Nederland zwaait uit - Sleyman

Sleyman studeert Geneeskunde en Farmacie in Groningen. Hij hoopt in Nederland aan het werk te kunnen als neurochirurg. Maar van de minister mag hij hier niet blijven.

Sleyman Basous is 13 jaar oud als hij in 1998 aankomt in Nederland, samen met zijn ouders, zijn broers Milad (11) en Paul (9) en zijn zusje Marina (2). De familie vlucht uit Syrië wegens ernstige politieke problemen van vader Basous met het regime. Na aankomst dient de familie Basous een asielaanvraag in. Deze wordt afgewezen: in 2002 moet de familie terug naar Syrië. Na een tijd verdwijnt Sleyman’s vader. Sindsdien heeft de familie nooit meer wat van hem vernomen.

Uitgeprocedeerd

In Syrië wordt Sleyman, net als zijn vader, gezien als landverrader. Hij wordt opgepakt en zit een aantal dagen vast. Daarom besluiten hij en Milad in 2003 opnieuw naar Nederland te vluchten, in 2004 keren ook zijn moeder, Marina en Paul terug naar Nederland. Het overgebleven gezin vraagt nogmaals een verblijfsvergunning aan, maar ook die wordt afgewezen. Als laatste poging vraagt de familie aan minister Leers om een uitzondering te maken door gebruik te maken van zijn discretionaire bevoegdheid. Daar gaat de minister niet op in. De familie wacht nu hun bezwaar af.

Neurochirurg

Sleyman woont nu 13 jaar in Nederland. De eerste periode in Nederland is lastig voor Sleyman. Hij spreekt de taal niet en kan niet gelijk naar school. Hierdoor heeft hij weinig contact met andere, Nederlandse kinderen. Maar vanaf het moment dat Sleyman onderwijs volgt en de Nederlandse taal steeds meer beheerst, gaat het beter met hem. Van een jonge puber is hij opgegroeid tot een volwassen man. Hij is derdejaars Geneeskundestudent en zit in het tweede jaar van de studie Farmacie. Hij wil graag neurochirurg worden. Sleyman voetbalt iedere week met zijn beste vrienden bij een voetbalclub in Groningen. Na een training pakken ze vaak nog een biertje in de stad, of hij gaat op stap met studiegenoten. Sleyman woont met zijn familie in Musselkanaal; ze hebben een hechte band. Milad en Paul studeren ook in Groningen. Marina zit in de tweede klas van het HAVO. Sleyman heeft een relatie met Silvy. Zij studeert in Enschede.  Sleyman en Silvy willen zich graag verloven.

Nederlands

Sleyman voelt zich niet minder Nederlands dan elk andere Nederlander, maar volgens de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) is dat wel het geval. Hij heeft geen verblijfsvergunning, dat beperkt hem. Omdat hij zich wekelijks moet melden bij het Asielzoekerscentrum (AZC) is het onmogelijk om op kamers te wonen in Groningen. Hij reist daarom iedere dag 3,5 uur met het openbaar vervoer om zijn colleges te kunnen volgen. Sleyman’s toekomst in Nederland is zeer onzeker. En dat frustreert hem, want hij heeft hier een goed, sociaal leven opgebouwd. Hij wil verder: afstuderen, een baan zoeken, trouwen met Silvy.

Sleyman kan niet terug naar Syrië. Zijn vader is verdwenen en Sleyman en zijn broers worden ook als vijanden van de Syrische staat gezien. Sleyman is volwassen geworden in het buitenland en heeft de Syrische dienstplicht niet kunnen vervullen, daarom is hij volgens de Syrische staat een deserteur. De broers Basous zijn zeer verwesterd, zusje Marina spreekt de Syrische taal niet meer. Hun toekomstvisie, normen en waarden komen niet meer overeen met de heersende denkbeelden in Syrië.

Onder de titel ‘Nederland zwaait uit’ start de VARA een grote ‘uitzwaaiactie’. Vanaf vrijdag 11 maart wordt een serie korte portretten uitgezonden (telkens 1 minuut) van kinderen en jongeren, die in ons land geworteld zijn, maar door de huidige regering het land worden uitgezet. De VARA wil deze kinderen niet onopgemerkt op het vliegtuig laten zetten en ‘zwaait ze daarom uit’.