Nederland als Vrijdenkersruimte

Helaas worden uw waarden niet gedeeld door anderen en zal u een makkelijke prooi zijn voor hen. Immers, vrijheid, trots, waarden, het zijn allemaal loze begrippen. Ieder geeft er zelf zijn eigen draai aan. Wat voor u vrijheid is, is voor de ander een recht om te beledigen. Wat voor u trots is, is voor de ander een recht om te discrimineren. Wat voor u waarden zijn, is voor de ander een mogelijkheid tot uitbuiting. Het is een mooi ideaal, dat wel. Helaas is de wereld niet gebouwd op idealen maar als puntje bij paaltje komt geldt de kille mentaliteit van ieder voor zich, God voor ons allen.

Vrijheid is niets waard zonder broederschap (solidariteit) en gelijkwaardigheid. Niet voor niets werden Liberté, fraternité et egalité in één adem genoemd. Dat is een wijsheid die met name de vereniging voor vrijheid en democratie en de partij voor de vrijheid zich ter harte zouden moeten nemen.

De ruimte van het vrije denken is onbegrensd. De kleuren van denkbeelden zijn oneindig in de nuances van kleurmengsels tussen wit en zwart. Waarden duiden op begrensde en meetbare eenheden, op basis waarvan wij normeren. Op basis van waarden en normen wordt er door ons geoordeeld. De oordelen vormen dan weer de basis om te discrimineren, de eigen oordelen hiërarchisch boven die van anderen te plaatsen. Het beleefde gezag van de gehanteerde oordelen begrenzen de vrijheid van anderen. In het spel van campagne voeren worden onze subjectieve oordelen bespeeld en een illusie van eensgezindheid bewerkstelligt. Zouden we een breed opgezet onderzoek doen volgens de wijze, waarop Plato beschreef, hoe zijn leermeester Socrates de dialogen voerde, als het ware doorvragen om het onbenoembare te benoemen, dan zouden we ontdekken, dat de gepolariseerde eenheid van de verkiezingsuitslag een puur schijnbeeld van eenheid suggereert, dat in de werkelijkheid niet bestaat. Zoals de commercie inspeelt op onze begeerte naar goed, beter, best, zo speelt de politieke campagne in op de materiële geld begeerte van minder, meer, meest. In alle hoofdthema's van de campagne ging het louter over hoe het geld te besteden overgoten met een sausje van ideologische luchtkastelen. Het kretologisch spel met de zichzelf vervullende voorspellingen en zichzelf dodende voorspellingen, waarop straks coaliterende beleidsplannen worden gesmeed met als gevoelsbasis de angst die de economische depressie(crisis) ons inboezemt. Een angst die leeft en waar geen politicus in slaagt het volk gerust te stellen. Die angst is heel reëel, want de geschiedenis leert ons, dat religieuze tegenstellingen, evenals botsende economische levensovertuigingen, voortdurend uitmonden in oorlogen. Hoe praktisch is het gezien het nationale en het mondiale schouwspel om dan te discussiëren over vrijdenken en trots op bepaalde waarden???

Jesse. Dankzij een aardbeving, is het politieke landschap onherkenbaar veranderd. Geldt voor GroenLinks, het CDA en de PVV.

"Trots zijn op je land" is niet alleen in linkse kring verdacht. Het is een bedrieglijk verschijnsel, want het lijkt zo vanzelfsprekend, maar het bezwaar is dat je dan van de weeromstuit *niet* trots bent op buitenlanders en buitenlanden. En de geschiedenis heeft geleerd dat zo'n instelling tot vreselijke dingen kan leiden. Ik ben er trots op deel uit te maken van de *menselijke* cultuur. Laten we trouwens niet te sentimenteel doen over de vrijheid van meningsuiting. De essentie is dat een democratische staat geen kritiek tegen zichzelf mag onderdrukken, omdat kiezers anders essentiële informatie kan worden onthouden.