Verkleumde kinderen in de regen bij Ter Apel
Minister Wiebes, met uw opmerking over autisme sloeg u de plank ernstig mis
© cc-foto: EU2016NL
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (15)
Wiebes doet wel vaker lompe misplaatste uitspraken. Bij het nationale vertragingsproces, de de aansprakelijkheid aardbevingsschade in Groningen, bestond hij het op te merken : "De bomen groeien niet tot in de hemel, nooit gedaan ook" Alsof de staat onder de aansprakelijkheid van de schade uit kan komen. Er moet betaald worden en snel ook ondanks dat de gedupeerden nu weer op een "protocol" moeten wachten. De eerste schades werden tien jaar geleden gemeld. De tijd van verstoppertje spelen is voorbij. Mooi dat meneer Wiebes zich heeft verontschuldigd. Misschien leert hij er van geen ziektes en aandoeningen meer te gebruiken om zich uit te drukken.
Ik hoorde pas van de uitspraak van Wiebes nadat hij zijn excuses had aangeboden, dat scheelt al. Deze brief geeft goed aan waarom het geen goed idee is om het woord autistisch op deze manier te gebruiken. Ik ben zelf ook autistisch, daar schaam ik me niet voor en het zou fijn zijn als er niet over autisme gesproken wordt op een manier waardoor het lijkt alsof iemand zich daarvoor zou moeten schamen, zeker door iemand met een voorbeeldfunctie. Dus Joep, bedankt voor je brief!
Ik ben zelf autistisch. Ik lig geen moment wakker van wat Wiebes heeft gezegd. Wiebes omschrijft hoe een belangrijk deel van de autisten denkt. Ik kom op werk autisten tegen, maar ook bij verschillende dagen. Je krijgt heel veel onterechte vooroordelen, maar dat krijgen meerdere mensen in onze samenleving. Wiebes zijn punt zie ik overigens in veel autisten( ook deels in mezelf ) terug. Sommige blijven heel erg hangen in hun eigen gelijk en hun eigen wereld en kunnen zich moeilijk inleven in andere mensen. Ik vind mezelf( bedoel ik niet arrogant) ruimdenkend. Dat zie je ook in mijn stemgedrag. Dat is zowel links als af en toe rechts. Wiebes omschreef gewoon dat de overheid wat betreft Groningen een bepaalde tunnelvisie heeft. Oogkleppen heeft voor gehad. Gewoon iets wat bij autisme hoort en inderdaad niet iets wat zich bij alle autisten uit. De schrijver is bezig met de beeldvorming, maar die beeldvorming doet mij als autist weinig meer. Of ik nu 20 of 40 uur werk of 60 uur. Er is bepaald volk in deze maatschappij waar het toch nooit goed voor is. Dat ik nooit helemaal mijn volledige potentieel zal kunnen benutten accepteer ik. Vrouwen, allochtonen, homoseksuelen hebben het zwaarder als ik. En mensen in andere en armere landen ook. Ook heb ik geen lichamelijke beperking. Dus ik voel me verre van pijn gedaan. Ik kan zelfs om mijn beperking lachen en er met zelfspot mee omgaan. Het veranderd niet als ik er anders mee omga. Het gaat toch niet weg, als ik bij de pakken neerzit.
Mooie bijdrage. Zoveel mensen zoveel verschillen, ook m.b.t. een aandoening in het spectrum op zich. Ieder mens heeft zijn eigen beperkingen en zal daarmee moeten leven, ook of zelfs als die in de tijd kunnen verschillen.
Nu graag ook nog een heel verhaal over hoe volkomen funest daadkracht vaak uitpakt. Wat een hoeveelheid ellende heeft de wereld niet aan daadkracht te danken! Het komt mogelijk een beetje door mijn linkse opvattingen, maar zeker bij een VVD-er is daadkracht echt niet in goede handen . . Of ben ik nu bijziend?
Ik moet eerlijk erkennen dat ik Henk Kamp hier ook wel eens autistisch heb genoemd en dan bedoel ik daarmee te rechtlijnig en star denken, samen met emotieloos voorkomen en spraak..( Daarbij heb ik zeker wel gedacht dat hij echt lijdt aan enige vorm van autisme en dit zijn functioneren beïnvloedt)) In de functie van overheidsdienaar en/of vanuit enige andere dienende functie zou ik mijn woorden waarschijnlijk beter gekozen hebben. Dat is echter geen excuus, Ik vind overigens dat overheidsdienaren sowieso geen termen moeten gebruiken om mensen in het geheel te definiëren. Zo heb ik me afgelopen week weer geërgerd aan het woord verkeershufters uit de mond van een overheidsfunctionaris op TV. Ook dat vind ik geen taal voor een politicus en/of overheidsdienaar. Een mens is altijd een som der dingen en dus altijd meer dan dat. Een dienaar is er voor alle mensen en hoort er voor alle mensen te zijn. Goed dat u hierop wijst.
@ Minoes - je hoeft je niet te verontschuldigen. Wat je deed gebeurde niet vanuit een slechte bedoeling, en je staat er heus niet alleen in. Wanneer jij zo een woord inzet, dan heeft het een andere betekenis dan wanneer een willekeurige ander dat doet (maar om dit te zien moet iemand je houding in allerlei kwesties natuurlijk wel enigszins kennen). Ik denk dat het gebruik van "autistisch" dezelfde weg zal gaan als dat van "spastisch". In mijn eigen studententijd werd dat iemand toegevoegd ("doe niet zo spastisch!"), als diegene zich halsstarrig of juist moeilijk weifelend opstelde. Ik herinner me studentes HBO Verpleegkunde (leuke, aardige, en sociale meiden) die dat onbekommerd deden. Het probleem zal mettertijd verdwijnen. "Autistisch" zal meer en meer alleen gebruikt worden voor het aanduiden van eigenschappen uit de brede diagnose ASS (autisme-spectrum-stoornis)*). *) Ik hou niet van het woord "stoornis", op het gebied van de geestelijke gezondheid. Al was het alleen maar omdat er op de terreinen van politiek, economie, cultuur, enzovoorts, zoveel ogenschijnlijk mentaal kerngezonde mensen rondlopen, die ik nu juist als, eh, abnormaal en totaal uit balans, alsmede levensgevaarlijk beschouw.
Cliff Bedankt! Ik zou het wel jammer vinden als mensen het verkeerd opvatten. Misschien is het een stukje persoonlijke ervaring dat me gevoelig maakt wat betreft dit onderwerp. Ik heb jarenlang een jongen gekend,gedurende zijn hele basisschoolleeftijd vriendje van mijn zoon, een jongen die achteraf een vorm van autisme had. Ik weet niet of de ouders dat wisten destijds, wij niet. Na de basisschool zijn ze in de vakantie verhuisd zonder adres achter te laten. Ik heb het hen niet bepaald in dank afgenomen. Ook zijn oudere broer was nl. al die hele tijd bevriend met mijn oudere zoon. Ze konden allemaal goed leren, nieuwsgierig ook, dezelfde interesses, dat is een overeenkomst tussen hen geweest denk ik die mede een zekere basis geweest is voor de vriendschap. Ze waren veel bij mij thuis. Ik verzorgde weleens op hun dieren, als ze met vakantie gingen, had gewoon de huissleutel. Jarenlang heb ik ook op school hem meegemaakt omdat ik hielp met werkstukken kiezen en maken in het documentatiecentrum. Zelf de nodige gegevens leren opzoeken om samen een werkstuk te (kunnen) maken. Rond zijn 35e kwam mijn jongste zoon hem plotseling tegen en vertelde hij dat hij begeleid woonde omdat hij een autistische aandoening had. Mijn zoon wist zich er niet zo'n raad mee op dat moment, had op dat moment niet zoveel tijd. Uit zijn verhaal klonk echter enorme eenzaamheid door, dacht ik toen ik hoorde hoe dat gesprek gegaan was. Korte tijd daarna heeft hij zelfmoord gepleegd. Dat blijft een beetje hangen. Voor mij is hij nog altijd het kind van destijds, het kind met de grote helderblauwe kijkers, soms enigszins 'apart', intelligent en nieuwsgierig en redelijk goed functionerend, ik ken hem nl. niet anders dan als kind. Het is vreemd maar die jongen is sindsdien nog regelmatig in mijn gedachten. Had ik maar geweten dat hij maar zo'n vijf kilometer bij ons vandaan woonde op dat moment, had ik 'het' maar geweten, denk ik weleens. Niet dat ik er uiteindelijk ook maar iets aan had kunnen veranderen. Ik weet natuurlijk helemaal niets van zijn 'tussentijdse' geschiedenis. Dat ze destijds vertrokken zijn zonder een adres achter te laten, heb ik nooit begrepen, laat staan de kinderen, het is dus een groot hiaat. De vraagtekens blijven.
https://www.rtlnieuws.nl/nederland/politiek/minister-wiebes-biedt-excuses-aan-voor-autisme-uitspraak En we kunnen weer door.
--- Dit bericht is verwijderd —
"Geef mij maar echte autisten die zijn tenminste eerlijk". Wat is dit voor vreemde generalisatie? Ik ken auties die prima en erg goede leugenaars zijn. Autisten zijn geen nobele wilden die alleen maar positief gedrag vertonen. Dit zeg ik niet om auties neer te halen, integendeel. Niets menselijks is een autist vreemd, dus naast positieve zaken ook negatieve zaken waaronder liegen.
#woedend: laat niemand (niemand) het woord autisme ijdel gebruiken. Wellicht niet salonfahig , na alle populistische kretologie (u weet wel...) die langsschoot de laatste tijd en aangesleept werd door de ''bekende huppelepuppen'' . Autisme is geen grap.