dan voor iemand die er slechts iets op wil leggen. Iemand die niets wil weten van de grote verschillen tussen mensen, in hoe we woorden ervaren en die maar al te snel meent dat een tafel gewoon een tafel is zoals in zijn hoofd, die zal erg veel beoordelingsfouten maken.
Het is mooi dat taal een soort levend organisme is dat continue in beweging is. De titel boek van mevr Gay als "Honger" te vertalen kan worden gezien als adequate reactie, maar ook als humor -althans dat zag ik erin in combinatie met de foto- (en dat kan dan weer worden gezien als discriminatie)...
“Blank” (=leeg, niet bevlekt) is equivalent van het woord “neger” (=zwart). Deze beide omvatten een raciale waarde, in “blank” de superioriteit en in “neger” de minderwaardigheid. Daarin plaats de aanduiding van de “wit” en de “zwart” dragen geen waardeoordeel, wel een politiek-ideologische bagage die algemeen verwijst naar raciale context van menselijke kleuren. Want in werkelijkheid bestaan geen menselijke tinten die met wit en zwart (ook niet met rood of geel) overeenkomen.
Blank is goed Nederlands, wit is een lelijk Anglicisme. Blank bevat geen raciale waarde en voor degenen die meent dat wit neutraal is, lijkt me een goed woordenboek een mooi kerstcadeau. Wit neutraal? Laat me niet lachen. Blank is pas niet neutraal meer sinds een paar mensen zonodig leentjebuur bij de VS moesten spelen. En wat ook duideiljk is, is dat de mensen die graag wit willen hebben doof zijn voor de mensen die dat niet willen. Ze blijven maar komen met dat blank racistisch is en wit neutraal. Nee dank u. ik ben gewoon blank. Ik vind het prima om iemand zwart te noemen als die dat graag wil en ik wil dezelfde beleefdheid gewoon terug. Als mensen wit neutraal vinden en blank niet, moeten ze maar wat gaan doen aan hun eigen beleving van deze woorden en die van de rest daarbuiten laten.
@Auslander Van oudsher wordt wit gelijkgesteld aan schuldeloos: "al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol."
Door middel van veranderingen in taalgebruik, het gedrag van mensen proberen te beïnvloeden... Klinkt mij te veel als '1984'....
Tja, onder het mom van onderdrukking, onderdrukt voelen, gekwetst voelen (=de schuld van de ander altijd), mag men natuurlijk pleiten voor totale controle, om iedereen die anders denkt (fout denkt, racistisch denkt, niet inclusief denkt), volgens de beschuldigende vinger, zijn normen en waarden opleggen. Want als iedereen denkt en praat zoals ik zijn we allemaal gelijk. Dat is pas diversiteit! Als we allemaal hetzelde zijn.
KeesV Er is niets op tegen om dmv veranderingen in het taalgebruik mensen te sturen. Pas als dat, zoals in 1984, oncontroleerbaar gebeurt en zonder dat er een vrij toegankelijk deugdelijk archief is, waarin je zaken na kan zoeken. Verder zijn termen als "gelukszoekers" of "beroepsgekwetsten" nu ook niet bepaald bedacht om de neutraliteit te waarborgen. In dit geval geldt al heel snel dat je met boter op je hoofd niet in de zon moet gaan staan.
KeesV, maar even 1984 herlezen? Zoals Zandb al aangeeft, was in het boek sprake van daadwerkelijke onderdrukking door de staat ipv minderheden die iets in een democratische rechtsstaat bespreekbaar proberen te maken. Als het echt 1984 was, had het neerplempen van uw mening al tot zware consequenties geleid.
''Bij boeken die expliciet over deze kwesties gaan moet er daarom correct vertaald worden, maar ook de rest van de literatuur kan hiervan leren.'' En de correcte vertaling van "white'' in het Nederlands is '''blank'. Dat de politiek correcte vertaling anders luidt zal allemaal wel, maar daar heb ik niet zoveel mee. Ik houd het dus maar op de correcte Nederlandse vertaling en blijf blank. Met uw goedvinden dan wel te verstaan hè.
Agge Als u zou vertalen zou u - onafhankelijk van welke argumentatie dan ook - kiezen voor blank. En iedereen die zich de moeite neemt om hier iets van te vinden of te zeggen, dat blijft ongehoord en ongelezen: u kiest er voor om in dit geval een kritiekloze slaaf van diegenen die bepalen wat "correct Nederlands" is te zijn en blijven behalve wanneer men zou bepalen dat ook "wit" (in dezelfde betekenis als blank) gebruikt mag worden en dat "blank" niet langer correct is. Overigens is er geen enkele taalkundige reden aan te voeren, waarom iemand per se blank moet zeggen en schrijven en niet wit. Er is ook geen enkele reden te bedenken waarom iemand niet zou mogen afwijken van wat we dan "correct Nederlands" vinden.
''Overigens is er geen enkele taalkundige reden aan te voeren, waarom iemand per se blank moet zeggen en schrijven en niet wit.'' Jawel, in relatie tot huidskleur is wit een lelijk overgewaaid anglicisme (waar bovendien nog een negatieve connotatie aan wordt gekoppeld) en is blank sinds heugenis reeds de correcte aanduiding. Uw draaien, keren, nog eens draaien en uw mist verspreidende woordenbrij verandert daar helemaal niets aan.
Agge Maar waarom zou ik nu per se blank MOETEN schrijven en MAG ik daarvoor in de plaats geen wit gebruiken? Ik vind het uitstekend als u probeert te framen dat ik draai en keer maar geeft u nu gewoon eens een antwoord dat iets verder komt, dan "Ik vind omdat anderen dat hebben bepaald.....". Dat er "witte Nederlanders" zijn is taalkundig net zo juist als dat er "blanke Nederlanders" zijn. Het gaat hier wel om taal. We hebben het niet over het recht o.i.d.
''Maar waarom zou ik nu per se blank MOETEN schrijven en MAG ik daarvoor in de plaats geen wit gebruiken?'' Als u over u zelf praat mag u zichzelf natuurlijk wit noemen. Als u over mij schrijft prefereer ik blank. Is dat nu zo moeilijk?
De keuze voor black van activisten met een licht tot donkerbruine huid in de Verenigde Staten is een grote fout geweest die mede ten grondslag ligt aan de huidige misère in de VS. Het ideologische (van koloniale rovers afkomstige) schema had doorbroken moeten worden. In plaats van het groepsparticularisme af te wijzen werd dit ten volle omarmd. Dit dreigt u ook in Nederland te gebeuren.
Nico Op zich met u eens maar ik vind dat u de "schuldvraag" eenzijdig beantwoordt.
@ NicoSchouten: [Het ideologische (van koloniale rovers afkomstige) schema had doorbroken moeten worden.] Het is natuurlijk niet zo verwonderlijk dat alle mensen met een gekleurde huid die slachtoffers waren van racisme voor een gezamenlijke term hebben gekozen. Nogal vreemd en volstrekt willekeurig om hen te verwijten deze keuze te hebben gemaakt, en daardoor mede "de huidige misère" te hebben veroorzaakt..
In tegenstelling tot onze verwarring met blank en wit hebben de Engelsen en Fransen het maar makkelijk met dat ene woordje ‘white’ en ‘blanc’.????
Bruin is een feitelijke aanduiding. Blank is een zelfgekozen aanduiding. Wit en zwart is racistische onzin om tegenstellingen te benadrukken.
wat is de feitelijke aanduiding voor de keur van personene die we doorgaans met wit/blank aanduiden?
Blank is hetzelfde als wit.Besef dat nu een keer.Blank is afkomstig van het spaanse woord blanco,wat wit betekent.Zo moeilijk is het allemaal niet.Je kan kiezen tussen wit of lichtrose.Blank bestaat niet in rassenkleuren.Capice
Ik herhaal: ‘ wit’ in relatie tot huidskleur is een lelijk anglicisme en dus gewoon foutief Nederlands.
Onzin, het is andersom. Het middeleeuws Latijnse blancus en andere Romaanse vormen zijn uit het (Proto)Germaans afkomstig. Blanc ‘lichtgekleurd (van de huid van mensen) bestond al in het middelnederlands.
De “zwart” centraal stellen in strijd tegen wit racisme is een erkenning voor slavernijverleden en het onrecht die Afrikanen en hun nakomelingen in het westen is aangedaan en nog steeds in andere vormen in stand wordt gehouden. Deze is in dienst van “zwart” bewustzijn tegen de wit racisme. Maar de neiging om (waar geen slavernijverleden het issue is) de strijd tegen (wit) racisme enkel met zwart-wit tegenstellingen uit te leggen is een soort (zwarte) sociaal narcisme binnen hedendaagse antiracismebewegingen. Zo’n houding leidt praktisch naar het ontkennen/verzwakken van de tegenstelling wit - niet wit. Er zijn zelfs neigingen onder zwarte (chauvinisten) die het racisme met de tegenstelling “zwart - niet zwart” uitleggen. Ook onder niet-witten en niet-zwarten is soms de neiging om met de benoeming van “donker” voor gekleurde migranten (naast zwart) deze vorm van antiracisme te versterken. Buiten de strijd tegen (wit) racisme en de noodzaak om de witte raciale bewustzijn en (ideologische, historische, politieke, culturele of literaire) gevolgen daarvan uit te leggen is elke vorm van raciale bewustzijn even racistisch als het witte racisme zelf.
Een neutrale taal theoretisch kan best bestaan, maar een neutrale “volk” niet. Daarom de taal (van een volk ook) kan nooit neutraal zijn. Taal, zoals de erfgoed en cultuur, draagt de algemene kenmerken van de meerderheid die deze beoefent, incl. de politieke, sociale en ideologische kenmerken daarvan. Op zijn beurt, zorgt de taal dat daarin opgeslagen bagage in de communicatie overgedragen wordt naar iedere lid van de samenleving maar ook naar de volgende generaties. In die zin is de taal de kloppende haart van onze herinneringen. Het Nederlands is geen taal van niet-witten. Het draagt enkel de witte herinneringen in zich en stimuleert ook het voortbestaan daarvan. De niet-witte beoefenaars brengen natuurlijk andere bagage binnen in de taal, uit andere contexten maar ook met andere opvattingen en waarnemingen, kortom andere herinneringen die de witte context overstijgen. De import van nieuwe taalbegrippen blijft ook na de komst van migranten bestaan, omdat Nederlands door zijn mono culturele bagage niet geschikt is om te voorzien in integratie van alle migranten.
Pak eens een woordenboek en kijk hoe het geregeld is met het lidwoordgebruik in het Nederlands. Nu schrijf je krom Nederlands. Dat heeft niets te maken met de andere contexten waar je het over hebt, maar met onkunde en het feit dat je te lui bent om er een woordenboek bij te halen.
@ HanvanderHorst “Nu schrijf je krom Nederlands.” De kwaliteit van de mensen zit niet in hun taal of in hun accent, wel in hun vaardigheden. Om mijn vaardigheden te benutten heb ik zelf geen Nederlands nodig. Dat is ook mijn “privilege”! Toch is mijn Nederlands vele malen beter dan een Nederlander die even lang in mijn herkomstland woont!
@Han van der Horst Flauw Han, om zo te reageren op Auslander. Alleen omdat hij reageert vanuit een white privilege-benadering. Terwijl jullie N.B. beiden strijden tegen discriminatie, ieder vanuit zijn eigen hoek. Schiet hij met dat standpunt volgens jou in zijn eigen voet? Nee! Jij schiet hem in de voet. Nauwkeuriger gezegd, in zijn achilleshiel.
@ Auslander: De inhoud van wat je schrijft is het belangrijkste, en niet of alle lidwoorden en uitgangen van bijvoeglijk naamwoorden correct zijn. Als iemand van buitenlandse herkomst schrijf je goed, en zeker ook inhoudelijk goed wat mij betreft.
Inhoudelijk is het ook lulkoek. Er is geen verband tussen het woord blank en de slavernij. Gewoon niet. Dat het wel zo zal zijn, is een verzinsel.
@ HanvanderHorst “Er is geen verband tussen het woord blank en de slavernij.” Het ontkennen van het bestaan van een “verband tussen het woord blank en de slavernij” van iemand die geen verband ziet tussen de zwarte piet en het racisme is niet verwonderlijk!
Dus Nederlandse uitgeverijen worden onder druk gezet door een klein groepje activisten om het correcte woord "blank" te veranderen naar het hippe woord "wit". Als goed blank mens dien je voortaan namelijk middels een (door anderen opgelegde!) schaamnaam naar jezelf te refereren. Boetedoening. Want we verdienen het namelijk niet om onszelf "blank" te mogen noemen. Want "blank" betekent ook "goed", en als je blanken niet slecht vindt ben je ouderwets en sowieso extreemrechts. Waanzin dat een klein groepje opdringers dit weer voor elkaar weet te krijgen. Om te kotsen, werkelijk. Ik heb altijd gedacht dat het slecht was om etnische groepen een ongewenste naam op te dringen. Maar blijkbaar is het volledig gepast, mits je de historische wandaden van een ras maar weet te omschrijven! Nou, zullen we de geschiedenisboeken eens open trekken, en samen kijken welke etniciteiten we nog meer een ongewenste naam mogen toedichten? En dan gaan we samen de uitgeverijen en kranten opbellen. Wordt een feestje!
Precies dit dus. De meeste blanke mensen (ik heb geen harde feiten, maar gezien de reacties hier en in mijn directe omgeving) willen helemaal niet wit, maar blank genoemd worden. Doet dat er dan niet toe?
En dan je nog afvragen waarom er wordt bezuinigd op filosofie faculteiten. Dit is het importeren van een volslagen ontspoord debat uit de US. Een debat dat niet langer gaat over misstanden, maar over welke woorden er gebruikt worden. Een ernstig hellend vlak, omdat dit het ontstaan is van een "woordenpolitie" die bepaalt wat er wel, maar vooral wat er niet gezegd kan worden. Voorstanders van deze manier van discussieren gaan nog eens heel erg spijt krijgen.
Het is nog erger. De voorstanders van het zwart-wit-schema bezigen de taal van de koloniale rovers en hun apologeten in plaats van die te bestrijden. De introductie van dit schema met bijbehorende superioriteitsclaim was het smoesje om de slavernij en latere vormen van uitbuiting te rechtvaardigen. Dat is iets opmerkelijks, want lang geleden, bijvoorbeeld in de Romeinse tijd, was een rechtvaardiging helemaal niet nodig. Het ideologische verhaal, het smoesje, was nodig omdat inmiddels breder het besef leefde van de gelijkheid van mensen, althans voor God. Welke verdraaiingen en accentverleggingen later ook in de monotheïstische religies zijn ontstaan, er zat in de religieuze beweging steeds een sociaal verhaal. Het zwart-wit-schema verhindert mensen concreet naar de werkelijkheid te kijken, een werkelijkheid van heel verschillende huidskleuren (waar wit en zwart niet toebehoren) en heel verschillende lichaamsvormen, en heel verschillende sociale posities en opvattingen. Voor ambachtslui (schilders, kledingontwerpers e.d.) is kleur wel degelijk neutraal. Het wordt pas niet neutraal als er ideologische praatjes worden verzonnen.
Smit Ik hoop het voor u: "Voorstanders van deze manier van discussiëren gaan nog eens heel erg spijt krijgen." Ondertussen is taal niet neutraal, gebruik je die zus of zo. Dus daar moeten we het wel met elkaar maar over hebben, lijkt mij. Die "woordenpolitie" is het resultaat van dat dat projecteren wat u doet; waarom zouden mensen niet mogen vinden dat bepaalde woorden een lading beter dekt dan andere ?
@Zandb "Die “woordenpolitie” is het resultaat van dat dat projecteren wat u doet; waarom zouden mensen niet mogen vinden dat bepaalde woorden een lading beter dekt dan andere ? " Omdat dit de dictatuur is van een zeer kleine groep die vindt dat zij de woordkeuze van de overgrote meerderheid mogen bepalen. En dictatuur begint altijd klein.
Buzzer Waaruit blijkt dan, dat deze groep meent te mogen bepalen? Men heeft toch geen enkele macht om zoiets te bewerkstelligen? Trouwens; waarom denkt u dat er mensen zijn, die kunnen spreken van "in- of correct Nederlands"? Is dat dan niet omdat een kleine groep dat dicteert?
Ik neem er geen aanstoot aan als ik wit genoemd word, maar ik vind het lelijk taalgebruik. Zelf gebruik ik het dus niet. Maar ik heb me erbij neergelegd dat taal nu eenmaal verandert. Als ik over 10 jaar het Groene boekje ter hand neem zal ik dat waarschijnlijk hoofdschuddend doornemen vanwege alle lelijke termen die gemeengoed zijn geworden. Nix aan te doen.
Daar ben ik bang voor. Ik vind het bijvoorbeeld zo jammer, dat we voor heel goede Nederlandse woorden ook buitenlandse of wat men ook wel "dure" noemt - denk aan motivatie voor drijfveer - moeten kunnen gebruiken. Daarbij vind ik de synoniemen "blank" en "wit" als probleem verbleken.
Als leenwoorden niet aanspreken verdwijnen ze weer. De gebruikers van de taal bepalen uiteindelijk wat komt en gaat.
Hoezo is dat iets om bang voor te zijn Zandb? Ik voel me soms (nou ja best vaak eigenlijk) ongemakkelijk bij verkeerd taalgebruik maar ik heb het afgeleerd mensen te corrigeren, op een enkele uitzondering na. Taal verandert voortdurend en ik vind het zelf ook leuk om er spelletjes mee te spelen. Ik verwonder me ook over de creativiteit die erin doorklinkt. Dat vreemde talen een grote invloed hebben is ook nix nieuws, vroeger was het Frans, nu is het veelal Engels maar ook allerlei andere talen zoals Surinaams en Marokkaans. Het is soms moeilijk te volgen, zeker als je wat ouder bent, maar ik vind het fascinerend en ook een verrijking. Ik hou ontzettend van taal, vooral ook de geschreven variant. Wat op zich misschien al een afwijking is haha...rare regeltjes allemaal, zeker in het Nederlands. Maar om nou zo uptight te zijn als de Fransen met hun hang naar eigen taalbehoud, daar zou ik nou weer doodmoe van worden. Van mij mag het dynamisch zijn en beïnvloed worden door andere (sub)culturen. Wat overigens in het algemeen geldt voor de samenleving wat mij betreft.
Karingin 12 december 2017 at 15:31 tot de meest behoudende volken behoren de ijslanders. Het grote voordeel is dat de middeleeuwse literatuur en wat daarna kwam nog steeds voor de (meeste) ijslanders gewoon leesbaar is. De uitspraak is wel veranderd maar daar heb je bij lezen weinig last van.
Kanringin Danielle Ik ben daar bang voor omdat mensen al veel te vaak veel te lichtzinnig met allerlei begrippen omgaan. Vraag maar eens aan mensen om betrekkelijk eenvoudige begrippen van een inhoud te voorzien. Je bent nog wel even bezig voor je meent dat je hetzelfde bedoelt. Stel dat iemand wel begrijpt wat "drijfveer" betekent is het dan automatisch zo, dat hij het begrip "motivatie" ook kent? Hoe meer overbodige synoniemen, hoe meer werk we te verstouwen hebben. Bij taalvaardige mensen, niet zo'n probleem. Maar bij taalarme mensen...... Nico Schouten schrijft steeds - en terecht - over de miscommunicatie tussen mensen vanwege het onbegrensd dus onduidelijk betekenis verlenen aan woorden en begrippen. Des te eenduidiger we de inhoud van woorden definiëren des te beter we communiceren. Hoe meer "dezelfde begrippen" met andere woorden aangeduid (met ook dezelfde emotionele waarde?) worden, des te meer kans op misverstaan. Ik ben er een voorstander van dat je begrippen vrij duidt maar dat je dat je je daarvan bewust bent en dus kenbaar maakt omdat je je realiseert dat andere mensen er een heel andere duiding op na houden. (Als het begrip bedelaar thuis gevoed is met "ach zielig, geef die man eens euro" of je hebt "geleerd" "kom, doorlopen, dat zijn oplichters....") Daarbij maar daarom zeker niet minder belangrijk; denk ook eens aan de spelling die dan weer weet ik hoe veel problemen meer zal opleveren voor de spellingzwakken.
Als het gaat om aanduiding van mijn huidskleur zonder enig waarde oordeel zal het mij een zorg zijn hoe je mij wilt duiden. Als je aan de benaming van de huidskleur waarde oordelen verbind ben je racistisch bezig. Dat is wat ik mijn geadopteerde afro en aziatische kinderen leer. Daar hoef ik geen filosoof voor te zijn.
Nederland blijkt opnieuw het middelpunt van het omniversum! (Pun intended.) Wij gebruiken hier, in tegenstelling tot de meeste landen, (meestal) andere woorden voor zwart-wit. Omdat blank voor sommigen een te positieve connotatie blijkt te hebben, spreken diegenen liever over "wit". Dat deze mensen blijkbaar bewust willen kiezen voor een negatievere connotatie is wat mij betreft al bedenkelijk. Maar mocht de term "wit" toch gangbaar worden, dan zal deze op korte termijn die negatieve connotatie verliezen. (Zeker in het blanke Westen.) En dan kunnen mensen zoals Eva weer op zoek naar een nieuw woord, waarmee het gezochte doel nimmer zal worden bereikt. De betekenins van taal wordt gelukkig nog vooral bepaald door de mensen die het spreken. Beschrijf de echte problemen en je zult de meeste mensen kunnen bereiken. Drijf de zaak op de spits en de meeste mensen haken af. Onderstaande link beschrijft een zelfde (maar tegenovergestelde) symboolpolitiek. https://www.volkskrant.nl/binnenland/overheid-schrapt-allochtoon-per-direct-uit-vocabulaire~a4406224/
Yoda U begrijpt nog steeds niet dat een stelling als - "Beschrijf de echte problemen en je zult de meeste mensen kunnen bereiken. Drijf de zaak op de spits en de meeste mensen haken af." - niets met oorzaak en gevolg heeft te maken maar wel met een bewuste keuze die je maakt en waar je verantwoordelijk voor bent.
@Zandb Dan heeft u er misschien wel moeite mee, dat veel mensen een andere keus maken dan u.
Yoda Integendeel. Hoe zou ik anderen de ruimte niet kunnen gunnen, die ik mezelf gun? Hooguit kan ik kritiek hebben op een keuze die iemand maakt. Maar dat moet toch kunnen, op een site als deze?
' wit' in relatie tot huidskleur is een lelijk anglicisme en dus gewoon foutief Nederlands.
Een zin, 100% duidelijk, klaar. En alsof dat nog niet genoeg is- als iemand wel een overtuigend argument heeft waarom we een fout bijvoeglijk naamwoord ('wit') zouden gebruiken dat, bewust, door een groepje activisten van negatieve connotaties wordt voorzien dan hoor ik dat graag.
En, Andreas/ Hendrik....... En wanneer ook weer wordt foutief Nederlands, goed Nederlands? Trouwens, wit boven blank verkiezen is geen anglicisme in de zin dat het fout is. Van Dale geeft als betekenis aan het woord barbarisme: woord of gezegde, in strijd met het taaleigen, naar een uitheems voorbeeld gevormd: germanismen, anglicismen, gallicismen enzovoort zijn barbarismen. Hendrik Ik zal wel geen antwoord krijgen, als nooit. Maar waarom is eigenlijk "wit" een fout bijvoeglijk naamwoord? En van welke negatieven "connotaties"(?) wordt dat bn "wit" dan door welke actiegroepen voorzien? En wat heeft dat allemaal met dit artikel - dat over vertalen gaat - te maken?
@ Zandb En wanneer ook weer wordt foutief Nederlands, goed Nederlands? >> Geen idee, maar irrelevant in deze discussie. Het is op dit moment gewoon incorrect.
@Zandb: Maar waarom is eigenlijk “wit” een fout bijvoeglijk naamwoord? U zal uw antwoord hierop al wel klaar hebben, maar volgens mij om de doodeenvoudige reden, dat er niemand wit is. Net zo min als dat er, zwarte piet uitgezonderd, niemand zwart is. Dat men Black in Amerika tot geuzennaam gebombardeerd heeft, hoeft niet te betekenen, dat wit dan ook maar geïntroduceerd moet worden, maar dan om een andere reden. Ik neem aan dat u bv zegt: 'ik ben zijn naam even kwijt maar die zwarte kan toch hard lopen.' Ik vind zwart net zo goed als wit vreselijke woorden om iemand mee aan te duiden!
Andreas U kunt dat wel beweren maar kunt u dat ook bewijzen? En ik vind het niet irrelevant in deze discussie, het antwoord op de vraag wanneer fout Nederlands dan goed Nederlands kan worden (Als "wit" al niet correct Nederlands is. D.w.z. ik kan nergens vinden dat en niets bedenken waarom het niet zo is.). Het antwoord komt u misschien niet uit. maar dat is wel wat anders. C1953 Leuk verhaal. Maar wat moet ik er mee? Ik bedoel; als niemand dan "wit" is, wie is er dan "blank"? Hendrik U zwijgt weer eens met de staart tussen de benen?
@C1953: Inderdaad, het zijn lelijke woorden om iemand aan te duiden. …..en misschien klinkt het vreemd maar ik heb in de dagelijkse praktijk nooit de “kwalificatie” wit of zwart nodig om een persoon aan te duiden.
@ Zandb Wat begrijp je niet aan de zin: ‘ wit’ in relatie tot huidskleur is een lelijk anglicisme en dus gewoon foutief Nederlands.
@Zandb: Leuk verhaal. Maar wat moet ik er mee? Ik bedoel; als niemand dan “wit” is, wie is er dan “blank”? Waarom wilt u mensen toch indelen in die paar hokjes? Dat kan demoniserend, discriminerend zijn en zelfs tot racisme leiden. Stop daarmee ( als u mij vraagt "wat moet ik ermee"). De huid van een mens heeft een scala van tinten en juist slechts die twee tinten, die u wilt, werken volgens mij alleen maar tot meer afstand in de samenleving door het karakter dat eraan wordt toegekend.
@Zandb, jammer "u zwijgt weer eens met de staart tussen de benen" (om uw 'geniale' vondst maar een keer te gebruiken).
Wie communiceert, gaat uit van een aantal 'invariante' begrippen en noties, anders is het zo goed als zinloos. De zinsnede 'neutrale taal bestaat niet' komt voort uit een bepaalde ideologie, uit een wereldbeschouwing waarmee ik geen enkele voeling heb; - ik snap daarom ook niet wat ermee bedoeld wordt, het is verre van neutraal, en dus onbegrijpelijk. Bij de term 'blank' denk ik aan het Rhodesië van Ian Smith, aan bordjes met 'nir vir blanke'; ik denk aan de Germaanse SS, de weduwe Rost van Tonningen, Pim Fortuyn, de Holocaust , Theo van Gogh en dat soort gruwelen. Wit associeer ik met sneeuw, met maagdelijkheid, met frisse, geurende lakens, met een onbeschreven blad. Kortom, d'r is altijd wat, en het is zelden goed.
''Bij de term ‘blank’ denk ik aan het Rhodesië van Ian Smith, aan bordjes met ‘nir vir blanke’; ik denk aan de Germaanse SS, de weduwe Rost van Tonningen, Pim Fortuyn, de Holocaust , Theo van Gogh en dat soort gruwelen. Wit associeer ik met sneeuw, met maagdelijkheid, met frisse, geurende lakens, met een onbeschreven blad. Kortom, d’r is altijd wat, en het is zelden goed.'' Ik denk altijd aan vla bij de term blank.
Ja, dat begrijp ik. Alhoewel ik zelf niet zo geobsedeerd ben door seks.
''Alhoewel ik zelf niet zo geobsedeerd ben door seks.'' Dan heeft u het over yoghurt. En yoghurt is, zoals u weet, wit.
Als je zo nodig woordspelletjes wilt spelen, dan moet je het wel goed doen. De tegenstelling is namelijk helemaal niet blank-zwart, dat is wichtigmacherei van zwart dat zichzelf tot norm verheft. De tegenstelling is die tussen blank en niet-blank, oftewel: gekleurd. Die kleur kan werkelijk van alles wezen: rood, geel, blauw, roomblank, lichtgetint en ga zo maar door. Het is natuurlijk volkomen terecht om blank niet als de norm te zien maar het is ook onterecht om te doen alsof alles wat niet blank is zwart genoemd wordt. Als iets getalsmatig in aanmerking komt als alternatieve norm, dan is het toch echt geel. In de VS zijn de hispanics overigens hard op weg om de norm (de grootste groep) te worden. Daar is overigens iets grappigs mee aan de hand, dat aantoont dat taal inderdaad niet neutraal is. In Latijns-Amerika staat hispanic gelijk aan blank: zij zijn de veroveraars die de indianen als tweederangsburgers behandelen en zij zijn het die in het verleden slaven hebben aangevoerd. Maar hoe zit dat in de VS? Daar hebben hispanics een heel andere positie: dat begon al toen grote delen van Mexico werden veroverd. En voor hispanics die later vanuit Latijns-Amerika binnenkwamen (en nog steeds binnenkomen) ligt het nog sterker. Kennelijk zijn dus niet alle blanken even geprivilegieerd. Wat natuurlijk helemaal niet kan, als je een ideologie probeert te baseren op white priviledge. Maar het is ook zowat om een illegale Mexicaan (die als hispanic door het leven gaat maar evengoed vaak slechts deels van Spaanse herkomst is) ervan te gaan overtuigen dat hij toch echt van de slavernij heeft geprofiteerd. Dus woedt er nu een serieuze (nou ja, een serieus bedoelde) discussie over de vraag of hispanics wel white zijn of toch tot de coloured people gerekend moeten worden. Taal is inderdaad niet neutraal en zeker niet als er dit soort taalspelletjes worden gespeeld. Die spelletjes beginnen ermee om het voor te stellen alsof wit-zwart de tegenstelling is en het eindigt ermee om wit dat niet aan de gedroomde norm voldoet maar als gekleurd te definiëren. Want als de realiteit niet voldoet aan de theorie dan is dat jammer voor de realiteit. Dit soort spelletjes is het spiegelbeeld van wat in de koloniale tijd gebruikelijk was: toen probeerde iedereen zo blank mogelijk te zijn en internaliseerden veel niet 100% blanken de ideologie van blanke superioriteit zodanig dat ze zeker zoveel discrimineerden als de blanken. Niemand wist beter dan zij wie net een slag meer of minder blank was en dus hoger op de vermeende ladder stond. Nu zie je in sommige kringen het tegendeel ontstaan, alleen dit keer niet op basis van 1 drop of white blood maar op basis van 1 drop of black blood. En wie niet genoeg zijn best doet om aan het ideaalbeeld te voldoen wordt uitgemaakt voor kaas, bounty of Uncle Tom. Laten we vooral eens ophouden met dat soort domme spelletjes, want het spiegelbeeld verschilt nu eenmaal kwalitatief niet van het origineel. Je bent als je daaraan meedoet toch echt de appel die niet zo ver van de racistische boom is gevallen.
@ Piet de Geus “De tegenstelling is die tussen blank en niet-blank, oftewel: gekleurd.” Als men wilt het (politiek ideologisch) racisme uitleggen en geen waarde hecht aan raciale context van racisten zelf, moet natuurlijk uitgaan van “blank en niet-blank” of nog beter “wit en niet-wit”. Dat racisme ontstaan is onder blanken/witten houdt niet in dat blank/wit racistisch is. Het is meer politiek, ideologisch en institutioneel van aard dan de kleur van feitelijke mensen.
'moet natuurlijk uitgaan van “blank en niet-blank” of nog beter “wit en niet-wit”.' Blank betekent hier toch echt niet-gekleurd. Wil je het helemaal correct doen, dan kun je ook spreken van niet of wel gepigmenteerd maar daarmee zeg je in feite hetzelfde.
De bezige Bij toch . Of bestaat er wel een neutrale taal namelijk de taal waarin het heel niet uitmaakt hoe de een de ander benoemt , het is een aanduiding wat verder niks zegt. Dat het geschreven woord wordt geanalyseerd en waar regels aan worden gesteld zou mij een zorg zijn. Je houdt van diversiteit of je bent een racist .
" Een ander voorbeeld is niet-menselijke dieren met ‘het’ aanduiden, in plaats van zij of hij. " Niet zo'n sterk voorbeeld, al is het maar omdat het een rommeltje is met de diernamen. Er zit wel enig systheem in als je goed zoekt. Zo hebben we het rund, het varken en het schaap, maar ook de muis, de rat en de geit, alle drie oorspronkelijk feminien terwijl het woord olifant weer masculien is. Dat blank andere connoties heeft dan wit is waar. Toegepast op huidskleur is wit inmiddels een pejoratief. Dat kan in vertalingen uit het Engels, afhankelijk van de context, een goede keus zijn.
Wit in de plaats van blank kan m.i. alleen in een bepaalde context een pejoratief zijn; "witte mensen" zijn niet anders dan "blanke mensen". Het enige wat ik me bij uw redenering kan voorstellen is dat "blank" meer omvat dan de huidskleur alleen en daarom het neutralere "wit" minderwaardig(er) maakt.
@Zandb Je gaat nu geheel voorbij aan het feit dat 'wit' juist pejoratief wordt gebruikt op dit moment. Blank is de neutralere versie. Verder is wit pertinent een slechte omschrijving. Ik kijk nu naar mijn handen terwijl ik dit type. Ik heb een wit overhemd aan. Mijn handen zijn verre van wit, het is meer een soort roze-beige. Waarom zou ik me aangesproken voelen als iemand me wit noemt? Ik ben niet wit. Ik ben of blank (uit gewoonte, zo wordt mijn huidskleur al tijden aangeduid), of roze-beige (een feitelijke omschrijving van mijn huidskleur). En als mensen mij aan wensen te spreken als 'witte', wat is als een pejoratieve benaming opvat en niet is hoe ik aangesproken wens te worden, dan kunnen ze maar beter niet beledigd zijn als ik me ook niet interesseer voor hoe zij aangesproken wensen te worden.
@ Danielle Defoe: [Toegepast op huidskleur is wit inmiddels een pejoratief.] Een zeer subjectieve, willekeurige opmerking. De steeds grotere groep witte mensen en publicaties (waaronder gewone kranten) die ook deze term gebruiken geven er niet die betekenis aan. De term "wit" (in plaats van blank) voor huidskleur heeft een emancipatorische betekenis voor niet-wit, en dat is heel wat anders.
Stop met deze door subjectiviteit ingegeven semantische scherpslijperij. Blank is een tint. Blanken zijn niet wit. Blanken zijn blank. Kwestie van de zaken exact omschrijven. En wie nu meent adrem te moeten zijn door op te merken dat de meeste “zwarten” ook niet zwart zijn maar wel zwart genoemd worden zou ik willen zeggen: u heeft gelijk, de meeste zwarten zijn namelijk bruin. De term “bruinen” zou dan ook beter zijn in dat geval. En bij menigeen zal het schuim dan helemaal op de bek staan maar voor wie vrij is van subjectieve balast, zoals ondergetekende, is daar niets mis mee.
Jan Ja, als u een mening als "En bij menigeen zal het schuim dan helemaal op de bek staan maar voor wie vrij is van subjectieve balast, zoals ondergetekende, is daar niets mis mee." als "neutraal" wilt omschrijven! Trouwens, wilt u exact omschrijven dan zou ik maar eens beginnen met te bedenken dat je met blank nu juist geen "tint" is en dat je er wel tal van andere dingen mee kan aanduiden.
De 'witte man' wordt hier gedefinieerd als een kwade genius die op basis van vermeende raciale en culturele superioriteit de wereldbevolking onderdrukt en uitgebuit heeft.
henk Wat is dat nu voor onzin. Zouden we de man "blank" noemen, dan veranderen de daden die deze of gene aan hem toeschrijft toch niet?
Ik wou nog iets vragen - in het artikel van Eva Meijer en Alma Mathijsen staat dit: "Een van de dingen die wij van hen hebben geleerd is dat kiezen voor het woord ‘blank’ geen neutrale keuze is. Bij boeken die expliciet over deze kwesties gaan moet er daarom correct vertaald worden, maar ook de rest van de literatuur kan hiervan leren." OK, als kennisgeving aangenomen. Nu ben ik de kwaadste niet. Streven naar onbeladen, en onschuldige taal (die als het ware onbevlekt ontvangen is), dat is een nobele onderneming. Maar nu dit: ik leid af uit dit citaat dat kiezen voor het epitheton "wit" wél een neutrale keuze is. Of op zijn minst: een zo goed mogelijke benadering daarvan. Wat mooi, naar een genderneutrale taal! Ik denk: je hebt wat geleerd, Cliffie! En dat op jouw leeftijd! Wat een succes! Te vroeg gejuicht. Want ik zie, terwijl ik een ferme slok Dors Sterk Bier neem (van de Jumbo, € 0,95 per blik à 50 cl.), dat de titel van het verhaal luidt: "Neutrale Taal Bestaat Niet". Ik val in een gat. Pardon reeds, maar dit alles gaat me werkelijk boven de pet. Je denkt een treetje hoger gekomen te zijn, en dan blijkt dat er niet eens een ladder is.*) -------- Echt, dit doorgerationaliseerde gemekker over gender, identiteit, achterstelling, en emancipatie. dat is alleen maar contraproductief. Er waren ooit mooiere tijden. Zevenendertig jaren geleden (jawel, voor de jongeren van nu is dat vermoedelijk hetzelfde als de tijd van Jurassic Park), kwam ik op een gezellige gang op een al even menswaardige studentenflat. Ik had mijn kamertje verkregen door een ruil. Diegene waarmee ik ruilde, die stond als een heel intelligente, gevoelige, en tegelijk (voor haar leeftijd) gezaghebbende en betrouwbare meid bekend. Studente geneeskunde, Saira heette ze, afkomstig uit Curaçao. En ze was van een uitdagende schoonheid. Ik (laat puberend) en mijn nieuwe ganggenoten spraken met liefde over Saira. Iedereen hield van haar. Ik had dus wel een opgave: haar plaats een beetje acceptabel in te vullen, in de nieuwe gemeenschap. Saira kwam in de eerste maanden nog gezellig buurten op haar oude stek. We zaten samen, en hadden pret.*) Saira vond het geweldig als wij, en dan vooral de anderen, die haar een jaar of wat van dichtbij meegemaakt hadden, haar "dat lekkere (tropische) chocolaatje" noemden. We hadden humor, op voet van gelijkheid, en niemand stelde daar vraagtekens bij, of ging direct Twitteren, of deed aangifte op het dichtsbijzijnde politiebureau. Oh, en ze voelde zich gecomplimenteerd, en ze kon vriendelijk en snedig tegelijk zijn, als het nodig was. ------- Ik schrijf dit, omdat ik de volgende existentiële vraag heb: hoe kan het zijn dat deze tijd voor mij, en veel andere, gewone mensen, zo een zomp is, een moeras, een grot met bittere en giftige dampen? Met dit (ware) verhaal heb ik getracht een antwoord te geven.
Verd... - ik ben in de bonen geraakt met die asterisken. *) De auteurs zouden er goed aan doen om eens geduldig kennis te nemen van het werk van de filosofische punk avant-la-lettre Ludwig Wittgenstein, en dan met name diens "Philosophische Untersuchungen". Van hem is het bon mot: "De grenzen van mijn taal zijn de grenzen van mijn wereld": http://www.taaltutor.nl/blog/de-grenzen-van-mijn-taal-zijn-de-grenzen-van-mijn-wereld/ **) "pret" is tegenwoordig ook al zo een ambigu, en gevaarlijk woord geworden. Wie het inzet, kan er op rekenen dat hij wereldwijd rondgetwitterd wordt, en have en goed zal verliezen. Ik wil maar zeggen: de wereld is gek geworden, omdat iedereen in alle opzichten perfect wil zijn. En dat kan niet.
Cliff Hoe het dan ook simpel: "Wit" is neutraler dan "blank", als het om de aanduiding van de huidsKLEUR gaat.
Het is inderdaad tijd en plaats (context) gebonden. "Wat zie je wit ", betekenden bijv. dat je snel naar de dokter moest, maar of men dat nu nog gebruikt?
Charles En wat moest iemand dan doen, die dan wat blank zag? In het geval van het woord "blank" is de context van wezenlijk belang want het heeft -tig betekenissen. Ondanks dat is er feitelijk geen context mogelijk, waarin je het woord "blank" gebruikt om een huidskleur aan te duiden.
Ik herhaal de meest belangwekkende passage: "Waar het woord ‘negro’ volgens Nourhussen ondertussen in de Verenigde Staten een emancipatorische status heeft verworven, heeft de vertaling in het Nederlands dat niet. Nourhussen wees erop dat de voorgestelde letterlijke vertaling ideologisch niet in de haak was en geen recht deed aan de betekenis van de originele titel, en raadde aan die onvertaald te laten." Dus graag een opgave van het jaartal waarin we weer 'blank' mogen gebruiken waar de schrijvers nu 'wit' eisen.
Contramine Hoe komt u erbij dat "blank" ooit een keer verboden is geweest geworden? Tenminste, dat moet je wel denken omdat u meent dat niemand het woord "blank" MAG gebruiken.......
Een denigrerende omschrijving voor blanke is bleekgezicht, is dat nou zo moeilijk?
2 dingen; Door (toch vaak linkse mensen) maar te blijven focussen op dit soort "problemen" zal het populisme (ofwel mensen die reële problemen aankaarten) terrein winnen, Dat continue gefocus op "witheid" is toch onderscheid maken op huidskleur en is dus toch racisme? Of ben ik nu te wit gewassen?
Grens Hoe wilt u dan objectief aantonen dat "vaak linkse mensen" deze problematiek belangrijker vinden dan andere zaken? Dat de een "wit" gebruikt voor wat de ander "blank" noemt, dan is het een natuurlijk niet discriminerender dan het ander. Wat leidt tot de volgende conclusie: "U framet linkse mensen". Of u te wit gewassen bent, dat weet ik niet. Van mensen, op een te hoge temperatuur gewassen, verbleekt de kleur en krimpen de hersenen. Dat weet ik wel.
Nee dat ben je niet. Door de echte problemen zo breed uit zijn verband te trekken verliest de hele discussie zijn waarde. Neger is nooit een scheldwoord geweest en in eens is ook dit een gevoelig woord. Sommige mensen zijn in hun denkbeelden aan het ontwrichten en verwachten dat de maatschappij daar ook in me gaat.
Het woord "blank" is voor Nederlanders een neutraal woord waar het naar de bedoelde huidskleur verwijst. Dat het door een Amerikaanse in haar boek in haar taalgebied neutrale woord "white" als verwijzing naar dezelfde huidskleur vertaald wordt naar "blank" is op grond van die in beide taalgebieden neutrale woorden correct. Juist het door sommige Nederlanders de laatste jaren gebruikte anglicisme "wit" is in de meeste gevallen zeker niet neutraal daar het bij de meesten van de gebruikers in een ideologisch context en wat betreft huidskleuren polariserende wijze wordt gebruikt waarbij de in de VS veel sterkere tegenstellingen op onze samenleving geprojecteerd worden. Maar het is eenvoudig om in redelijkheid vast te stellen welke aanduidingen m.b.t. huidskleur de voorkeur verdienen, ook als er een verandering gewenst is. Dat is door als een substantieel deel van degenen die er op grond van hun huidskleur mee aangeduid worden uit te laten maken dat ze er aanstoot aan nemen. Zo is het in feite eerder normale woord "neger" als aanduiding door de sterke associatie met het in de VS aanstootgevende n-word, hoewel daar ook een Nederlandse kwalijke versie van is, op grond van het feit dat het door veel zwarte mensen als aanstootgevend werd ervaren veranderd in "zwarten" en "zwarte mensen". Prima zaak al blijft voor velen, en niet alleen blanke Nederlanders, het woord neger een woord wat nooit een kwalijke bijklank heeft gehad. En precies zo wordt "witten" en "witte mensen" dus door een substantieel deel van de mensen in ons taalgebied als provocerend ervaren en heeft daarom de in ons taalgebied normaal gebruikte aanduiding "blanke" en "blanke mensen" de voorkeur. Simpel.
Nanno Alleen zo jammer dat "wit" NOG neutraler is, wanneer het naar huidskleur verwijst. En ook zo jammer dat u niet doorziet dat het gebruik van "blank" door mensen dan natuurlijk net zo provocerend en in een ideologische context opgevat kan worden, als het "wit" door anderen. En weer zo'n quasi objectieve beschouwing doorgeprikt.....
net zoals uw quasi objectieve beschouwing natuurlijk nergens op slaat. Er wordt namelijk nu tegen een vrij grote groep gezegd, wil je blank genoemd worden dan heb je pech. Ik zeg nu dat je een witte bent. Vaak zijn de teksten waarin over witte mensen geschreven wordt ook nog negatief van aard over deze witte mensen. Het lijkt mij dat de mensen die blank zijn hier toch wel de grootste stem in hebben. Het gaat tenslotte om deze mensen. Of telt dit alleen als je een ander kleurtje hebt?
Nee Zandb Als je bepalend laat zijn dat een substantieel deel van de op grond van huidskleur aangeduidde groep aanstoot neemt aan een door hen als provocerend of kwetsend ervaren bewoording dan gebruik je dus zwarten en zwarte mensen ipv negers en dus ook blanken en blanke mensen ipv witten. Heb je nu zoveel moeite met gelijke behandeling van verschillende huidskleuren? En voor het overige: Het woord "blank" is waar het de huidskleur aanduidt, en niet anders, veel meer van toepassing dan "wit" daar de meeste mensen die binnen deze categorie een huidskleur hebben die variëert maar in geen geval wit is. De associatie die bij blank als aanduiding voor huidskleur gemaakt wordt met zuiver of goed geldt niet omdat dat een andere context geldt. Net zomin dat voor "zwart" als aanduiding voor huidskleur de diverse associaties in negatieve context ook niet gelden. Of zou je willen zeggen dat zwart en zwarte mensen ook al niet meer kan?
Wanneer is het nou relevant om het over de huidskleur van een persoon te hebben? Ik krijg de indruk dat de termen zwart/wit/blank vooral gebezigd worden in discussies over precies deze termen. Verder hebben we nog blanke lak maar dat is dan toch echt weer iets anders dan witte lak.
"Wanneer is het nou relevant om het over de huidskleur van een persoon te hebben?" Dat is het alleen als je iets aan je huidskleur meent te kunnen ontlenen. In alle overige gevallen geldt: laten we vooral eens ophouden om waarde toe te kennen aan zulke irrelevante eigenschappen. Waarbij we natuurlijk niet kunnen ontkennen dat we vanuit het verleden nogal wat ballast meedragen. Maar het doel moet toch echt zijn om ons zo snel mogelijk van die ballast te ontdoen en niet om de bordjes te verhangen.
Blanke lak en witte lak lijken in niets op elkaar. Net als zwart en wit. Of zwart en blank.
"Dat is het alleen als je iets aan je huidskleur meent te kunnen ontlenen." of aan die van anderen. In het Amerikaans kent men dan ook nog de begrippen "black power" en "white trash" die in context moeten worden begrepen en ook problemen opleveren bij vertaling. Het laatse begip word omschreven als een "racist slur" richting blanke armen. De amerikaanse "turfstekers" zogezegd.
De gemiddelde "witte" Nederlander zal zich vast veel positiever opstellen tegenover "mensen van kleur“ zodra we hem/haar niet meer "blank" noemen maar "wit". Racisme zal als sneeuw voor de zon verdwijnen. Het nadeel is wel dat steeds meer goedwillende mensen (en niet alleen witte) zullen afhaken en het racismedebat in toenemende mate als de pest zullen mijden, uit angst om het meest recente jargon niet voldoende onder de knie te hebben en iets verkeerds te zeggen. Je zult maar, als goedwillende maar helaas witte GroenLinks-stemmer, Amnesty-collectant of vrijwilliger in een azc per ongeluk een keer 'blank' zeggen in plaats van wit, of 'homo' in plaats van LBTQIRSTUVW en dus met pek en veren het veld moeten ruimen. Dan doe je niet meer mee, dan sta je zomaar ineens aan de verkeerde kant. Daar moet je toch niet aan denken? Nog niet iedereen is er klaar voor om zijn eigen racisme onder ogen te zien. Daarom zullen steeds meer mensen de beker liever aan zich voorbij laten gaan. Jammer, maar het is voor de goede zaak. Ook als het selecte clubje met mensen die het juiste, steeds striktere jargon nog beheersen schrikbarend klein dreigt te worden blijft het de moeite waard. Al ben je nog maar met z'n vijftigen, het maakt niet uit. Jij bent goed, jij staat aan de goede kant. De mensen die tot voor kort medestander waren maar het intussen allemaal wel geloven kun je gerust wegzetten als Baudet-aanhanger of PVV-stemmer. Als jij maar aan de goede kant staat. Zo lang als het duurt. Totdat jij ooit, op een kwade dag, zomaar per ongeluk het verkeerde woord gebruikt. Dan tellen je goede intenties niet meer, dan lig je eruit.
@Arend Wortel “Al ben je nog maar met z’n vijftigen, het maakt niet uit. Jij bent goed, jij staat aan de goede kant.” Het klinkt een beetje als een vorm van ultra-otherdoxie.
Hear hear! De marges waarin je je kunt bewegen worden steeds smaller als je hieraan toegeeft. Net zolang totdat iedereen nog maar enkele woorden durft uit te spreken die geen enkele betekenis meer hebben.
Arend Alles wat u zo sneert naar de mensen die menen dat "wit" een betere term is dan blank, geldt evenzeer voor de mensen die "blank" dan beter dan "wit" vinden. Wat uw eenzijdige reactie helaas in die hoek plaatst waar we uit moeten blijven, namelijk die waarin mensen de taal willen gebruiken om uit te sluiten.
Sommige witte mensen zijn nu eenmaal gefixeerd op huidskleur.
Als je de betekenis van ‘wit’ opzoekt, krijg je dezelfde associaties als bij ‘blank’. Wit betekent onschuld, reinheid. Dus dit hele betoog kan de prullenbak in.
Even makkelijk kun je met wit de associatie leggen met gezellige begrippen als ‘white power’ of de witte lakens van de KKK.
Blank interpreteren als zuiver, onbevlekt en dergelijke is inderdaad niet neutraal, maar ingegeven door indrukken die bepaalde groepen mensen over bepaalde blanken hadden, kolonialen voornamelijk en hun apologeten, die dan op de kleur werden geprojecteerd (niet andersom). Als zoon van een huisschilder komt de interpretatie van zuiver en onbevlekt bizar over. Ik heb heel wat geschilderd met blanke lak, en die moest je echt wel van je handen af krijgen met terpentine. Eten van blanke vla kon vlekken geven als je morste. En bij forse regenbuien konden straten blank staan. Op de lagere school zongen we over de 'blanke top der duinen'. De in Nederland gangbare betekenis van licht van kleur of licht schijnend past hierbij. Het woord blank is verwant met blinken (niet uitblinken), zoals klank met klinken, stank met stinken, drank met drinken, zang met zingen. Wie de connotatie van rein of zuiver meent voorop te kunnen stellen, zou dit ook moeten doen bij wit. Denk maar aan het werkwoord witwassen en reclame over schoon maken van ondergoed. En wit kan ook de connotatie superieur hebben. Het Engelse white kent de synoniemen clear en clean, die vertaald in het Nederlands betekenissen hebben die hier aan blank worden toegedicht. Het vreemde is dat een dergelijke beschouwing als bij blank niet bij zwart gebeurt, wat toch vaak vuil kan betekenen, of illegaal. Wie weet zelfs is de eerste betiteling van mensen uit Afrika als zwart (wat niemand is) door Spanjaarden of Portugezen negatief bedoeld geweest. En de keuze voor wit bestond al in de hogere kringen om zich te onderscheiden van het grauw, de massa van andere mensen met een lichte huid die door vuil werk of werk in de buitenlucht hun lichte kleur verloren. De slaven kwamen voornamelijk blanken tegen uit de hogere kringen en hebben zich daardoor in kunnen beelden dat hun superioriteitsopvatting aan hun kleur gebonden was in plaats van de kleur te zien als een toevallig bijverschijnsel. Want overheersing en uitbuiting van mensen met een lichte huid door mensen met een lichte huid kwam in de moederlanden, ja in heel Europa en delen van Azië op grote schaal voor. Van bisschop Tutu uit Zuid-Afrika is een interview bekend waarin hij meldt hoe verrast hij was op zijn eerste bezoek aan Engeland hoe gedienstig blanken waren tegen hem. Dat gaf hem een nieuwe kijk op de kleuren. Overheersing en uitbuiting tussen mensen met een zelfde huidskleur kwam ook voor in andere werelddelen. De bovenstaande tekst over blank en wit is dus zeer eenzijdig van opzet. Het woord blanken blijven gebruiken in Nederland voor mensen met een lichte huid sluit aan bij wat al eeuwen gangbaar is. Het sluit daarbij aan bij een breed volksgevoel die je niet moet bruuskeren om geen nare reacties te krijgen. Het grote voordeel is ook dat je wegblijft van het zwart-wit-schema dat geen recht doet aan de veelheid van huidskleuren waartoe wit en zwart niet eens toe behoren. Het gebruik van dit schema versterkt het denken in zwart-wit-schema's in het algemeen. .
"Bovendien is blank niet het equivalent van zwart, wit daarentegen wel". Equivalent??? Eerst maar eens een woordenboek raadplegen...
Raar verhaal al toont de schrijfster met haar kennelijke obsessie voor het begrip 'wit' wel aan dat de titel van haar epistel een kern van waarheid heeft. De duiding van het begrip blank is dan ook verre van neutraal en jaagt eerder de boel op stang dan dat ze bijdraagt aan begrip, respect, emancipatie en een liefdevolle samenleving. Ik begrijp waar je je tegen verzet maar maak bezwaar tegen de ongenuanceerde en beschuldigende manier waarop je 'blanken' of mensen die het woord 'blank' anders uitleggen wegzet en buitensluit.
Brenda U hebt kennelijk een heel ander artikel gelezen. Het gaat hier immers om vertaalkwesties.
'Blank' is de juiste vertaling. Een bepaald groepje mensen - niet bepaald neutraal in deze kwestie - gebruikt ostentatief en bewust het woord 'wit'; de rest van Nederland heeft het gewoon nog over 'blank'. Het woord 'wit' is wel in opkomst in het publieke debat, met name bij de NOS. Jammer. Want ergens doet het er natuurlijk helemaal niet toe welk woord je nu gebruikt. Het is alleen een beetje sneu als beroepsklagers een puntje scoren, hoe onbetekenend ook. Taal leeft en woorden hebben macht, en dus menen sommige mensen hun macht te laten gelden door de taal onheus te beïnvloeden. Je zou er hoogstens voor kunnen pleiten om in deze vertaling 'wit' te gebruiken, omdat dat nu eenmaal beter valt bij de doelgroep van dit soort schrijfsels.
Blank-zwart als tegenstelling is inderdaad niet fair. Dan is wit-zwart logischer. Maar eigenlijk is het roze/oranje/rood/beige/bruin etc
Wit of blank maakt geen bal uit. Negatieve of positieve associaties blijven. Buitenlander en allochtoon zijn beiden negatief in bepaalde context, eveneens bijv. Zwarte of Turk, Toch voelt een Turk zelf juist trots bij het begrip turk. Maw je kan overal wat van vinden en je gelijk halen, gelijk hebben is wat anders
Voot dat we over vertalingen gaan hebben kunne we beter hebben in wat we in die woorde verstaan. Ik merk dat sommige hier onder bij het aanduiding van mensen juist op zoek zijn naar de tegenstiling van de woordeb als of de mensen waar die woorde tegen over elkaar staan. Waarom moet je wit gebruike voor een persoon als he voor de andre zwart gebruikt en andersom. Waarom moet tegenover *blank* *gekleurd* staan voor de aanduiding van de ander? Het grootste fout en al helemaal binnen nederlandse taal is het gebruiken van kleuren om mensen aan te duiden, het is algemeen geaccepteerd dat we twee volken naar kleur kunnen indelen namelijk zwart en wit. Dat terwijl met ze alle zeker weten dat mensen naar kleur indelen fout is. Zo mag he bevoorbeeld eem Aziaat niet geel noemen omdat het racistisch is, het zelfde geld voor de kleur rood voor de Native in America en pinda bruin voor indinesier of indaan. Waarom is het voor zwart en wit dan normaal als als voor al het ander een taboe is om in kleuren in te delen. Ben bang dat racisme pas voorbij gaat als mensen zich realiseeren dat mensen niet tegenover elkaar kan plaatsen net zo als kleuren, zwart bestaat namelijk niet zonder wit en wit bestaat niet zonder zwart. En geen enkel kleur kan bestaan zonder die twee terwijl voor de mens het geen f**k uitmaakt wat voor zogenaamd uniform onze vlees draagt.
Goede bijdrage! Het zet me in elk geval wel aan het denken: waarom delen we de wereld in in zwart en wit en niet in de andere kleuren? Welke (onbewuste) psychologie zit daarachter? Interessant om over na te denken. Dank je!
Eva Meijer en Alma Mathijsen kunnen mij dan ook precies uitleggen wat het synoniem van "wit" is in de Engels/Amerikaanse literatuur? En laat ik nu het woord "zwart" nooit in de mond nemen, maar (als het er dan toch toe doet) "gekleurd" of "donker". De auteurs kunnen mij waarschijnlijk ook uitleggen waar de maatschappelijk gevoelde urgentie voor dit soort benamingen vandaan komt, alsook de empirische onderbouwing. En nee, verwar maatschappelijk vooral niet met ideologische voorkeuren.
Boeien of ik nu wit word genoemd i.p.v. blank. Wel typisch Nederlands om daar zo fel op te reageren. In veel talen is het gewoon wit hoor dus zeik niet zo. Wij zijn gewoon wit en niet kleurloos. Blanke lak is gewoon kleurloze substantie. Dus dat gezever van die "ik wil blank genoemd worden" komt alleen voort uit zich toch willen afzetten tegen de niet-witten. De schrijfster legt de vinger precies op de zere plek hier.
Punt is dat een ander nu bepaalt hoe ik genoemd moet worden. Lijkt mij de wereld op zijn kop in een antiracisme debat.
"Wij zijn gewoon wit en niet kleurloos. " Kijk nog eens in de spiegel en zeg mij dan wat je precies ziet. Een kleurloze substantie? Iets wat dus naadloos in je omgeving opgaat, want doorzichtig? Dan zal je vast vanuit een of ander after life reageren. Nou, ik pak nog een lekkere kletskoek.
Nou Mike dan bevestig jij dus precies wat ik zeg met je kletskoek. Ik ben niet transparant maar vooral wittig en wat roze en wat bruin en wat rood en blauw geaderd, dus zeker niet kleurloos blank en is wit dus de beste weergave.
"Ik ben niet transparant maar vooral wittig en wat roze en wat bruin en wat rood en blauw geaderd, dus zeker niet kleurloos blank en is wit dus de beste weergave." Toch mooi dat je zo transparant jezelf tegenspreekt (zo je eigen post van 10/12/2017 - 18h37)
Inderdaad. Als je hier het woordje wit leest in verband met huidskleur dan weet je wel hoe laat het is.
De term 'wit' is een amerikanisme en activisme jargon. De juiste Nederlandse term is 'blank'. Verder is de term 'wit' ook biologisch niet correct, er is geen wit pegment in een blanke huid.
Ik krijg een onaangenaam gevoel bij Anglicisme. 'Wit' en 'zwart' ervaar ik als radicaal (raciaal?) taalgebruik. Er zijn geen witte en zwarte mensen. En als we naar de emoties bij kleuren gaan kijken: wit is de kleur vsn maagelijkheid, reinheid en puur. Zwart staat voor het donker, angst, rouw en chique. Als je raciaal denkt zijn ook die termen dus beladen en fout. Maar beter lijkt mij niet in kleurtjes te denken. Moet dat toch, bijvoorbeeld voor opsporing dan ga ik voor 'blank' en 'negroïde'. Die duiden meer op een kleurenpalet ipv RAL 9010 (wit) en 9005 (zwart).
@ Donutz: Dan loop je wel vele jaren achter. De termen "black" en "zwart" als aanduiding van huidskleur zijn niet alleen in de burgerrechten- en antiracistische beweging volkomen ingeburgerd, maar ook daarbuiten.
"En als we naar de emoties bij kleuren gaan kijken: wit is de kleur vsn maagelijkheid, reinheid en puur. Zwart staat voor het donker, angst, rouw en chique. Als je raciaal denkt zijn ook die termen dus beladen en fout." Dat is coltureel bepaald en niet instinctief gelukkig, ons instinct haalt alleen uit elkaar de kleur warm of koud, en daarnaast gif kleur. Gif kleur of velle kleure hebben we instinctief gezien problemen mee omdat elk diersoort inclusief mens het associeert als giftig en voor een rede. De resg vullen we zelf in. Zo staat wit in Somalie voor dood en hiernamaals en staat zwart (donker) voor veiligheid, in africa was het zo en soms nog steeds dat overdag gevaarlijker was dan snacht, vandaar dat je in die delen soms ziet dat de maan aanbeden word en de zon gemede vanwege zijn distructiefe stralen. En de maan bracht rust en verkoeling. In de Islam heb je ook ongeveer het zelfde gebruiken vanwege de ligging van de plaats waar de islam is onstaan, de heiligste steen van de Moslims heeft niet voor niks een zwarte kleur (de zwarte steen van Kaába), plus dat hele huis waar hij zich in bevind ook al zwart is en nog gehuld in een zwarte zeil. Het zelfde gebruiken geld ook voor de Jodendom, een rabijn draagt zwarte gewaad voor de reinheid en draagt een zwarte kubus op zijn linker arm of voorhoofd tegen zonde. De associatie van kleur is dan ook coltureel geregld, dat de meerderheid van onze planeet de westerse indeling van kleuren volgt heeft weer te maken met coloniale tijde en het invoering van westerse scholen in die landen, maar dat is een ander verhaal.
Waarom is blank dan geen neutrale aanduiding? Is blank niet de norm in Europa dan, en daarom logischerwijze ook het uitgangspunt? Dit stuk is weer een aanvulling op de hysterisch hetze van personen die de geschiedenis bekijken vanuit het perspectief van nu en van daaruit allemaal woorden willen vervangen (of verbieden), personen uit de geschiedenis willen schrijven of gebeurtenissen/gewoonten willen veranderen, omdat er mogelijk ergens een negatieve bijklank is gevonden. Zo kun je eeuwig blijven doorgaan met zoeken. Bovendien wordt hierbij verschrikkelijk selectief naar de geschiedenis gekeken. Heeft blank een negatieve bijklank vanwege het koloniale verleden? Maar al lang daarvoor én lang daarna werd de term blank gebruikt. Telt dat niet mee dan? Zullen we ook de termen koffie en katoen anders maar vervangen voor soortgelijke termen? Het doet me namelijk ook ontzettend aan het kolonialisme denken. Het gebruik van de term 'wit' en 'witten' in Nederland komt de laatste jaren voornamelijk voor in de activistische hoek en wordt van daaruit ook gepushed. Voortkomend uit het 1 op 1 projecteren van het Amerikaanse gebeuren op Nederland. Daarom kun je je beter afvragen in hoever het gebruik van die term nu neutraal is.
"Taal leeft en woorden hebben macht." Klopt! En zij die taal radicaal proberen te sturen zijn uit op macht! Als er iets is dat Orwell schitterend en accuraat beschrijft is hoe men met oplegde taal de bevolking kan hersenspoelen. Demagogen die de strijd voor gemarginaliseerde misbruiken voor macht, status, ja soms zelfs tirannie en onderdrukking. Zij die alleen maar groepen tegen elkaar opzet in plaats van ze bij elkaar te brengen. Mensen, loop daar met een grote boog omheen, daar kan niets goeds van komen.
Het Engelse woord white wordt gebruikt voor de kleur van dingen en voor de de huidskleur. Ditzelfde geldt voor het woord weiss in het Duits en het woord blanc in het Frans. In het Nederlands echter gebruiken wij in het geval van huidskleur het woord blank en in andere gevallen het woord wit. Je kunt wel wit zien, maar dan voel je je niet lekker. Deze woorden hebben geen enkele politieke connotatie. Wit voor huidskleur is dan ook gewoon een anglicisme. Slordig heeft men white met wit vertaald. En voor de rest niks. Nu kun je wel allerlei ouwehoerverhalen ophangen over dat blank allemaal positieve connotaties met zich meebrengt en wit niet, maar dat is volstrekte flauwekul. Wit brengt nog meer positieve connotaties met zich mee. Bovendien. De dokter, die genezing brengt, draagt een witte jas, maar de aanspreker die de dood komt melden, draagt een zwarte jas. Wit is de kleur van het leven en de genezing, zwart is de kleur van rouw en de dood. Als het in een artikel over witten gaat, bevat dat zelden een positieve boodschap over blanken. Daarom zien grote hoeveelheden blanken "wit" als een beledigende term. Zij worden liever niet zo genoemd. Wie zegt "wen er maar aan" zal er in dat geval ook aan moeten wennen dat mensen met een Afrikaanse achtergrond neger worden genoemd.
@ Hanvander Horst: [Wit voor huidskleur is dan ook gewoon een anglicisme. Slordig heeft men white met wit vertaald.] Logica van niks. Zo van: ik zeg het, dus is het zo. Nee hoor, als bewust voor de term "wit" gekozen wordt ter aanduiding van mensen van Europese afkomst, is dat geen "slordigheid", maar heeft die keuze een bepaalde betekenis. Zoals in dit artikel wordt uitgelegd. Dan is het geen anglicisme, want dat zou inhouden dat het woord onbewust fout vertaald of overgenomen wordt. De zwarte burgerrechtenbeweging in de VS heeft vroeger heel bewust voor het woord "black" gekozen, ter vervanging van het woord "negro" (dat overigens nog door o.a. Martin Luther King en James Baldwin is gebruikt). Dit wegens de historische associaties met de slavernij. Niemand kan zeggen dat dat "fout" of "slordig" was, omdat "black" alleen maar "zwart" in andere opzichten dan de huidskleur zou kunnen betekenen. "Black" is nu de algemeen aanvaarde aanduiding geworden, die iedereen gewoon vindt. Het kan vrij snel gaan. Het is derhalve helemaal niet gek als in politiek bewuste, antiracistische kringen bewust gekozen wordt voor de aanduiding "wit" in plaats van "blank", als tegenhanger van "zwart", omdat het tweede woord door andersgekleurden ook associaties oproept met het slavernijverleden. Het is bovendien heel gebruikelijk dat woorden in de loop der tijd van betekenis kunnen veranderen, een bepaalde betekenis verliezen, of juist er een bij krijgen. Dat is wat met "wit" nu bewust gebeurt. Ook neologismes -waarin b.v. (Van) Koot(en) en (De) Bie en Marten Toonder heel sterk waren- vormen zo'n verschijnsel, waarbij in relatief korte tijd nieuwe woorden worden toegevoegd aan het Nederlandse idioom. Ook niets mis mee. Of je nou hoog of laag springt, de ontwikkelingen gaan door. Dat is nu al zichtbaar in publicaties, ook in kranten. En Han van der Horst, wat een vreselijk kinderachtige laatste zin van jou! Wil je de geschiedenis soms terugdraaien? Dreig je daarmee? Denk je echt dat zoiets kan?
Aanvulling: Zelf heb ik er ook al diverse malen op gewezen dat in het Engels, Frans en Duits de woorden voor wit ook voor huidskleur gelden. Je kan wel beweren dat dat in het Nederlands absoluut niet zou kunnen, maar dat is natuurlijk gewoon willekeurige bullshit. (Bewust gekozen Engels woord, dat in deze context niet vertaald moet worden met "stierenpoep").
@Han van der Horst Er zit best wel iets in de strekking van jouw verhaal. Al sla je met de laatste zin de plank denk ik mis. Het woord 'wit' wordt steeds vaker gebruikt en het woord 'neger' steeds minder vaak. Aan beide verschijnselen zullen we moeten wennen. Ik neem tenminste niet aan dat je het vaker gebruiken van het woord 'neger' als strategie aanbeveelt (of als trend waarneemt) ter compensatie van het vaker gebruik van 'wit'...
Ik ben blank en niet sneeuwwit of hagelwit om maar eens bij het moment te blijven. Ik zie echt niet zo wit als een laken, misschien als ik in mijn kist lig!
Je kent het verschil tussen barbarismes en woorden die een pejoratieve betekenis krijgen niet. Gelukkig zijn er bij de meeste uitgeverijen nog redacteuren werkzaam die dat wel weten. Bij Amsterdam University Press kennelijk niet en dat is een schande voor deze universiteit. Wit voor huidskleur heeft een pejoratieve betekenis gekregen en wordt daarom terecht door blanken niet gepruimd. Net zoals neger de laatste veertig jaar een pejoratieve betekenis gekregen heeft.
@ OlavM "Nee hoor, als bewust voor de term “wit” gekozen wordt ter aanduiding van mensen van Europese afkomst, is dat geen “slordigheid”, maar heeft die keuze een bepaalde betekenis. Zoals in dit artikel wordt uitgelegd." Aangezien ik van de auteurs geen antwoord hoef te verwachten stel ik jou maar de volgende vragen. OlavM kan mij dan ook precies uitleggen wat het synoniem van het Nederlandse “wit” is in de Engels/Amerikaanse literatuur? En laat ik nu het woord “zwart” nooit in de mond nemen, maar (als het er dan toch toe doet) “gekleurd” of “donker”. OlavM kan mij waarschijnlijk ook uitleggen waar de maatschappelijk gevoelde urgentie voor dit soort benamingen (wit/zwart) vandaan komt, alsook de empirische onderbouwing. En nee, verwar maatschappelijk urgentie vooral niet met je eigen ideologische voorkeuren.
@ Han van der Horst: [Wit voor huidskleur heeft een pejoratieve betekenis gekregen....] O ja? Dat verzin je nu ter plekke. Een zeer subjectieve opmerking. De steeds grotere groep witte mensen en publicaties (waaronder gewone kranten) die ook deze term gebruiken geven er niet die betekenis aan.
@ MikeJ: -OlavM kan mij dan ook precies uitleggen wat het synoniem van het Nederlandse “wit” is in de Engels/Amerikaanse literatuur?] Heel simpel: white. [En laat ik nu het woord “zwart” nooit in de mond nemen, maar (als het er dan toch toe doet) “gekleurd” of “donker”.] Dat is je eigen keuze keuze. Daar bemoei ik me niet mee. Het is een heel gebruikelijke term die door zowel zwarte als niet-zwarte pesonen, bewegingen en organisaties wordt gebezigd. En ach ja, de "maatschappelijk gevoelde urgentie" en de "empirische onderbouwing" zijn eenvoudigweg te vinden bij de zwarte emancipatiebeweging zelf. Ik zou je eerst maar eens beter daarvan op de hoogte stellen voordat je zulke grote woorden schrijft.
@ OlavM 13 december 2017 at 14:10 "En ach ja, de “maatschappelijk gevoelde urgentie” en de “empirische onderbouwing” zijn eenvoudigweg te vinden bij de zwarte emancipatiebeweging zelf. Ik zou je eerst maar eens beter daarvan op de hoogte stellen voordat je zulke grote woorden schrijft." Tsja, geen antwoord is ook een antwoord.
Gaat-ie weer. Ik doe niet meer mee. Ik hoorde laatst Gloria Wekker betogen dat de Zweden weliswaar geen koloniën hebben gehad, en dat we ze dus geen racisme voortkomend uit een koloniaal verleden kunnen verwijten, maar dat ze maar al te graag wél koloniën hadden gehad en dat het dus in wezen evengoed kolonialisten zijn. Lust je nog peultjes? Zullen we ons niet liever eens met de strijd tegen discriminatie en racisme bezig gaan houden i.p.v. ruzie maken over de Amerikaanse racistische tegenstellingen, die met slavernij voor de deur, wat heet, in huis, tot 155 jaar geleden, echt heel anders liggen dan in NL?
Zweden heeft wel een Caribische kolonie gehad trouwens maar goed precisie is nooit de forte van mw. Wekker geweest.
Dokkumers kunnen geen racisten zijn, want ze hebben nooit een (echte) zwarte gezien?
@ HanvanderHorst Niet alleen is precissie nooit de forte geweest van mw. Wekker (nog los van haar stellingen dat wetenschappelijk onderzoek niet altijd empirische grondslagen moet hebben), maar het is evenmin de forte van een substantieel deel van de "zachte" studies. Mooie voorbeelden van compleet nutteloos, maar vanuit academisch oogpunt ook schadelijk onderzoek kunnen worden gevonden via: https://twitter.com/realpeerreview Onderstaand artikel uit bijv. Knack vind ik een verademing: http://www.knack.be/nieuws/belgie/identiteitspolitiek-moet-niet-afgevoerd-worden-maar-wel-in-ere-worden-hersteld/article-opinion-936743.html
Ook in de VS heeft een Zweedse kolonie bestaan. Van 1638 tot 1655, in welk jaar Nederlanders het veroverden onder leiding van Peter Stuyvesant.
"Een ander voorbeeld is niet-menselijke dieren met ‘het’ aanduiden, in plaats van zij of hij. Dat versterkt hun positie als gebruiksvoorwerp in onze maatschappij, omdat het ontkent dat zij ook ‘iemand’ zijn, in plaats van ‘iets’." Het is de koe en zij loeit. Het is de stier en hij is losgebroken. In het Engels noem je me 'white' als het om mijn huidskleur gaat, in het Nederlands ben ik blank en de filosofie gaat daar niet over.
@ Frans Akkermans - ik ben het met je eens. (Het paard, maar de merrie; de hengst. Het rund, maar de koe; de stier. Enz.)
Filosofie gaat nergens over behalve de staat van jouw eigen inlevingsvermogen.
Frans "......in het Nederlands ben ik blank....." In het Nederlands kunt u ook wit zijn. Het hangt er maar vanaf wie dat dan beoordeelt. Het voorstel hier, is echter dat we het woord blank beter kunnen vervangen door wit. Ik ben voor. Ik spreek ook liever van wit dan blank. En of men dat "wit" nu als goed of fout Nederlands wil zien of dat "blank", daar trek ik me niet zo veel van aan.
Blank en zwart is toch de tot nu toe gebruikelijke benaming van de tegenstelling? Toch is zwart niet zwart en wit niet wit. Het gaat kennelijk om de bedoeling en die snap ik na dit artikel goed.
Blank en gekleurd zijn de tegenhangers van elkaar. Zwart en wit zijn ook tegenhangers, zou je vertalen naar mensen word het denk ik negroide en coucatisch. Alleen vraag ik me dan af waarom u mensen tegenover elkaar wilt zetten zoals kleuren? Het gaat hier over de juiste vertaling en niet tegestellingen.
Zandb Een handelaar is iemand die handelt, dan is een martelaar ook iemand die martelt. Enz. ad absurdum.
Ik gruwel van de gedachte mensen als zwart, geel, wit, rood etc te bestempelen. In mijn boek is dat racistisch, ik wens die termen niet te gebruiken en niet als zodanig te worden aangesproken. Andere mensen vinden die labels blijkbaar prima... hun visie maar ik zet dan toch vraagtekens bij hun intenties en wereldbeeld.
Hystericus Ik was niet van plan in alle gevallen consequent te zijn. Iki zie ook niet in, waarom ik dat zou moeten zijn. In dit geval vind ik: "als je dan een tegenstelling wilt benoemen, houd het dan bij kleuren." Donutz Mensen hebben een huidskleur of niet. Ze zijn daardoor nog niets.
Blank of wit, daar gaat het niet eens meer om naar mijn idee. Wit/blank is nu een verwijzing geworden voor slechte mensen. Want witte/blanke mensen hebben vroeger zwarte/donkere mensen slechte dingen aangedaan. En dat klopt natuurlijk. Dat hebben ze zeker gedaan. Geen twijfel over mogelijk. Maar ben er beu van dat ik als witte/blanke man met 1-0 achter sta in de discriminatie discussies. Ik ben slecht want wit/blank. Dat gevoel blijft hangen, en ben er klaar mee. Het is tijd dat er eens iemand opstaat die verbind. En dan echt. Dus geen sylvana, quinsy of denk. Want die creëeren alleen maar een tweedeling.
Ik denk dat de schrijfster van dit artikel wil aantonen dat de Amerikaanse vrouw door provocerende optreden het gesprek begint, nou oke dan doet zij dat toch, gebeurd ook van van de andere kant en dan moeten zij weer incasseren en nu eens andersom.
E.W? Wat een onzin: Ik ben wit/blank DUS slecht. U bent een zonderling, die zichzelf discrimineert. Zou dat ook strafbaar zijn? Jezelf benadelen omdat je wit/blank bent?
"Dus geen sylvana, quinsy of denk. Want die creëeren alleen maar een tweedeling." Goed gezien. Die polariseren net zo hard als Wilders. Het verbaast me dat ze zo vaak op TV mogen opdraven...
En daar gaan we weer : een nieuw AMERIKAANS boek over identity politics en insitutioneel slachtofferschap. Een populair genre in linkse kringen in Nederland. En de hoofdreden voor de kloof tussen Amsterdam en Nederland.
Plaat Ach. We gaan alleen weer, omdat u het niet aanstaat. Maar u zal toch moeten accepteren, dat er ook mensen zijn, die er anders over denken.
Hunger gaat volgens mij over iets anders: http://www.debezigebij.nl/boeken/honger/
(Oh, en ik breek me al een kwartier het hoofd over de titel van dit betoog.)
Cliff, Ik snap jou helemaal, mijn vrouw doet dagelijks hetzelfde. Daar is een heel helder woord voor, overanalyseren.
Als ik zeg dat ik - (1) bij de aanduiding van een ander als "blank" geen bijkomende indrukken van die persoon krijg, anders dan die ene over zijn (haar) huidskleur; (2) en bij de omschrijving van een ander als "zwart" daar niets anders onder versta dan een inlichting over diens huidskleur; word ik dan nog geloofd?
Geloof het of niet Cliff ....door mij wel. Al ben ik bang dat ik één van de weinigen ben. Te veel mensen zijn te gretig om de redelijken en de genuanceerden keihard af te rekenen en weg te zetten op basis van gekozen woorden en de ontegenspreekbare uitleg van de zelfbenoemde deugdelijken in dit dossier. Volkomen met je eens en alleen complotdenkers kunnen een speld tussen je verhaal krijgen.
Als ik iemand zie lopen met rood haar dan denk ik; "Hé, die heeft rood haar." En als ik iemand zie lopen met een donkere huid dan denk ik; "Oh, die heeft een donkere huid." Ik neem waar en associeer niet. Of je geloofd wordt is niet iets waar je zelf veel invloed op uit kunt oefenen.
Ik vind zowel de aanduiding wit als zwart raar..ik hou het op blank, lichtgetint en donker.
'Neutrale' taal bestaat inderdaad niet. Welke lading woordjes en zinnen uitdragen, hangt van een drietal factoren af: welke betekenis bedoelt de afzender ermee (subjectief), welke lading ervaart de ontvanger(eveneens subjectief) en wat is de (objectieve) taalkundige betekenis, vastgelegd in de officiele woordenboeken. Cultuur, streekgebondenheid, straattaal, dialect, hooligans, extremisten, opleiding, gezinssituatie en veel meer omstandigheden hebben hun invloed op taal, taalgebruik en uitwerking ervan. In die zin wordt in deze, overigens zeer door mij gewaardeerde, bijdrage slechts een facet, hoe belangrijk ook, van taal belicht. Media, bladen en boeken, globalisering, commentatoren, politici en omgeving, samen zorgen ze ervoor dat taal doorlopend verandert en woordbetekenissen voortdurend wisselen. Kwetsen is uiteraard zinloos en vaak strafbaar (de taal van de Grondwet), corrigeren een natuurlijke taak van opvoeders, dus ook scholen en sportleiders, maar minstens evenzeer van de politici. Brrr...