Met Poetin valt niet te onderhandelen

De Russische invasie van Oekraïne is ongeveer 9 maanden bezig. Oekraïne verzet zich met man en macht tegen de Russische onderdrukker. Rusland heeft de regio’s Loegansk, Donetsk, Cherson en Zaporizja ingelijfd, maar lijkt deze regio’s niet bezet te kunnen houden. Oekraïne heeft afgelopen maand namelijk een groot deel van haar eigen land bevrijdt.

Het Westen heeft de annexatie van deze regio’s veroordeeld. Toch worden in de Tweede Kamer moties ingediend om in te zetten op diplomatieke onderhandelingen met Rusland en Oekraïne. Niet alleen in Nederland speelt dit fenomeen, ook de Verenigde Staten heeft Oekraïne gevraagd om te laten zien dat zij openstaan voor onderhandelingen met Poetin. Oekraïne houdt echter voet bij stuk en buigt niet voor het Westen. Terecht, want Poetin heeft in het verleden al aangetoond dat met hem niet te onderhandelen valt. Internationale verdragen zijn er bij Poetin om gebroken te worden.

In 1994 is door Oekraïne, Rusland en andere partijen het Memorandum van Boedapest ondertekend. Hierin werden een aantal veiligheidsgaranties aan Oekraïne gegeven door onder andere Rusland. Zo zou Rusland de onafhankelijkheid en soevereiniteit van Oekraïne eerbiedigen. Oekraïne droeg in ruil hiervoor haar kernwapens over aan Rusland. 

Poetin heeft het Memorandum van Boedapest geschonden toen hij Rusland de Krim liet annexeren in 2014. Volgens Poetin was dit gerechtvaardigd, want met het afzetten van Janoekovitsj tijdens de Maidan-revolutie was een nieuwe staat ontstaan ten aanzien waarvan Rusland geen verbintenissen had. Dit is slechts een smoesje om aan te tonen dat hij geen internationale afspraken heeft geschonden, terwijl hij dit wel deed.

De onrust in Oekraïne nam alleen maar toe als gevolg van de bezetting van de Krim. In het oosten van Oekraïne riepen pro-Russische separatisten de volksrepubliek Donetsk en de volksrepubliek Loegansk uit. Deze separatisten werden door Rusland gesteund. In het oosten van Oekraïne woekerde een gewapend conflict tussen het Oekraïense leger en deze pro-Russische separatisten. Als gevolg hiervan werden de Minsk-akkoorden opgesteld. Het akkoord Minsk II werd ondertekend door Rusland. In dit akkoord stond onder andere dat alle buitenlandse militairen (vooral uit Rusland) ontwapend moesten worden en dat zij uit Oekraïne moesten vertrekken. Daarnaast zou Oekraïne opnieuw controle krijgen over al haar grondgebied, inclusief het territorium wat viel onder de volksrepublieken Donetsk en Loegansk. 

Ook het akkoord Minsk II werd door Rusland geschonden, want zij bleven wapens leveren aan de separatisten. Daarnaast bleven Russische soldaten aanwezig in de Donbas-regio, volgens de OVSE (Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa). Opnieuw toonde Poetin aan dat hij zich enkel aan akkoorden en verdragen houdt als dat hem uitkomt.

Poetin liet met de Russische invasie van Oekraïne in februari 2022 wederom zien zich niet aan zijn woord te houden. In februari had Poetin de Franse president Macron nog verzekerd van zijn verlangen om de stabiliteit en de territoriale integriteit van Oekraïne te handhaven. Toch kostte het minder dan één maand voordat Poetin zijn ware intenties werden onthuld. 

Nu zou Oekraïne, als het aan bepaalde politici en intellectuelen uit het Westen ligt, naar de onderhandelingstafel moeten stappen. Gevraagd moet dan worden welk doel dit dient. Als Oekraïne nu vrede maakt, dan kunnen zij er verzekerd van zijn dat het Russische leger over een paar jaar weer aan zal kloppen voor meer Oekraïens territorium. Poetin kent namelijk geen eer en geeft niets om zijn woord. De enige manier om Poetin zijn expansiedrang te stoppen is door hem terug in zijn hok te duwen. Oekraïne moet pas aan onderhandelingen denken, zodra zij heel Oekraïne, inclusief de Krim, terug hebben veroverd. Doen zij dit niet, dan wordt Poetin niet gestopt en zal hij terugkomen voor meer gebied. Zoals Winston Churchill ooit zei: “You cannot reason with a tiger when your head is in its mouth”.