Monarchie onwenselijk: zie privédiner in Oman

Koninginnengelei, daarmee worden bijenlarven gevoerd. Een van hen krijgt heel veel: de toekomstige koningin. Die wordt vijf jaar oud. De werksters sterven al na vijf maanden. Daarom schrijft men verjongende eigenschappen aan dit glibberige goedje toe. Empirisch nooit bewezen, maar veel mensen zweren desondanks bij deze ‘Royal Jelly’. Misschien dat daarom ook het Nederlandse staatshoofd met haar zoon en schoondochter in plaats van een formeel bezoek, een privédiner met de autocratische sultan van Oman had. Een koninklijk glijmiddel om de autocraat vier fregatten van Damen Schelde te verkopen.

Misschien vroeg noch de majesteit zelf, noch de kroonprins of zijn Argentijnse echtgenote expliciet om die order en moest een lakei als Ben Knapen de klus klaren. Maar het blijft iets onchics houden – in een instabiel gebied een dictator om orders bedelen voor oorlogsschepen. Niet het beeld van de chique majesteit die populistische plebeeërs de Kerstles leest en daardoor bij de neoliberale oppositie zo populair is.

Het is het onchique gedrag dat we inmiddels gewend zijn van Hork de Vastgoedprins en al decennia van zijn schuinsmarcherende grootvader. Het kabinet en zijn mediasympathisanten hebben overigens geprobeerd de aandacht voor de fregattenorder te verschuiven naar die voor het sneue trio dat door vier ministers met een schamele helicopter Khadafi’s heartland werd ingestuurd om een belangrijke Nederlandse zakenman te redden. De sultan van Oman heeft kennelijk een directe lijn met de Libische kolonel. Jammer dat onze landgenote Zahra Bahrami al was opgehangen, anders had de invloedrijke olievorst ook haar kunnen terughalen.

Inmiddels weten we dat deze diplomatie behoort tot de nieuwe kleren van de koningin, want de Griekse overheid heeft aangegeven dat zij de vrijlating van het sneue trio heeft geregeld en dat die haar geen enkele moeite kostte. Want het Oranje Midden-Oostenreisje ging uiteraard om de belangen van onze grote ondernemingen. Dat ontging niet alle media, maar weinige realiseerden zich dat anno 2011 van de Oranjevrienden de generatie van de kroonprins topfuncties in de multinationals begint nu te krijgen.

Van alle bestaande bezwaren tegen de monarchie raakt juist de elementaire rechtsongelijkheid ons het meest als individu. U kan geen staatshoofd worden. Ik kan geen staatshoofd worden. Wij zijn daarvoor beter geschikt dan de huidige kroonprins. Zelfs elk afzonderlijk lid van het horrorkabinet Rutte, inclusief de staatssecretarissen, is competenter. Ja, ook Hans Hillen. De grondwet echter rept slechts van het oudste Oranjekind.

Daarentegen stellen ‘diplomaten’ en anderen juist dat een erfelijk staatshoofd altijd meer indruk maakt dan een president. Laat staan een minister. De vorst staat immers boven de partijen en symboliseert voor iedere burger de hele natie en de traditie waaruit zij put. Vervolgens komt het koninginnengelei-argument: regeringen komen en gaan als werkbijen, maar de vorst houdt zijn baan en vertegenwoordigt al gelei etend daarom de continuïteit. Moet dus (?) ook in het proces kunnen ingrijpen wanneer onervaren politici er niets van bakken.

Deze stelling – evenmin empirisch bewezen, integendeel – is dus: traditie, symbool en continuïteit pleit voor erfelijke functies. Je zou die kunnen vervalsen met een uitbreiding naar andere hoge ambten. Voortaan slechts adellijke commissarissen van de koningin aan het hoofd van de provincies. Idem met burgemeesters. Geef aan Veere en Vlissingen als burgemeester de Markiezen met die titels. De gemeenten Buren, Culemborg en Leerdam worden weer door hun Graven bestuurd. De Baronnen dragen voortaan de ambtsketen van Breda, Cranendonck, Eindhoven, Grave, Liesveld  en het Land van Cuijk. De Erfheer van Ameland vaart weerom naar zijn mooie eiland. Baarn, Borculo, Bredevoort, Geertruidenberg, Klundert, Lichtenvoorde, Naaldwijk, Steenbergen, Sint-Maartensdijk, Soest, Willemstad, Zevenbergen en de Zwaluwen krijgen alle een Heer. Want wees eerlijk, Heer Bommel zou toch een veel betere burgemeester van Rommeldam zijn geweest dan de corrupte Dickerdack?

Al deze functionarissen worden voor het leven benoemd en bij overlijden opgevolgd door hun oudste zoons, respectievelijk dochters. Mijn selectie hierboven biedt overigens wel een cruciaal bestuurlijk probleem. Ik maakte een keuze uit al de Nederlandse titels die ons huidige staatshoofd draagt. In werkelijkheid is haar aantal titels nog veel en veel hoger dan het aantal commissariaten dat Elco Brinkman in zijn topjaren had verzameld. Hoe ongelofelijk dat ook moge schijnen. Maar zelfs ons door de neoliberale oppositie zo bewierookte staatshoofd, dat volgens sommigen over water kan lopen en van wie de aanraking van haar hermelijnen mantel allerlei structurele vormen van schurft, eczeem en andere akelige kwalen geneest, kan niet al deze heterogene bestuurseenheden handelen. Daarin zal zij dus moeten worden vervangen door vertegenwoordigers van de oude adel. Maar die bemensen in dit concept reeds alle andere provincies, eilanden, steden en dorpen! Ook daarvoor biedt het monarchistische model vanouds een oplossing. Namelijk verdienstelijke landgenoten in de adelstand verheffen. Elco, Markies van Dirksland en ommelanden. Alexander, Graaf van Rinnooij. Jan Femke, Barones van Haarlem. René, erfheer van Schiermonnikoog en Frogerland. Peter, Heer van Capelle. U ziet het voor u?