‘Neemt u maar twee paracetamol’
Mevrouw, ik bel niet voor mijn lol de huisartsenpost. Kunt u misschien overleggen met de arts of ik mag komen?
Goed mevrouw ik zal het vragen.
Ondertussen fok ik me enorm op terwijl luister naar een slecht aftreksel van Spaanse flamencomuziek, iets wat ik normaal prachtig zou vinden.
Mevrouw bent u daar nog?
Ja natuurlijk ben ik er nog.
U mag vanavond om tien uur even langs komen.
Gelukkig, maar 4 uur later dan dat het nu is. Gelukkig maar 4 uur met die pijn rondlopen. Hoewel ik het geen lopen wil noemen. Strompelen? Creperend? Eindelijk mag ik naar de huisartsenpost. Uiteraard moet ik mijn hele verhaal opnieuw doen aan de arts. Dezelfde arts waarmee overleg was gepleegd of ik überhaupt langs mocht komen.
Na het aangehoord te hebben en nadat hij wat trucjes bij me deed, wilde hij me afschepen met twee paracetamol. Ik was het er niet mee eens. Hij stelde toen een hele lijst andere medicijnen voor waarvan ik net had verteld dat ik die het afgelopen jaar al probeerde en waar ik enorm veel last van de bijwerkingen had. Maar ja, iets anders wist hij ook niet.
Nadat ik zo ongeveer smeekte of hij wellicht overleggen kon met een arts uit het ziekenhuis omdat ik eigenlijk opgenomen wilde worden, zei hij bijna lachend: nou mevrouw, dat wil ik best doen maar ze gaan u echt niet opnemen.
Met zijn meest arrogante blik pakte hij zijn telefoon en zette hem zelfs op de speaker. Nadat hij mijn verhaal deed zei de arts in het ziekenhuis, laat mevrouw maar naar de spoedeisende hulp komen, zij zal waarschijnlijk worden opgenomen.
De arrogante blik van de arts verplaatste zich plotseling naar mijn gezicht. De huisarts hing de telefoon op. Ik glimlachte en bedankte vriendelijk voor het overleg. Het is dat ik niet kon huppelen maar anders was ik huppelend zijn kamer uitgehuppeld.
Maar wat voelt dit fout. Als je dus niet je mond bij je hebt of ook maar iets van de medische wereld af weet. Dan word je zomaar afgescheept met paracetamol. En een zin als: bij meer klachten even terugbellen. Voor mij zeer onduidelijk overigens. Wat zijn meer klachten? Wanneer is het wel erg genoeg om op je vrije zaterdagavond te bellen? Het voelt zeker niet of je serieus genomen wordt. Dit zou toch anders moeten kunnen?
Ik heb hiervan wel erg goed geleerd hoe ik vooral niet wil doen tegen mijn cliënten op mijn werk. En zo is iets niet leuks als een bezoekje aan de huisartsenpost ineens iets positiefs geworden. Voor nu hou ik het even voor gezien en plak ik mijn door de arts uit het ziekenhuis voorgeschreven morfinepleister op. Iets wat ik niet kreeg voorgeschreven als ik voor de gezelligheid naar de huisartsenpost was geweest.
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (9)
Heel herkenbaar! Laatst nog bij een goede vriend van mij. Zwaar diabetespatiënt. Hij had geholpen bij het afbreken van een grote partytent na een feest en kreeg pijn in zijn rug. Het leek wel een flinke spierpijn. Toen de pijn steeds zwaarder werd besloot zijn vriendin dat de noodarts gebeld moest worden. De arts had geen zin in werk zo midden in de nacht en gaf aan dat twee paracetamol wel zou helpen. Ga anders morgen maar even langs de huisarts als het niet over gaat. Toen zijn vriendin de volgende ochtend hem wakker wilde maken kon dat niet meer. Hartinfarct.
"De inhoud van deze reactie voldoet niet aan de spelregels. Het is niet (langer) mogelijk om te reageren."
Fijn dit artikel! Ook supergoed onderbouwd, en zeker goed te lezen dat als je als verzorgende werkt gelijk weet hoe het op een huisartsenpost er aan toe gaat. Want…je werkt in de zorg, dus jou hoeven ze niks meer te vertellen, jij bent assertief. Dat je dan nog 4 uur moet wachten voor je gezien mag worden met pijn, terwijl er ondertussen ook andere mensen gezien moeten worden met hartinfarcten, wonden, CVA’s, of andere spoedeisende dingen ( want alleen met spoed is het de bedoeling dat je komt op de huisartsenpost) dat vergeten we even. Die kunnen best even wachten op jou. En dat je dan ook nog je verhaal moet doen, aan de arts waarmee overlegd is…schandelijk. Hem is gevraagd waarschijnlijk ‘ ik heb een mevrouw met…moet zij komen?’ tussen de tientallen patiënten door die hij die dag ook al heeft gezien, en nog gaat zien. Het zijn niet zijn eigen patiënten, allemaal vreemde patiënten, want hij draait een extra dienst op de huisartsenpost, naast zijn dagelijkse baan in de praktijk. Dan is het inderdaad wel heel vervelend dat hij niet van elke patiënt die weer nieuw binnenkomt uit zijn hoofd weet wat daar ook al weer mee was. En zelf de eventuele veranderingen in het toestandsbeeld ( want we zijn wel vier uur verder met ondraaglijke pijn verder) invult. Het is super om te lezen, hoe de ene zorg medewerker, zonder echt verstand van zaken te hebben, een artikel schrijft/gebruikt, zonder weerwoord, of een duidelijke inhoud, over haar persoonlijke frustratie. Ipv haar werk.
Echt misselijkmakend hoe hier door u de zorg verdedigd wordt, het is een al jaren bekend probleem dat je consequent weggestuurd wordt met het antwoord: kijk het maar een weekje aan en twee maal daags een paracetamol, waarna je na een week met droge ogen hetzelfde advies krijgt. Ook dat we medelijden moeten hebben omdat die zogenaamd een extra dienst op de huisartsenpost draait. Want dat zijn altijd onverwachte extra diensten? Waar die oh zo zielige arts vervolgens alleen maar vreemde patiënten ziet die hij weer weg wil sturen met: kijk het nog maar een weekje aan en neem twee paracetamol. Uiteindelijk wordt alles spoed als je iedereen maar wegstuurt met twee paracetamol en kijk het een weekje aan. Ik zelf wacht nu ook tot ik naar de hap kan nadat de zielige huisarts me al twee weken wegstuurt met: kijk het nog maar een weekje aan en neem een paracetamol. Drukte bij de spoedeisende hulp? Dat heb je als arts zelf in de hand, maar ik zal straks medelijden hebben met de arts die me nu moet gaan helpen terwijl die n zijn gewone praktijk ook iedereen wegstuurt met: kijk het nog maar een weekje aan en neem twee paracetamol.
"De inhoud van deze reactie voldoet niet aan de spelregels. Het is niet (langer) mogelijk om te reageren."
Klinkt naar een grote stad inderdaad waar huisartsen veel mensen langs krijgen die in weze weinig mankeren maar eisen geholpen te worden. Dat kan soms verkeerd gaan. Ik zou wel graag willen weten wat of mevrouw dan had en hoe lang ze in het ziekenhuis gelegen heeft en natuurlijk ook wat de oorzaak was van haar lijden.
Waarom? Ze hoeft haar medische geschiedenis niet met het openbaar te delen als ze dit niet wil. Dat is erg persoonlijk.
ik wil graag weten wat de oorzaak van uw wantrouwen is... ik woon niet in de grote stad, en ik ben geen aansteller mijn moeder is dat evenmin, desondanks heb ik 4 weken geleden moeten smeken om een ambulance de dokter van de HAP , die eerder die avond mijn moeder had " onderzocht" had de diagnose : DE POEP MOET ERUIT na herhaaldelijk bellen met de huisartsenpost werd er uiteindelijk een ambulance gestuurd mijn moeder heeft drie weken op de IC gelegen met een maagperforatie en nierfalen uw reactie over mensen die weinig mankeren en toch geholpen willen worden is geboren uit wantrouwen
"De inhoud van deze reactie voldoet niet aan de spelregels. Het is niet (langer) mogelijk om te reageren."
@Judith Herkenbaar idd maar op je werk mag je niet zomaar medicatie voorschrijven als VIG en zit je vaak met een arts die hetzelfde tegen jouw clienten doet als de huisartsenpost tegen jou.... helaas
Daar heb je gelijk in maar ik kan wel de stem zijn voor/van mijn cliënten naar de arts toe
Ik kan niet ontsnappen aan dezelfde conclusie dat het resultaat van al die jaren medische studie de huidige arts niet verder komt dan het geven van het antwoord dat of je moet er mee leren leven of neem maar een paracetemol.
Hij/zij zal wel moeten ook al zou hij/zij anders willen. De arts wordt afgerekend op "prestatie" dankzij het huidige systeem waarbij er geen patiënten meer zijn maar klanten.
@labou. Als een arts een patiënt als klant ziet zou het wel beter gaan. Mensen worden helaas nog steeds als patiënt gezien en een arts wordt totaal niet afgerekend op prestatie, dan zou die namelijk niet een dusdanige vorm van arrogantie tentoonspreiden door iedereen standaard weg te sturen met: kijk het maar een weekje aan en neem een paracetamol. Een huisarts jan simpelweg weg geautomatiseerd worden. Komt er bloed uit? Seh. Elk ander geval: kijk het nog maar een weekje aan en neem een paracetamol. Uiteindelijk komt iedereen in het ziekenhuis of het mortuarium