Nederland reikt naar wisselbeker vluchtelingen afschrikken

Tot nog toe was de wisselbeker vluchtelingen afschrikken vast in handen van Denemarken. Het sieraad staat er hoog en onbereikbaar op de nationale schoorsteenmantel. Het beleid om asielzoekers van hun geld en kostbaarheden te ontdoen zodra zij je grens overschrijden was dan ook geniaal in zijn eenvoud. Daar kon geen enkel van de landen aan tippen die de joods-christelijke-humanistische beschaving uitdragen. De Dannebrog wappert trots en ongenaakbaar in de top van de Europese vlaggenmast.

Hoogmoed echter komt voor de val. Het ziet er naar uit dat Nederland met succes naar de wisselbeker reikt. Dat komt door een nog genialer idee: zet een eindeloze procedure voor gezinshereniging op touw. Vrijdag kon De Telegraaf al trots meedelen hoe goed dat werkte. ‘Migranten druipen af’, stond in chocoladeletters op de voorpagina.

Hoe werkt dat? Bezorgde burgers herinneren zich nog hoe zij zich vorig jaar zo op wonden over het feit dat er allemaal jonge mannen met mobiele telefoons onze kant op kwamen terwijl het bij hun eigen thuis toch altijd een mentaliteit was van ‘Vrouwen en kinderen eerst’ waaruit je weer kon zien hoe achterlijk ze zijn, hun van de islam.

De feiten zijn anders. Vluchtelingen moeten om voet te kunnen zetten aan Europese wal een gevaarlijke tocht over zeer ondernemen in rubberbootjes of wrakke schuiten want je kunt pas asiel aanvragen als je de grens van een EU-lidstaat hebt overschreden. De officiële grensposten blijven voor je gesloten als je uit een land in moeilijkheden komt. Passage koopt men dan ook bij mafiosi die om zo te zeggen vanwege hun monopoliepositie geen Easy Jet prijzen hoeven te berekenen en evenmin veiligheidsmaatregelen in hun calculaties betrekken.

Hoe dat maar al te vaak afloopt, liet verleden jaar de foto van dat verdronken jongetje op het strand zien, die toen door de larmoyante gutmenschen van de leugenpers en de MSM werd afgedrukt. Wat doe je dus als je met je gezin in Syrië tussen twee vuren zit? Je stuurt een jong gezinslid vooruit dat voor de rest de risico’s neemt, zijn leven riskeert en alle andere gevaren trotseert. Als deze eenmaal asiel heeft verkregen, vraagt hij gezinshereniging aan. De vrouwen en kinderen kunnen dan gewoon het vliegtuig nemen en hoeven hun leven niet in de waagschaal te stellen.

Inmiddels heeft Erdogan voor zo lang het duurt een dijk opgeworpen waar deze jonge mannentsunami op stuk slaat maar er zijn er toch al een heleboel binnen gekomen, zoals de bezorgde burgers maar al te goed weten. De gedachte dat het land open ligt voor vreemd gespuis, zoemt immers als een achtergrondmuziekje onder al hun denken mee. Dag en nacht. Altijd en overal.

Zij kunnen nu voor één keer tevreden glimlachen en de bittere hoon achterwege laten, die al zo lang hun kroeggesprekken en hun getwitter kenmerkt. Die vluchtelingen kijken mooi op hun neus. Alle vrouwen en kinderen blijven lekker onder de hoede van IS, Al-Nusra, het regime van Assad of andere bewegingen met de kans om in de vuurlinie terecht te komen als er in hun buurt gevechten oplaaien.

Nederland vertráágt de gezinsherenigingsprocedure. Het is slimmer dan het innemen van geld en juwelen want die kun je nog proberen in voeringen genaaid langs de douane te krijgen maar tegen de knagende gedachte, dat je moeder en je kleine zusje nu misschien in Syrië een bom op hun kop krijgen, is geen kruid gewassen.

Daar hebben die arrogante Denen mooie het nakijken. Wij hebben ze overklast. Hijs het rood wit blauw fier in top! Maak vast een plaatsje vrij voor de wisselbeker. En geef een pluim aan de beleidsambtenaar die deze gedachte voor het eerst aan de bewindslieden heeft gesuggereerd. De profeet Jan Roos had het hem of haar niet verbeterd.