De witte tranen van Rosanne Hertzberger
Momentopname wint van leerlingvolgsysteem
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (29)
Een leerlingvolgsysteem is er om de snelheid van de ontwikkeling van een kind over een periode te meten. Een toets (Cito of examen) is er om het exacte niveau van een kind op een bepaald moment vast te leggen. Dat zijn twee verschillende zaken, en het kind dat uit kan leggen waarom je dit niet tegelijkertijd allebei precies kunt weten mag direct aan de propadeuse Natuurkunde beginnen, want begrijpt blijkbaar Heisenbergs onzekerheidsprincipe al.
Allemaal leuke relativeringen. Maar zo’n toets bepaald wel of je wel of niet ‘succesvol’ wordt in t leven. Want een praktijk opleiding is toch voor losers?
Geen idee wat je ermee wil suggereren. Maar inderdaad bestaat er een suggestie dat met je handen werken niet meer van deze tijd is. Iedereen moet studeren. Maar als je echt goed met je handen bent, dan kan je goed geld verdienen en heb je altijd werk. Miljonair zal je er niet mee worden, maar vindt maar eens een loodgieter. Ze zijn altijd druk, en voor spoedklussen hoef je ze echt niet te bellen want daar hebben ze geen tijd voor.
"Maar inderdaad bestaat er een suggestie dat met je handen werken niet meer van deze tijd is." Onzin natuurlijk. Maar als er geen kop op zit kom je niet zo ver met die handjes.
Maar met een overhemd achter een bureau is het wel veel makkelijker geld verdienen dan met een overall aan. De productiviteit van de laatste groep is heel veel makkelijker te meten: er moet gewoon acht uur per dag gewerkt worden, een half uurtje op Facebook voor en na elke pauze is er niet bij.
Bij deze discussie merk ik dat veel mensen bij het schooladvies van de leerkracht er soms vanuit gaan dat die leerkracht dit doet met allemaal persoonlijke vooroordelen die zij of hij over een leerling heeft. Nou kan dat natuurlijk meespelen, maar volgens mij moet een leerkracht het advies toch echt onderbouwen met de resultaten van LVS waar heel veel toetsuitslagen van allerlei momenten in zijn verwerkt. Ik kan mij niet voorstellen dat een schooladvies van de leerkracht erg veel af zal wijken van de trend die een leerling in de bovenbouw heeft laten zien. Wat dat betreft is het LVS naar mijn idee de allerbeste manier om tot een advies te komen, niks moment opname, maar jaren lang toetsuitslagen op allerlei momenten.
Een landelijke toets is onontbeerlijk. Want anders bezwijken de scholen onder de druk van ouders om onverantwoorde schooladviezen te geven. Er moet een landelijke kwaliteitsnorm blijven.
Waarom geen toelatingstoets per school? Op advies van de leraar. Lijkt mij op z'n minst te overwegen.
Shooladviezen afschaffen en de brugklas (weer) gaan gebruiken waar deze voor bedacht is: elk kind krijgt tot de kerst om zich te bewijzen, daarna nog een paar maanden 'bruggen' op eigen niveau (finetunen) om daarna definitief (voor zover er dingen in het leven definitief zijn) op het juiste niveau verder te leren. Geen gezeur meer over momentopnamen: je krijgt twee keer drie maanden om je te bewijzen.
"Waarom geen toelatingstoets per school?" oa. niet omdat het maken van toetsen vakwerk is. Docenten hebben daar de expertise niet voor. Nog afgezien daarvan is het tijdsverspilling als iedere school op eigen houtje het wiel gaat uitvinden.
Danielle, welk wiel? Het gaat er toch om een kind de opleiding te geven die bij het kind past. En 1ding dat jij ook zou moeten weten, elk kind is anders. En ik hou vol dat een beoordeling door een persoon over meerdere dagen/weken beter is dan de computer.
Als ik er zo naar kijk wat mijn eigen ervaringen zijn en die van vele andere allochtone leerlingen, dan moet ik oordelen dat de Cito-toets heel wat betrouwbaarder is geweest dan het advies van de docenten van groep 8. Ten eerste wordt er gesproken van 7 jaren volgen van de leerling, maar maakt de docent van groep 8 bijna altijd pas aan het begin van het schooljaar zelf persoonlijk kennis met de leerling. In eerdere klassen heeft de leerling bijna altijd andere docenten gehad. Ten tweede is het algemeen bekend dat allochtone leerlingen structureel te lage schooladviezen krijgen van hun docenten. Dat blijkt doordat veel allochtone leerlingen na bijvoorbeeld een mavo-advies, nog de havo en soms zelfs daarna nog het vwo doen om uiteindelijk op het hbo of de universiteit te eindigen. Het is juist een pluspunt dat een leerkracht het schooladvies moet geven op basis van zijn/haar ervaring zonder de Cito-toets te kunnen/hoeven meewegen. Als door scheidingen, pestgedrag, ziekte, faalangst, etc. de Cito-toets lager uitvalt, en de docent weet van de problemen, dan besluit de docent gewoon om het hogere advies te handhaven. Als door de Cito-toets blijkt dat de leerling toch hogere capaciteiten heeft dan de leerkracht heeft kunnen inschatten, dan wordt het advies naar boven gecorrigeerd. Ikzelf kreeg een havo-advies in groep 8 terwijl ik gedurende mijn schooltijd mijn cijfers altijd afgewisseld heb met 5’en 6’en (zonder huiswerk) en regelmatig 9’s en 10’en (met huiswerk). Ook uit mijn algehele begripsvermogen tijdens de lessen en mijn hoge Cito-score bleek overduidelijk dat ik in het vwo thuishoorde. Ik zat op een vrij zwarte basisschool, was allochtoon, had te maken met lage verwachtingspatronen, totaal geen ondersteuning van mijn ouders en bovengenoemde problemen zoals een scheiding (huiselijke ruzie, nota bene de nacht voor mijn Cito-toets!) en faalangst (bleek gelukkig niet uit mijn hoge Cito-score, had de hele nacht gehuild door de ruzie van mijn ouders en maakte mij totaal niet druk om de Cito-toets). Door klasgenoten op de basisschool en later mijn vrienden uit de buurt (hangjongeren) dreigde ik altijd naar beneden getrokken te worden. Op het vwo zelf echter werd er meer van me verwacht, werd mijn faalangst geleidelijk aangepakt (ik had geleerd om er zelf met de pet naar te gooien om teleurstelling te voorkomen), leerde ik huiswerk te maken, notities te maken van de les en dat ik mij niet hoefde te schamen als ik mijn hand opstak als ik het antwoord wist. Ik haalde ieder jaar zessen, zevens en een of twee achten als rapportcijfer op het Atheneum. Ik haalde in ieder geval nooit meer onvoldoendes zoals soms op de basisschool. Op de universiteit deed ik het zelfs nog iets beter.
Nog een reden om de CITO-toets te handhaven ! Inderdaad, de leraren kunnen ook fouten maken bij de inschaling van leerlingen op grond van hun eigen vooroordelen. CITO is objectief!
> En dat de meeste mensen bij twijfel de kracht van een momentopname boven de mening van de leerkracht stellen Nee, dat ouders hun kind naar een zo hoog mogelijk schooltype willen sturen en daarbij selectief naar adviezen luisteren. Wanneer de Cito-uitslag lager uitvalt dan het advies van de leerkracht hoor je die ouders niet. Dat heeft niets te maken met vertrouwen in leerkracht versus momentopname.
Dit lijkt me vooralsnog een wedstrijd ver plassen, waarbij beide instanties voor eigen parochie zullen preken. Wat mij verbaast is liefst 32% in aanmerking komt voor een heroverweging, wat natuurlijk een veel te groot verschil is. Hoogste tijd om eens met elkaar aan tafel te gaan zitten? En hoe liggen bijvoorbeeld de succescijfers van de kinderen die alsnog een niveau hoger zijn ingestroomd?
Een wenselijke ontwikkeling zou zijn : afschaffen van de CITO-eindtoets. Het leerlingvolgsysteem, dat in feite betekent dat er ca. 7 jaren lang twee keer per jaar vele CITO-toetsen worden afgenomen, is ruimschoots toereikend voor een goed advies door de leerkracht van groep 8. Zijn we meteen af van de afrekencultuur door de inspectie. Een 'witte' school, die enkele jaren achter elkaar onder de gemiddelde CITO-eindscore zit krijgt geheid de inspectie over de vloer. Terwijl de werkelijkheid nogal wat weerbarstiger is; er zijn van jaar tot jaar verschillen in het niveau van de leerlingen, welke kleur ze ook hebben. Middelbare scholen zijn zeer bevreesd om een kind op een hoger niveau te laten instromen, want na het eindexamen volgt wederom de afrekening. De CITO-eindtoets is een momentopname. Het leerlingvolgsysteem niet. Laat het oordeel dus aan de leerkracht, die hiervoor het LVS gebruikt.
Er moet toch een methode zijn om scholen langs een objectieve meetlat te kunnen leggen, cito lijkt me daarvoor prima geschikt.
@Monica, spoorsloper e.a. : 'Er moet toch een methode zijn om scholen langs een objectieve meetlat te kunnen leggen, cito lijkt me daarvoor prima geschikt.' Precies. Het LeerlingVolgSysteem volgt, d.m.v. toetsen die worden aangeleverd door CITO, de kinderen vanaf groep 2. Dat zijn dus objectieve, landelijk genormeerde toetsen. De leerkrachten krijgen dan door je jaren heen een goede indruk en kunnen in groep 8 een eerlijk advies m.b.t. de schoolkeuze geven. Er is helemaal geen sprake van vooroordelen van leraren. De resultaten van de CITO-toetsen worden, eveneens vanaf groep 2, doorgegeven aan de ouders. Een CITO-eindtoets is dus niet nodig.
Ik sta verdeeld in deze discussie. Ja een nationaal opgezette toets geeft aan ieder kind gelijke kansen. En ja, soms kan het met een toets er wellicht wat minder goed uitkomen dat een systeem van leerkrachten bijvoorbeeld kan zeggen, ja de leerling heeft zich dermate ontwikkeld dat we verwachten dat hij kan meekomen op een hoog niveau. Dit is ook wat Pascal voorstaat. Maar, er zijn ook leerlingen die door ouders gepusht worden om hoog te scoren en waar de ouders ook van de leerkrachten verwachten dat hun kind naar het Atheneum kan terwijl je wellicht daarmee een kind ongelukkig maakt. Ikzelf ben zo`n kind. Mijn broer en mijn zus gingen naar de havo en het Atheneum en ik kreeg automatisch een zelfde advies mee. (omgekeerd kan natuurlijk ook) Uiteindelijk na 2 jaar HAVO overstap gedaan naar de Mavo, eindexamen met 2 vingers in de neus gedaan. Een jaartje naar het MBO, vervolgens full time gaan werken, later toch weer de studie ernaast opgepakt en uiteindelijk ook een HBO opleiding afgerond. Ik had daar gewoon wat meer tijd voor nodig en ik wilde me graag ook op andere vlakken ontwikkelen. Maar ik hoor ook verhalen dat men bij een cito toets hoog scoort en dat men toch besluit de leerling een lager schooladvies mee te geven. Dat is wat vooral speelt, dus het advies van de leerkracht is misschien toch een beetje overschat. Nu kan Pascal vanuit de grond van zijn hart menen dat hij het beste met zijn leerlingen voor heeft. Schijnbaar krijgen er nog jaarlijks leerlingen schooladviezen op basis van hun achtergrond ipv. hun cito toets score. Dus ja, die cito toets is helemaal zo gek nog niet.
"Het in acht jaar zorgvuldig opgebouwde en bijgewerkte leerlingvolgsysteem wordt in één klap volledig teniet gedaan door de Cito-toets." Hoezo zorgvuldig opgebouwd en bijgewerkt? Bedoel je misschien dat je het administratief keurig hebt gedaan? Kijken we inhoudelijk naar die zorgvuldigheid dan blijkt uit werkelijk ieder onderzoek dat docenten nog steeds vooral afgaan op hun onderbuik en hun vooroordelen. Want ze beoordelen leerlingen nog steeds voor een belangrijk deel op hun afkomst in plaats van op hun vaardigheden. De Cito-toets functioneert (met alle haken en ogen) als een objectieve correctie daarop.
@Piet de Geus, Een uitleg over het LVS is op zijn plaats. Het leerlingvolgsysteem is in de 8 Schooljaren opgebouwd uit de toetsresultaten van de door hetzelfde CITO aangeleverde toetsen. Zelfs de normering ligt vast. De leerkrachten voeren de scores van de individuele leerlingen in en de scores worden door het programma berekend. Het zou dus vreemd zijn als de scores van de eindtoets belangrijke afwijkingen laten zien van de resultaten van de voorgaande jaren. De onderwijsinspectie controleert het scoreverloop van individuele leerlingen. Het cito levert namelijk ook daarvan grafieken per onderdeel van hetgeen getoetst werd. Op het moment, dat een leerling t.o.v. zichzelf lager scoort wordt er een behandelingsplan in werking gesteld om de leerling weer op zijn niveau te krijgen. Het wijdverbreide misverstand, dat er verschil is in de schooladviezen van allochtone en autochtone leerlingen wordt veroorzaakt door vooroordelen bij de leerkrachten is hieruit te verklaren. De leerkracht mag niet oordelen over wat hij/zij denkt dat leerlingen intellectueel in huis hebben, maar moet de cito scores volgen. Het lager scoren op de testen is te verklaren door het veel te talige karakter van de gebruikte toetsen. Zelfs de rekentoetsen zijn verkapte begrijpend luisteren of begrijpend lezen opdrachten. De opdrachten worden zelfs aangeleverd door het cito en moeten letterlijk worden voorgelezen..... Dit proces start al bij de kleuters.....
Uit ieder onderzoek blijkt ook dat "momentopname" een lekenargument is dat geen hout snijdt. In 1968 werden de Amsterdamse Schootoetsen ( de voorganger van de CITO-toets) ontwikkeld als tweede middel naast het advies van de docenten. Dat was een hele verbetering. Het herinvoeren van het docentenadvies als leidend is een stap terug.
"De leerkracht mag niet oordelen over wat hij/zij denkt dat leerlingen intellectueel in huis hebben, maar moet de cito scores volgen." Dat is de papieren werkelijkheid. De realiteit daarentegen: "Leerlingen met hoogopgeleide en autochtone ouders krijgen vaker adviezen voor havo-vwo terwijl kinderen van laagopgeleide ouders en/of allochtone afkomst vaker vmbo-adviezen krijgen." https://www.nationaleonderwijsgids.nl/basisonderwijs/nieuws/32287-segregatie-in-amsterdamse-onderwijs-neemt-toe.html
@Piet, Helaas werkt de link niet... De segregatie in het onderwijs neemt volgens mij toe, door het aan de poort kunnen selecteren door het bijzonder onderwijs. Het openbaar onderwijs kan datzelfde niet... Wie hoog opgeleid is en de buurtschool wil ontwijken kàn dat doen, de witte vlucht uit de stad getuigt hiervan.
Piet de Geus 20 mei 2018 at 15:25 de Citotoets was aanvankelijk een correctie voor te lage adviezen, en te hoge adviezen. Nu het advies leidend is geworden bij toelating tot het voortgezet onderwijs en de Citotoets op de tweede plaats is gekomen, kan het aandeel van te hoge adviezen toenemen. Dronkers signaleerde al in 2014 dat de adviezen aan "inflatie" leden. Die trend zal wel doorzetten..
Waarom zou een docent z’n mening meer waard zijn dan een objectieve test? Als ik 10 verschillende mensen zou vragen wat hun mening zou zijn over mij, Dan krijg ik 10 antwoorden, welke in meer of minder mate van elkaar zouden verschillen. Maar wat zegt dat over mij als persoon? Helemaal niks. Dus docenten neem jezelf niet zo serieus, want wanneer ik als jong kereltje, naar jullie had geluisterd. Dan was ik niet waar ik nu ben gekomen. Want ik had al vroeg in de gaten, dat iemand die als beroep, basisschool docent had. Alleen advies kon geven wat nodig was om basisschool docent te worden.
“Hierbij gaan we uit van het feit dat er kinderen zijn die moeten omgaan met situaties als scheidingen, pestgedrag, ziekte, faalangst, etc. Allemaal redenen die kunnen zorgen voor een vertekend beeld tijdens het maken van zo’n stressvolle eindtoets en die een score kan opleveren die onrecht doet aan het kind.” Maar ook zouden die situaties een factor zijn in de oordeelsvorming van een docent. Maar een toets is een toets, een meting. Je kan over die meting alles zeggen, maar het blijft een meting t.o.v. andere kinderen, en enkel op inhoud. Op het resultaat kan je allerlei aannames loslaten, maar dat zijn meningen. Zoals je ook stelt dat het advies van de docent slechts een mening is. Maar waar ik echt kriegel van wordt. Je stelt dat de leerkracht het nakijken heeft, dat Cito er een voordeel van heeft. Maar dat heeft geen f*** met het kind te maken!. Want daar gaat het om!. “Het in acht jaar zorgvuldig opgebouwde en bijgewerkte leerlingvolgsysteem wordt hierbij in één klap volledig teniet gedaan” Dat iets in acht jaar zorgvuldig is opgebouwd, maakt het nog niet het juiste advies. Het advies is en blijft een mening van een docent (gevormd door allerlei aannames van de docent, maar dat zegt helemaal niks over het kind ansich. Dat zegt alleen iets over de docent). “En dan spreek ik nog niet over de druk die een kind kan voelen om toch maar de aangepaste leerroute te blijven volgen.” Dit is jou aanname, heeft niks met het kind te maken!. Ik word van je betoog heel, héél kriegel. Dat komt door middelbare school leraren welke mij ook het advies gaven om vooral niet verder te gaan studeren. Dat dat kansloos zou zijn. Prima, is hun mening. Ik heb hun mening ter kennis geven aangenomen. Maar had zelf hele andere plannen en ben door gegaan. Heb gehaald wat ik wou halen.......
Kunnen we niet beter de leerkracht gewoon afschaffen en er een goedkope toezichthouder annex voorlezer voor in de plaats stellen? Al dat semi intellectuele geneuzel over de waarde van de Cito-toets, die veel hoger zou zijn dan het oordeel van de leerkracht, die het kind een aantal jaren, dag in dag uit heeft meegemaakt in allerlei situaties en dus goed weet, wat de eigenschappen en vaardigheden zijn. Maar tegenwoordig moet elk kind minstens een universitaire graad behalen, want dat straalt ook af op de ouders en als de leerkracht het lef heeft, om daar tegenin te gaan, wordt deze afgeserveerd als een onnozele hals, die van toeten noch blazen weet. Maar dat Nederland dreigt te stagneren, vanwege de niet aanwezige vakmensen, daar heeft men lak aan, men heeft tenminste duizenden werkelozen met een academische graad en dat is toch reuze chique.