Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Brieven aan mijn verre moeder. Nu over Rutte en Hoekstra

  •  
21-02-2021
  •  
leestijd 5 minuten
  •  
75 keer bekeken
  •  
4754080859_fdf5bcb362_k

© cc-foto: Rene Gademann

Maak je geen zorgen, moeder. Ik heb die rekening meteen betaald en de tandartsverzekering opgezegd.
Lieve moeder,
Zijn in jouw land ook zoveel oplichters actief? Ik word dagelijks overspoeld met mails die me willen ver– of misleiden om op een fatale link te klikken. Sommige berichten lijken afkomstig uit de (semi-)publieke sector. Het verzoek om een, al dan niet achterstallige, betaling te voldoen verschilt niet van de echte. Wij ontvangen ze vrij van achterdocht. We zijn immers gewend dat er meer acceptgiro’s binnenkomen dan inkomsten. Onze publieke sector is bovendien zo versnipperd dat we door de bomen het bos niet meer zien. Een overzicht van met wie wij allemaal te maken hebben, zijn we al lang kwijt. Aan elk aspect van ons bestaan zitten talloze cowboys geknoopt. Doen we (per ongeluk) iets fout, dan hangt er een nieuwe lasso om onze nek, bliksemsnel. Bevrijding kost geld. Veel geld.
De map “ongewenste mails” wis ik zonder berichten te openen, oproepen van onbekende nummers neem ik niet op. Dat ze het zo op mij gemunt hebben, denk je dat het door mijn achternaam komt?
Onze twisten herbeleef ik nog altijd, moeder. Jouw opvattingen over de seksuele (on)vrijheid, jouw definities van een ‘goede burger’, jouw hypotheses over de emancipatorische werking van ‘diploma’s’…
Vaker was ik het niet dan wel eens met jou.
Neem nou ‘burgerschap’.
Een burger is goed als deze braaf is, leerde je mij. Goedgelovig en volgzaam.
Ik noemde dat naïef en bedeesd. Voor allerlei misbruik vatbaar.
Vanuit mijn huidige perspectief is je redenering best goed te begrijpen. Jouw uitganspunt was een sterke, deugdzame overheid die te allen tijde je rechten beschermt en die de voorwaarden voor je geluk schept door de oorzaken van je ongeluk in te perken.
Vanuit die overtuiging is blindelings vertrouwen op de overheid begrijpelijk. Je menselijke behoefte om in vrijheid te leven, vrij van zorgen, vrij van angst dat je misbruikt en miskend wordt, zodra de staat jou overtuigt dat die behoeftes zijn voldaan, begin je heilig in die overheid te geloven.
Ergens verlangen wij er ook naar om tegen iets stevigs aan te kunnen leunen, de zaken los te kunnen laten, de rivier des levens door te laten stromen zonder complicaties. Een huis, een baan, een veilig en betaalbaar bestaan. Dat vervult ons al gauw met geluk. Jou in ieder geval.
Jouw geloof in de goede intenties van mensen heeft me altijd ontroerd, moeder. Mistanden in en door de overheid waren voor jou ondenkbaar. De macht is een verzameling van deugd en degelijkheid, dacht jij altijd.
In maart wordt bij ons die concentratie van macht weer herbouwd. Anderen zien het als een wedstrijd tussen de partijen, ik beschouw het als gevecht tussen goed en kwaad.
Waarom begon ik met de oplichters en de mails en heb ik het nu plots over de macht? Of beter gezegd de burgerlijke onmacht.
IMG_5627
Die ongewenste mails, moeder. Tussen de duizenden was er ooit een die ik niet mocht missen.
Mijn tandarts had mij niet verteld dat ik voor de laatste vulling een rekening van een BV zou ontvangen. Toen de post per brief kwam, was de nota al een paar tientjes dikker: had ik de ongewenste mail (twee bleken het er later) maar moeten openen. Volgens de tandarts had ik de folders in de wachtkamer gezien en gelezen moeten hebben. Terwijl ik dacht dat ik of mijn zorgverzekeraar de rekening zou ontvangen.
Wat er gebeurde is dat er een extra partij tussen mij en de zorgverlener is geplaatst. Om ‘fraude’ te voorkomen. Nota bene. Maak je geen zorgen, moeder. Ik heb die rekening meteen betaald en de tandartsverzekering opgezegd. Het bood me schijnzekerheid, moeder. In feite betaalde ik zelf de kosten via de zorgpremies, vaak meer dan ik declareerde. Omdat bijvoorbeeld de mondhygiënist maar voor 75 procent wordt vergoed.
Ook de auto heb ik weggedaan, moeder. Jaren betaalde ik voor een dure allrisk verzekering, alle mogelijke dekking inbegrepen. Schijn bedriegt. Een paar keer pech – voor elke schade betaalde ik ook nog een eigen risico – en snel liep het aantal zogenaamde ‘schadevrije jaren’ terug. Ik kreeg nog net geen infarct toen ik de nieuwe premie zag. Waarvoor was ik dan verzekerd?
Kan je het nog volgen, moeder? Ik soms niet. Kijk naar mijn zorgverzekering. Tussen begrippen zoals ‘contracten’ en ‘marktconform of wettelijke tarieven’ koos ik de goedkoopste basisverzekering (die in feite toch heel duur is – 5 procent van mijn maandelijkse loon). Ik kan slechts bij “een beperkt aantal gecontracteerde ziekenhuizen” terecht, die ik in feite zelf bekostig via weer dat beroemde ‘eigen risico’ (385 euro ofwel 1,2 procent van mijn netto jaarinkomsten)
Het gaat goed met mij, moeder. Geen zorgen. Ik ben best gezond en de kwaaltjes die mij treiteren, betaal ik prima zelf. Ik moet je wel toegeven dat de basis van mijn bestaan best duur is. Meer dan tweederde van mijn inkomsten gaat naar lasten. Ik druk ze zo veel mogelijk door telkens een nieuwe speurtocht naar een goedkopere variant van hetzelfde product.
De gebakken lucht is hier best prijzig, moeder. Een verpleegkundige moet van Rutte en Hoekstra een beschamend loon krijgen, dat net of niet toereikend is voor de lasten. De heren zien liever het bedrijfsleven dat rondom de verpleegkundige opereert, floreren. Allemaal bv-tjes die uit de gemeenschappelijke kas hun verdiensten incasseren. Door gebakken lucht te verkopen.
Ja, nee. Rutte en Hoekstra zijn niet mijn vrienden, moeder. Of liever gezegd ik hoor nu eenmaal niet tot hun kringen. De heren hebben zich omringd met een welvarende, vermogende laag van de bevolking die hun eigen bezit weet te beschermen en hun winsten verhogen middels de politieke macht die ze via Rutte en Hoekstra op ons uitoefenen. Hun vrijheid wordt steeds groter, die van mij steeds kleiner. Die deugdelijke overheid waar jij heilig in gelooft, die mij voor misbruik zou beschermen en mij gebreken en zorgen zou besparen, dat is nu een winstmakende geldmachine geworden, over mijn rug. En erger want die rijke lagen schuwen ook niet te frauderen.
Ik verwijt je slechts één ding, moeder. Dat ik rechtshandig geboren ben. Ik schrijf liever met links. Zoals ik denk.
Liefs,
Zora
PS. Google maar eens “zorgfraude”, “zorgcowboys”, “jeugdzorg”, “huisjesmelkers”, “belastingaffaires”, “donaties en giften politieke partijen”, “sjoemelen met ledenaantallen”, “politieke scandalen”, etc. Gelukkig spreek jij geen Nederlands, lieve moeder. Zo kan je mooi blijven geloven in de deugd en degelijkheid van de macht.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.