Nederland heeft een oerconservatieve kijk op werkende moeders

@ Diantha, Moet om je bijdragen eigenlijk wel grijnzen; stellig, scherp en terecht. Om met Caitlin Moran te spreken: Doe wat een man zou doen, en trek je niks aan van de rest. Ik werk dus nagenoeg voltijds, iets wat niet ongebruikelijk is voor een kostwinner (m/v), in het volle besef gesteund door de wetenschap dat kwantiteit van het contact niet doorslaggevend is voor de band tussen ouder en kind en óók niet voor de ontwikkeling van het kind. Helaas is onderdeel van de culturele genderrollen dat vrouwen niet voor aanstoot zorgen, en ook dat wordt er al heel jong bij meisjes ingemeierd. Ik wil niet steeds op het huiselijk-geweld-verhaal terugkomen, maar er zijn onmiskenbaar parallellen met de fase van het mentaal afhankelijk maken zoals je dat ziet bij psychisch geweld. Het gevolg is dat je eigen belangen sterk verdedigen, jezelf als belangrijkste in je leven zien (niet hetzelfde als menen dat de wereld om jou draait!), stevig over je salaris onderhandelen, vinden dat anderen heus ook een keer kunnen inschikken, bereid zijn onaardig gevonden te worden - al die dingen worden als 'onvrouwelijk' gezien. En dat maakt het natuurlijk onmogelijk de prins op het witte paard aan de haak te slaan - tot laat in de vorige eeuw absoluut noodzakelijk om een respectabele maatschappelijke positie als vrouw te bemachtigen. Frau Merkel, die toendertijd het hoogste ambt van Duitsland bekleedde, werd door Berlusconi een 'Culona inchiavabile' genoemd, iets wat toch vooral een uitdrukking van onaantrekkelijkheid naar de normen van de male gaze was. Hopelijk heeft Merkel haar schouders erover opgehaald, wetende dat haar waarde, waardigheid en relevantie beslist niet afhankelijk is van haar aantrekkelijkheid naar de normen van een seksist als Berlusconi. Grievend blijft het onverminderd. Mijn dochter zal in ieder geval opgroeien met het beeld dat je als vrouw niet afhankelijk bent van anderen om je leven vorm te geven. Je geen toestemming of goedkeuring nodig hebt als je bereid bent de verantwoordelijkheid voor je leven volledig te dragen. En de mogelijkheden dan schier oneindig zijn.

Mijn kind is enig kind. Voor haar sociale ontwikkeling was het absoluut van voordeel op de opvang te worden 'gedumpt'.

Precies!

Bedrijven werken daar ook zeer goed aan mee denk ik zo!

Dat is juist, maar ik probeerde op de eerste plaats te wijzen op het "male-privilege".

Vind ik ook Berend .

Je kunt prima fulltime werken en kinderen hebben en opvoeden, dat bewijzen andere landen ook. Alleen in NL schijnt dit een probleem te zijn, zal wel komen door onze oer-calvinistische inslag. Het is echt niet nodig om elke weekdag met een kopje thee en koekjes klaar te staan voor je kinderen die van school komen - of nog erger: thuis blijven voor de lunch pauze van je kinderen - dat is niet goed voor de zelfstandige en sociale ontwikkeling van je kinderen en niet goed voor de thuisblijvende ouder die maar afhankelijk blijft van een partner.

Binnen zekere grenzen is kwaliteit belangrijker dan kwantiteit als het gaat om contact met je kinderen. Ook kinderen op kostscholen worden gezond volwassen.

Hanneke Je bent niet verplicht om kwaliteit tegenover kwantiteit te zetten. Dat is nooit een faire keuze, afweging.

Ik snap niet dat je kinderen hebt en niet het goede voorbeeld geeft dat je verantwoordelijkheid neemt voor de problemen in de maatschappij en je steentje bijdraagt, als volwassene vol meedraait met alle rechten en plichten. Zoals dat ook in ALLE andere landen gebeurt. Want hoe kan je als vrouw volwaardig mee willen doen met stemrecht, als je jezelf verder niet scherp houdt? Niet meedraait? Met spek en bonen vanaf de zijlijn toekijkt?

OEI. Met dat laatste laat je zien hoe conservatief je bent. Jammer, in je poging niet-,conservatief over te komen.l Heb je hem door? Alsof juist vrouwen in het onderwijs en de zorg moeten werken. En het personeelstekort niet door mannen opgelost kan worden.

@vdbemt Maar dat is toch ook zo? Vrouwen in onderwijs en zorg is geen conservatief wensdenken, maar een vaststaand feit. Het aandeel vrouwen dat les geeft in het basisonderwijs is sinds 2005 gestegen van 82 naar 87 procent in 2015. En ik heb geen illusie dat dit intussen beter is geworden. Binnen het zorgpersoneel is het 70% vrouw. In de verpleging is dat zelfs 90%. Als die allemaal fulltime gaan werken, zet dat meteen zoden aan de dijk. Dus vdbemt, lees je liever in voordat je anderen bepaalde politieke overtuigingen aandrijft. Bronnen: https://www.cbs.nl/nl-nl/achtergrond/2016/40/steeds-meer-vrouwen-voor-de-klas-in-het-basisonderwijs https://www.cbs.nl/nl-nl/dossier/arbeidsmarkt-zorg-en-welzijn/hoofdcategorieen/wie-werken-er-in-de-sector-zorg-en-welzijn- https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2016/11/weinig-mannen-kiezen-voor-een-zorgopleiding

@vd bemt Niet moeten werken. Het is een feit dat in het onderwijs en de zorg heel veel vrouwen werken en vaak part time. Als de mensen in het onderwijs meer uren zouden maken dan is het lerarentekort opgelost. Als je het wil oplossen door meer mannen (of vrouwen) voor de klas te zetten ben je minimaal 4 jaar verder voordat de eerste effecten zichtbaar zijn en uitgaande van een beperkte pabo capaciteit en het feit dat je nu vaak 2 mensen moet opleiden voor 1 formatieplaats nog heel veel jaren langer. Heeft dus niets met mn/ vrouw te maken maar met een snelle oplossing.

“En het personeelstekort niet door mannen opgelost kan worden” Daar valt weinig winst te behalen, mannen werken vaak al fulltime. In 2020 werkt ruim 70% van de mannelijke beroepsbevolking fulltime, van de vrouwen 26%. Er is wel degelijk een relatie tussen de voortdurende personeelstekorten in de zorg/onderwijs en het gegeven dat dit inmiddels hoofdzakelijk deeltijd sectoren zijn geworden. Je hebt dan heel veel mensen nodig om de boel draaiende te houden, minder efficiënt, meer overheadkosten etc. Of je dat erg vindt is een tweede, het is in elk geval een gegeven. Wat ik wel echt een probleem vindt is dat de zorg (onderwijs kan ik niet goed beoordelen) niet aantrekkelijk is voor mensen die fulltime willen werken (en dat zijn vaker mannen). https://www.cbs.nl/nl-nl/visualisaties/dashboard-arbeidsmarkt/werkenden

Het lerarentekort is vooral zichtbaar als er vervanging nodig is. Scholen/besturen willen graag een groep leerkrachten achter de hand hebben die ze meteen in kunnen zetten als er uitval is, maar die ze niet hoeven betalen als ze niet nodig zijn. Door dit (wan)beleid zijn veel leerkrachten buiten het onderwijs gaan werken. Daar kregen ze wel de financiële zekerheid die je nodig hebt om rond te komen. Die mensen krijg je niet meer terug als je ziet dat klassen steeds groter worden, met steeds meer kinderen die eigenlijk meer zorg nodig hebben, maar dat niet krijgen. Het is dus wat complexer dan alleen maar te suggereren dat het tekort opgelost is als iedereen fulltime gaat werken. Op die manier kun je elk probleem oplossen, in theorie dan.

@Elberfeld. Het is de praktijk dat in de zorg en in het onderwijs nauwelijks mannen werken. Maar het is toch niet zo dat dat niet ook door mannen gedaan kan worden. Sterker nog: dat is een enorm gemis. Het zou goed zijn als in beide sectoren meer mannen werkzaam zouden zijn. DAT daar meer vrouwen werkzaam zijn heeft er ondermeer mee te maken dat dit banen zijn waar makkelijker parttime gewerkt kan worden. Dit wordt organisatorisch goed opgelost. Het geeft OOK juist het probleem aan: vrouwen werken meer parttime, ondat het 'logisch' zou zijn dat zij meer voor de kinderen zorgen. De man gaat daar toch niet parttime voor werken. En als hij dat wel zou willen, zijn er nog werkgevers die dat niet toestaan. Dit is JUIST de conservatieve gedachte waar we vanaf moeten. Daarbij is het onzin van deze parttimers te verwachten het bezettingsprobleem op te lossen door fulltime te gaan werken, en daarmee OOK minder tijd hebben voor de zorg van hun kinderen. Laat meer mannen ook parttime in de zorg en het onderwijs (in wezen overal) werken. Dan kunnen de ouders de zorg voor hun kinderen verdelen zoals zij dat willen. Voor meer mannen in het onderwijsen de zorg zullen de salarissen omhoog moeten. Mannen zijn minder geneigd voor een matig salaris aan het werk te gaan. Waarmee we op de ongelijkheid van betaling zitten tussen mannen en vrouwen.

Het werk kan door mannen worden gedaan maar ook de werkgevers gaan er van uit dat het vrouwenwerk is en dat vrouwen alleen in deeltijd werken. Daarbij is voltijds aan herdefiniering toe. Eind 19de eeuw werkten arbeiders 10 uur, 6 dagen in de week. Dat is nu ook ondenkbaar. We kennen ook de verhalen van de Japanners die zich letterlijk doodwerken. Verlagen tot 32 uur in de week en streven naar een grotere gelijkheid m/v zou veel kunnen oplossen.

@vdbemt We zijn het eens dat in zorg en onderwijs beter een evenwichtiger man-vrouw-verdeling kunnen hebben. We verschillen echter op een hoop andere vlakken. Onderwijs lijkt me juist GEEN baan dat makkelijk parttime gedaan kan worden. Kinderen maar een beetje onderwijzen, of kleine kinderen van leerkracht naar leerkracht te sturen, is pedagogisch gezien onwenselijk. Ook is het onwenselijk om ongeschoolde mannen zomaar voor de klas of in de zorg te zetten. Zoals het CBS schrijft: “De feminisering van het basisonderwijs begint al op de opleiding tot leerkracht basisonderwijs. Binnen deze opleiding is het aandeel eerstejaars en gediplomeerde mannen beduidend kleiner dan het aandeel vrouwen.” Ik maak me geen illusies dat het aantal mannen bij de opleiding Verpleging nu zoveel beter is. Zeker op korte termijn is het daarom, als oplossing van het personeelstekort in deze sectoren, beter om vrouwen in deze sectoren meer fulltime te laten werken, terwijl mannen dan meer thuis voor de kinderen zorgen. Op de lange termijn is je oplossing wel een goed plan.

Schoonmaken en boodschappendienst door vrouwen en andere minderheden uitgevoerd toch? Als jij het maar niet hoeft te doen! Er klinkt zo’n arrogantie in je verhaal. Alsof jij even bepaald hoe anderen hun leven moeten indelen zonder dat jij zelf wilt participeren in een samenleving waarin vrouwen het vraagstuk op de arbeidsmarkt schijnen in te moeten lossen. Het oer conservatisme in het kwadraat.

JoepJos, maar interessant is waarom dat zo is en wat het oplevert. Uit onderzoek in Scandinavische landen blijkt meen ik juist dat naarmate welvaart toeneemt en de vrouw ruimte krijgt om eigen keuzes te maken ze juist vaker kiest voor een parttime baan icm gezin. Kortom zou dus ook kunnen dat in landen waar de arbeidsparticipatie onder vrouwen hoog is dit te maken heeft met bijv. veel eenoudergezinnen, lagere welvaart waardoor minder werken geen optie is.

Vader en moeder in loondienst kunnen om de beurt een niet overdraagbaar ouderverlof opnemen. Na een jaar hebben kinderen recht op een plaats in de barnehage. In Noorwegen maakte 85,4 van de 1-2 jarigen daar gebruik van. Bij 3-5 jarigen loopt het op tot 97% en het merendeel voltijds zodat vader en moeder naar hun werk kunnen. Boodschappen laten bezorgen is ook hier al redelijk normaal aan het worden.

@MarjoleinS: de arrogantie is geheel voor uw rekening. Hoezo 'minderheden en vrouwen' die iets moeten doen wat ik niet wil doen? Het werken van mij en mijn partner biedt werk (en loon) voor de mensen die wij inschakelen. Dit allemaal zelf willen doen (en er vervolgens lekker over klagen) is ook weer zo typisch Nederlands.

JohannesV Proef ik hier superioriteit van opdrachtgever ten opzichte van de ondergeschikte? Juist daarom is klagen en je beroepen op eigenwaarde van toepassing!

Sorry hoor, MarjoleinS, waarom zijn het alleen de Nederlandse vrouwen die zo nodig de prinses thuis uithangen en geen verantwoordelijkheid nemen voor de problemen in de samenleving? Stop dan ook maar met stemmen en financiële beslissingen maken.

@dehnus, Het is stressvol als je full time thuis moet werken en 1 of meer kinderen ook onderwijs moet geven als ze een leeftijd hebben dat ze dat nog niet zelfstandig kunnen.

Je gaat wel erg ver met je oordeel over iemand die je niet kent. Het is de keuze van beide ouders, in gelijkheid hoe zij hun zorgsituatie inrichten. Daarbij geldt wat mij betreft dat de kwaliteit van samenzijn met de kinderen, belangrijker is dan de kwantiteit. De keuze van de auteur zou nooit de mijne zijn. Maar het neemt niet weg dat hij evengoed een geweldige vader kan zijn.

PGS, zou het wat minder stellig brengen dan u, maar terechte vraag is wel waarom deze a.s vader 60 uur in de week wil werken en moeder ook perse een FT baan wil. Als werken bittere financiële noodzaak is of gewoon absoluut geen optie is er begrip, maar als de optie er wel is om er in goed overleg tussen de partners meer voor je eigen kinderen te zijn dan zou je dat op z’n minst serieus moeten overwegen.

Jij kan niet in hun portemonnaie kijken

@ vdbemt en Jaco38. Inderdaad ben ik heel stelling in mijn reactie. Maar ik ben helemaal klaar met dit soort politici die hun ideaalbeeld proberen te verwezelijken zonder zelf een significante bijdrage te leveren. Zijn bijdrage is de schuld te leggen bij de vrouwen want die zouden oer-conservatief zijn dus niet bereid zijn te veranderen. Maar zelf is hij niet bereid om het voorbeeld te geven. Hij bevestigt het beeld dat het normaal is dat mannen hele lange werkweken draaien. Laat hij dit maar eens dat doorbreken en zelf minder werken zodat zijn vrouw zich niet hoeft te verdedigen. Ik vraag mij trouwens ook af waarom dit stel uberhaupt een kind hebben verwekt. Manlief werkt 60 uur per week en vrouwlief werkt 36 uur per week. Denken zij nu echt dat ouderschap echt een parttime iets is ? Of misschien kennelijk is het niet waardevol genoeg voor hun want zij zijn niet bereid om meer tijd te investeren in het opvoeden van een kind ? Een andere vraag is: waarom een kind nemen als jij het opvoeden uitbesteedt aan anderen ? Zijn zij diep van binnen zo overtuigt dat zij niet voldoen aan hun ideaalbeeld als ouders zodat zij bereid zijn dit uit te besteden aan anderen ?

Geen probleem? Dan moet je je er toch wat beter in verdiepen. Vrouwen worden op de arbeidsmarkt beperkt en gediscrimineerd. Beperkt ondermeer door die dure kinderopvang in combinatie met de conservatieve gedachte dat de vrouw moet zorgen voor de kinderen. Ze verdienen minder (bij hetzelfde werk), dat is dus die discriminatie waardoor het niet lonend is tov de kosten van de kinderopvang, te gaan werken. Geen probleem? Dit is een enorm probleem.

Vdbemt Je hebt gelegd! Vrouwen worden nog steeds onderbetaald idd, en daarnaast wordt door veel werkgevers verzoeken om meer dan 20 uur te werken niet gehonoreerd. Er zal een nieuwe emancipatie moeten plaatsvinden: echte gelijkwaardigheid. Zowel op de arbeidsmarkt als in de thuissituatie. Er moet niet alleen op vrouwen een beroep worden gedaan, maar er moet een gelijkwaardig speelveld gecreëerd worden tussen mannen en vrouwen. Het past mannen en vrouwen niet uitsluitend de bal bij de vrouw neer te leggen.

Marjolein, verzoeken om meer te werken worden juist ook vaak niet gehonoreerd in sectoren die verworden zijn tot deeltijdsectoren. In veel zorgsectoren is het nauwelijks mogelijk om fulltime te werken. Het is een vicieuze cirkel

[Het is een vicieuze cirkel ] klopt. Nederlandse vrouwen worden ook berispt als ze hun "eigen" huishoudelijk werk niet doen maar daar betaalde hulp voor hebben. De wasserij is allang verdwenen, en het gestuntel met de kinderopvang (paar uurtjes opa & oma) is ook niet bevordelijk. Maar de bezorgdienst van de super is normaal geworden dankzij corona.

@vdbemt Dan is het partimen niet het probleem, maar dat ze minder betaald worden voor hetzelfde werk

Ik vind het ook veel. Maar het is hun eigen keuze. Het gaat er niet om dat hij wel of niet minder kan werken. Het gaat erom dat in NL de vrouw erop aangekeken wordt als ze meer cq fulltime wil werken. Wat dan ook nog eens moeilijker is voor ze. EN, voor hetzelfde werk, minder betaald.

Idd een eigen keuze, maar wel opmerkelijk dat de auteur ouders (meestal de moeder) die bewust een andere keuze maken oer-conservatief noemt.

Ook voor alleenstaanden is zo'n contract niet geschikt.

“Ook voor alleenstaanden is zo’n contract niet geschikt” Eens, het is een vicieuze cirkel. De sector trekt daardoor ook weer mensen aan die graag parttime willen werken. Mijn vrouw heeft jonge meiden als collega van begin 20 zonder kinderen die het heel normaal vinden om parttime te werken en geen enkele moeite doen dit te doorbreken. Zo konden er ook allerlei rare diensten ontstaan (bijv een dienst van 4 uur) waardoor het inmiddels ook onmogelijk is om 36/40 pw te werken.

Dat is momenteel een onpopulaire mening . Maar ik vind het nogal neerbuigend naar vrouwen toe . Alsof ze goed genoeg zijn en er daarom maar quota moeten komen. Zou u aangenomen willen worden op uw kunde of wegens uw geslacht?

Welk verschillen ziet u dan in de reacties tussen de dames en de heren. Afgaand op naam zie ik alleen reacties van de dames Hanneke en Marjolein.

@ Imgikke Mijn mening is heel sterkt gekleurd door de ervaring met mijn ex-partner, die geen geld inbracht, aan een dood paard genaamd 'eigen bedrijf' trok (en geen blijk van inzicht in de realiteit aangaande de slagingskansen had), wel luxueus wenste te leven en wel op mijn kosten, en ook toen het kind geboren werd, geen enkele gedane belofte (een baan gaan zoeken, geld verdienen) nakwam, daarentegen juist ook fysiek gewelddadig werd. Ik ben pas gegaan toen ik ervan doordrongen was dat zijn gedrag naar het kind gewelddadig was; pas veel later viel het kwartje aangaande zijn gedrag jegens mij - iets wat bij huiselijk geweld wel vaker zo verloopt. De meeste mannen zijn heel oké, absoluut geen psychopaten die hun wederhelften willen beknotten. Maar ze denken gemiddeld, net als hun partners, natuurlijk wel overeenkomstig de tendens in de maatschappij. En die is niet vrouwvriendelijk in factoren die economische zelfstandigheid van vrouwen bestendigen.

Dat is wat emancipatie heet . Eerst was de man de kostwinner en verdiende genoeg om een gezin te onderhouden. Soms zelfs een enorm gezin. En nu? Nu is het idee dat dat mama* ook in de fabriek staat - prachtig toch! *nee ik wil niet zeggen dat vrouwen niet moeten werken de vrouw kan ook de kostwinner zijn.

De thuisvrouw was een burgerlijk ideaal dat lange tijd alleen voor de middenklasse was weggelegd. De elite had personeel en vrouwen uit de arbeidersklasse moesten uit werken voor brood op de plank. De bloeitijd van de huisvrouwerij viel in de jaren 50-60. Die zijn gelukkig al weer decennia voorbij.

Marjolein, interessante gedachtengang, maar u gaat er dan wel aan voorbij dat het parttime werken door vrouwen lang niet altijd gerelateerd is aan het hebben van kleine kinderen. Ook vrouwen zonder of grote kinderen werken veel vaker parttime + hoe stelt u zich dit praktisch voor: dat moeders of vaders die minder werken ivm zorg voor kinderen dan een bepaald bedrag per maand per kind krijgen? En mag de Overheid dat ook eisen stellen aan de kwaliteit van de opvoeding?

De keus om niet te gaan werken hoef je toch niet te verantwoorden? Als gezin stel je je in op een inkomen, en dat zal ergens vandaan moeten komen. Een kind is een afhankelijk wezentje, op een of andere manier zal je moeten zorgen dat er zorg geregeld is. Voor het kind maakt het niet uit of dat de ouder is of een ingehuurde, als je het maar regelt. Financieel op waarde schatten is een pad dat je niet moet willen inslaan. In de markt is iemand die maar 1 woning bij kan houden niets waard, ga maar eens in een hotel vragen wat de onderbetaalde mensen moeten doen die de kamers schoonhouden en herinrichten. Plannen en koken voor 1 gezin? Ze zien je aankomen in een restaurant. Daar zit het ook niet. Als je je er goed bij voelt, ga je dan niet verdedigen. Als je je er niet goed bij voelt zijn er mogelijkheden om jezelf in de markt te zetten. Ook al goed.

Bruyn-Hundt schreef is de jaren 90 een uitstekend artikel over het zg "zorgloon", een idee dat af en toe weer opduikt. M.i. een doodlopende weg. https://www.academia.edu/3151227/Huisvrouwenloon_een_valkuil_Marga_Bruyn-Hundt_

“Kinderen opvoeden is geen prinsessenleven”. Dat is het wel als je niet de benodigde pedagogische kwalificaties hebt. Ik vind het erg arrogant en prinses-achting dat enkel ‘opdagen’ als vrouw genoeg is. De vrouwen die nu thuis blijven zitten over het algemeen meer aan de onderkant van de markt, zowel qua inkomen als opleidingsniveau, ambitie etc. Ik vind het erg arrogant dat dat thuis aankloten wordt verheerlijkt alsof het professionele begeleiding is. We weten dondersgoed dat dat niet zo is, anders hadden meer vaders de eer wel op zich genomen in macho Nederland. En dat is ook weer typisch Nederlands. Mannen die niet voor hun kroost zorgen.

Griezel in…. Geen twijfel dat vrouwen werken naast het opvoeden van hun kinderen en het huishouden doen. Het heeft vrouwen net zoveel opgeleverd dan hun mannen en de samenleving. Waar ik fel op tegen ben is dat van vrouwen wordt verwacht fulltime te werken vanuit de gedachte omdat ze economisch onafhankelijk moeten zijn. Dan denk ik waardeer vrouwen om wat ze al doen als ouder, huishoudster, tuinman, loodgieter, organisator, boekhouder, kok, etc etc. Voor alle taken bestaan betaalde banen, alleen vrouwen moeten ze als moeder zijnde gratis doen. Als je vrouwen economisch zelfstandig wilt hebben en dat ze een pensioen opbouwen betaal ze dan uit voor wat ze waard zijn! Daar komt nog eens bij dat ineens van vrouwen wordt verlangd dat ze meer uren dan parttime moeten werken om het te kort aan vacatures op te vangen. Dat klopt gewoon niet; de gedachte dat parttimers klaar zijn met de dag terwijl er nog zoveel andere taken thuis op ze te wachten staan. Dit is zo irreëel, ik noem dat slaven drijven. Welke man zou zich laten verplichten onbetaald werk thuis werk te doen als ze op de arbeidsmarkt er betaald voor krijgen? Mannen die dankzij hun vrouwen niet eens die keuze hoeven te maken. Er wordt vanzelfsprekend van uitgegaan dat vrouwen de zorgtaken op zich nemen. Ja, werk en zorgtaken worden steeds meer verdeeld, maar vrouwen doen nog steeds het meeste werk thuis. Onbetaald. Je kan van die vrouwen niet ook nog eens verwachten meer uren te werken om de vergrijzing op te vangen. Dan graag ook de mannen erbij betrekken, of thuis of meer uren werken op de arbeidsmarkt.

Jaco38 Ik bedoel wel echt moeders, of vaders, en geen vrouwen die parttime werken zonder voor kinderen te zorgen. Met name ook alleenstaande ouders. Ik stel het inderdaad zo voor dat ze een bedrag krijgen voor hun zorg voor de kinderen, huishouden etc…. Ook als ze geen baan hebben naast hun zorgtaken. Je stelt ook geen kwaliteitseisen aan mensen die in de WW zitten, die toeslagen krijgen, een bijstandsuitkering of een WAO. Het is een standaard inkomen. Je kan het ook een basis inkomen kunnen noemen.

Diantha, Wat bedoel je met zomaar als vrouw opkomen dagen? En waarom moeten vrouwen pedagogische kwaliteiten bezitten om te bewijzen of ze een kwalitatief goede ouder zijn? En welke kwalificaties moet ze verder kunnen aantonen voor alle (zorg) taken, terwijl dat er onbetaald dit er niet toe doet. En wie bepaald die kwalificaties? Met alle respect, maar ik vind dit tegenover je seksegenoten zeer denigrerend. Je toont hetzelfde wantrouwen dat juist heeft gezorgd voor de toeslagen affaire. Op basis van vooroordeel mede mensen in een hoek zetten waarin ze meteen al geen vertrouwen verdienen. In dat geval sla je het voorstel meteen dood. Je benoemt ook vrouwen aan de onderkant van de samenleving die over het algemeen thuiszitten. Ook die opmerking getuigt van vooroordeel en weinig realiteitszin. Mag ik vragen waar je dit op baseert?

Maar als dit doorslaat en dat is op sommige scholen wel het geval leidt dit wel tot inefficiëntie. Een parttime leerkracht is relatief veel tijd kwijt met vergaderen, studiedagen etc. In de zorg idem dito. En als er bijna alleen maar parttimers werken zie je soms ook dat er taken blijven liggen.

Vaders zouden hun ouderschap ook wel eens wat serieuzer mogen nemen.

“Vaders zouden hun ouderschap ook wel eens wat serieuzer mogen nemen” Zeker, maar hooguit voor de m.i inmiddels veelte groep vrouwen die graag meer zou werken, maar dit achterwege laat omdat de vader zich onvoldoende beschikbaar stelt voor zorgtaken.

Of oerconservatieve mannen die vinden dat de opvoeding vooral een vrouwen aangelegenheid is. Oerconservatieve mannen die hun vrouwen nog steeds voor 75 a 80, 90% de zorgtaken laten waarnemen. Vrouwen kunnen idd onderling weinig loyaal aan elkaar zijn, maar ik ben weinig mannen tegen gekomen die dat wel zijn en genegen zijn de zorgtaken 50-50 % te delen. Hoeveel mannen zouden 50% van de zorgtaken van hun vrouw overnemen om hen de ruimte te bieden werk en zorg gelijkwaardig te delen? Van vrouwen nog meer eisen zonder daar (financieel) iets tegenover te stellen noem ik slaven drijven.

Rick U hebt het onderzocht, merk ik sarcastisch op. En ongetwijfeld bezit zo'n schat aan anekdotisch bewijs dat u deze stellige beweringen door ieder als 'de werkelijkheid' aanvaard zal worden. En het laatste deel van de laatste zin is helemaal indrukwekkend: ".... maar ja, wat doe je daaraan als maatschappij."

@Zandb, Ik herken me volledig in het beeld dat Rick schetst. Als je als man je kind 's ochtends vroeg naar de kinderopvang brengt, word je door de thuismoeders de hemel ingeprezen. Maar als werkende vrouw krijg je passief agressieve dingen te horen als: "mijn Sofietje vind het zo fijn dat ik de hele dag lekker thuis ben". @Marjolein, Bij die verdeling van de zorgtaken, daar zijn de 'dames' toch zelf bij? Ga de strijd maar aan, vertik het simpelweg om je carrière op te geven voor die oerconservatieve man. En een vergoeding vragen van de maatschappij om je eigen kinderen op te voeden is echt absurd.

@marjolijn ik doe 80% Ik vind alleen dat gezeur over of ik daarbij een man ben nogal conservatief je wordt echt anders benaderd als je als man primair voor je kind zorgt - alsof je dat niet zou kunnen en toegegeven - sommige zaken moest ik me aanleren die bij vrouwen wat natuurlijker lijken te komen .

Mannen en vrouwen zouden het werk binnens- en buitenshuis eerlijk moeten delen. Het niet benutten van het arbeidspotentieel vrouwen buitenhuis heeft grote maatschappelijke consequenties. De tekorten aan personeel in vele sectoren zouden er niet zijn als vrouwen en meiden niet al bij voorbaat voorsorteerden op parttime baantjes omdat zij wel weten dat zorgtaken voor het merendeel bij hen terecht zullen komen.. Dat begint al op school.

Helaas Rick. Het is ligt ook aan de Nederlandse mannen dat dit systeem gehandhaafd blijft. Zodra het kind geboren is, denkt de man niet na om de moeder de kans te geven om te kunnen kiezen. Zij gaan, zoals de schrijver het heel duidelijk aangaf, gewoon aan het werk en mogelijk nog extra werken. Geven zij dan niet gewoon de boodschap: ik ga gewoon weer aan het werk. Het opvoeden van het kind is niet mijn pakkie an. Als mannen gewoon besluiten een jaar te stoppen met werken en voor de kinderen te zorgen, volgens mij verdwijnen die "oer-conservatieve " vrouwen. Want dan krijgen zij een echte eerlijke kans om te kiezen voor opvoeding of werk. Vaderschap is niet alleen maar het doneren van sperma.

Zakenpief “ Vergoeding vragen van de maatschappij om je eigen kinderen op te voeden” Nee, als slaven te werk gesteld worden ipv dat het opvoeden van kinderen financieel op waarde wordt geschat omdat van diezelfde kinderen wordt verwacht als volwassenen de samenleving te dragen. Want dat is er wat er van vrouwen wordt verwacht: sociaal en economisch krachtige burgers voor de samenleving creëren. De vernedering druipt er af Zakendief. Maar jij geniet van je hypotheekaftrek toch? Diezelfde vrouwen mogen dat mede ophoesten als fulltime participant op de arbeidsmarkt. Als jij er maar mee wegkomt, toch?

Griezel - in… We zijn in z’n algemeenheid een conservatief volkje. Huisman zijn of als man grotendeels meedraaien in het huishouden of grotendeels meehelpen bij de opvoeding is nog lang niet geaccepteerd. Nu er een vraagstuk ligt met betrekking tot de verhouding man - vrouw binnen de arbeidsparticipatie zal dit ook voor (huis) mannen gelden. Vanwege de vergrijzing zal dit een groter issue worden de komende decennia. Alleen vrouwen verplichten een arbeidsintensief leven te leven naast een arbeidsintensief leven als moeder en huisvrouw vind ik ongelofelijk arrogant. Al die mannen die menen vrouwen voor dit karretje te moeten laten spannen tonen zich als verwende prinsjes. Ik verwacht op z’n minst gelijkwaardigheid. Dus deze mannen draaien net zoveel mee als vrouwen of ze hebben gewoon geen recht van spreken. Maar nooit meer zal er op deze manier over vrouwen gedomineerd mogen worden als eeuwenlang is gedaan. We zijn een geëmancipeerde samenleving. Heren gedraag u ernaar.

@MarjoleinS als de vrouw in een gezin niet of weinig werkt is het vrij logisch dat zij een groter deel van de zorgtaken op zich neemt. Dat heeft niks met conservatisme te maken maar vooral gewoon met een eerlijke taakverdeling.

@ jandebakker Het is een beetje een kip-of-ei verhaal. Om eerlijk te zijn: de maatschappelijke gaze beinvloedde ook mij heel sterk. En dat begint al vroeg. Al toen ik nog maar net zwanger was, werd me gevraagd of ik van plan was borstvoeding te geven, waarin het gesprek overigens zeer sturend was. De nadelen van borstvoeding (je bent als moeder altijd het bokje, je hebt het lichamelijke ongemak, en zult, als je om welke reden dan ook niet aan de borst kunt voeden, aan de melkmachine moeten, een tijdrovende aangelegenheid) plus het zwangerschaps- en bevallingsverlof dat voor mannen maar heel summier bestaat, sorteert al flink voor. Inderdaad komt daar de vraag bij die mannen nooit gesteld wordt: hoeveel ga je werken na de bevalling? Niemand vind het overdreven intrusief cq. een schending van de privacy te pas en te onpas moeders deze vraag te stellen. Graag begeleid door opmerkingen als 'je krijgt toch geen kinderen om ze in de crèche te dumpen?!' en inderdaad 'Sofiuetje vindt het zó fijn dat mamma thuis is...' Daar komt bij dat er tal van taken op het bordje van ouders belanden, nogal eens op onmogelijke tijden voor werkende ouders. Toneelstukken, kertstvieringen, oudergesprekken, klaar-overen, luizen kammen, knutselmiddagen - you name it. In Duitsland, waar ik woon, is er bovendien alleen 's ochtends school, en hier, op het platteland, wordt zeker 75% van de kinderen om half twaalf weer door een ouder opgehaald - en dat zijn eigenlijk altijd moeders. Natuurlijk vraagt mijn kind ook wanneer ik dan eindelijk haar zelf een keer kom ophalen zoals 'normale moeders' dat doen. Het geeft dus een gevoel van abnormaliteit als moeder voltijds te werken, terwijl dat voor vaders niet of nauwelijks tot fronsen leidt. Ik heb, als het gaat om sociale afkeur, nog het geluk alleenstaand ouder te zijn; mensen hebben er daardoor automatisch meer begrip voor dat ik een flink aantal uren werk. Maar zelfs in die situatie heb ik de vraag voorgelegd gekregen waarom ik niet meer oog heb voor mijn kind, zo egocentrisch ben mijn carrière voorrang te geven 'boven haar welzijn', zeker omdat ik (ruim) bovenmodaal verdien. Zulke vragen krijgen mannen nooit. De impliciet en expliciet gestelde normen voor 'de goede moeder' omvatten bovendien logistieke en emotionele beschikbaarheid, creativiteit en het ruimhartig stimuleren van het ontwikkelingspotentieel van de kinderen. Daar moet je wel de tijd en energie voor hebben. ALs voltijds werkende moeder heb je niet de tijd je zes- of zevenjarige naar muziekles of basketbaltraining te brengen. Foei! En daar komt dan weer bovenop: 'Laat je dat over aan de oppas?! Ik zou nooit al die dingen willen missen, het doet toch afbreuk aan de band tussen je kiund en jezelf.' In de assymmetrie van de verlofregelingen én de sociale druk, nemen vrouwen een conservatievere rol op zich dan op grond van hun aanleg en talenten (ten opzichte van mannen) gerechtvaardigd is. Er tegenwicht tegen bieden, bijvoorbeeld omdat je plezier hebt in je werk, je niet in armoede wil vervallen als je partner om welke reden dan ook wegvalt én je op eigen kracht een fatsoenlijk pensioen wil opbouwen, maakt een teflon pak om alle opmerkingen van je af te laten glijden absoluut noodzakelijk. Daar komt nog eens bij dat mannen nogal eens een blinde vlek hebben voor alle zaken die als sociale smeerolie ook geregeld moeten worden, en zich verzetten zich met woorden als 'maak je toch niet zo druk' als vrouwen verlangen dat ze hierin een aandeel leveren.

“PGS, Zodra het kind geboren is, denkt de man niet na om de moeder de kans te geven om te kunnen kiezen” De natuur helpt natuurlijk ook een handje mee. De vrouw wordt zwanger, baart het kind, moet herstellen etc. Net als (vaak) bij andere dieren is de moeder van nature meer gericht op het pasgeboren kind dan de vader. Zie ook in mijn werkomgeving dat jonge, goed opgeleide en geëmancipeerde vrouwen die het eerste kind krijgen bewust kiezen voor minder werken. Laat onverlet dat er ook sociale / culturele en praktische aspecten meespelen waardoor de vrouw de verantwoordelijkheid om te zorgen voor haar pasgeborene meer voelt en /of gemakkelijker kan nemen dan de man en vice versa. De sociale en culturele aspecten wijzigen vanzelf gedurende de tijd, de taak van de overheid ziet vooral op het wegnemen van praktische oorzaken die ervoor zorgen dat vrouwen te vanzelfsprekend te zorg op zich nemen ipv de man. Op dat terrein is ook al veel gebeurt, desondanks is de arbeidsparticipatie van vrouwen de afgelopen 10 jaar nauwelijks toegenomen.

@Marjolein, Wat een merkwaardige reactie. Ik verwacht helemaal niet van vrouwen dat ze alleen maar kinderen klaarstomen voor de maatschappij. Integendeel zelfs. Als je er voor kiest om ouder van een kind te worden, komt dat met verantwoordelijkheden. Hoe je dat vervolgens indeelt met je partner, is je eigen zaak. Ik begrijp niet dat je als vrouw op voorhand geen gesprek met je partner aangaat over hoe de werk/thuisverdeling na de bevalling vorm krijgt. Als je als vrouw ervoor kiest om thuis te blijven, prima, maar om je vervolgens als slaaf te gaan bestempelen, gaat mij wat ver. Geen idee wat hypotheekaftrek met deze discussie te maken heeft.

Hanneke Kouwenberg 13 januari 2022 at 09:32 Ik herken ook het nodige al waren mijn mannelijke collega's terughoudender in hun opmerkingen, hing ik niet lang rond op het schoolplein, waren de zwemclubactiviteiten 's avonds en in het week-end en was de muziekschool op loopafstand. Altijd voltijds gewerkt net als mijn ex-partner. Wij bezuinigden vnl op tijd "voor ons zelf".

@ Danielle, Had het me, afgaande op je bijdragen hier en elders, eerlijk gezegd ook niet anders kunnen voorstellen. Het maakt me vrolijk; ik heb een dochter, maar er groeien dus ook jongens op tot mannen met deze volwaardige participatie van vrouwen als voorbeeld. De situatie is in het gezin van mijn zusje overigens ook zo, drie jongens en twee ouders die, ook los van elkaar, beide interspersoonlijk economisch onafhankelijk zijn. Haar zonen zullen dat hopelijk de normale gang van zaken vinden. Er is hoop voor de toekomst.

Luns Hier neemt de man de zorg voor het kind op zich. Waarom zou dit stel zichzelf "conservatisme" zou moeten verwijten is mij een raadsel. Maar dat legt u valst wel nader uit.

Zandb. Meneer werkt 60 uur en mevrouw 36 uur.

Berend Ik had begrepen dat hij thuis werkte en de vrouw niet en dat 'dus' hij de zorg voor het kind op zich nam m.b.v. de dagopvang.

Precies, het ouderschap delen met je werk vraagt zoveel meer. Er wacht je nog een heel huishouden, een tuin die bijgehouden moeten worden, steeds vaker ook mantelzorg en dan wil je je kind nog een stabiele en liefdevolle leefomgeving bieden. Moeders zijn geen slaven, ze zijn de motor van een economisch en sociaal stabiele samenleving door hun kinderen erin te introduceren die zo’n economisch en sociaal stabiele samenleving onderling samen creëren. Moeders, maar natuurlijk ook vaders, zouden zich veel meer bewust moeten zijn van deze participerende rol door elkaar erin te ondersteunen i.p.v. te veroordelen.

Zo is het, Marjolein. In de ideale samenleving zouden mannen veel meer bijdragen aan de onzichtbare rotklussen. Zonder mijn ex heb ik die automatisch allemaal op mijn bordje liggen, maar dat was voordien ook al het geval, en nu heb ik tenminste niet het gevoel telkens in de steek gelaten te worden (met een trap na, want zo was het sujet wel). Want dát is wat er in veel relaties min of meer gebeurt: mijnheer neemt de krenten uit de pap, en drukt zijn neus voor al het andere (vaak door de boel in het honderd te laten lopen en het dan aan moeder de vrouw over te laten de brandjes te blussen - sabotage dus). Er zijn relaties waarin er wel een eerlijk evenwicht bestaat tot tevredenheid van beide partners, in mijn omgeving -toch vooral allemaal (heel) hoogopgeleide vrouwen- is het een minderheid. In Duitsland heeft iemand de term 'Alleinerziehend mit Mann' gemunt, en ik snap precies wat er bedoeld wordt.

'Het quota van vrouwen aan de top is stompzinnig zolang' Waarom alleen een quota voor top functies?

Ook mannen zouden best wat vaker in deze branche aan het werk kunnen gaan. Wie weet heeft dat ook een positief effect op de waardering en betaling van dit werk

@hernandez Ik ben 100% voor quota’s bij zware werkgebied. Ik ben zelf ooit keihard uitgelachen toen ik me inschreef voor fysiek zwaar werk. Terwijl ik 1.80 en veel sterker ben dan een goede vriend die de baan ook had. En zo ken ik nog meer vrouwen.

Wow, jij durft. De zweep ontbreekt nog maar net. En wat doe jij als je vrouw meer uren gaat werken en minder aan de kinderen en het huishouden besteedt? Het feit blijft dat een etmaal nog altijd 24 uur heeft.

er is geen arbeidstekort maar een overschot

Voor de IT-sector worden mannen en vrouwen uit India en China geworven.