Mijmeringen over een Kamerdebat en een beleg van de Apenrots

De winter komt eraan

Alleen deze week al steeg de gasprijs met 10%. Elk procentpunt erbij betekent dat meer Nederlanders deze herfst in acute moeilijkheden komen. Het was niet wat dinsdag in de Tweede Kamer centraal stond. Het werd zo nu en dan even tevoorschijn gehaald bij wijze van "O ja, en dat ook nog even". Wilders vroeg of er geen verbod moest worden afgekondigd op het afsluiten van gas en licht, Premier rutte kon dat niet toezeggen. Daarmee was dit kousje af. 

Veel drukker had de Kamer het met de twee gedaanten in één lijf, die Hoekstra presenteerde, met de lichaamstaal van Rutte, – of daar ja dan nee irritatie uit sprak – en met de vorderingen van Johan Remkes, die in de ogen van het parlement blijkbaar is gepromoveerd tot een soort procesbegeleider. Terwijl men op de apenrots (bijnaam van het tijdelijk parlement toen Buitenlandse Zaken er nog in zat) druk elkaars nieren proefde, meldde Sigrid Kaag zich bij de spoedeisende hulp. De doktoren stelden haar snel gerust. Zo ontkwam zij aan een roast door de oppositie. 

Waar ging het om? Of de ministers elkaar nog vertrouwen. Men was uitgebreid met dit vraagstuk bezig terwijl in Ter Apel zevenhonderd asielzoekers zich klaarmaakten voor een nacht in de open lucht want slapen in tenten heeft de burgemeester van Westerwolde verboden. De media meldden dat de manier waarop Nederland de veeboeren wil compenseren voor economische schade als gevolg van de stikstofmaatregelen, waarschijnlijk valt onder de verboden staatssteun. 

Allemaal niet zo belangrijk als de vraag of het met Hoekstra twee zielen één gedachte is of één ziel twee gedachten.

En dat terwijl vertrouwen in de Trêveszaal uiteráárd ver te zoeken is. Die ergeren zich wezenloos aan elkaar en elkaars eigenaardigheden. Alleen: als bewindslieden en Kamerleden van de coalitie er de brui aan geven trekken zij ook de stekker uit zichzelf. Een cynisch kiesvolk zal deels thuisblijven en hen deels wegstemmen. Dus blijft het kabinet aan. Anders wordt het halve circuit werkloos.

De Apenrots ligt vlakbij het Malieveld en het Koekamp, plekken waar al bijna anderhalve eeuw grote betogingen plaatsvinden, bijvoorbeeld die voor het algemeen stemrecht in 1885. De ingangen zijn vrij klein en nog smaller gemaakt na 9/11 toen men zich begon voor te bereiden op invallen door moslimterroristen. Nederlandse overheidsgebouwen hebben trouwens over het algemeen niet van die grote toegngspoorten. Kijk maar naar het Binnenhof of het Paleis op de Dam. De regenten wisten dat ze zich altijd tegen het volk moesten kunnen verschansen. 

Tegelijk heeft de Apenrots wel wat van de Bastille weg. Dat vormt uiteraard een inspiratie maar een bestorming door het woedende volk zal gauw vastlopen. Dan krijg je een belegering. Zouden ministers en Kamerleden daar zelf ook over nadenken 's-nachts onder een dun laken met de airco aan?  Hoe ver mensen bereid zijn te gaan als ze hun kachels niet meer brandende kunnen houden en de premier ze monkelend tot volhouden maant? Of je nou makkelijk uit een of andere legervoorraad in het oosten een stingertje kunt laten komen of een Russisch geval met hetzelfde effect? Of blijven de Nederlanders ook dan trouw aan vaderland en oranje, nu zij het geloof in God massaal verloren hebben?

En als de winter onverhoopt koud is en Nederlanders massaal de wijk nemen naar zonniger oorden, zullen ze daar dan op hun beurt zélf proefjes krijgen van Albergens en Tubbergens medicijn?

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Luister naar Het Geheugenpaleis, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis.