Deze extremisten vormen een bedreiging die op alle mogelijke manieren
moet worden bestreden. De dialoog is hierbij geen middel meer
De Nederlandse moslimgemeenschap wordt in toenemende mate geconfronteerd met radicale moslimjongeren die de samenleving afwijzen en geweld daarbij niet schuwen. Het gaat om een kleine groep van hooguit een paar honderd man die elke gelegenheid aangrijpt om hun ultra-orthodoxe gedachtengoed uit te dragen. Vaak gaat het om zogeheten nieuwe moslims: autochtone bekeerlingen die niet alleen de dialoog met de samenleving maar ook met de moslimgemeenschap afwijzen.
Maar daar blijft het niet bij. Deze radicale moslimjongeren kiezen steeds vaker voor de gewelddadige confrontatie, en hebben lak aan de normen en waarden van de islam. Daarbij laten zij geen middel onbeproefd om hun gelijk te halen. Moskeediensten worden verstoord, bezoekers worden lastiggevallen en imams uitgejouwd. Een aantal keren is het zelfs voorgekomen dat bezoekers van moskeeën door politie en beveiliging moesten worden beschermd. Met als triest dieptepunt onlangs de voorleesmiddag van GroenLinkser Tofik Dibi in het Oosterpark waar hij onder politiebescherming naar toe moest. Heel intimiderend voor jonge ouders die er met hun kroost kwamen.
Ook de verstoorde discussie in de Badr-moskee in Amsterdam in september, waarbij extremistische moslimjongeren de door politie geflankeerde parlementariërs het spreken beletten, hoort in dit rijtje thuis. Veel geduw en getrek, grote monden. Haat. We kunnen op dit moment geen politieke discussie houden in welke moskee dan ook zonder beveiliging. Moslims kunnen dus de moskee niet als podium gebruiken om – onderling – meningen uit te wisselen. Ongehoord en belachelijk tegelijk. Hun haat tegen de samenleving gaat zelfs zo ver dat de moordenaar van Theo van Gogh als een heilige wordt vereerd.
Geen plaats in de moskee Het wordt de hoogste tijd dat de moslimgemeenschap tegen deze extremisten optreedt. Hun ultra-orthodoxe, met veel agitatie en geweld uitgedragen gedachtengoed is een belediging voor de islam die, zeker in ons land, staat voor de dialoog met en respect voor andere religies en levensbeschouwingen. Daarnaast vormen zij ook een bedreiging voor de moslimgemeenschap. Hun intolerante en gewelddadige opstelling leidt ertoe dat de moslimgemeenschap wordt geassocieerd met waarden en normen die niet bij onze humanistische samenleving horen.
Deze extremisten dienen te worden buitengesloten; met hen is geen dialoog mogelijk. Ook in de moskee moet geen plaats voor hen zijn. Moslims die de islam zo aan hun laars lappen, zijn ons geloof niet waard. Maar ook de samenleving moet adequate maatregelen nemen. Deze extremisten vormen een bedreiging die op alle mogelijke manieren moet worden bestreden. De dialoog is hierbij geen middel meer. Tegenover zoveel haat en intolerantie dienen drastischer maatregelen te worden genomen. En als dat niet gebeurt, dreigen er onaanvaardbare excessen te ontstaan.
De afstand tussen woord en actie is bij deze extremisten flinterdun. En wordt als we niet ingrijpen steeds dunner. Tot er geen weg terug meer is en er slachtoffers vallen.